Dehb li oğlumla ilgili anaokulunda yaşadığımız sıkıntılar

Çok teşekkür ederim.. Kesinlikle söylediklerinizi tek tek dikkate alacağım..
 
Aksine DEHB 'li çocuğun takım sporlarına yönelmesi lazım. İlgisi varsa basketbol veya futbol faydalı olacaktır. Çünkü bu çocuklar; kurallara uyma, arkadaşlığı geliştirme gibi konularda sıkıntı yaşarlar ve bu takım sporlarında daha kolay yenebilirler. Bize söylenen -hem psikolog hem psikaytr tarafindan- hayatımızda hep bor sporun olmasıydı. Oğlum yaklaşık 1 yıldır futbolla ilgileniyor. Ama sevmeseydi gitmezdi. Örneğin DEHB için basketbol daha çok öneriliyor ama bizimki basketi dagil futbolu seçti, sevdi.
Satranç için de size katılmıyorum. Çocuğun ilgisi varsa ne kadar hiperaktif olursa olsun o şeyle ilgilenir 1 saat, 2 saat. Cocugum Dehb'li satranç çok meraklı, egitim alıyor. Ayrıca robotik kodlama cok meraklı, kodlama dersi 75 dakika sürüyor, gayet de tamamlayabiliyor. İlaçtan önce de bu böyleydi, ilaçla da zaten böyle.
 
Okula başladığında , okuma yazmayı öğrendiğinde Viscor adında bir zeka testi var..yaklaşık 1 saatlik test. Özel kurumlarda parayla yaptırılabilir, devlet hastanelerinde de psikaytr yonlendirmesiyle yaptiriliyor. Ama bunun için çocuğun okuma yazmayı öğrenmesi ve biraz da bu konuda hız kazanması (1.sinifin sonuna doğru yapılması daha iyi olacacktir) gerekir.
Test işitsel, görsel, bilişsel zekayı ölçüyor.
 
Yaş aldıkça azalacak merak etmeyin. Ama sürekli anne baba olarak kosturacagiz peşinde. Hayatında hep bir spor veya başka bir hobi olmali. Bu çocuklarda cidden yaratıcılık oluyor. Takip edin , eminim sizinkinde de vardır. Değişik hobileri tanımasını sağlayın, biri illa ki dikkatini çekecektir.
Robotik kodlama son yıllarda çok popüler bir alan. Bizim oğlan 5 yaşında tanıştı bununla , çok sevdi, şu an hem.okulunda hem de okul dışında iki ayrı robotik kursuna gidiyor.
 
Merhaba benim oğlum da 4 yaşında çok bilinen ünlü bir psikiyatristten dheb tanısı aldı. Ancak bizim sürecimiz çok farklı ilerledi. Biz ilaç kullanmadık kullanmıyoruz. Ergoterapi ve oyun terapisi ile ilerledik. Şuanda 5 yaşında. Okulda derslere ilgili. Boyama yapmayı sevmiyor sadece. Masa başı etkinliklerde saatlerce oturur yazar çizer. Dhebliler illaki hareketli olacak o spora koşsun orda hoplasın zıplasın diye bir şey yok. İlgi alanı neyse ona göre yönle dirin. Benim oğlum 10 kitap olsun önüne serer okutturur ve hikayeyi takip eder tüm dikkatini verir. Ancak oyun oynarken koşarken yürürken çok dağınıktır. Bu çocukların problemi dikkatlerini ve enerjilerini doğru yönlendirememek. Bu yüzden bu tanıdaki çocuklara rutinler oturtmak lazım. Ne yapacaklarını bilecekleri… bu arada bende psikologum. Şunu söylemek isterim her çocuk kendi fıtratı üzere değerlendirilmeli ve yönlendirilmelidir. Çocuğunuzun neye ihtiyacı olduğunu en iyi anne veya babası bilir.( bence annesi)
Bende oğlumu her gün okuldan sonra parka götürüyorum. Sürekli dışarıdayız. Yolda deli gibi yürüyoruz.
Anlattığınız tabloya göre bana da öğretmeninizin durumu kullandığı sizi de başarılı bir şekilde manipüle ettiği izlenimi verdi.
 
Merhaba ‘Attentioner’ terapi ya da PAS yöntemini uygulayan bir uzman bulmanızı tavsiye ederim.
Arkadaşlarıyla uyum problemi var, doğru davranmadığı için öfkeleniyor, uyumsuz davranıyor. Sonrasında bir süre sonra dışlanıyor. Kendini savunamıyor, insanları kendine inandırmakta güçlük yaşıyor. Bunu nasıl aşarız? Gelecekten ödüm kopuyor. Seneye 4. sınıf, sonrasında ortaokul bakalım napacağız?
 
Kodlama dersi de ayrı mı oluyor? Yakınımızda futbol ve basketbol dersi alacağı bir yer var oraya da götüreyim oğlumu,hangisiyle daha çok ilgilenirse onunla devam ederiz.Havuz için de Yalnız havuzda daha önce sıkıntı yaşamadık ta futbol vs uyum sağlamazsa yine öğretmenle sorun yaşar miyiz bunu da düşünüyorum.Sonucta spor gerekiyor,orda da sıkıntı çıkarsa ne yaparız bilmiyorum.Anaokulunda da eğitim alması gerekiyor dedim, öğretmen de e eğitim almıyor dedi.Yani birden olmazki hocam zaten sıkıntımız bu dedim.
 
Aynen benim oğlum da anlattığıniz gibi uyum sağlamıyor pek,o yüzden arkadaş ta edinemiyor.Ama sonra Ayşe ya da Ahmet beni sevmiyor benimle oynamıyor diye söylüyor.Uyum saglamadiginin farkında değil henüz ama arkadaşlarını söylüyor oynamıyor benimle vs diye..
 
Maşallah çocuğunuza dehb si çok belirgin değil o zaman.Benim oğlum masa başında uzun uzun oturmazdi.Geçen sene kalemi bile düzgün tutamıyordu.Çok şükür kalem tutma konusunu çabuk aştık ama masada kalkmadan uzun süre oturmayı ilaçtan sonra yapabildik.Ögretmen evet bence de en ufak bir sıkıntı bile olsa bunu özellikle oğlum söz konusu olunca daha büyük sorun haline getirdi.Çünkü şikayet ediyor ama o anda oglum başını merdiven kenarına dayamış sessizce bahçeyi izliyor,yani bir çocuğuma bakıyorum bir de söylenilene yani sınıfta ne kadar değişebilir ki diyorum kendi kendime.Bir kaç defa etkinlik zamanı sınıfta bulunmayı teklif ettim kabul etmedi.Ama gerçekten merak ettigimden sınıfta bulunmak istedim.Tamam diğer çocuklar açısından da düşününce kabul etmemesini anlarım ama öğretmen yok sizi görünce durur sıkıntı çıkarmaz diyor.Yani beni görünce şımarır aslında.
 
Yeterki azalsın vallahi kosturmayi seve seve yaparım.Robotik kodlama kursuna da bakayım çevremde var mı diye.Legolarla oynamayı çok sever.Üst üste takar değişik şekiller yapar robot, dinazor,kule vs.
 
Aslında dhebin bir çok farklı versiyonu var. Ben evde çok destekliyorum onu. Benimki boşta kalınca zıvanadan çıkıyor. Yani ona ne yapabileceğinin rutinini vermezsem serseri mayın gibi oluyor. Ben okula ilaç kullanıyor diye yalan söyledim. Çünkü benim oğlumda mimlenmişti. Gak dese şikayet guk dese şikayet. Ben bu yalanı dedikten sonra öğretmen oğlumu güzellemeye başladı. Çünkü bakış açıları normalleşti çocuğunda hırçınlığı geçti. Çocukta sürekli uyarılmaya tepki gösteriyordu çünkü.
Nitekim yemesine de dikkat ediyorum. Sabahları şekerli şeyler asla vermiyorum. Özellikle okul günleri. O bile etkiliyor çünkü. Bir keresinde ayıptır söylemesi ekmeğe sürülen çikolata yemişti o gün okulda öğretmeni ağlatmıştı artık
Bazen çocuğumuzu biz etiketliyoruz. Öğretmenlerde uğraşmak istemediği için hemen ilaca sarılıyor bakıyor veli de buna müsait. Sınır çizmek gerekiyor. Şimdi biz seneye yeni bir okula başlayacağız süreci resetleyip bilgi vermeyeceğim bakalım ne olacak
 
Legoya merakliysa robotik kodlamayi sevecektir. Robotikte lego setleri var, kolaydan zora doğru setler sıralanıyor, bir de tablet desteğiyle ilerleyerek değişik.araclar , makineler tasarlayıp onu çalıştırıyorlar. Bir nevi mühendis, yazılımcı gibi iş görüyor çocuklar.
Spora gelince bizimki futbola başladığı ilk zamanlarda serseri mayın gibi koşmak dışında bir şey yapmıyordu. Arkadaşları ciddiyetle top peşinde koşarken bizimki işin eglencesindeydi, şaka yapıp milleti güldürme derdindeydi, komut pek dinlemezdi, ama zamanla futbolu öğrendikçe , pas atıp gol atabildigini gördükçe kendine güveni geldi, şimdi daha ciddi oynuyor. Bir üye daha yazmıştı bu çocukları boş bırakmaya gelmez diye. Çok doğru. Hep bir etkinlik , bir kurs , bir spor olmalı.
 
Aynen ben de yeni başlayacağımız okulda oğlumla ilgili herhangi bir bilgi vermeyeceğim, gidişata göre hareket edeceğiz artık.Şekerli yiyecekler gerçekten olumsuz etkiliyor çocuklarımızı, market abur cuburlari da aynı şekilde.Normalde herkes için zararlı aslında Olabildigince azaltıyorum şimdi..
 
Bizim de ilk etapta zor olacak futbol vs.Ama zamanla alışıyorlarsa sabırla devam ettireceğim spora.Hocayla da sıkıntı yasamazsak işimiz daha da kolaylaşacak inşallah.. Robotik kodlama setleri araştırıp alayım ben de.Ögretmen bazen o tarz ödevler veriyor.İnternetten de araştırıp gördüğüm örneklere bakarak ben de evde hazırlamaya çalışırım.Sagolun şuan bu topicte o kadar faydalı yorum okudum ki sürekli açıp eksiklerimi tamamlamaya çalışacağım kesin.
 
Okuldan gönderemez. Gerekirse eşinizle beraber gidin , tatlı sert bir şekilde elinizden geleni yaptığınızı, takibi bırakmadığınızı belirtin. Onun dışında kitap etkinliğine katılmaması vb gibi durumlar sizi bağlamıyor öğretmenin katması lazım. Katmak için ne yapmış mesela? Bu durumu sık sık yaşıyoruz maalesef. Çocuk tanı alana kadar öğretmen çok uğraştığı için tanıdan sonra ilerlemenin farkına varamıyor. Okulda psikolojik danışman varsa destek alın, yoksa da dediğim gibi, bundan sonrası sizde deyin. Doktorunuz sizinle hemfikir olduğu için bunu diyorum.
 


Şu an 8 yaşında, 2. sınıfa gidiyor. Evet aynı şeyleri yaşıyoruz aşırı soru soruyor, bazen her şeyi bilemem diyorum. Çok fazla bir şeyler döker saçar, Lafın ortasına girer hep büyükler konuşurken beklemen gerek diye uyarsak ta değişmiyor maalesef. Bir kere markette kasadayken ne kadar konuştuysa artık kasiyer 'erkek çocukların bu kadar konuştuğunu bilmiyordum' demişti. Bir şey olacaksa hemen olacak, çok küçük bir şey bile olsa. Ve çok çabuk sıkılır, anlık sevinçleri maalesef.
 
Okulda rehber öğretmeni var.Davranislarina dikkat ediyorum daha iyi hale gelebilmesi için, evde ya da dışarda kurallara göre hareket etmese de bunun için kararlı bir şekilde doğru olanı anlatıyorum.İlaca karşı da değilim artık, çünkü biliyorum ki ilaçsız daha hareketli ve davranış bozukluğumuz var.Ama şimdi ilaç etkisi başlayınca çok sakin bir çocuk oluyor.Gecen sene de benzer sorunlar yaşamıştık ama o zaman psikiyatra yeni gidip gelmeye başlamıştım.O zaman en son idareyle de görüşmüştük.İlaca yeni başlamıştık ve müdür yardımcısıydi galiba 'bir hafta gibi göndermeyin biraz daha toparlayinca gönderin.İstesem kaydını silerim ama bunu yapmak istemiyorum 'gibi birşeyler söyledi.
 
Merhaba,psikolog olduğunuzu yazmışsınız
Size bir sorum olucaktı.benim kızım 13 yaşında benzer sorunlar yaşıyoruz.Okulunu değiştirdik.Bize araştırmalarımız sonucu rehber öğretmende dahil ilk etapta psikoloğa götürmemizi gerekli gördüğünde psikiyatra götürmemizi söyledi
Psikoloğa götürüyoruz,yarın 3. görüşmemiz olucak.test yaptı dikkat eksikliği var dedi.kızıma resim çizdiriyor ancak bize herhangi bir yönlendirme yapmadı
Sizce bu süreçte ilk olarak psikiyatrıma götürmemiz gerekiyor?Birşeyleri yanlış yapıyoruz gibi hissediyorum
 
Öncelikle Allah yardımcınız olsun ve bu zamanın çocukları gerçekten çok zor. Benim 2 oğlum o kadar naif ve sakin çocuklar ki 3. Oğlum yine saygılı, çevresine zarar vermeyen bir çocuk olduğu halde sürekli koşması, düşmesi ve aşırı bilmiş olmasından dolayı kreş yaşının bütün eğitimlerini ev veya kursta alıyor.
Bilinçli asla zarar vermez ama koşar bir çocuğa çarpar ve bu sürekli olursa diye evden önlemler aldık.
İlk defa çok zorlanıyorum desem yeridir çünkü hem aşırı zeki, hem hareketli, hem çok bilmiş. İnanır mısınız? İlk kez çuvalladım gibi hissettim ve profesyonel destek alıyorum. Zekası diline vuruyor ve sanki karşımdaki 4 yaşında değil, 20 yaşında biri var gibi.
Destek aldığım nokta ise, mesela yanlış bir şey yapınca onunla nasıl konuşurum gibisinden. Çünkü sebep sonuç ilişkisini o kadar zekice kuruyor ki alt ediyor beni. Bazen legoyu stres çarkı gibi çevirip onun bana akıl vermesini dinliyorum.
Geçen gün eşim, kendi arkadaşının yanına götürdü. O sırada, o kişinin arabasının anahtarını saklamış ve söylemedi bir türlü. Ne diller döktük, anlattık ama yok yani. Aynen konuşma şu
-Başkalarının özel eşyalarına dokunmamalısın. Anahtarın yerini öğrenmemiz gerekiyor çünkü hasta olabilir ve arabaya ihtiyaç duyabilir, lütfen söyler misin?


-Babam, bizim geleceğimizi ona söylemişti yani haberi vardı. Arabalı anahtarlık takılıydı ve ben çocuğum, benim onu merak edeceğimi bilmesi gerekmez miydi? Neden sehpaya koymuştu? Bizim evde herkes anahtarlığa aşıyor, o neden düzenli değil?
-Orası, xxxx amcanın ofisi ve özel alanı. İstediği gibi kullanabilir.

-Peki benim odam özel alan değil mi? Misafir geleceği zaman yerden hot wheels arabalarımı toplamamı, birinin üzerine basıp yaralacağını söylüyorsun ve topluyorum.

-Ama çocuklar takılabilir diye söylüyorum.

-Ben neyim annecim?

-?!?!?!?!

-Sandalye koyup anahtarlığa astım annecim. Ama hep yerlerde, çekmecelerde aradı. Olması gereken yere bakmadı ki

Dışardan herkes çok imreniyor ama gel bize sor. Zekasını, bilincini doğru yönlendirsin diye ben destek alıyorum çünkü her seferinde mat ediyor beni.

Kendisi için zaten gerekenleri yapıyoruz. Acaba siz de mi bir destek alsanız? Çocuk kadar, çocuğa yaklaşımda çok önemli. Çok ilgili, olması gereken gibi bir ebeveyn olmamıza, kaos ortamında büyümemesine rağmen kendimi yeterli hissetmedim.

Büyük olsa daha kolay ama karşımdaki bir çocuk, bebeklikten çıkalı çok olmamış ve konuşacağım bir cümlenin, bir hareketin bile hesabını yapıyorum. Çünkü yanlış bir hamle demek, gelecekte kötü bir birey ihtimali demek.
 
Öncelikle Allah yardımcınız olsun ve bu zamanın çocukları gerçekten çok zor. Benim 2 oğlum o kadar naif ve sakin çocuklar ki 3. Oğlum yine saygılı, çevresine zarar vermeyen bir çocuk olduğu halde sürekli koşması, düşmesi ve aşırı bilmiş olmasından dolayı kreş yaşının bütün eğitimlerini ev veya kursta alıyor.
Bilinçli asla zarar vermez ama koşar bir çocuğa çarpar ve bu sürekli olursa diye evden önlemler aldık.
İlk defa çok zorlanıyorum desem yeridir çünkü hem aşırı zeki, hem hareketli, hem çok bilmiş. İnanır mısınız? İlk kez çuvalladım gibi hissettim ve profesyonel destek alıyorum. Zekası diline vuruyor ve sanki karşımdaki 4 yaşında değil, 20 yaşında biri var gibi.
Destek aldığım nokta ise, mesela yanlış bir şey yapınca onunla nasıl konuşurum gibisinden. Çünkü sebep sonuç ilişkisini o kadar zekice kuruyor ki alt ediyor beni. Bazen legoyu stres çarkı gibi çevirip onun bana akıl vermesini dinliyorum.
Geçen gün eşim, kendi arkadaşının yanına götürdü. O sırada, o kişinin arabasının anahtarını saklamış ve söylemedi bir türlü. Ne diller döktük, anlattık ama yok yani. Aynen konuşma şu
-Başkalarının özel eşyalarına dokunmamalısın. Anahtarın yerini öğrenmemiz gerekiyor çünkü hasta olabilir ve arabaya ihtiyaç duyabilir, lütfen söyler misin? [/B]

-Babam, bizim geleceğimizi ona söylemişti yani haberi vardı. Arabalı anahtarlık takılıydı ve ben çocuğum, benim onu merak edeceğimi bilmesi gerekmez miydi? Neden sehpaya koymuştu? Bizim evde herkes anahtarlığa aşıyor, o neden düzenli değil?
-Orası, xxxx amcanın ofisi ve özel alanı. İstediği gibi kullanabilir.

-Peki benim odam özel alan değil mi? Misafir geleceği zaman yerden hot wheels arabalarımı toplamamı, birinin üzerine basıp yaralacağını söylüyorsun ve topluyorum.

-Ama çocuklar takılabilir diye söylüyorum.

-Ben neyim annecim?

-?!?!?!?!

-Sandalye koyup anahtarlığa astım annecim. Ama hep yerlerde, çekmecelerde aradı. Olması gereken yere bakmadı ki

Dışardan herkes çok imreniyor ama gel bize sor. Zekasını, bilincini doğru yönlendirsin diye ben destek alıyorum çünkü her seferinde mat ediyor beni.

Kendisi için zaten gerekenleri yapıyoruz. Acaba siz de mi bir destek alsanız? Çocuk kadar, çocuğa yaklaşımda çok önemli. Çok ilgili, olması gereken gibi bir ebeveyn olmamıza, kaos ortamında büyümemesine rağmen kendimi yeterli hissetmedim.

Büyük olsa daha kolay ama karşımdaki bir çocuk, bebeklikten çıkalı çok olmamış ve konuşacağım bir cümlenin, bir hareketin bile hesabını yapıyorum. Çünkü yanlış bir hamle demek, gelecekte kötü bir birey ihtimali demek.

[/QUOTE]
Maşallah oglunuza burdan bakınca da lafları pek sevimli ve zeki olduğu belli.Anliyorum siz sürekli bu döngünün içinde olunca bir yerden sonra sıkıntı duyuyorsunuz bu durumdan.Aynen dediğiniz gibi ben de konuşmalarıma dikkat etmeye çalışıyorum,kendimce doğru bulup edeceğim bir laf gelecekteki yaşantısını olumsuz etkileyebilir diye düşünerek konuşuyorum ama bazen sabır çekiyorum artık.İnanilmaz soru soruyor ama nasıl cevap vereceğimi şaşırıyorum.Hayal aleminden konuşur genellikle,onlar gerçek değil filmlerde masallarda olur diyorum.Bu defa yine başka yerden sorar,bazen de gerçek değil desem de hayır gerçek diye inatlasir benimle.İki ay gibi bir zamandir ekran izletmiyorum.Belki bu süreçte toplasanız 5 6 defa kısa süreli izin verdim.Destek konusunda psikiyatra götürünce soruyorum neler yapabilirim diye,parka götür bol bol etkinlik yaptır diyor.Detayli birşey söylemedi.Moxo testini söyledim,gerek yok dikkati dağınık belli dedi.Beni birebir yönlendirecek bir yer istiyorum ben de ama neler yapmam gerektiğini kendi kendime araştırarak öğrenmeye çalışıyorum.Bu açtığım konunun da bana çok artısı oldu tabi .
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…