Değişmek istiyorum..

Değişim için her zaman fırsat olduğunu düşünüyorum o aydınlanma ne zaman gelirse o zaman başlar, sizin aydınlanmanız oglunuzun sözüyle başlamış. 3 saniye kuralı bende işe yarıyor bir tepki vermeden önce 3 saniye bekliyorum nefes alıyorum bu tepkiyi vermelimiyim diyorum zaten o 3 saniye çok yüksek olan tepki hafifliyor.
Evet buna çok inanıyorum, yapmayı hep unuttuğum bir şey bu ama yarından itibaren başlayacağım, teşekkürler öneriniz için 🌸
 
sizin çocuğunuza nasıl davrandığınız sizi ilgilendirir. ama

başkasının çocuğuna karşı davranışlarınıza dikkat etmek zorundasınız. kendinizin farkında olmanız güzel bir şey ama bunu iyileştirmek daha da güzel
Ya mesela çocuğun biri bır başka çocuğun gözünün kenarına yumruk atıyor,bu davranış karşısında neden yaptın olay neydi diye sormadan direkt kızıyorum, direkt aileye haber veriyorum fln ama daha düşünerek hareket etmem gerekiyor,bir yolunu bulup uygulamaya geçeceğim bir an önce.Gerekirse telime bazi notları ekran kilit resmi yapacağım,doğru örnek olmak zorundayim çünkü
 
Merhabalar hanımlar,

İnsan ailesini secemiyor.

Annem de babam da biz çocukken,ergenken hatta yetişkinken(evleninceye kadar) en ufak hatamizda hep parlayıp eleştirdiler,azarladilar,kaş cattilar.Küçük çocukken büyük olgunluğu beklediler.

Geçen yıl 5 yaş olan oğlum bana "Anne her şeye kızmak zorunda değilsin,uyarabilirsin." dediğinde farkettim ki gerçekten anne babamın onaylamadigim o tepkilerini ben de çevremdekilere uyguluyormusum ve bundan aşırı rahatsızım.Her akşam eve geldiğimde,şu öğrencime neden hatasından dolayı kızmak yerine tatlı dille uyarmadim,neden annesine bildirmek yerine sakince çözmedim,bugün oğluma neden kızdım,kibarca konuşmadım diye icim içimi yiyor.

Mesela biliyorum ki insanın karakteri 0-6 yaş arasında oluşur, çocuklar ebeveyninin krizlere verdiği tepkileri yetişkinlikte taklit ederler biliyorum sakin karsilamaliyim,iyi örnek olmalıyım fakat parliyorum sert çıkıyorum sonra da üzülüyorum.

Artık hiç kimseye kaş catmayan,sakin, ılımlı, yapıcı biri olacağım diyorum ama günün sonunda yine aynı şeylerle yüzleşiyorum.

Sizce bir insan 44 yaşından sonra da olsa değişebilir mi ,nasıl değişebilirim 😔
Kesinlikle dönüşebilir, farkındalığınız uyanmış bundan sonrası bunu doğru yönetmek ve dönüşmek.. hayatımız boyunca bunu yaşarız :)
 
Merhabalar hanımlar,

İnsan ailesini secemiyor.

Annem de babam da biz çocukken,ergenken hatta yetişkinken(evleninceye kadar) en ufak hatamizda hep parlayıp eleştirdiler,azarladilar,kaş cattilar.Küçük çocukken büyük olgunluğu beklediler.

Geçen yıl 5 yaş olan oğlum bana "Anne her şeye kızmak zorunda değilsin,uyarabilirsin." dediğinde farkettim ki gerçekten anne babamın onaylamadigim o tepkilerini ben de çevremdekilere uyguluyormusum ve bundan aşırı rahatsızım.Her akşam eve geldiğimde,şu öğrencime neden hatasından dolayı kızmak yerine tatlı dille uyarmadim,neden annesine bildirmek yerine sakince çözmedim,bugün oğluma neden kızdım,kibarca konuşmadım diye icim içimi yiyor.

Mesela biliyorum ki insanın karakteri 0-6 yaş arasında oluşur, çocuklar ebeveyninin krizlere verdiği tepkileri yetişkinlikte taklit ederler biliyorum sakin karsilamaliyim,iyi örnek olmalıyım fakat parliyorum sert çıkıyorum sonra da üzülüyorum.

Artık hiç kimseye kaş catmayan,sakin, ılımlı, yapıcı biri olacağım diyorum ama günün sonunda yine aynı şeylerle yüzleşiyorum.

Sizce bir insan 44 yaşından sonra da olsa değişebilir mi ,nasıl değişebilirim 😔
Herslenmekde bir duygu kendini suçlama bende bazan sinirleniyorum eminimki senin kalbin temiz. Herşeyi içine atma bazen tatlı dilli ol bazende. Sert. Ol olduğun gibi ol. Senin iyi biri olduğunu hissediyorum sende bana yaz. Divertikulit yaz kadınlar kulübü yaz kırk dört yaşı çok genç sana sağlık diliyorum iyi geceler
 
koluna lastik bir toka tak ve kızdığın her olayda önce onu çek bırak. sonra tepki ver. sonuca inanamayacaksın
 
Merhabalar hanımlar,

İnsan ailesini secemiyor.

Annem de babam da biz çocukken,ergenken hatta yetişkinken(evleninceye kadar) en ufak hatamizda hep parlayıp eleştirdiler,azarladilar,kaş cattilar.Küçük çocukken büyük olgunluğu beklediler.

Geçen yıl 5 yaş olan oğlum bana "Anne her şeye kızmak zorunda değilsin,uyarabilirsin." dediğinde farkettim ki gerçekten anne babamın onaylamadigim o tepkilerini ben de çevremdekilere uyguluyormusum ve bundan aşırı rahatsızım.Her akşam eve geldiğimde,şu öğrencime neden hatasından dolayı kızmak yerine tatlı dille uyarmadim,neden annesine bildirmek yerine sakince çözmedim,bugün oğluma neden kızdım,kibarca konuşmadım diye icim içimi yiyor.

Mesela biliyorum ki insanın karakteri 0-6 yaş arasında oluşur, çocuklar ebeveyninin krizlere verdiği tepkileri yetişkinlikte taklit ederler biliyorum sakin karsilamaliyim,iyi örnek olmalıyım fakat parliyorum sert çıkıyorum sonra da üzülüyorum.

Artık hiç kimseye kaş catmayan,sakin, ılımlı, yapıcı biri olacağım diyorum ama günün sonunda yine aynı şeylerle yüzleşiyorum.

Sizce bir insan 44 yaşından sonra da olsa değişebilir mi ,nasıl değişebilirim 😔
Değişim, farketmekle başlar ✔️
 
Herslenmekde bir duygu kendini suçlama bende bazan sinirleniyorum eminimki senin kalbin temiz. Herşeyi içine atma bazen tatlı dilli ol bazende. Sert. Ol olduğun gibi ol. Senin iyi biri olduğunu hissediyorum sende bana yaz. Divertikulit yaz kadınlar kulübü yaz kırk dört yaşı çok genç sana sağlık diliyorum iyi geceler
Teşekkürler 🌸
 
Ben bu sorunu dünya malı insandan önemli mi elbet bir gün kırılacakti sonsuza kadar mı yasayacakti insanlar hata yapar çözümsüz bir şey mi çay dokulsuyse ne olmus temizleriz gider insan psikolojisini bozmak çok kötü bır şey bize bagirildiginda nasil kırılıyorsak karsimizdaki de kırılıyor ürküyor gibi telkinlerle büyük ölçüde azalttım hele simdi tasavvufi kitaplar okuyunca iyice önemsiz görmeye basladm
Yüzde yüz asamadim bu sorunu ama epey düzelme oldu. Bende hala bu yolda mücadele ediyorum.
Bu telkinleri sadece öfke anında vermedim kendime gün içinde normal bir anda da verdim. Öfke anında düşünmek zaten zor, olay karşımıza gelmeden önlemini almak lazim
Kırıkları tamir etmek zor gerçekten ama biz duzelmeliyiz ki çocuklarımız büyüdüğünde onlar da aynı öfke sorununu yaşamasın

Öğrencilere bağırmak konusnda da onlar da bir anne babanın evladi düşüncesi zihninizde bulunsun

İçimize dönüp baktığımızda sevdiklerimiz saygı duyduklarımiz bize bagirmayan anlayışla yaklaşan insanlar hep.
 
Son düzenleme:
Bundan bir beş on yıl önce bagirmanin sert olmanın guclu olmak olduğunu zannediyordum simdiyse nezaketin güç olduğunun farkına vardim
 
Ben bu sorunu dünya malı insandan önemli mi elbet bir gün kırılacakti sonsuza kadar mı yasayacakti insanlar hata yapar çözümsüz bir şey mi çay dokulsuyse ne olmus temizleriz gider insan psikolojisini bozmak çok kötü bır şey bize bagirildiginda nasil kırılıyorsak karsimizdaki de kırılıyor ürküyor gibi telkinlerle büyük ölçüde azalttım hele simdi tasavvufi kitaplar okuyunca iyice önemsiz görmeye basladm
Yüzde yüz asamadim bu sorunu ama epey düzelme oldu. Bende hala bu yolda mücadele ediyorum.
Bu telkinleri sadece öfke anında vermedim kendime gün içinde normal bir anda da verdim. Öfke anında düşünmek zaten zor, olay karşımıza gelmeden önlemini almak lazim
Kırıkları tamir etmek zor gerçekten ama biz duzelmeliyiz ki çocuklarımız büyüdüğünde onlar da aynı öfke sorununu yaşamasın

Öğrencilere bağırmak konusnda da onlar da bir anne babanın evladi düşüncesi zihninizde bulunsun

İçimize dönüp baktığımızda sevdiklerimiz saygı duyduklarımiz bize bagirmayan anlayışla yaklaşan insanlar hep.
Bir şey kırılınca asla takmam,kizmam hiç kimseye, oğluma da Oğlum da mesela beni kızdıran şeylerden biri ben çıkmak için acele ederken onun bilerek ağır hareket etmesi, ödevini yaparken oyalanmasi vs..
Öğrenciler konusunda da evet onlar da bir insan evladı bunu hep farkında olup esasen anneleriyle,kendim de bu yıl ilkokul velisi olarak daha bir empati yapan biri olduğum halde öfke anında bunların hepsini unutuyor olmam..5 sn beklesem hatırlayacağım aslında.
Dün ilk ders onlarla rehberlik saati gibi bir şey yaptım,çok yumuşak bir dille ve bayağı etkili oldu.Ayrica bahçede nöbette gezerken hep yanımda dolaşıp bana sarıldılar.Gercekten çok önemli bir şey üslup,hem de çok etkili.
Yalnız değilmişim, çaba göstermek başarmanın yarısı aslında.

Teşekkürler
 
Oğlum da mesela beni kızdıran şeylerden biri ben çıkmak için acele ederken onun bilerek ağır hareket etmesi, ödevini yaparken oyalanmasi vs..
Bunu da bir video da izlemistm psikolog anneler yavaslayin diyordu😃
Onların hızlanması değil bizim yavaslamamiz gerekiyormuş😃
 
Beş yıl önceki sizi düşünün. Aynı kişi misiniz? Elbette hayır. Değişim kaçınılmaz. Değişimin yönünü belirleyebilmek de ancak farkındalıkla mümkün. Sizin farkındalığınız oluşmuş. Geriye biraz çabalamak kalıyor. Eminim, başarabilirsiniz.
 
X