Merhaba hanımlar biraz garip bir konu olacak ...
Babamın ailesi çok varlıklı bir aile. Yıllarca da babama destek olmuş (babama ne verdiyse ama mutlaka halamlara da vermiş dedem. Yani babam mesela kaza yaptı paraya sıkıştı dedem 10 babama verdiyse ihtiyacı olmadığı halde 10ar da üç halama vermiş. Babam geçinmeye çalışırken halamlar ihtiyaclari yok diye hep bilezik dizerlerdi. Dedem böylece hep hakkaniyetli davranmaya çalıştı. Hatta elinde 40 yoksa babama da o 10u vermezdi elimde yok diye) bu şekilde para istemek bence çok hatalı ama malesef böyle olmuş hep. Babaannemlerde her şeyi bizimkilerden istemeye beklemeye kendilerine hak görmüşler.
Babam 35 yaşında ağır kalp hastası oldu. Yıllarca annem babamla seve seve ilgilendi. Babam hastayken dedemlerde her hastalık işlerinde mutlaka bizim yaşadığımız sehre gelip burada ameliyat vs oldu hepsinde de hep haliyle annem ilgilendi.
Babami üç yıl önce kaybettik henüz 55 yaşındaydı bizim için çok ağır bir surecti. Mekanı cennet olsun canım babam... Babamdan üç ay sonra da babaannem vefat etti. Dedem evinde kaliyordu bakıcısı vardı gündüz gelip giderdi. Geceleri de o şehirde yasayan iki halam dönüşümlü yanında kalıyordu. Hastalıkları var. Beyin ameliyatı oldu. Bazen kendini bilemiyor malesef. Neyse bu şekilde devam ederken Şubat depremi oldu ve dedemler deprem bölgesinde yaşıyordu. Haliyle evsiz kaldı. Ben de bir sıraya soktum. Kislari iki halamda kakacakti. Bakanların bri istanbulda biri memlekette yaşıyor. Üçüncü halamda memlekette ama onlar deprem oldu diye taşındı enişte de dedemi istemiyor. Kışları iki halam idare edecek. Yazında üç ay bizim yanımıza benim ve kardeşlerimin yanında kalacaktı. Ama dedem rahat etttigi halde (hepimiz oda verdik ilgilendik) yazın iki ay sonra memleketteki halama gitti. Uzun süre kaldı.
Gecen ay aradı ben sizin yanınıza geleceğim diye. Anneme geldi. Annemde yine depremde evi yıkılan anneannemi yanına almıştı. Annesnnem ve babamın babası olan dedem bir hafta bir arada kaldılar. Sonra dayım anneannemi aldı.
Şimdi dedem ben artık senle kalcam. Kimseye gitmem diyor anneme. Halamlarin da çok umurunda değil gibi. Bize gel diyorum bizlere de gelmiyor. Gelse de zor çalışıyoruz çünkü hepimiz de. Yani halamlara gitmesi şart. Anneciğim bugün ağlıyordu. Ben gitte diyemem böyle de kalmak zor oluyor diye. Kadının ömrü hasta yaşlı bakmakla geçiyor. Ne yapsak bilemedim
Umarım anlaşılır olmuştur. Bir fikir verin kizlar ya.