11 yaşındaydım çalışmaya başladım babam iflas etti bazen ekmek alacak paramız olmadı annem sobanın üstünde ekmek pişirdi büyükbabam alışveriş yapı getirdi bunuda getirmemde elden utanıyorum dedi hayat hiç bana toz pembe olmadı ve sürekli şiddet gördüm sence hala toz pembemidir hayat bana???
sonuçta 2 evlilik sonrası benide gözden çıkarmaz diye düşünüyodum... ki ailemi sorunlarımı biliyor....ama sanırım olmaz yagmurdan kaçarkjken doluya tutunurummm!!! okadar karasızımki anlatamam
Aslinda kararsiz filan degilsin deryacim, sende biliyorsun bu filmin sonunu!!
Insan ailesinden sevgi ilgi sefkat göremedigi zaman disardan gelen güzel sözlere, iltifatlara, tatli vaadlere cok meyili olabiliryor...anliyorum seni, her insan sevgi ister, ve sevgisiz bir ortamda büyüyen insanlar buna dahada actir...
Fakat her ne olursa olsun gözlerini dört ac ve aldanma, inanki bunlarin hepsi gelip gecici...
sevgi önemlidir tabiki fakat ondan cok daha önemli olan seyler var, uyum, anlayis, güven, saygi bunlarin hepsi sevgi ile bütünlestigi zaman bilki karsindaki dogru insan....
Hayatin toz pembe olmadigini biliyorsun hatta yasadin, ama beterinde beteri olmak var allah etmesin seninde dedigin gibi yagmurdan kacarken doluya yakalanmak var!!
Suan hayatin gri olabilir, ama inanki kapkara olmamasida senin elinde...:teselli:
Umarim dogru kararlar verirsin..a.s