Geçen gün denk düştü, bir program var kadına baştan aşağı bakım yapıp giydiriyor falan. Kadın 38 yaşında ayrılmış, sunucu soruyor
- çocuk var mı
- yok
- aman çok sevindim isabet olmuş
- evet bende öyle düşünüyorum.
Ah dedim ne kaybettiğini biliyor musun sen, gelmişsin 38 yaşına. Evlilik her yaşta ama ya çocuk ? Keşke çocuğun olupta ayrılmış olsaydın.
Bilmiyorum belki de yanlış düşünüyorum ama karnına düştüğü andan itibaren senin (sen, konu sahibi değil tüm kadınlar hepimiz ) bir hayatın yok, hayat onun hayatı. Daha iyi bir gelecek, daha mutlu bir yaşam için onun canını yok sayamazsın.
Aslında her kadın bir gün anlayacak aşk, sevgi, kariyer vs hikaye boş, bomboş. Tek gerçek sevgi evlat sevgisi. Hiçbir gelecek için, hiçbir hayal için evlat feda edilmemeli.
Yakın olmasa da eski bir arkadaşım var şu an Türkiyenin sayılı Üniversitelerinden birinde Doçent, yurtdışı görevi sırasında hamile kaldı, geldi doğurdu. Tek lafı var herşey boş o olmasaydı ben dağılırdım.
Tabi ki herkes aynı değil. Tabi ki çocuksuz bir yaşamı bilinçli olarak tercih edenlerde var. Ama bir şekilde çocuk aşkınız varsa, herşeyi göze alın ve ondan asla vazgeçmeyin.
Valla ceza verirlerse de versinler ama tam bir hayvanmış senin eşin. Nasıl senin adına karar verebildi, kimse zorla bebeğini aldıramazdı hiçbir hakkı yok çokkk üzüldüm inan.
İnşallah elifelif12 hakkında hayırlısı olsun. İnşallah güzel bir yaşamın olur.