• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Dananın kuyruğu koptu. Birazdan çok kötü şeyler olabilir!

Ne yapsın peki konu sahibesi?
16 yaşında evlendirilmiş, mesleği yok
Parası yok
Ne yapsın bu kadın tam olarak nerden para bulsun?
Sokakta yanınızdan geçen herhangi bir adam size bakmakla ne kadar yükümlüyse boşanmış koca da karısını o kadar bakmak zorundadır. Kendi rızasıyla yardım ederse başka. Ben çoğunlukla kadınların tarafını tutarım ama kadın diye adaletsizlik yapamam. Boşanmışsın adamla aranda hiçbir bağ kalmamış ama sana para akıtacak sende yiceksin

Ailesinin yardım etmesi gerek bana kalırsa onların hala evlatları kardeşleri

Yani buraya derdini açan her kadını boşatmaya çalışıp çalış ayaklarının üzerinde dur derken boşanmak istediğini söyleyen birine neden nerden para bulsun deniyor o da tuhaf
 
Son düzenleme:
Sokakta yanınızdan geçen herhangi bir adam size bakmakla ne kadar yükümlüyse boşanmış koca da karısını o kadar bakmak zorundadır. Kendi rızasıyla yardım ederse başka. Ben çoğunlukla kadınların tarafını tutarım ama kadın diye adaletsizlik yapamam. Boşanmışsın adamla aranda hiçbir bağ kalmamış ama sana para akıtacak sende yiceksin

Ailesinin yardım etmesi gerek bana kalırsa onların hala evlatları kardeşleri

Yani buraya derdini açan her kadını boşatmaya çalışıp çalış ayaklarının üzerinde dur derken boşanmak istediğini söyleyen birine neden nerden para bulsun deniyor o da tuhaf
Hayır efendim, hiç de öyle değil..
Bu evlilik normal şartlarda yapılan bir evlilik olsaydı, dediğiniz gibi olabilirdi..

Ama şu durumda 16 yaşında kendine eş yaptığı kadına da destek olmak durumunda ki, o kadın da çocuklarına bakabilsin..

Ayrıca ne parası, ne akitmasi, komik cümleler kuruyorsunuz.
Kadın 2000 lira alsa bile, 2 çocukla, kira, fatura, gıda yine geçinemez..
Parasını yiyecek dediğiniz şey, kadının hayatta kalma savaşı.

Zaten hali hazırda işi gücü düzeni olsa konu sahibesinin, alacağı nafakayı mi düşünür..
Bir an önce alır çocuklarını kurtulur.
 
Merhaba, geçen gün olanları yazmak istedim. Çünkü çok doluyum, çok çaresizim. Evli olduğum şahıs geldi. Beni türlü türlü şeylerle suçladı. İftiralar attı, bire on kattı. Özel dahil herşeyi döktü. Hastaneye gidişlerimi bile söyledi. Diş hastanesine gidip 300 tl vermişim vs.

Her ne kadar bu kelimeyi kullanmayı istemesem de annem olacak kişi önce kızgınken yavaş yavaş yumuşadı, sonra da top bana döndü. Yine suçlu ben oldum. Hiçbir şey söylemedim, kendimi savunmadım. O gittikten sonra 2 gün daha o evde kalmak zorunda olduğum için odaya çekildim. Annem yaşıma başıma, yaşantıma, kendi hatalarına bakmadan bana küfürler beddualar hakaretler etti. Defalarca sen şeytansın, sen hainsin, sen suçlusun, sen delisin, kör ol, sakat ol, öl dedi. Taramalı tüfek gibi öyle hızlı öyle çok hakaretler etti ki ben de "sus neftet ediyorum senden" diye bağırdım. Sonuç olarak edepsiz ben oldum.

Bu işin böyle sonuçlanması beni hiç şaşırtmadı. 8 yıl önce beni bu adama verirken neler yaşadıysam aynı şeyleri yaşattılar. O zaman ne kadar kötü, ne kadar cahil ne kadar gaddarlarsa hala aynılar.

Bu olay iyi bile oldu. Çünkü ben pişman olduklarına, biraz olsun arkamda duracaklarına, durmasalar bile yarın kendi ayaklarım üzerinde durduğumda hiç olmazsa beni rahat bırakacaklarına inanmaya başlamıştım. Ama bu inancımda bu umudumda ne kadar aptallık ettiğimi çok iyi anladım. Normalde kocalar tehdit eder, "boşanırsan seni vururum, çocukları senden alırım" diye. Bana kocam değil annem söyledi bunları. "sen atanıp gidince mutlu olacağını mı zannediyorsun, bir kurşunluk işin var. Çocukları sana mı bırakacak, alacaklar o çocukları. Ben de destek olacağım ona" dedi. Tabii arada bir sürü küfür, hakaret var.

Velhasıl ilk günden bu yana hiçbir değişiklik yok. Ben eşten önce aile denen bu cahil ve gaddar sürüden kurtulmalıyım. Kesin olarak karar verdim. Bir daha asla yüzlerine bakmayacağım, seslerini duymayacağım. Anneme duyduğum nefret o kadar büyük ki. Keşke anasız babasız olsaydım. Keşke yetimhanede büyüseydim. Böylesinin varlığı yokluğundan bin kat daha acı.
 
Valla kusura bakmayın ama zorla evlendirmedi sizi kimse. Zamanında direnmemişsiniz anneniz şimdi de boşanmak falan yok diycek yine aynı şeyi yapıp boyun eğeceksiniz. Artık kendi kararlarınızı kendiniz alma zamanı gelmedi mi?
Kusura bakarım evet zorla evlendirildim. Hem de zorlamanın tillahı. Tehdit, küfür, hakaret, rezalet herşeyi gördüm.
 
Merhaba, geçen gün olanları yazmak istedim. Çünkü çok doluyum, çok çaresizim. Evli olduğum şahıs geldi. Beni türlü türlü şeylerle suçladı. İftiralar attı, bire on kattı. Özel dahil herşeyi döktü. Hastaneye gidişlerimi bile söyledi. Diş hastanesine gidip 300 tl vermişim vs.

Her ne kadar bu kelimeyi kullanmayı istemesem de annem olacak kişi önce kızgınken yavaş yavaş yumuşadı, sonra da top bana döndü. Yine suçlu ben oldum. Hiçbir şey söylemedim, kendimi savunmadım. O gittikten sonra 2 gün daha o evde kalmak zorunda olduğum için odaya çekildim. Annem yaşıma başıma, yaşantıma, kendi hatalarına bakmadan bana küfürler beddualar hakaretler etti. Defalarca sen şeytansın, sen hainsin, sen suçlusun, sen delisin, kör ol, sakat ol, öl dedi. Taramalı tüfek gibi öyle hızlı öyle çok hakaretler etti ki ben de "sus neftet ediyorum senden" diye bağırdım. Sonuç olarak edepsiz ben oldum.

Bu işin böyle sonuçlanması beni hiç şaşırtmadı. 8 yıl önce beni bu adama verirken neler yaşadıysam aynı şeyleri yaşattılar. O zaman ne kadar kötü, ne kadar cahil ne kadar gaddarlarsa hala aynılar.

Bu olay iyi bile oldu. Çünkü ben pişman olduklarına, biraz olsun arkamda duracaklarına, durmasalar bile yarın kendi ayaklarım üzerinde durduğumda hiç olmazsa beni rahat bırakacaklarına inanmaya başlamıştım. Ama bu inancımda bu umudumda ne kadar aptallık ettiğimi çok iyi anladım. Normalde kocalar tehdit eder, "boşanırsan seni vururum, çocukları senden alırım" diye. Bana kocam değil annem söyledi bunları. "sen atanıp gidince mutlu olacağını mı zannediyorsun, bir kurşunluk işin var. Çocukları sana mı bırakacak, alacaklar o çocukları. Ben de destek olacağım ona" dedi. Tabii arada bir sürü küfür, hakaret var.

Velhasıl ilk günden bu yana hiçbir değişiklik yok. Ben eşten önce aile denen bu cahil ve gaddar sürüden kurtulmalıyım. Kesin olarak karar verdim. Bir daha asla yüzlerine bakmayacağım, seslerini duymayacağım. Anneme duyduğum nefret o kadar büyük ki. Keşke anasız babasız olsaydım. Keşke yetimhanede büyüseydim. Böylesinin varlığı yokluğundan bin kat daha acı.
Ne yapmayı düşünüyorsun peki?
 
2 çocuk var. Ben çalışmıyorum. Ortalama ne kadar çıkar ki?
Ahh be canım bukadar nefret ederken keşke 2. Çocuk için önlem alsaydın öyle bir adam baba olmayı hak etmiyor öyle doğurmasaydın demiyorum yanlış anlama ama keşke önlem alaydın Aile arkanda duran olmaması çok kötü üzüldüm ya
 
Polise deseniz çocuklarımın başına bişey gelirse sorumlusu şunlardır diye Allah korusun kötü şeyler olması için belki o insanlara göz dağı vermiş olursunuz evlat herşeyden önemli Allah yardımcınız olsun
 
Merhaba, geçen gün olanları yazmak istedim. Çünkü çok doluyum, çok çaresizim. Evli olduğum şahıs geldi. Beni türlü türlü şeylerle suçladı. İftiralar attı, bire on kattı. Özel dahil herşeyi döktü. Hastaneye gidişlerimi bile söyledi. Diş hastanesine gidip 300 tl vermişim vs.

Her ne kadar bu kelimeyi kullanmayı istemesem de annem olacak kişi önce kızgınken yavaş yavaş yumuşadı, sonra da top bana döndü. Yine suçlu ben oldum. Hiçbir şey söylemedim, kendimi savunmadım. O gittikten sonra 2 gün daha o evde kalmak zorunda olduğum için odaya çekildim. Annem yaşıma başıma, yaşantıma, kendi hatalarına bakmadan bana küfürler beddualar hakaretler etti. Defalarca sen şeytansın, sen hainsin, sen suçlusun, sen delisin, kör ol, sakat ol, öl dedi. Taramalı tüfek gibi öyle hızlı öyle çok hakaretler etti ki ben de "sus neftet ediyorum senden" diye bağırdım. Sonuç olarak edepsiz ben oldum.

Bu işin böyle sonuçlanması beni hiç şaşırtmadı. 8 yıl önce beni bu adama verirken neler yaşadıysam aynı şeyleri yaşattılar. O zaman ne kadar kötü, ne kadar cahil ne kadar gaddarlarsa hala aynılar.

Bu olay iyi bile oldu. Çünkü ben pişman olduklarına, biraz olsun arkamda duracaklarına, durmasalar bile yarın kendi ayaklarım üzerinde durduğumda hiç olmazsa beni rahat bırakacaklarına inanmaya başlamıştım. Ama bu inancımda bu umudumda ne kadar aptallık ettiğimi çok iyi anladım. Normalde kocalar tehdit eder, "boşanırsan seni vururum, çocukları senden alırım" diye. Bana kocam değil annem söyledi bunları. "sen atanıp gidince mutlu olacağını mı zannediyorsun, bir kurşunluk işin var. Çocukları sana mı bırakacak, alacaklar o çocukları. Ben de destek olacağım ona" dedi. Tabii arada bir sürü küfür, hakaret var.

Velhasıl ilk günden bu yana hiçbir değişiklik yok. Ben eşten önce aile denen bu cahil ve gaddar sürüden kurtulmalıyım. Kesin olarak karar verdim. Bir daha asla yüzlerine bakmayacağım, seslerini duymayacağım. Anneme duyduğum nefret o kadar büyük ki. Keşke anasız babasız olsaydım. Keşke yetimhanede büyüseydim. Böylesinin varlığı yokluğundan bin kat daha acı.


Yaşadıklarınız kolay değil Rabbim sabr versin.. İnsanın,kadının arakasında öncelik ailesi durması gerekir. Anneniz böyle yaptıkça eşiniz daha çok yüz alır daha çok zararlar verebilir size.. Umarım herşey gönlünüzce olur. Burda yok boşandıktan sonra kocadan maaşının yarısını istemek yok parasına çökmek diye konuşan insanlarıda anlamak güç zaten pardonda hanımefendi @Yabanii peki o iki çocuk nerden çıktı ayrıca konu sahibi kocasının donuna kadar alsa haklı bu yazdıklarından, ortada hayatı 16 yaşında ailesi tarafından karartılmış birde üstüne kocasından gördüğü rezillikleri hayat boyu çekecek bir kadın var üstüne iki çocuk.. Yapmayın Allah aşkına neyi savunuyosunuz. Polemik yaratmak için boş muhabbet yapıyosunuz.
 
Para konusuyla ilgili tepki verdim diğer konularda değil

Seninle ilgili bir teorim var;
Sen görümcesin , abin ya da erkek kardeşin boşandı ve gelininize nafaka ödüyor 😂
Yani başka bir ruh hali nasıl böyle cümleler kurdurur bilemiyorum.
16 yaşımda hayatımın içine edecekler bırak nafakayı dünyayı dar ederim. İçinde sebep olan herkesi boğarım ✌️
 
Ne yapmayı düşünüyorsun peki?
Daha önce ne düşünüyorsam onu. Kpssye bir sene, olmazsa iki sene, olmazsa üç senede çalışıp kazanıp gitmek. Bu adamı ha 10 yıl ha 12 yıl çekmişim hiç farketmez. Sonunda güneşi göreyim de. Planım hiç değişmedi sadece ne kadar doğru ne kadar gerekli bir hedef koyduğumu tekrar tekrar anlamış oldum..
 
Beni 16 yaşında evlendirdiniz diyorum. Babam "16 değil 18din. Daha ne olsun" diyor. Ha diyorum "çok mu şey farketti. Büyük kızkardeşim 23 yaşında diğeri 18 yaşında onları da evlendirsenize" dedim. Başını çevirdi. Onlara gelince kıyamazlar, onlar evlat ben pisliktim zaten.
 
Back