Daima Suçlu Hissediyorum

İyi akşamlar. Biliyorum birçok kişinin derdinin yanında benimki çok önemsiz basit bir dert ama bugün çok bunaldım ve bu yüzden paylaşmak istiyorum. Okuduğunuz için şimdiden çok teşekkür ederim.

Ben sürekli kendimi suçlu hissediyorum. Örneğin her gün bir posta geçmişte yaptığım hataları düşünüp adeta bir suçluluk nöbeti geçiririm. Çocukken yaptığım saçma davranışları, yoğun depresyondayken yaptığım yanlış ve saçma şeyleri her gün bir posta düşünürüm ve kendimi çok suçlu hissederim. Kötü bir insan olduğumu düşünüyorum bu düşünce silsilesi esnasında ve sürekli kendimi kötü bir insan olmadığıma ikna etmek için adeta kendimle münakaşa ediyorum dakikalarca. Bazen başıma gelen olumsuz şeylerin hep ben kötü bir insan olduğum için başıma geldiğini düşünüyorum.

Gün içinde uyuduğumda, o gün ders çalışmadığımda veya sevdiğim bir şeyi yedikten sonra da çok suçlu hissediyorum. Çünkü iyi olan hiçbir şeyi hak etmediğimi düşünüyorum bir yandan. Kendimi sevmeyi mi öğrenemedim nedir bilmem. Ama böyle işte artık o kadar bunaldım ki. Psikiyatristime de bahsettim bu konudan bununla ilgili konuştuk ama malum böyle şeyler ha deyince geçmiyor. O yüzden biraz olsun anlatmak istedim, sizin fikirlerinizi duymak istedim, varsa aynı konudan deneyimlerinizi duymak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim

geçmişte yaşanılanların, anne baba veya etrafındaki başka bir insanın suçlayıcı hareketlerinin sonucu bu diye düşünüyorum canım...

yaptıklarını takdir etmeyip , ''ama'' lar bulunduysa, beğenilmeyip, kusur bulunduysa, veya suçlayıcı tarzda ifadelerle büyüdüysen, böyle oluyor diye düşünüyorum ...

çok zor biliyorum ama beyninin yani zihninin kontrolünü eline alman gerekiyor. çünkü bu düşünceler senin zihninin ürünleri.

kimse hatasız değil, hepimizin türlü türlü suçu ve günahı var. önemli olan başkasının canını yakmamak,çalmamak,yalan söyleyip iftira atmamak ve kalp kırmamak bence. eğer bunları yapmıyorsan,dikkat ediyorsan, sen benim gözümde ahlaklı ve iyi bir insansındır :) başkası nasıl düşünür bilmiyorum ama, daha önce de konuştuk seninle uzun uzun zaten.. ne zaman istersen buradayım ablasının kuzusu :)

Bunları düşünmeniz bile aslında ne kadar iyi bir insan olduğunuzu gösteriyor. Gerçekten kötü bir insan yaptığı kötülükleri ya da ne bileyim bunun sonuçlarını düşünüp kendini suçlar mıydı ? Zaten psikolojik destek alıyormuşsunuz. Kendinizle çok baş başa kalmayın bu süreçte bence. Ben de mesela yapacak bir işim yoksa, herkes uyumuşsa kendimle muhasebeye girişiyorum. Keşke 20 yıl önce o lafı etmeseydim gibi. Gereksiz yere ağlıyorum mesela. Böyle muhasebeye girisince bir şeyle oyalanin ilk adımda. Kitap, dizi, el işi, kek, börek ne bileyim öyle şeyler. Yürüyüş önermeyecegim boş boş yürürken de bu düşünceler dolusuyor çünkü.

Otrera .!.:

geçmişte yaşanılanların, anne baba veya etrafındaki başka bir insanın suçlayıcı hareketlerinin sonucu bu diye düşünüyorum canım...

yaptıklarını takdir etmeyip , ''ama'' lar bulunduysa, beğenilmeyip, kusur bulunduysa, veya suçlayıcı tarzda ifadelerle büyüdüysen, böyle oluyor diye düşünüyorum ...

çok zor biliyorum ama beyninin yani zihninin kontrolünü eline alman gerekiyor. çünkü bu düşünceler senin zihninin ürünleri.

kimse hatasız değil, hepimizin türlü türlü suçu ve günahı var. önemli olan başkasının canını yakmamak,çalmamak,yalan söyleyip iftira atmamak ve kalp kırmamak bence. eğer bunları yapmıyorsan,dikkat ediyorsan, sen benim gözümde ahlaklı ve iyi bir insansındır :) başkası nasıl düşünür bilmiyorum ama, daha önce de konuştuk seninle uzun uzun zaten.. ne zaman istersen buradayım ablasının kuzusu :)

Genişletmek için tıkla...

Haklısın ablacım, çocuklarda kodlananlar yüzünden belki şu anda bu tarz düşüncelerle boğuşmamın sebebi. Konuştuğumuz gibi zihnimin kontrolünü elime almak için sanırım daha çok zamana ihtiyacım var. Sadece bu aralar bunu pek başaramıyorum. Daima yanımda olduğunu biliyorum, iyi ki varsın

Söylediklerinizin bazılarını ben de yaşıyorum. Kendi iç hesaplaşmalarım bitmiyor bazen, onu niye dedim, bunu niye yaptım, keşke şurada şunu deseydim, keşke şuna bu kadar şey yapmasaydım vs gibi. Bunun için devamlı bir meşguliyetim olsun istiyorum. İş, ev, kitaplar, filmler, bu forum bile bana iyi geliyor bu konuda.

Söylediklerinizin temelinde de ilişkilerinizde değersiz hissettirilmenizin yattığını düşünüyorum. İnsan kendini sevmeyi bir şekilde öğrendiğinde ve “ben” demeye başladığında bunu da çözüyor. Ben her şeyin en güzeline layığım diyorum, ben hak ediyorum diyorum, kendimi seviyorum, kendime bakıyorum, kendimle konuşuyorum. Bugün canım kendime mutfakta döktürdüm mesela, çünkim niye yapmayayım?

hizuran .!.:

Bunları düşünmeniz bile aslında ne kadar iyi bir insan olduğunuzu gösteriyor. Gerçekten kötü bir insan yaptığı kötülükleri ya da ne bileyim bunun sonuçlarını düşünüp kendini suçlar mıydı ? Zaten psikolojik destek alıyormuşsunuz. Kendinizle çok baş başa kalmayın bu süreçte bence. Ben de mesela yapacak bir işim yoksa, herkes uyumuşsa kendimle muhasebeye girişiyorum. Keşke 20 yıl önce o lafı etmeseydim gibi. Gereksiz yere ağlıyorum mesela. Böyle muhasebeye girisince bir şeyle oyalanin ilk adımda. Kitap, dizi, el işi, kek, börek ne bileyim öyle şeyler. Yürüyüş önermeyecegim boş boş yürürken de bu düşünceler dolusuyor çünkü.

Genişletmek için tıkla...

Ben mezuna kalıp evde ders için şu anda günün çok büyük kısmında evde tek başımayım. Diğerleri işine okuluna gidiyor. Dediğiniz gibi yalnızlık da böyle sonsuz sorgulamalara neden oluyor. Örgü örüyorum ben böyle kötü hissettiğimde. Çok çok kötü hissedersem de mutfağa girip kek kurabiye vs pişiriyorum. Teşekkür ederim yorumunuz için

theblackswan .!.:

Söylediklerinizin bazılarını ben de yaşıyorum. Kendi iç hesaplaşmalarım bitmiyor bazen, onu niye dedim, bunu niye yaptım, keşke şurada şunu deseydim, keşke şuna bu kadar şey yapmasaydım vs gibi. Bunun için devamlı bir meşguliyetim olsun istiyorum. İş, ev, kitaplar, filmler, bu forum bile bana iyi geliyor bu konuda.

Söylediklerinizin temelinde de ilişkilerinizde değersiz hissettirilmenizin yattığını düşünüyorum. İnsan kendini sevmeyi bir şekilde öğrendiğinde ve “ben” demeye başladığında bunu da çözüyor. Ben her şeyin en güzeline layığım diyorum, ben hak ediyorum diyorum, kendimi seviyorum, kendime bakıyorum, kendimle konuşuyorum. Bugün canım kendime mutfakta döktürdüm mesela, çünkim niye yapmayayım?

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız. Ben kendimi sevmeyi öğrenemedim henüz mesela. Tabii bu konuda eskiye göre çok daha iyiyim ama olması gereken düzeyde değil. Bunu da başaracağım umarım bir gün sizin gibi Teşekkür ederim

anneshirley .!.:

Ben mezuna kalıp evde ders için şu anda günün çok büyük kısmında evde tek başımayım. Diğerleri işine okuluna gidiyor. Dediğiniz gibi yalnızlık da böyle sonsuz sorgulamalara neden oluyor. Örgü örüyorum ben böyle kötü hissettiğimde. Çok çok kötü hissedersem de mutfağa girip kek kurabiye vs pişiriyorum. Teşekkür ederim yorumunuz için

Genişletmek için tıkla...

Ama daha çok küçüksünüz. Ben daha büyük sandım yaşa da bakmadım. Bu yaşta ne kötülüğü ya vallahi bak şimdi. Gençlerimiz pırıl pırıl parlayacaklari yaşta nasıl düşüncelerle boğuşuyor kıyamam.

Siz kötü insana denk gelmemişsiniz.
Siz kendinizi tam da bu sebepten devam ezerseniz, başkaları sizi seve seve ezer, işine gelmediği herhangi bir durum olunca.
Ve siz yine "benim yüzümden", bir şey yaptım fark etmeden, ondan karşı taraf bana kötü konuştu diyeceksiniz.
Bunca şeye kafa yormanız bile, iyi bir insan olduğunuzu, hatta yumuşak kalpli biri olduğunuzu gösterir.
Kötü insan yaptığından zevk alır. Acımaz.
Kimse kusursuz değil. Hatalarınızdan dolayı kendizi ezmeyin. Kendinizi olduğunuz gibi kabul edin.

Edelstein .!.:

Siz kötü insana denk gelmemişsiniz.
Siz kendinizi tam da bu sebepten devam ezerseniz, başkaları sizi seve seve ezer, işine gelmediği herhangi bir durum olunca.
Ve siz yine "benim yüzümden", bir şey yaptım fark etmeden, ondan karşı taraf bana kötü konuştu diyeceksiniz.
Bunca şeye kafa yormanız bile, iyi bir insan olduğunuzu, hatta yumuşak kalpli biri olduğunuzu gösterir.
Kötü insan yaptığından zevk alır. Acımaz.
Kimse kusursuz değil. Hatalarınızdan dolayı kendizi ezmeyin. Kendinizi olduğunuz gibi kabul edin.

Genişletmek için tıkla...

Çok güzel bir noktaya değindiniz gerçekten. Haklısınız ben sürekli kendimi hatalı bulursam başka insanlar da yerli yersiz üstüme gelmekten çekinmezler. Haklısınız sanırım kötü olsam niye şöyle yaptım böyle yaptım diye hiç düşünmezdim. Teşekkür ederim yorumunuz için

hizuran .!.:

Ama daha çok küçüksünüz. Ben daha büyük sandım yaşa da bakmadım. Bu yaşta ne kötülüğü ya vallahi bak şimdi. Gençlerimiz pırıl pırıl parlayacaklari yaşta nasıl düşüncelerle boğuşuyor kıyamam.

Genişletmek için tıkla...

Mizacımdan dolayı sanırım. Çok sert eleştiririm kendimi

Kendimize sorduğumuz sorular çok önemli. Sürekli "neden, niye" diye sormak, zihninize hiçbir işinize yaramayacak, hatta sizi daha da dibe çöktürecek cevaplar buldurmaktır. Sorularınız değişirse cevaplar da değişir. "Kötü bir insanım" diyorsunuz. Neye göre, kime göre? Çarpıtılmış düşüncelerle kendinizi manipüle ediyor olabilir misiniz? Hadi diyelim ki gerçekten kötüsünüz. Bunu kendinize sürekli söylemek ne işinize yarayacak.? Kötü oluşunuzdan suçluluk duyduğunuza göre içinizde hala iyi bir yerler var demektir. Kötü insan yaptığını kötülük olarak görmez ve değiştirmeye çalışmaz ki. Suçlu olsanız bile bazı konularda "Ben suçluyum, evet ya ben suçluyum" demenin size faydalarını somut biçimde görüyor musunuz hayatınızda?

Doğru, proaktif soru "ne, neden, niye" değildir çoğu kez. NASIL'dır.

Nasıl düzelebilirim? Nasıl iyi insan olabilirim? Bu duruma hangi yanlışları, nasıl yaparak geldim ve şimdi nasıl düzeltebilirim?

Zihin dikkat etmezsek çok ciddi bir manipülatördür.

Roseaysea .!.:

Kendimize sorduğumuz sorular çok önemli. Sürekli "neden, niye" diye sormak, zihninize hiçbir işinize yaramayacak, hatta sizi daha da dibe çöktürecek cevaplar buldurmaktır. Sorularınız değişirse cevaplar da değişir. "Kötü bir insanım" diyorsunuz. Neye göre, kime göre? Çarpıtılmış düşüncelerle kendinizi manipüle ediyor olabilir misiniz? Hadi diyelim ki gerçekten kötüsünüz. Bunu kendinize sürekli söylemek ne işinize yarayacak.? Kötü oluşunuzdan suçluluk duyduğunuza göre içinizde hala iyi bir yerler var demektir. Kötü insan yaptığını kötülük olarak görmez ve değiştirmeye çalışmaz ki. Suçlu olsanız bile bazı konularda "Ben suçluyum, evet ya ben suçluyum" demenin size faydalarını somut biçimde görüyor musunuz hayatınızda?

Doğru, proaktif soru "ne, neden, niye" değildir çoğu kez. NASIL'dır.

Nasıl düzelebilirim? Nasıl iyi insan olabilirim? Bu duruma hangi yanlışları, nasıl yaparak geldim ve şimdi nasıl düzeltebilirim?

Zihin dikkat etmezsek çok ciddi bir manipülatördür.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim çok güzel anlatmışsınız. Neden sorusunu nasıl sorusuyla değiştirmeyi şu andan itibaren deneyeceğim

anneshirley .!.:

Teşekkür ederim çok güzel anlatmışsınız. Neden sorusunu nasıl sorusuyla değiştirmeyi şu andan itibaren deneyeceğim

Genişletmek için tıkla...

Rica ederim. İnsanı çok özgürleştiren, zevkli bir sorudur. Kolay gelsin. :)

Aynılarını bende yaşıyorum ve gece uykumdan uyandigimda bile aklıma geliyor bazı şeyler

Sonra da düşünmemeye
Herkesin hataları var diyerek kendimi suçlamamaya çalışıyorum ( başarılı oldugu söylenemez ama )