Çok zor bir karakterle evliyim boşanmak çözüm mü

oncebidinle · 26 Ocak 2018

muzurtilki .!.:
bence siz her şeyin bu kadar bilincindeyken bu ilişkiden öyle pat diye kurtulamazsınız, boşanmak çözüm mü diyorsunuz da o adamı atamazsınız bence
eşinizin psikolojisi ne kadar bozuksa, sizinki de o kadar bozuk bence (sizi üzmek, eleştirmek için değil gerçekten böyle düşündüğüm için yazdım)
sizin olayınızı 2 şey çözebilir
1) bir müsibet
2) uzman yardımı

yapabiliyorsanız çift terapisine gidin
yapamıyorsanız madem maddi gücünüz var kendiniz iyi bir psikiyatriste gidin, bence sizin kurtuluşunuz bu çünkü belki terapi göre göre kendinizi sevmeyi, huzurun da güzel bir şey olduğunu, yaşadığınız hayatın normal olmadığını öğrenirsiniz

şimdi burada "sen buna layık mısın, kendine değer ver, neden evlendin, hemen boşan" vs vs vs yazılacak
oysa siz bunları zaten biliyorsunuz
mutlaka bir uzmandan yardım alın derim ben
bir de bence ilişkiniz böyleyken çocuk yapmayın

Hanımefendiye katılıyorum,oldukça net ve mantıklı yazmış.

Bende kendimden örnek vereyim. 3 senelik evliyim, eşimle 1 senelik tanışma geçmişimiz var.
Eşim hayatıma girdiği gün yaşattığı mutlulukların yanında, Allah'ın bana bir cezası olarak düşünmüşlüğüm çok oldu.

Bahsettiğiniz saçma sapan alınganlıklar, sürekli kendini beğenmesi, bencilliği, cool tavırlarıyla...(eşiniz kadar asla olmasa da, bi nebze iyileştirilmişi)

Ona kadar bende herkesin canını yakmış, çok sevilince ilişki çok momoton gelmiş, sıkılınca bencilce tek taraflı bitiren bir tiptim malesef ki Kimseyi sevmemiştim.

Sonra sevmeyi öğrendikçe empati kurmayı, insanlara yaptığım haksızlıkları da anladım halen şuan vicdan azabı çektiğim doğrudur geçmişimde üzdüğüm insanlar için...

Sonra bunu eşime de öğrettim az biraz, ondan sonra ne mi oldu...

Evliliğimiz 3 yılı dolduracak, çok dikenli yollardan da geçtik ama elimizi sıkı sıkı tutmayı öğretti bize hayat. Kendimi hiç bu kadar güçlü bilmezdim, kimseyi bu kadar çok benimseyebileceğimi de. Burda en büyük görev bana düştü, adam etmek kelimesini doğru bulmuyorum ama birlikte büyüyüp doğruyu birlikte bulmaya çalışıyoruz şimdilerde...(insan bu doğruları ölene kadar bulamaz benim fikrimce, bulduk demedim o sebepten ama mutluyuz)

Çok şükür ki herşey fazlaca yolunda... Elim,kolum,sağlığım,ev huzurumuz,ikimiz de çalışıp kendi paramızı kazabiliyoruz,kimseye de muhtaç değiliz daha ne olsun. En ufak bir meyil varsa, zamanla herşey oturacaktır. Olup olmadığını en iyi siz bilirsiniz ama seviyorsanız savaşın, hemen öyle pes etmeyin...(sonra yine siz üzülürsünüz). Ayrılığı denemiş ama yapamamış çiftler olarak yazdım bunu size. Yaşamadan anlayamazsınız ne desem de...

oncebidinle · 26 Ocak 2018

Albideburdanyak .!.:
Degişmem dedigi zamanlarda oldu so ra ben hepsini farkindayim kurtulmak istiyorum bana yardim et dedi. Cok da degistirdi kendini ama başa sariyo zaman zaman ve hep bi döngü icindeyiz. Kendimdeki eksikleri de goruyorum ben de cok degistirdim kendimi ama artik olumsuz kismin cogunlukla onda oldugunu göruyorum

İlişkilerde sorunun tek taraflı olamayacağını düşünenlerdenim. Belki sizin de ona karşı (ona göre) yanlış olan davranışlarınız, onu bu eğilimlerin içine itiyor.

Bu bir diyalog gibi, ortada bir sorun varsa 2 taraf da incelenmeli. Yani bir de eşinizi dinlemek lazım.

Çift terapisi kadar saçma bişey görmedim hayatımda, bizde eşimle beraber 1 sefer almıştık fakat dışarı çıktıktan sonra kapının önünde gülmeye başladık. Bu neydi şimdi diye..:)

Biz kendi sorunlarımızı çözeriz dedik ve çözdük. Her doktor, iyi empati yapıp ilişkinize yararlı olabilir diye bişey yok. Ayrıca herşeyi ben anlatacaksam, karşımdaki kişi beni çözümleyemeyecek,duygularımı anlayamayacaksa neden var ki?

2 taraf da cahil cuhela değilse, mutlaka bir orta yol bulunur. Biraz sakinlemek, sakince düşünmek lazım.

dusduru · 26 Ocak 2018

Başlığa istinaden,boşanmak karakterini düzeltmez,ama sizi o karakterden kurtarır.

Cokrenksiz · 26 Ocak 2018

Albideburdanyak .!.:
1 bucuk yillik evliyim. Evlenmeden önce de 1 senelik bir flört oldu. Hicbir ilişkimde yasamadigim seyler bu ilişki de yaşadim.İlgisizliği, sert eleştirileri, kinciliği,ceza cektirmeyi , bedel ödetmeyi, saatlerce küsmeyi , iletisimsizligi, gururu, sahiplenilmemeyi, reddeilmeyi daha sayamicagim birçok seyi yaşadim.. hicbir iliskimde yasamadigim bir duyguyu da bu ilişki de yaşadim "aşk".Ya da sanirim pesinden koşmayi, çaba sarf etmeyi aşk sandim. Bu zamana kadar hep beni seven kisilerle iliski yasamistim benimle ilgilenir, her an sevdiklerini sölerlerdi, berber eglenirdik hayat guzelmis ozamanlar ben hic kiymet bilmemisim. Simariklik yapmisim ve hep ilgiden sikilip ayrilmistim. Nasil bir insanmisim. Kendimi affedemiyorum bu yuzden . Haksizlik etmisim die . Ama iş isten gectikten sonra farkina variyor insan bazi seylerin. Bu da hayatin cilvesi sanirim.

Sonra karsima cikti. Kapali kutu (kadinlar neden bole tiplerde bisey var saniyorlar anlamiyorum. Sanmayin . Hic biseyleri olmadiklari ici kapali kutular.bunu da gec anladim)
iliski basinda tutkulu bi yakinligimiz oldu. Biraz zaman gecince cok rahat biri oldugunu , ilişki insani olmadigini anladim. Fazla dürust pat pat herseyi soluyor. Daha iliskinin basinda oran soyle buran böyle. Ben uzun boylu kizlardan hoşlanirim. Baskalarinin vucutlarini gostermeler. Konuşmami elestirmeler. Goz temasi bile kurmadan anlattigim seyin bitmesini isteyen haller. Hep kendinden konusulsun istemeler. Benle ilgili olan konu 2 sn yede bitip tum gun o ve dertleri. Kirpiginden 1 tel düsse bu niye dustu diye dert edecek bi hale girmeler.. anlatamayacagim baska cok agir durumlar. Kendini agirdan satiyor , cok arayip sormuyor, beraber planlar yapmiyor, kadinin gönlunu hoş etmesini bilmiyor... ilişkileri en fazla 1 ay surmus. Iliski yasamayi bilmiyor. Tabi tum anac ruhumla ben buna ögretirim dedim . Basladi çalismalara ve omrumden 2 bucuk yil gecti. Simdi o kisi benim kocam ve ben niye bu kadar zorladigimi anlamaya calisiyorum. Mahvoldum ruhum yaşlandi. Yasamadigim sey kalmadi. Aramizdaki cinsellikte gitti.. net birsekilde benden etkilenmedigini bile soledi mahvoldum cunku hic öyle gorunmuyor ve herweyi birlikte yapabiliyoruz, durup durup bi hallere giriyor ve 30 kez ayrilma karari alip ayrilamadik ve biz bu hastalikli iliskiyi bitiremiyoruz.. cunku sanki 2 karakterli. Her ayrilma kararimdan sonra Bir anda kendini fark edeip cabalayan. Bir anda o sozleri solemesie ragmen tutkulu ve romantik olan. Sonra bi anda seni dunyanin en guzel kadini gibi hissettip ilgi bombardimanina tutan. Seni hayatinin merkezine koyan. Biri oluveriyor.. bu bole bu sekilde devam etti bi iyi bi kötüyüz.. cok degisti orasi kacinilmaz bi gercek ama ben ruhen mahvoldum. Napcagimi bilmiyorum. Artik sona geldigimi hissediyorum. Ailelerde hayatimizda sagligimizda fiziksel gorunumuzde sorun yok spor yapan hayatta aktif sosyal,üni mezunu , işi olan insanlariz ama iliskimiz de problem var. Boyle bi durum yasayan var mi .sadece rahatlamak icimi dokmek istedim o kadar..

Bu adam resmen narsistik kişilik bozuklugundan müzdarip. Bir araştırın internette, psikolojik bozukluk bu direkt. Allah size sabır versin.

Began · 26 Ocak 2018

Albideburdanyak .!.:
Ben dürüst olmak istiyorum icimden ne geciyorsa onu solemek istiyorum bi iliskide rol yapmak istemiyorum diye mantik cercevesine bürüyüp solenmicek seyleri bile söledi..olumlu karsilamaya calistim ama etkilendim.. bunlari solerken benim oz saygim sarsildi dogal olarak.. bu durumda dedigin gibi sorun burda başladi.. ben onu soledikleri icin suçlamaya basladigim an film koptu.. acik olamam , sana durust olunca suclu oluyorum .. diye diye iletisim koptu.. ben de geei kazanmak icin ugrastim durdum.. ben çabalamaya kafayi ole takmisim ki bu durum hayatimin merkezi haline geldi.. ki bir sorun hayati merkezi olunca sorun cozumlenmiyor ..cözüm sorunun dişinda.. disari cikip soruna baktikca dugumler yavasa yavas cozuluyo.. cözüldukce de umitleniyosun böle gidiyorr..

adam hasta, dengesiz.

sen onun doktoru olmak zorunda değilsin.

ömrünü çürüten adama harcadığın her saniye sana zarar.

ayrıl.
aslında rahat bir nefes almaya ne kadar hasret kaldığını anlayacaksın.

30 kez ayrılmanıza rağmen geri dönmenin klişe tek dayanağı, her anaç Türk kadınında var olan "ya düzelirse, sanki düzeliyor, onu yontacağım" kandırmacası.

sana yazık...

gamzelim2012 · 26 Ocak 2018

Sorcha .!.:
O şimdi üzgün olmasa bile sonra üzülücektir. Erkekler ilk etapta üzgün olmuyorlar genelde. Artık hiç seninle olmayacağını düşünme. Bu tip acı veren düşünceleri at kafandan.

Cok yakın arkadasinin arkadasima soyledigine gore cok üzgunmüş sonunu iyi görmuyorum demiş. Bilmiyorum simdi nasil. Bugun aradi biraz esyasini aldi gitti ben evde yokken.

gamzelim2012 · 26 Ocak 2018

Ekim094 .!.:
Hic farkimiz yok biliyormusun okurken sanki ben yazmisim.. benim gibi biridaha varmis. Seviyormuyum bilmiyorum. Hastalık mi bu. Mesela su an ayrilma karari aldi kavga ettik. Esyalarimi doktu git diyor sabah. Halennnn diyorum acaba benmi yaptim acaba nasil olir acaba acaba acaba. Kendimden nedret ediyorum bu kadar gurursuz oldugum icin...

Gurursuz olma bide esyalarini dokmus git diyo be ayip. Ben onun evinde oturuyorum. Kendi gitti tayinim cikana kadar oturcam mecbur. Bide arkadasimi cagirdim

Agustos90 · 8 Şubat 2018

Konu sahibi naptınız

Crazypinkpink · 8 Şubat 2018

Albideburdanyak .!.:
1 bucuk yillik evliyim. Evlenmeden önce de 1 senelik bir flört oldu. Hicbir ilişkimde yasamadigim seyler bu ilişki de yaşadim.İlgisizliği, sert eleştirileri, kinciliği,ceza cektirmeyi , bedel ödetmeyi, saatlerce küsmeyi , iletisimsizligi, gururu, sahiplenilmemeyi, reddeilmeyi daha sayamicagim birçok seyi yaşadim.. hicbir iliskimde yasamadigim bir duyguyu da bu ilişki de yaşadim "aşk".Ya da sanirim pesinden koşmayi, çaba sarf etmeyi aşk sandim. Bu zamana kadar hep beni seven kisilerle iliski yasamistim benimle ilgilenir, her an sevdiklerini sölerlerdi, berber eglenirdik hayat guzelmis ozamanlar ben hic kiymet bilmemisim. Simariklik yapmisim ve hep ilgiden sikilip ayrilmistim. Nasil bir insanmisim. Kendimi affedemiyorum bu yuzden . Haksizlik etmisim die . Ama iş isten gectikten sonra farkina variyor insan bazi seylerin. Bu da hayatin cilvesi sanirim.

Sonra karsima cikti. Kapali kutu (kadinlar neden bole tiplerde bisey var saniyorlar anlamiyorum. Sanmayin . Hic biseyleri olmadiklari ici kapali kutular.bunu da gec anladim)
iliski basinda tutkulu bi yakinligimiz oldu. Biraz zaman gecince cok rahat biri oldugunu , ilişki insani olmadigini anladim. Fazla dürust pat pat herseyi soluyor. Daha iliskinin basinda oran soyle buran böyle. Ben uzun boylu kizlardan hoşlanirim. Baskalarinin vucutlarini gostermeler. Konuşmami elestirmeler. Goz temasi bile kurmadan anlattigim seyin bitmesini isteyen haller. Hep kendinden konusulsun istemeler. Benle ilgili olan konu 2 sn yede bitip tum gun o ve dertleri. Kirpiginden 1 tel düsse bu niye dustu diye dert edecek bi hale girmeler.. anlatamayacagim baska cok agir durumlar. Kendini agirdan satiyor , cok arayip sormuyor, beraber planlar yapmiyor, kadinin gönlunu hoş etmesini bilmiyor... ilişkileri en fazla 1 ay surmus. Iliski yasamayi bilmiyor. Tabi tum anac ruhumla ben buna ögretirim dedim . Basladi çalismalara ve omrumden 2 bucuk yil gecti. Simdi o kisi benim kocam ve ben niye bu kadar zorladigimi anlamaya calisiyorum. Mahvoldum ruhum yaşlandi. Yasamadigim sey kalmadi. Aramizdaki cinsellikte gitti.. net birsekilde benden etkilenmedigini bile soledi mahvoldum cunku hic öyle gorunmuyor ve herweyi birlikte yapabiliyoruz, durup durup bi hallere giriyor ve 30 kez ayrilma karari alip ayrilamadik ve biz bu hastalikli iliskiyi bitiremiyoruz.. cunku sanki 2 karakterli. Her ayrilma kararimdan sonra Bir anda kendini fark edeip cabalayan. Bir anda o sozleri solemesie ragmen tutkulu ve romantik olan. Sonra bi anda seni dunyanin en guzel kadini gibi hissettip ilgi bombardimanina tutan. Seni hayatinin merkezine koyan. Biri oluveriyor.. bu bole bu sekilde devam etti bi iyi bi kötüyüz.. cok degisti orasi kacinilmaz bi gercek ama ben ruhen mahvoldum. Napcagimi bilmiyorum. Artik sona geldigimi hissediyorum. Ailelerde hayatimizda sagligimizda fiziksel gorunumuzde sorun yok spor yapan hayatta aktif sosyal,üni mezunu , işi olan insanlariz ama iliskimiz de problem var. Boyle bi durum yasayan var mi .sadece rahatlamak icimi dokmek istedim o kadar..

Canım boşanmanı hiç tavsiye etmem.kadin sabırlı ise yürüyor evlilik.inan boşanmış biri olarak söylüyorum bunları.bosandin diyelim karşına dört dörtlük birinin çıkma ihtimali çok daha az.ancak çok sanalıysan öyle biri çıkar.siddet yok aldatma yok.sen arada bi yemek hazırla mumlar fln köy masaya giyin süslen.biraz monotonluk oluyor evliliklerde.esini seviyorsan hiç problem etme bunları cnm

Albideburdanyak · 15 Şubat 2018

Kizlar benim durum farkli bir boyuta kaydi esim sürekli benim pesimde.. aşiri ilgili ..bu cok guzel bisey hep istedigim sey ama suan benim hevesim yok cok yorulmus sönmüş hissediyorum kendimi..sis aralandi sanki ve ona bakiyorum bana o kadar sığ , basit geliyo.. ben böyle olsun hic ama hic istememistim.
Bu durum degisir mi degismesi onun elinde sanki artik ve benim artik yapabilcegim bisey yok.. ben sogudukca o olmasini istedigim seyleri yapar oldu.
Off off beynim yandi artik.. şu psikoloji yedi bitirdi beni valla.. kelin ilaci meselesini yasiyorum resmen

KarincaKadin · 15 Şubat 2018

Bence ayrılacağım de. Kesin kararliyim de. Eğer sonuç seni memnun edecekse devam et. Yok değilse birleşsen bile çok yüz verme

asdasdasdasfas · 15 Şubat 2018

Albideburdanyak .!.:
1 bucuk yillik evliyim. Evlenmeden önce de 1 senelik bir flört oldu. Hicbir ilişkimde yasamadigim seyler bu ilişki de yaşadim.İlgisizliği, sert eleştirileri, kinciliği,ceza cektirmeyi , bedel ödetmeyi, saatlerce küsmeyi , iletisimsizligi, gururu, sahiplenilmemeyi, reddeilmeyi daha sayamicagim birçok seyi yaşadim.. hicbir iliskimde yasamadigim bir duyguyu da bu ilişki de yaşadim "aşk".Ya da sanirim pesinden koşmayi, çaba sarf etmeyi aşk sandim. Bu zamana kadar hep beni seven kisilerle iliski yasamistim benimle ilgilenir, her an sevdiklerini sölerlerdi, berber eglenirdik hayat guzelmis ozamanlar ben hic kiymet bilmemisim. Simariklik yapmisim ve hep ilgiden sikilip ayrilmistim. Nasil bir insanmisim. Kendimi affedemiyorum bu yuzden . Haksizlik etmisim die . Ama iş isten gectikten sonra farkina variyor insan bazi seylerin. Bu da hayatin cilvesi sanirim.

Sonra karsima cikti. Kapali kutu (kadinlar neden bole tiplerde bisey var saniyorlar anlamiyorum. Sanmayin . Hic biseyleri olmadiklari ici kapali kutular.bunu da gec anladim)
iliski basinda tutkulu bi yakinligimiz oldu. Biraz zaman gecince cok rahat biri oldugunu , ilişki insani olmadigini anladim. Fazla dürust pat pat herseyi soluyor. Daha iliskinin basinda oran soyle buran böyle. Ben uzun boylu kizlardan hoşlanirim. Baskalarinin vucutlarini gostermeler. Konuşmami elestirmeler. Goz temasi bile kurmadan anlattigim seyin bitmesini isteyen haller. Hep kendinden konusulsun istemeler. Benle ilgili olan konu 2 sn yede bitip tum gun o ve dertleri. Kirpiginden 1 tel düsse bu niye dustu diye dert edecek bi hale girmeler.. anlatamayacagim baska cok agir durumlar. Kendini agirdan satiyor , cok arayip sormuyor, beraber planlar yapmiyor, kadinin gönlunu hoş etmesini bilmiyor... ilişkileri en fazla 1 ay surmus. Iliski yasamayi bilmiyor. Tabi tum anac ruhumla ben buna ögretirim dedim . Basladi çalismalara ve omrumden 2 bucuk yil gecti. Simdi o kisi benim kocam ve ben niye bu kadar zorladigimi anlamaya calisiyorum. Mahvoldum ruhum yaşlandi. Yasamadigim sey kalmadi. Aramizdaki cinsellikte gitti.. net birsekilde benden etkilenmedigini bile soledi mahvoldum cunku hic öyle gorunmuyor ve herweyi birlikte yapabiliyoruz, durup durup bi hallere giriyor ve 30 kez ayrilma karari alip ayrilamadik ve biz bu hastalikli iliskiyi bitiremiyoruz.. cunku sanki 2 karakterli. Her ayrilma kararimdan sonra Bir anda kendini fark edeip cabalayan. Bir anda o sozleri solemesie ragmen tutkulu ve romantik olan. Sonra bi anda seni dunyanin en guzel kadini gibi hissettip ilgi bombardimanina tutan. Seni hayatinin merkezine koyan. Biri oluveriyor.. bu bole bu sekilde devam etti bi iyi bi kötüyüz.. cok degisti orasi kacinilmaz bi gercek ama ben ruhen mahvoldum. Napcagimi bilmiyorum. Artik sona geldigimi hissediyorum. Ailelerde hayatimizda sagligimizda fiziksel gorunumuzde sorun yok spor yapan hayatta aktif sosyal,üni mezunu , işi olan insanlariz ama iliskimiz de problem var. Boyle bi durum yasayan var mi .sadece rahatlamak icimi dokmek istedim o kadar..

Senden çok emin. Ananada sövse onun yanındasin onun için özündeki ayıyı salmış. Nazik olma gereği duymuyor. Muhtemelen bu tip davranışlar ilk gerçekleştiğinde gereken tepkiyi vermemişsin. Saygı duvarı yikildimi bi daha zor toparlanır ama senin bu adamı korkutman lazım. Seni kaybedeceğini hissetmeli. Tutup da seni boşayacam deme ama hayatının merkezinde de olmasın . Bir süre onu önemseme. Duruma göre davranışlarını şekillendirirsin.

A) bu durumdan memnun görünüyor. O da sen yokmussun gibi davranıyor. Böyle bir durumda zaten evli kalmayın

B) afalladi , noluyoruz moduna girdi. Bu iyi bir sey . Zamanla odunumuzu yontabilirsin.

Çok zor bir karakterle evliyim boşanmak çözüm mü

Ayrıntılı Düzenleme

oncebidinle

Üye

oncebidinle

Üye

dusduru

Guru

Cokrenksiz

Yeni Üye

Began

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

gamzelim2012

Guru

gamzelim2012

Guru

Agustos90

Aktif Üye

Crazypinkpink

Sen önce kendine bak

Albideburdanyak

Üye

KarincaKadin

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

asdasdasdasfas

Üye

Benzer Konular