Canım geçmiş konumu incelersen aynı durumda olduğumuzu görürsün. İki ailenin baskısı yüzünden sürekli tartışmalar çıkıyordu ve konu artık bizim evliliğimizden çok benim her şeye tartışma çıkaran bi insan olduğuma gelmişti. Ben asla ve asla sorunun onlardan kaynaklı olduğunu, beni onların öfkelendirdiğini anlatamadım onlara. Zor bela 7 ay boyunca ailemi nişana ikna etmeye çalıştım. Tam ettim derken söz gecemden bir gece önce ortada kaldım! Birkaç gün önce erkek arkadaşım aradı ve konuşmak istediğini söyledi. Yine aynı suçlamalar. Sen bizim işimizi yürütmezsin, sen ilerde ailemi istemezsin, sen ilerde yine tartışma çıkarırsın, ilerde bu konular yüzünden boşanırız vs. Zaten söz gecemden 1 gün önce ayrılmışım. Daha büyük bir acı yaşayamazdım. Onu karşıma aldım ve açık açık konuştum. Bu lafların ailesinin lafları olduğunu biliyordum çünkü. Ailesinin bana yaptığı her şeyi bir bir anlattım. Siz şöyle haksızlık yapıyorsunuz, bu adet böyle olmaz, bir kere evleniyoruz neden her şeyi yaşamayalım tarzı cümleler kurdum ama ana konumuz onun ailesinin bizim için hiç fedakarlık yapmaması ve bize destek çıkmamasıydı. Kafasına ne düştü bilmiyorum ama ilişkimiz boyunca ailesinin melek olduğunu iddia eden erkek arkadaşım ailem aramızda sorunlara yol açıyor bundan sonra onlarla mesafeli olalım dedi. Sanırım her şey karşındaki insana sorunları güzel bir dille anlatmaktan geçiyor. Sizin elinizden gelecek olan şey herkes bi şekilde kendi ailesini yola getirecek, evlendikten sonra zaten bayramdı seyrandı çocuktu senede kaç kere karşı karşıya gelecekler ki?