- 30 Ocak 2021
- 80
- 23
- 18
- 26
- Konu Sahibi kelebekkk321
-
- #81
Evet doğru bunlar insanı mutsuz ediyor eve bakıyor çocuğuna ama burnumdan geliyor
Evet doğru bunlar insanı mutsuz ediyor eve bakıyor çocuğuna ama burnumdan geliyorBenim kocamdan öyle yani para verir çocuğuyla ilgili iyi bir baba iyi bir eş de demek istiyorum yani evine bakar benim ihtiyaçlarımı karışlar ama annesiyle anlamasamadigimizfa hep annesini hakli bulur bir yete gitmek istediğimde hep gezmek istiyorsun der hiç bir yere gitmeyiz ayda yılda bir. Bir kıyafet giysem bu ne kendi istediğini gitmemi ister makyaj yapsam neden yaptın der falan zor yani gerçekten insan mutsuz oluyor ...
Doğru korkuyorum en çok da ekonomik yönden. Gerçekten de öyle bir davranıyor ki ben kendimi suçlu hissediyorum bu da acı bi durum. Umarım başarabilirimsiz ayrılmanın yolunu aramıyorsunuz ayrılmaktan korkuyorsunuz kendinizi kandırmayın eşiniz olacak pislik size öyle bir psikolojik şiddet uyguluyor ki siz suçu sürekli kendinizde arar olmuşsunuz bir sebebi de ailenin destek olmayacağı ve ekonomik özgürlüğünün olmaması işte bu yüzden her kadın kendi ayakları üzerinde durmalı kocan da olsa kimseye muhtaç olmamalı sizin bebeğinizle yaşıt 1,5 yaşında oğlum var ilerde sırf eşine babası gibi davranmasın diye boşardım o yüzden çocuğum var boşanamam deme çocuğun psikolojisi için ayrıl
Buyrun, bu o üye. Karını servis mi edeceksin lafından ve elbiseli fotodan anladım ben de hemen. Umarım kız kurtulmuştur ve mutludurBu süreçte üni öğrencisi olduğum için çok deniz tatili yapamadım sonrasında beraber gidelim dedim istemedi yapamadık ama artık bir evlilik olacaksa ben bunlara da saygı olsun istiyorum geçen sene abisi evlendi. Eşinin ailesinin Didim de yazlığı varmış oraya gittiler annesi sürekli foto istemiş kız açık giyiyor mu diye benimde geçen sene annemle Yalova’da bir tatil fotoğrafımı görmüş sen eşini böyle mi giydireceksin demiş. Ek olarak babası da abisinin eşinin gelinliği için alınırken kızın gelinliği açık olmasın sen eşini millete servis mi edeceksin demiş. Biz evlenir ve deniz tatiline gidersek muhtemelen ne giydiğine bakmak isteyecekler ki zaten ailesinden önce kendisi de o kafada olduğu için her türlü sorun yaşayacağım
Oğluna yazıkNerden başlasam bilemiyorum zaten her şeyi anlatmak mümkün değil ama bildiğim bisi varsa mutlu değilim. Güzel bi söz duyamıyorum. İlgi göremiyorum. Ne zaman güzel bisi yapmak istesem eşimle genelde eve ağlayarak geliyorum. Her gün kızacak bir şey buluyor her şeyi eleştiriyor. Ozguvenim bitti kendimi yanında salak gibi hissediyorum. Ailesi ayrı problem zaten her şeyi söylüyorlar sonra da bisi olmamış gibi gorusmemi istiyorlar eşimde görüşmeye zorluyor artık tiksindim ailesinden. Görmek istemiyorum. Eşim bi kavgada git diyor benim ekmeğimi yiyorsun diyor benim param benim ekmeğim gibi şeyler söylüyor. Ve bu çok canımı yakıyor. Öyle bi insan ki sözleriyle çıldırtan biri. Ayrılmak istiyorum ama oğlumuz var ve birde ben ayrılık sonrası hayatımı düşününce çok kötü oluyorum cesaret edemiyorum. Hala böyle bi insanı seviyor muyum diye soruyorum kendime. Eskisi gibi değil tabiki ama bi bağlılık mi yoksa az da olsa Sevgi mi bilemiyorum artık. Ve birde kendimi sucluyorum çoğu zaman ben şunu demesem böyle olmaz mıydı acaba abarttım mi gibi düşünceler. Örneğin bugün dışarı çıktık akşam çıkmayı severim koca yaz boyu ilk defa çıktık bana kıyafet alacaktık sadece bir tane denedim alacak misin dedi bilemedim dedim hemen kafasını bükmeye başladı halbuki kendisi bisi alirken hep fikir veririm onunla secmeye calisirim ama bana hic bu sekilde davranmaz. neyse çıktık al işte mağazalar kapanıyor çıkalım dedin vs. Hep böyle suçlamalar zaten. Teşekkür ettim aldığı şey için işte hep kazık giriyor gibi cümleler kurdu. Sonra dondurma alıp oturduk bi banka insanlar vardı düzgün ye dedi bana bende böyle demesine bozuldum karşısında cahil mi var ? Ne demek bu dedim kalktıktan sonra neymiş düzgün yememişim erkekler varmış gerçekten çok sinirim bozuldu. Sonra da sana hiç bisi soylemiycez mi diyor. Ama ben onun laflarından bıktım. Sonra da kıyafet için böyle dedin dediğimde şaka diyor şakadan da anlamıyorsun. Böyle şaka mı olur ya. Sonra ben diyorum ki ben mi abartıyorum çok mu alınganlık yapıyorum. Sizce? Ama bunalımdayım çaresiz hissediyorum ne mutluyum ne de bitirmeye cesaretim var...
Benim aile yapım karakterim De asla bunları kaldırmaz hanfendi bende karaktersiz değilim. Ama bebeğim var kreşe verdikten sonra yine ona muhtaç oluyorum ve ayrıca bebeğim küçük anne sevgisinden mahrum kalsin istemiyorum henüz. İçten içe eriyorum. Ailemin durumu iyi olsa memur falan olsam zaten 5 dk durmazdım çaresizlik içerisindeyim. Karşıdan bakınca insan salak nasıl katlanıyor diyor ama yaşayan biliyor. Bende bu şekilde olmak istemezdim.Sizin hayatınızı ,aile yapınızı, karakterinizi bilemiyorum ama bu anlattıklarınız benim kaldırabileceğim şeyler olmazdı. Markete , mağzaya, hamburgerciye girer çalışır yine o adamın “ekmeğine” muhtaç olmazdım.
Ha duvara söylemişim ha ona benim bir şeyim yok deyip kestirip atıyor. Bu konuda ikna olursa olur olmazsa artık zaten ugrasmiycam daha fazlaCiddi ciddi kavgasız şekilde hislerinizi söyleyin. Sen benim kocamsin ama bunca vakitte aşk diye bisiy birakmadin bu iğrenç lafların yüzünden saygı da bırakmadın şimdi napicaz mutlu musun bu kişiliğinden diye sorun. Senden bosanmayi bile düşünmeye başladım keyfim yerinde olsa bunu ister miyim param yok diye vazgeçtim. Hislerinin bu hale gelmesi seni üzmüyor mu tamir etmek istemez misin terapi bisiy alalım diye konusun
Rızkı veren Allahtır ekmeğimi yiyorsun ne demek. Canım kardeşim çocuğunun da yetişkin olduğunda kocan gibi birisi olmasını istemiyorsan bir an önce kurtul bence. Çocuğun için evli kalma tam aksine çocuğun için ayrıl. Allah yardım eder darda koymaz. Huzurla yenen bir lokma kuru ekmeği ziyafetlere değişmez insan. Kendine ve çocuğuna yapacağın en büyk iyilik boşanmak…Nerden başlasam bilemiyorum zaten her şeyi anlatmak mümkün değil ama bildiğim bisi varsa mutlu değilim. Güzel bi söz duyamıyorum. İlgi göremiyorum. Ne zaman güzel bisi yapmak istesem eşimle genelde eve ağlayarak geliyorum. Her gün kızacak bir şey buluyor her şeyi eleştiriyor. Ozguvenim bitti kendimi yanında salak gibi hissediyorum. Ailesi ayrı problem zaten her şeyi söylüyorlar sonra da bisi olmamış gibi gorusmemi istiyorlar eşimde görüşmeye zorluyor artık tiksindim ailesinden. Görmek istemiyorum. Eşim bi kavgada git diyor benim ekmeğimi yiyorsun diyor benim param benim ekmeğim gibi şeyler söylüyor. Ve bu çok canımı yakıyor. Öyle bi insan ki sözleriyle çıldırtan biri. Ayrılmak istiyorum ama oğlumuz var ve birde ben ayrılık sonrası hayatımı düşününce çok kötü oluyorum cesaret edemiyorum. Hala böyle bi insanı seviyor muyum diye soruyorum kendime. Eskisi gibi değil tabiki ama bi bağlılık mi yoksa az da olsa Sevgi mi bilemiyorum artık. Ve birde kendimi sucluyorum çoğu zaman ben şunu demesem böyle olmaz mıydı acaba abarttım mi gibi düşünceler. Örneğin bugün dışarı çıktık akşam çıkmayı severim koca yaz boyu ilk defa çıktık bana kıyafet alacaktık sadece bir tane denedim alacak misin dedi bilemedim dedim hemen kafasını bükmeye başladı halbuki kendisi bisi alirken hep fikir veririm onunla secmeye calisirim ama bana hic bu sekilde davranmaz. neyse çıktık al işte mağazalar kapanıyor çıkalım dedin vs. Hep böyle suçlamalar zaten. Teşekkür ettim aldığı şey için işte hep kazık giriyor gibi cümleler kurdu. Sonra dondurma alıp oturduk bi banka insanlar vardı düzgün ye dedi bana bende böyle demesine bozuldum karşısında cahil mi var ? Ne demek bu dedim kalktıktan sonra neymiş düzgün yememişim erkekler varmış gerçekten çok sinirim bozuldu. Sonra da sana hiç bisi soylemiycez mi diyor. Ama ben onun laflarından bıktım. Sonra da kıyafet için böyle dedin dediğimde şaka diyor şakadan da anlamıyorsun. Böyle şaka mı olur ya. Sonra ben diyorum ki ben mi abartıyorum çok mu alınganlık yapıyorum. Sizce? Ama bunalımdayım çaresiz hissediyorum ne mutluyum ne de bitirmeye cesaretim var...
Boşandıktan sonra ailenizin yanina gidemez misiniz ? Yani en azından bir süreliğine? Anneniz çocuğunuza bakmaz mı?Benim aile yapım karakterim De asla bunları kaldırmaz hanfendi bende karaktersiz değilim. Ama bebeğim var kreşe verdikten sonra yine ona muhtaç oluyorum ve ayrıca bebeğim küçük anne sevgisinden mahrum kalsin istemiyorum henüz. İçten içe eriyorum. Ailemin durumu iyi olsa memur falan olsam zaten 5 dk durmazdım çaresizlik içerisindeyim. Karşıdan bakınca insan salak nasıl katlanıyor diyor ama yaşayan biliyor. Bende bu şekilde olmak istemezdim.
Çok üzüldüm. Şöyle düşünün ayrilirsaniz en azından sizi her dk azarlayan bir insan olmayacak, özgürce istediğiniz gibi olabileceksiniz. Veya şu soruyu sorun kendinize: bu kötü sözlere ne için katlanıyorum, değer mi? Konuşsam değişir mir? Benim için değişmeye çalışır mı benim canımı yaktiginda pişman olur mu? Eğer cevap hayırsa kalacak çok fazla sebebiniz yoktur.Nerden başlasam bilemiyorum zaten her şeyi anlatmak mümkün değil ama bildiğim bisi varsa mutlu değilim. Güzel bi söz duyamıyorum. İlgi göremiyorum. Ne zaman güzel bisi yapmak istesem eşimle genelde eve ağlayarak geliyorum. Her gün kızacak bir şey buluyor her şeyi eleştiriyor. Ozguvenim bitti kendimi yanında salak gibi hissediyorum. Ailesi ayrı problem zaten her şeyi söylüyorlar sonra da bisi olmamış gibi gorusmemi istiyorlar eşimde görüşmeye zorluyor artık tiksindim ailesinden. Görmek istemiyorum. Eşim bi kavgada git diyor benim ekmeğimi yiyorsun diyor benim param benim ekmeğim gibi şeyler söylüyor. Ve bu çok canımı yakıyor. Öyle bi insan ki sözleriyle çıldırtan biri. Ayrılmak istiyorum ama oğlumuz var ve birde ben ayrılık sonrası hayatımı düşününce çok kötü oluyorum cesaret edemiyorum. Hala böyle bi insanı seviyor muyum diye soruyorum kendime. Eskisi gibi değil tabiki ama bi bağlılık mi yoksa az da olsa Sevgi mi bilemiyorum artık. Ve birde kendimi sucluyorum çoğu zaman ben şunu demesem böyle olmaz mıydı acaba abarttım mi gibi düşünceler. Örneğin bugün dışarı çıktık akşam çıkmayı severim koca yaz boyu ilk defa çıktık bana kıyafet alacaktık sadece bir tane denedim alacak misin dedi bilemedim dedim hemen kafasını bükmeye başladı halbuki kendisi bisi alirken hep fikir veririm onunla secmeye calisirim ama bana hic bu sekilde davranmaz. neyse çıktık al işte mağazalar kapanıyor çıkalım dedin vs. Hep böyle suçlamalar zaten. Teşekkür ettim aldığı şey için işte hep kazık giriyor gibi cümleler kurdu. Sonra dondurma alıp oturduk bi banka insanlar vardı düzgün ye dedi bana bende böyle demesine bozuldum karşısında cahil mi var ? Ne demek bu dedim kalktıktan sonra neymiş düzgün yememişim erkekler varmış gerçekten çok sinirim bozuldu. Sonra da sana hiç bisi soylemiycez mi diyor. Ama ben onun laflarından bıktım. Sonra da kıyafet için böyle dedin dediğimde şaka diyor şakadan da anlamıyorsun. Böyle şaka mı olur ya. Sonra ben diyorum ki ben mi abartıyorum çok mu alınganlık yapıyorum. Sizce? Ama bunalımdayım çaresiz hissediyorum ne mutluyum ne de bitirmeye cesaretim var...
Böyleleri kadının maaşına çöker. Allem eder kallem eder kadını borçlandırır. Bu sefer hem çalışır yorulur hem parasız kalır.Madem boşanmaya niyetin yok bari bir işe girin çalışın bu kadar ekmegimi yiyorsun, benim param benim param diyen biriyle evli olup evde oturabilmekte ayri bir şey. Cocuğa bakacak kimse yok diyeceksiniz.Gerekirse kazandiginiz çogunu kreşe verin, cahil miyim diyorsunuz ya adam sizi tam da öyle goruyor gozunde oylesiniz ezik gorup iyice eziyor.
Pardon kendi sorunumdan size yazamamısım. Kelin ilacı olsa basına sürer misaliAh bu kocalarr gerçekten karşısındakini yıpratmakta bir numara. Benimkide öyle bende cok pişmanım her gün mutsuz uyanıyorum mutsuz yasıyorum hangi günahımın bedelini ödüyorum diye düşünüyorum bazen. Cok dua ediyorum hayırlısı bitmesiyse kendimi daha fazla yıpratmadan, iki taraflı isteyerek olsun diye
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?