- 30 Ocak 2021
- 80
- 23
- 18
- 26
- Konu Sahibi kelebekkk321
-
- #21
Amin Allah razı olsunİşiniz çok zor Allah yardımcınız olsun
Boşanmak için de elinizde maddi olarak bişey yokEvet haklısınız ama artık bununla bile düzelecek biri değil ruhu bozuk ben boşanmak istiyorum am cesaretim yok umarım en kısa zamanda mutluluğa kavuşurum
Bebeğim daha küçük su an erken. Ve memlekete 1300 km uzakliktayim asker kendisi. Bende isterim mesleğimi yapmayı çalışmayı ama bebekle her şey zor bi yemek yemek bile. Ben ne kadar dişimi göstersemde salak gibiyim onun içinMadem boşanmaya niyetin yok bari bir işe girin çalışın bu kadar ekmegimi yiyorsun, benim param benim param diyen biriyle evli olup evde oturabilmekte ayri bir şey. Cocuğa bakacak kimse yok diyeceksiniz.Gerekirse kazandiginiz çogunu kreşe verin, cahil miyim diyorsunuz ya adam sizi tam da öyle goruyor gozunde oylesiniz ezik gorup iyice eziyor.
Ailemin durumu iyi değil köyde evimiz var ama köyde şartlar çok zor. Abilerim var bi de başımda 3 tane bosandilar hayat çok zor bu yüzdenBoşanmak için de elinizde maddi olarak bişey yok
Evet tam bosanmalik bir aile ama kendinizi güvenceye almanız lazım.
Aile desteğiniz varsa hiç durmayın,nafaka da talep edersiniz.
Bosaninca emin olun çok rahatlarsınız.
Eger aileden destek görürsen hiç durma boşan.Ailemin durumu iyi değil köyde evimiz var ama köyde şartlar çok zor. Abilerim var bi de başımda 3 tane bosandilar hayat çok zor bu yüzden
Aynen sıkıntım da maddiyat ve bebeğim kucuk umarım atanirim da kurtulurum bu cehennemden. Çok teşekkür ederim yazdıklarınız tavsiyeleriniz için.Eger aileden destek görürsen hiç durma boşan.
Ama kendimi toparlayıp öyle daha rahat ederim dersen birikim yap.
Başka türlü çocukla çok zorlanirsin.
Çocuğunuz biraz büyükse çalışmaya bak.
Evden iş ayarlamaya çalış.
Maddi olarak ne kadar rahat olursan o kadar iyi.
eşiniz size saygı duymuyor ve sizi eziyor. benim param, benim oyum, öyle yeme, bunu alma. Kadınlar işte bu yüzden okumalı, ekonomik özgürlüğünü edinmeli. neyse, şuan ona yapacak bie yok. Bi şekilde nasıl o adamdan ayrılırsınız ona bakın. Avukat tanıdıklarınız varsa resmi olmadan bi haklarınızı vs. öğrenin. En kısa zamanda boşanacak şekilde kendinizi ayarlayın derim. böyle ömür geçmez, evlilik, hayat arkadaşlığı böyle birşey değil. İçinizi ferah tutun, iyi düşünün, kasvete bürünmeyin ama o adamdan kurtulmanın yolunu arayın. Hiçbirşey çaresiz değildir, umutsuzluğa da girmeyin. Siz yeter ki daha iyisini hakettiğinizden emin olun.Nerden başlasam bilemiyorum zaten her şeyi anlatmak mümkün değil ama bildiğim bisi varsa mutlu değilim. Güzel bi söz duyamıyorum. İlgi göremiyorum. Ne zaman güzel bisi yapmak istesem eşimle genelde eve ağlayarak geliyorum. Her gün kızacak bir şey buluyor her şeyi eleştiriyor. Ozguvenim bitti kendimi yanında salak gibi hissediyorum. Ailesi ayrı problem zaten her şeyi söylüyorlar sonra da bisi olmamış gibi gorusmemi istiyorlar eşimde görüşmeye zorluyor artık tiksindim ailesinden. Görmek istemiyorum. Eşim bi kavgada git diyor benim ekmeğimi yiyorsun diyor benim param benim ekmeğim gibi şeyler söylüyor. Ve bu çok canımı yakıyor. Öyle bi insan ki sözleriyle çıldırtan biri. Ayrılmak istiyorum ama oğlumuz var ve birde ben ayrılık sonrası hayatımı düşününce çok kötü oluyorum cesaret edemiyorum. Hala böyle bi insanı seviyor muyum diye soruyorum kendime. Eskisi gibi değil tabiki ama bi bağlılık mi yoksa az da olsa Sevgi mi bilemiyorum artık. Ve birde kendimi sucluyorum çoğu zaman ben şunu demesem böyle olmaz mıydı acaba abarttım mi gibi düşünceler. Örneğin bugün dışarı çıktık akşam çıkmayı severim koca yaz boyu ilk defa çıktık bana kıyafet alacaktık sadece bir tane denedim alacak misin dedi bilemedim dedim hemen kafasını bükmeye başladı halbuki kendisi bisi alirken hep fikir veririm onunla secmeye calisirim ama bana hic bu sekilde davranmaz. neyse çıktık al işte mağazalar kapanıyor çıkalım dedin vs. Hep böyle suçlamalar zaten. Teşekkür ettim aldığı şey için işte hep kazık giriyor gibi cümleler kurdu. Sonra dondurma alıp oturduk bi banka insanlar vardı düzgün ye dedi bana bende böyle demesine bozuldum karşısında cahil mi var ? Ne demek bu dedim kalktıktan sonra neymiş düzgün yememişim erkekler varmış gerçekten çok sinirim bozuldu. Sonra da sana hiç bisi soylemiycez mi diyor. Ama ben onun laflarından bıktım. Sonra da kıyafet için böyle dedin dediğimde şaka diyor şakadan da anlamıyorsun. Böyle şaka mı olur ya. Sonra ben diyorum ki ben mi abartıyorum çok mu alınganlık yapıyorum. Sizce? Ama bunalımdayım çaresiz hissediyorum ne mutluyum ne de bitirmeye cesaretim var...
Hani oğlum var ayrilamam diyorsun ya. Işte oğlum var diye ayrilmalisin bence. Yoksa babasina baka baka boyle zorba bir evlat, ileride eşine boyle davranan bir eş buyutmuş olursun. Ornek eşin ve ailesi. Ailesi kötü olanin evlatlarinin iyi olduğu çok az vaka vardir.Nerden başlasam bilemiyorum zaten her şeyi anlatmak mümkün değil ama bildiğim bisi varsa mutlu değilim. Güzel bi söz duyamıyorum. İlgi göremiyorum. Ne zaman güzel bisi yapmak istesem eşimle genelde eve ağlayarak geliyorum. Her gün kızacak bir şey buluyor her şeyi eleştiriyor. Ozguvenim bitti kendimi yanında salak gibi hissediyorum. Ailesi ayrı problem zaten her şeyi söylüyorlar sonra da bisi olmamış gibi gorusmemi istiyorlar eşimde görüşmeye zorluyor artık tiksindim ailesinden. Görmek istemiyorum. Eşim bi kavgada git diyor benim ekmeğimi yiyorsun diyor benim param benim ekmeğim gibi şeyler söylüyor. Ve bu çok canımı yakıyor. Öyle bi insan ki sözleriyle çıldırtan biri. Ayrılmak istiyorum ama oğlumuz var ve birde ben ayrılık sonrası hayatımı düşününce çok kötü oluyorum cesaret edemiyorum. Hala böyle bi insanı seviyor muyum diye soruyorum kendime. Eskisi gibi değil tabiki ama bi bağlılık mi yoksa az da olsa Sevgi mi bilemiyorum artık. Ve birde kendimi sucluyorum çoğu zaman ben şunu demesem böyle olmaz mıydı acaba abarttım mi gibi düşünceler. Örneğin bugün dışarı çıktık akşam çıkmayı severim koca yaz boyu ilk defa çıktık bana kıyafet alacaktık sadece bir tane denedim alacak misin dedi bilemedim dedim hemen kafasını bükmeye başladı halbuki kendisi bisi alirken hep fikir veririm onunla secmeye calisirim ama bana hic bu sekilde davranmaz. neyse çıktık al işte mağazalar kapanıyor çıkalım dedin vs. Hep böyle suçlamalar zaten. Teşekkür ettim aldığı şey için işte hep kazık giriyor gibi cümleler kurdu. Sonra dondurma alıp oturduk bi banka insanlar vardı düzgün ye dedi bana bende böyle demesine bozuldum karşısında cahil mi var ? Ne demek bu dedim kalktıktan sonra neymiş düzgün yememişim erkekler varmış gerçekten çok sinirim bozuldu. Sonra da sana hiç bisi soylemiycez mi diyor. Ama ben onun laflarından bıktım. Sonra da kıyafet için böyle dedin dediğimde şaka diyor şakadan da anlamıyorsun. Böyle şaka mı olur ya. Sonra ben diyorum ki ben mi abartıyorum çok mu alınganlık yapıyorum. Sizce? Ama bunalımdayım çaresiz hissediyorum ne mutluyum ne de bitirmeye cesaretim var...
Oglum var dan sonrasını okumadim,aileniz destek oluyor mu yazdiniz mi bunu bilmiyorum ama boyle birinden cocuk yapip hem de cesaretsiz ve gucsuz olmaniz kendinize yapilacak saygisizligin önünü açıyor.Nerden başlasam bilemiyorum zaten her şeyi anlatmak mümkün değil ama bildiğim bisi varsa mutlu değilim. Güzel bi söz duyamıyorum. İlgi göremiyorum. Ne zaman güzel bisi yapmak istesem eşimle genelde eve ağlayarak geliyorum. Her gün kızacak bir şey buluyor her şeyi eleştiriyor. Ozguvenim bitti kendimi yanında salak gibi hissediyorum. Ailesi ayrı problem zaten her şeyi söylüyorlar sonra da bisi olmamış gibi gorusmemi istiyorlar eşimde görüşmeye zorluyor artık tiksindim ailesinden. Görmek istemiyorum. Eşim bi kavgada git diyor benim ekmeğimi yiyorsun diyor benim param benim ekmeğim gibi şeyler söylüyor. Ve bu çok canımı yakıyor. Öyle bi insan ki sözleriyle çıldırtan biri. Ayrılmak istiyorum ama oğlumuz var ve birde ben ayrılık sonrası hayatımı düşününce çok kötü oluyorum cesaret edemiyorum. Hala böyle bi insanı seviyor muyum diye soruyorum kendime. Eskisi gibi değil tabiki ama bi bağlılık mi yoksa az da olsa Sevgi mi bilemiyorum artık. Ve birde kendimi sucluyorum çoğu zaman ben şunu demesem böyle olmaz mıydı acaba abarttım mi gibi düşünceler. Örneğin bugün dışarı çıktık akşam çıkmayı severim koca yaz boyu ilk defa çıktık bana kıyafet alacaktık sadece bir tane denedim alacak misin dedi bilemedim dedim hemen kafasını bükmeye başladı halbuki kendisi bisi alirken hep fikir veririm onunla secmeye calisirim ama bana hic bu sekilde davranmaz. neyse çıktık al işte mağazalar kapanıyor çıkalım dedin vs. Hep böyle suçlamalar zaten. Teşekkür ettim aldığı şey için işte hep kazık giriyor gibi cümleler kurdu. Sonra dondurma alıp oturduk bi banka insanlar vardı düzgün ye dedi bana bende böyle demesine bozuldum karşısında cahil mi var ? Ne demek bu dedim kalktıktan sonra neymiş düzgün yememişim erkekler varmış gerçekten çok sinirim bozuldu. Sonra da sana hiç bisi soylemiycez mi diyor. Ama ben onun laflarından bıktım. Sonra da kıyafet için böyle dedin dediğimde şaka diyor şakadan da anlamıyorsun. Böyle şaka mı olur ya. Sonra ben diyorum ki ben mi abartıyorum çok mu alınganlık yapıyorum. Sizce? Ama bunalımdayım çaresiz hissediyorum ne mutluyum ne de bitirmeye cesaretim var...
Karakteri bu değişmiycek hatta çocuğunuzada büyüdüğünde aynı huylarıyla davranıcak belki dozajı farklı olur.önleminizi alın bence güçlenmeye bakın hem maddi hem manevi,çocuğun büyümesini beklerseniz iş için bu cesaretinizde kalmaycak,dışarı çıkıp daha normal insanlarla iş,arkadaşlık vs ilişkiler kurun çocuğunuzla beraber.ve lütfen sizde onun huzurunu bozun şaka yapıyorum diyerek,sonraları duruma göre bakarsınız artıkNerden başlasam bilemiyorum zaten her şeyi anlatmak mümkün değil ama bildiğim bisi varsa mutlu değilim. Güzel bi söz duyamıyorum. İlgi göremiyorum. Ne zaman güzel bisi yapmak istesem eşimle genelde eve ağlayarak geliyorum. Her gün kızacak bir şey buluyor her şeyi eleştiriyor. Ozguvenim bitti kendimi yanında salak gibi hissediyorum. Ailesi ayrı problem zaten her şeyi söylüyorlar sonra da bisi olmamış gibi gorusmemi istiyorlar eşimde görüşmeye zorluyor artık tiksindim ailesinden. Görmek istemiyorum. Eşim bi kavgada git diyor benim ekmeğimi yiyorsun diyor benim param benim ekmeğim gibi şeyler söylüyor. Ve bu çok canımı yakıyor. Öyle bi insan ki sözleriyle çıldırtan biri. Ayrılmak istiyorum ama oğlumuz var ve birde ben ayrılık sonrası hayatımı düşününce çok kötü oluyorum cesaret edemiyorum. Hala böyle bi insanı seviyor muyum diye soruyorum kendime. Eskisi gibi değil tabiki ama bi bağlılık mi yoksa az da olsa Sevgi mi bilemiyorum artık. Ve birde kendimi sucluyorum çoğu zaman ben şunu demesem böyle olmaz mıydı acaba abarttım mi gibi düşünceler. Örneğin bugün dışarı çıktık akşam çıkmayı severim koca yaz boyu ilk defa çıktık bana kıyafet alacaktık sadece bir tane denedim alacak misin dedi bilemedim dedim hemen kafasını bükmeye başladı halbuki kendisi bisi alirken hep fikir veririm onunla secmeye calisirim ama bana hic bu sekilde davranmaz. neyse çıktık al işte mağazalar kapanıyor çıkalım dedin vs. Hep böyle suçlamalar zaten. Teşekkür ettim aldığı şey için işte hep kazık giriyor gibi cümleler kurdu. Sonra dondurma alıp oturduk bi banka insanlar vardı düzgün ye dedi bana bende böyle demesine bozuldum karşısında cahil mi var ? Ne demek bu dedim kalktıktan sonra neymiş düzgün yememişim erkekler varmış gerçekten çok sinirim bozuldu. Sonra da sana hiç bisi soylemiycez mi diyor. Ama ben onun laflarından bıktım. Sonra da kıyafet için böyle dedin dediğimde şaka diyor şakadan da anlamıyorsun. Böyle şaka mı olur ya. Sonra ben diyorum ki ben mi abartıyorum çok mu alınganlık yapıyorum. Sizce? Ama bunalımdayım çaresiz hissediyorum ne mutluyum ne de bitirmeye cesaretim var...
Ekmeğimi yiyorsun diyen adamı tek celsede boşarım, hele bir lafı olsun , net...Nerden başlasam bilemiyorum zaten her şeyi anlatmak mümkün değil ama bildiğim bisi varsa mutlu değilim. Güzel bi söz duyamıyorum. İlgi göremiyorum. Ne zaman güzel bisi yapmak istesem eşimle genelde eve ağlayarak geliyorum. Her gün kızacak bir şey buluyor her şeyi eleştiriyor. Ozguvenim bitti kendimi yanında salak gibi hissediyorum. Ailesi ayrı problem zaten her şeyi söylüyorlar sonra da bisi olmamış gibi gorusmemi istiyorlar eşimde görüşmeye zorluyor artık tiksindim ailesinden. Görmek istemiyorum. Eşim bi kavgada git diyor benim ekmeğimi yiyorsun diyor benim param benim ekmeğim gibi şeyler söylüyor. Ve bu çok canımı yakıyor. Öyle bi insan ki sözleriyle çıldırtan biri. Ayrılmak istiyorum ama oğlumuz var ve birde ben ayrılık sonrası hayatımı düşününce çok kötü oluyorum cesaret edemiyorum. Hala böyle bi insanı seviyor muyum diye soruyorum kendime. Eskisi gibi değil tabiki ama bi bağlılık mi yoksa az da olsa Sevgi mi bilemiyorum artık. Ve birde kendimi sucluyorum çoğu zaman ben şunu demesem böyle olmaz mıydı acaba abarttım mi gibi düşünceler. Örneğin bugün dışarı çıktık akşam çıkmayı severim koca yaz boyu ilk defa çıktık bana kıyafet alacaktık sadece bir tane denedim alacak misin dedi bilemedim dedim hemen kafasını bükmeye başladı halbuki kendisi bisi alirken hep fikir veririm onunla secmeye calisirim ama bana hic bu sekilde davranmaz. neyse çıktık al işte mağazalar kapanıyor çıkalım dedin vs. Hep böyle suçlamalar zaten. Teşekkür ettim aldığı şey için işte hep kazık giriyor gibi cümleler kurdu. Sonra dondurma alıp oturduk bi banka insanlar vardı düzgün ye dedi bana bende böyle demesine bozuldum karşısında cahil mi var ? Ne demek bu dedim kalktıktan sonra neymiş düzgün yememişim erkekler varmış gerçekten çok sinirim bozuldu. Sonra da sana hiç bisi soylemiycez mi diyor. Ama ben onun laflarından bıktım. Sonra da kıyafet için böyle dedin dediğimde şaka diyor şakadan da anlamıyorsun. Böyle şaka mı olur ya. Sonra ben diyorum ki ben mi abartıyorum çok mu alınganlık yapıyorum. Sizce? Ama bunalımdayım çaresiz hissediyorum ne mutluyum ne de bitirmeye cesaretim var...
Biz açıklar dikkat etmeyiz, dondurmaya oral yaparız .Tamamen ağzıma almışım. Ya düşüncesi bile kötü. Demekki içinde öyle düşünceler var ki uyarıyor. Zaten benim yaptığım her şey suç her şey yanlış. Birde kapalıyım yani bu tür şeylere dikkat ederim. Bu zihniyet böyle devam ettikçe yaşam zehir zaten
Ben onu demek istemedim. Belki anlattığım şeyden dolayı gerçekten yanlış bisi yaptığım canlanır insanların gözünde anlatınca diye öyle örnek verdimBiz açıklar dikkat etmeyiz, dondurmaya oral yaparız .
Kadınların dondurma yemesi bile dikkat edilmesi gerekli birşey, yazık.
Yakın zamanda inşallah 24 yaşındayım daha da gençliğim gitsin istemiyorumBu adami bir de baba yapmayın hamile kalmadan bosanin demeye gelmiştim ama tahmin ettiğim üzere çoktan yapmışsınız.
Tekmeyi ne zaman basmayi düşünüyorsunuz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?