Tam da örnek verdiğiniz gibi bir evde büyüdüm ve yine örneğiniz gibi bir aile kurdum.
Eşim hacca gitmeye çalışıyor, ben gece eğlenceye
Şimdi adamın vecibesinden bana ne, görünürde full çekiyor içini bilemem, haddim de değil.
Benim ne yapmadığımdan ona ne, görünür sıfır, içi bilemeyiz.
Çocuklarım babasıyla teravih namazına da gidiyor, anneye sorduklarında ‘kimseye inancı hakkında soru soramazsın, kişinin bileceği iştir’ cevabı alıyor.
Yaşı gelince görevlerini okuyup öğrenecek, gerisi kimseyi bağlamaz.
Dolayısıyla bir insanın özellikle yaratıcısı ile arasındaki münasebetini 3.şahıs olarak ha bir de aciz kul olarak gözlemleyip insan değerlendirmek çok ama çok bayağı.
Her sakallıyı dedemiz sanmayalım yani, kılanın ne ye kıldığını tutanın neye tuttuğunu bilmediğimiz için, ben bunları yaparken ayy çok güzeliz yaşasın aynı duyguları hissediyoruz yanımda dursun ergenliğiyle eş seçilmez.
