bıçak sırtı bir karar inşallah buraya test yaptırdım ve bende çıkmadı diyerek konu açarım bilmiyorum eğer bendeysede sanırım hayattan kopabilirim hiç olmazsa böyle umudum var bende değildir diye eğer bendeyse öyle bir umudumda olmıcak?
Canım ilk önce kabul et yaşamın bir parçası da ölümdür. 18 yaşında ki ölüm sizi etkilemesin yani genel çevrenizde olan olaylar sizi etkiliyor çok fazla gidin testinizi yaptırın konu hakkında içiniz rahatlasın inşallah yoktur ama var ise geciktirme adına neler yapacağınızı bilirsiniz. Sürekli diken üstünde oturmanızdan kendinizi bu şekilde eritmenizden daha iyidir.
25 yaşındayım. ben bu durumda olsam yaptırırdım testi.
yaptırmazsam da mutsuz olacağım şüphelerden dolayı, yaptırıp olumsuz sonuç olsa da mutsuz olacağım.
en azından kesin bilirim planımı ona göre yaparım.
70 yıllık hayat planım vardıysa 35'e indiririm. ona göre yaşarım hayatımı.
bunun bir de hastalığın bende olmama ihtimali var. o halde de daha huzurlu olmuş olurum. içimde şüphe kalmaz.
bıçak sırtı bir karar inşallah buraya test yaptırdım ve bende çıkmadı diyerek konu açarım bilmiyorum eğer bendeysede sanırım hayattan kopabilirim hiç olmazsa böyle umudum var bende değildir diye eğer bendeyse öyle bir umudumda olmıcak?
23 yaşındayım. babam halam ve babaannem bu hastalıktan öldü hastalık genetik bir hastalık babam 7 kardeş 7 kardeş test yaptırdı sadece 2 sinde çıktı ve şöyle söyliyim bu hastalık yakalanınca 1 yasındaki bebek gibi oluyorsunuz bebek nasıl olur altına yapar yürüyemez kimseyi tanımaz konuşamaz aynen öyle bir hastalık . bende çıkma olasılıgı yüzde 50 bu hastalıgın tedavisi yok sizce test yaptırıp sonucunu öğrenmelimiyim yoksa öğrenmeyip bir umutla bende yok diyip hayatıma devam mı etmeliyim? ha birde eğer bendeyse yaklaşık 30,35 gibi başlıcak hastalık genelde bu yaşlarda yakalıyor.. hayati bir karar benim için... tedavisi olmayan bir hastalığı öğrenerek ne kadar yaşayabilirimkii kafayı yerim
tabiki test yaptırın bu şüpheyle yaşanılır mı? tedavi olmak en güzel çözüm bence evet hastalığınız olabilir fakat insan azmi herşeyi yenebilir sakın ihmal etmeyin rabbim yar ve yardımcınız olsnnn
Internette okudum biraz, bu hastalığın tedavisi olmasa da hastalığın gidişatını yavaşlatan ilaçlar varmış. Vitamin ilaç vs takviyesi ile durumun kötüleşmesi yavaşlatılıyormuş.
Çok zor bir karar gerçekten. Ama bence korkunun ecele faydası yok. Bence durumu bilip hayatını ona göre planlaman, seni her iki ihtimalde de daha mutlu edebilir.
Şöyle düşünelim, en kötü ihtimalle hasta olabilirsin. Bu demektir ki 30-35ine kadar sağlıklı olacaksın, sonrasında kötüleşmeye başlayacaksın. 35ine gelip birden hastalık belirti gösterse, 'önceden bilsem ona göre yaşardım, sağlıklı günlerimin tadını çıkarırdım' mı dersin, yoksa tüh deyip oturur musun. Yani bilmiyorum ya, dile kolay ama ben test yaptırmadan duramazdım.
%50 ihtimal diyorsun. Şu an da için içini yiyor. 35ine geldiğinde test yaptıracaksın diyelim, ve sağlıklı olduğunu öğreneceksin, o zaman ne olacak? Neden senelerce kafama takmışım, neden evlenmemişim çocuk yapmamışım demeyecek misin kendine?
Senin yerinde olsam psikolojik uzun bir terapiye başlar, önce bu durumu kabullenmeye çalışırdım. Yani hasta olabilme ihtimalimi. Eğer hasta isem bunu kabullenecek, kendimi ve hayatı hastalığa rağmen sevebilecek seviyeye gelmeye çalışırdım. Sonra da test yaptırırdım.
Kanser olup aids olup birsürü yaşayan insan var. Yarın hiçbirimizin ne olacağı belli değil ki. yani hastalıklara rağmen hayat var. kısa da olsa, zor da olsa, var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?