bıçak sırtı bir karar inşallah buraya test yaptırdım ve bende çıkmadı diyerek konu açarım bilmiyorum eğer bendeysede sanırım hayattan kopabilirim hiç olmazsa böyle umudum var bende değildir diye eğer bendeyse öyle bir umudumda olmıcak?
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
çok önemli bir karar ! test yaptırmalımıyım?
- Konu Sahibi canan124
- Başlangıç Tarihi
bıçak sırtı bir karar inşallah buraya test yaptırdım ve bende çıkmadı diyerek konu açarım bilmiyorum eğer bendeysede sanırım hayattan kopabilirim hiç olmazsa böyle umudum var bende değildir diye eğer bendeyse öyle bir umudumda olmıcak?
eğer yaptırırsam bende çıkarsa şu anki umudum yok olucak bunuda düşündünüzmü hiç olmazsa böyle bende değildir diye bir umudum var eğer bendeyse öyle bir umudumda olmıcak
- 22 Ocak 2008
- 6.322
- 7.028
- 723
Zor bir durum Allah yardımcınız olsun.İnşaallah sizde yoktur bu hastalık.Benim cocukluk arkadaşımda da aynı durum vardı.Annesi tarafı buna benzer (belkide aynıdır) bir hastalıktan vefat ettiler. 30lu yaslarda cıkıyormus yavas yavas eriyorlar..annesi hastalandıgında kız arkadasım annesine baktı. daha ilkokula gidiyordu ama Allahın yardımıyla her bakımını yapabiliyordu.rahmetli kadın iyiki evlenmiş diyordum yoksa kim bakacaktı ona.eşiyle de çok severek evlenmişler.eşinde o hastalık olmamasına ragmen kendiside 1 sene sonra kanserden vefat etti. 2 cocuk kaldı öyle. o arkadaşımla irtibatta değilim. inşaallah onlarda da kalmaz.
bence öğren ve hayatını ona göre planla derim.
bence öğren ve hayatını ona göre planla derim.
Amin inşallah öyle bir konu açarsın. Ama şuan zaten kopmuşsun ki canım sen ve öyle şartlandırmış durumdasın ki ne söyleyeceğimi bilemiyorum çünki anlamı olmayacak sende. Allah yar ve yardımcın olsun git yaptır testini bence inşallah güzel sonuç çıkartırsın ya böyle diken üstünde olmak da.
23 yaşındayım. babam halam ve babaannem bu hastalıktan öldü hastalık genetik bir hastalık babam 7 kardeş 7 kardeş test yaptırdı sadece 2 sinde çıktı ve şöyle söyliyim bu hastalık yakalanınca 1 yasındaki bebek gibi oluyorsunuz bebek nasıl olur altına yapar yürüyemez kimseyi tanımaz konuşamaz aynen öyle bir hastalık . bende çıkma olasılıgı yüzde 50 bu hastalıgın tedavisi yok sizce test yaptırıp sonucunu öğrenmelimiyim yoksa öğrenmeyip bir umutla bende yok diyip hayatıma devam mı etmeliyim? ha birde eğer bendeyse yaklaşık 30,35 gibi başlıcak hastalık genelde bu yaşlarda yakalıyor.. hayati bir karar benim için... tedavisi olmayan bir hastalığı öğrenerek ne kadar yaşayabilirimkii kafayı yerim
tabiki test yaptırın bu şüpheyle yaşanılır mı? tedavi olmak en güzel çözüm bence evet hastalığınız olabilir fakat insan azmi herşeyi yenebilir sakın ihmal etmeyin rabbim yar ve yardımcınız olsnnn
Konunu dun okudum hemen bisey yazmak istemedim once kendimi senin yerine koydum. Test yaptirmak istemezdim insan gercekleri bilmeden yasamak ister ya bazen aynen oyle ama bir de sunu dusundum belki bu hastalik bende yok, olup olmadigini ogrenmek istemiyorum peki bu belirsizlikle yasayabilir miyim? Ya okadar zaman bosuna kendi kendimi yemissem bu beni daha cok yipratirdi. Derler ya en kotu karar bile kararsızlık tan iyidir senin durumuna bu soz tam olmasa da mantigi ayni diye dusunuyorum. Hayatin hep stres altinda mi gececek diyeceksin varsa hastaligim hep karamsarlikla gececek ama sende bu hastaligin olmama ihtimalini de dusun. Belirsizlik en kotusu benim kanaatim test yaptirmalisin. Insallah hasta degilsindir bak bu kadar insan sana destek kendini daha cok uzme.
Cok cok zor bir durum. Kendimi senin yerine koydum,ben belirsizlikle yasamaktansa testi yaptirirdim. 30 yasina kadar her gun bu korkuyla yasamak cok kotu. Testi yaptiriirsan ve sende cikarsa en azindan hayatini ona gore planlarsin. Yani en azindan ben boyle yapardim heralde. Mesela hastalik varsa evlenmeyi,cocuk sahibi olmayi dusunmezdim, evlenecegim kisiye bunu soylemek zorunda hissederdim offf cok zor gercekten de. Eger umudumu kaybetmek istemiyorum,cikarsa bu dusunceyle yasayamam diyosan da o zamana kadar bekle ama evlilik, cocuk gibi ciddi adimlar atma. Aklima baska cozum gelmedi maalesef, allah yardimcin olsun.
offf cok zor gercekten de. Eger umudumu kaybetmek istemiyorum,cikarsa bu dusunceyle yasayamam diyosan da o zamana kadar bekle ama evlilik, cocuk gibi ciddi adimlar atma. Aklima baska cozum gelmedi maalesef, allah yardimcin olsun.konuyla alakalı yeni bir şey aklıma geldi söylemeyi unuttum bir huntinton yakınıyla görüştüm kız 20 yasında babası huntinton test yaptırdı kızda pozitif çıktı yani kız da huntinton hastası kız hayattan koptu kimseyle konuşmuyor sadece benle konuşuyor bendede çıkma olasılıgı var diye yani onu analayabilecek tek kişi benim diye ..
- 19 Mayıs 2007
- 303
- 16
- 318
Internette okudum biraz, bu hastalığın tedavisi olmasa da hastalığın gidişatını yavaşlatan ilaçlar varmış. Vitamin ilaç vs takviyesi ile durumun kötüleşmesi yavaşlatılıyormuş.
Çok zor bir karar gerçekten. Ama bence korkunun ecele faydası yok. Bence durumu bilip hayatını ona göre planlaman, seni her iki ihtimalde de daha mutlu edebilir.
Şöyle düşünelim, en kötü ihtimalle hasta olabilirsin. Bu demektir ki 30-35ine kadar sağlıklı olacaksın, sonrasında kötüleşmeye başlayacaksın. 35ine gelip birden hastalık belirti gösterse, 'önceden bilsem ona göre yaşardım, sağlıklı günlerimin tadını çıkarırdım' mı dersin, yoksa tüh deyip oturur musun. Yani bilmiyorum ya, dile kolay ama ben test yaptırmadan duramazdım.
%50 ihtimal diyorsun. Şu an da için içini yiyor. 35ine geldiğinde test yaptıracaksın diyelim, ve sağlıklı olduğunu öğreneceksin, o zaman ne olacak? Neden senelerce kafama takmışım, neden evlenmemişim çocuk yapmamışım demeyecek misin kendine?
Senin yerinde olsam psikolojik uzun bir terapiye başlar, önce bu durumu kabullenmeye çalışırdım. Yani hasta olabilme ihtimalimi. Eğer hasta isem bunu kabullenecek, kendimi ve hayatı hastalığa rağmen sevebilecek seviyeye gelmeye çalışırdım. Sonra da test yaptırırdım.
Kanser olup aids olup birsürü yaşayan insan var. Yarın hiçbirimizin ne olacağı belli değil ki. yani hastalıklara rağmen hayat var. kısa da olsa, zor da olsa, var.
Çok zor bir karar gerçekten. Ama bence korkunun ecele faydası yok. Bence durumu bilip hayatını ona göre planlaman, seni her iki ihtimalde de daha mutlu edebilir.
Şöyle düşünelim, en kötü ihtimalle hasta olabilirsin. Bu demektir ki 30-35ine kadar sağlıklı olacaksın, sonrasında kötüleşmeye başlayacaksın. 35ine gelip birden hastalık belirti gösterse, 'önceden bilsem ona göre yaşardım, sağlıklı günlerimin tadını çıkarırdım' mı dersin, yoksa tüh deyip oturur musun. Yani bilmiyorum ya, dile kolay ama ben test yaptırmadan duramazdım.
%50 ihtimal diyorsun. Şu an da için içini yiyor. 35ine geldiğinde test yaptıracaksın diyelim, ve sağlıklı olduğunu öğreneceksin, o zaman ne olacak? Neden senelerce kafama takmışım, neden evlenmemişim çocuk yapmamışım demeyecek misin kendine?
Senin yerinde olsam psikolojik uzun bir terapiye başlar, önce bu durumu kabullenmeye çalışırdım. Yani hasta olabilme ihtimalimi. Eğer hasta isem bunu kabullenecek, kendimi ve hayatı hastalığa rağmen sevebilecek seviyeye gelmeye çalışırdım. Sonra da test yaptırırdım.
Kanser olup aids olup birsürü yaşayan insan var. Yarın hiçbirimizin ne olacağı belli değil ki. yani hastalıklara rağmen hayat var. kısa da olsa, zor da olsa, var.
teşekkür ederim çok zor bir süreçten geçiyorum bir gün buraya gelip test yaptırdım sonuç negatif çıktı demenin hayallari artık rüyalaırma girdi...
geçen gün bu konu aklıma gelmişti noldu acaba diye
istersen hiç de yaptırma yoksay bu durumu ama kafana takma o zaman.
ama sanki bu şekilde hep için içini yiyecekmiş gibi geliyor bana.
mesela angelina jolie de göğüs kanseri çıkma ihtimali çok fazla olduğu için göğüslerini aldırmış kadın, sen de belki önlemler alabilirsin engelleyemesen de yavaşlatıcı şeyler.
Allah yardımcın olsun karar senin
istersen hiç de yaptırma yoksay bu durumu ama kafana takma o zaman.
ama sanki bu şekilde hep için içini yiyecekmiş gibi geliyor bana.
mesela angelina jolie de göğüs kanseri çıkma ihtimali çok fazla olduğu için göğüslerini aldırmış kadın, sen de belki önlemler alabilirsin engelleyemesen de yavaşlatıcı şeyler.
Allah yardımcın olsun karar senin
- 14 Ekim 2012
- 1.416
- 38
- 88
önce çok geçmiş olsun diyeyim.
sonra da, 35 yaşı sınır etmişsiniz kendinize ama, çok klasik olsa da hiç birimiz 35 dk. sonrası belli değil. karartmayın günlerinizi kendinize.
ben testi yaptırmazdım. ki bunu bekara hava hoş kıvamında söylemiyorum, benim de ailem de bir hastalık var, ölümcül değil ama aynı bebek oluyorsunuz yine. 3-4 ay önce test yaptırmaya gittim, olmadı hastahaneden kaynaklanan sebeplerle. şimdi iyi ki de olmamış diyorum. kendime zehir edecektim hayatı.
bana göre, önemli olan uzuuuuun uzun yaşamak değil, güzel ve dolu yaşamak mühim.
sonra da, 35 yaşı sınır etmişsiniz kendinize ama, çok klasik olsa da hiç birimiz 35 dk. sonrası belli değil. karartmayın günlerinizi kendinize.
ben testi yaptırmazdım. ki bunu bekara hava hoş kıvamında söylemiyorum, benim de ailem de bir hastalık var, ölümcül değil ama aynı bebek oluyorsunuz yine. 3-4 ay önce test yaptırmaya gittim, olmadı hastahaneden kaynaklanan sebeplerle. şimdi iyi ki de olmamış diyorum. kendime zehir edecektim hayatı.
bana göre, önemli olan uzuuuuun uzun yaşamak değil, güzel ve dolu yaşamak mühim.
annenle baban akraba değilse sende çıkacağını sanmam. zira böyle hastalıklar genelde çekinik genlerle taşınır ve genlerin homozigot olma durumunda hastalık kendini gösterir . dişi olduğunuzdan kromozomlarınız xx dir . bu kromozomların birini anneden birini babdan alırsınız . yani anneniz sağlamsa babanızdan hastalık geni geçse bile siz sadece taşıyıcı olursunuz ve hastalık sizde gözlenmez.
ben olsam yaptırırım acabalarla yaşayamam,
eğer hastalık bende yoksa ve test yaptırmamışsam ömür boyu bu hastalığın beni bulup bulmayacağını düşünerek geçiririm bu da ölmekten beterdir. insanın yaşama sevincini sömürür bu durum.
test yaptırdım pozitif çıktı diyelim: gelecekte nasıl yaşamak istediğimi seçemeyeceğim o zaman hastalık beni yatağa atıncaya kadar inandığım gibi yaşarım, dolu dolu...
biliyorum davulun sesi uzaktan hoş gelir diyebilirsiniz ,kendimi sizin yerinize koymaya çalıştım sadece
Rabbim hayırşı şifalar versin şifa ayetlerini de okuyun lütfen
eğer hastalık bende yoksa ve test yaptırmamışsam ömür boyu bu hastalığın beni bulup bulmayacağını düşünerek geçiririm bu da ölmekten beterdir. insanın yaşama sevincini sömürür bu durum.
test yaptırdım pozitif çıktı diyelim: gelecekte nasıl yaşamak istediğimi seçemeyeceğim o zaman hastalık beni yatağa atıncaya kadar inandığım gibi yaşarım, dolu dolu...
biliyorum davulun sesi uzaktan hoş gelir diyebilirsiniz ,kendimi sizin yerinize koymaya çalıştım sadece
Rabbim hayırşı şifalar versin şifa ayetlerini de okuyun lütfen
Benzer Konular
