Nasıl pekiKendinizi biraz kontrol ederseniz toparlarsınız inşallah... Erkeklerin büyük çoğunluğu öyle sanırım
Yani öfke ile ben pek birşey çözemediğimi gördüm hayatta ondan terk etmeye çalısıyorum bu huyu...
Suan ben öyleyim zatn kv ayni evde yasiyorm inan hakkima cok giriliyo evladm icin es geciyorm. Diyorm her zorlugin arkasnda mutlaka bi guzellij vardr sabret diyorm kendime
Ben de öyleyim. Ergen ve çocuk da değilim evli kadınım. Bunun sebebi gereken tepkiyi zamanında vermemekten, kırgınlığı kızgınlığı içinde biriktirmekten kaynaklanıyor. Hatta ben bazen yine tepki vermem gereken kişiye değil yanındaki başkasına tepki göstererek haklıyken haksız duruma düşüyorum. Veya sesimi çok yükseltiyorum ve yine haklıyken haksız oluyorum. Bunun sebebi de sözünüzün kesilmesi, karşıdakinin dinlememesi ve sizi bastırması artık delirtiyor ve farkında bile olmadan bağırmaya başlıyorsunuz. Sebepleri biliyorum ama çözüm bulamıyorum.
Aynı dediğiniz gibi bende çok naif görünüyorum dışarıdan çocuk da değilim ama böyle oluyor işte. İnsanlara karşı nasıl birduruş sergileme gerektiğini şaşırdım. Bir de insan başkası gibi olamazki neysem oyum
Allah yardımcınız olsun
Ben de bu durumuma çözüm arıyorum ama bulamıyorum. Bir psikolog ile görüşsek acaba halledebilir mi? Ne yapmam gerektiğini biliyorum ama yapmıyorum işte, rahatsız olduğumda bunu uygun bir dille söylemem gerek ama söylemiyorum, karşıdakiyle aramı bozacağını, gerginlik yaratacağını düşünüyorum. Sonra da daha kötü oluyor tabi.
sağlık sektöründeyim. İyi bir psikiytr bulmak gerekir. Çünkü geneli otomsyiğe bağlamış ilaç veriyor. Halbuki bizim konuşmaya ihtiyacımız var bence...
Amin insallah. Bi gun illaki duzelecek bi ayri eve ciksaydm
sonrasında konusmaya çalışırım.. 
Bence de öncelikle konuşmaya ihtiyacımız var. Çok ciddi sorunlar olmadıkça ilaç kullanmam ben. Kendi kendime bunu halletmem lazım. Farklı bir çözüm bulursanız bana da haber verin.
İnş. Bende birgün başarırımYani mesela tartıştık eşimle diyelim, haklıyım genede üstüne gitmem beklerim sakinleşsin sonrasında konusurum konusurkende hep güzel olumlu telkin vermeye calısırım... Kırıldıgım yerleri soylerim kendini benim yerims koymasını isterim... Bagırsa hiççç üstüme alınmam dinlemem
Sinirlendiğimde de hiç kendimi iyice doldurmam tatlı tatlı konusmaya bakarım..
Tatlı dil yılanı deliğinden cıkarır ata sözünü çok aklıma getiririm.
Bide olan olaylarda Allaha cok havale ederim öç alma huyum yoktur. Allahın almasını beklerim gibi gibi.....
Öfkeninn vucuduma zarar verdiğini biliyorum ruhende bedenen de
İnşallah hepimizİnş. Bende birgün başarırım
Valla çok kötü biri oldum ben. Bana melek derdi şimdi seytan diyor evdekı şahısKendinizi biraz kontrol ederseniz toparlarsınız inşallah... Erkeklerin büyük çoğunluğu öyle sanırım
Yani öfke ile ben pek birşey çözemediğimi gördüm hayatta ondan terk etmeye çalısıyorum bu huyu...
Bende de aynı arkadasımla cnmlı cıcımlı konusurız esım eve gelir savas baslar
Bilmiyorum yaa belki evlilikte yanlış tercihler yaptık. Biz eşimin ailesiyle taban tabana zıttız. Zır cahiller. Elimde hiçbirşeyin demiyor. Bizde çarşıya çıkılmaz bizde çalışılmaz...Bu evimizde yansıyor. Artık tahammül edemiyorum. Kocam beni özgür bırakır ama onlarada tek söz söylemez neden böyle yapıyorsunuz diye. İnsan arkasında bir erkek görmek istiyor. Onu koruyan kollayan...
Evet işte sırf o duruma düşmemek için sinirlerimi dizginliyorum yoksa eskiden agzımdan cıkanı kulagım duymazdı..
Çok zor. Adam karısını savunmazsa olmaz bu iş
Olmuyor zaten
Bumunki düikünlükte değil. Doğru düzgün konuşmaz bile. Ben anlayamadım
