meraba kızlar size bunları yazarken o kadar kötü durumdayım ki.. bana yardımcı olun diye içimi dökecegim ..
ama lütfen kınamayın , zaten zor bi durumdayım bir de buna üzülmeyeyim..
hata ettim cok büyük günah işledim .zina yaptım ..
hatamdan döndüm .. tövbemi ettim .. kendimi iyi yönde geliştirmek için elimden geleni yaptım ..
bi yandan da hep gönlümden allah ile kalbi yogrulmus bi eş istedim rabbimden ..
zina işledigim adam ile evlenmeyi cok istedim zamanında cok sevdim onu .. sırf onu sevdigim için onu kaybetmemek için onla birlikte oldum ...
küçüktüm gercekten cok küçük 14-15 yaslarında.. ailem onu istemedi hic bir zaman . onun da zaman ile gercek yüzünü gördüm ...
sonra biri cıktı karsıma .. allah için sevdim onu . sartsız sevdim cok bekledim cok sabrettim diyemedim uzun bir süre ona..
sonra konustuk o da beni seviyordu ..
gözlerine bile bakamıyordum ilk zamanlar ..günah olacak diye .. tövbemde o kadar kararlıyım kii.
elini bile tutmadım hiç bir sekilde tamamen dini bi cerceve altında görüştük.öyle cok sık da görüşmedik...
aileme anlattım onu . usülünce.. ciddydik cünkü..
ailemde annem biraz olumsuz baktı ama ikna edilmeyecek gibi degildi..
her gün dua ettim rabbim bana yol göster. ameliyat olup onu kandırmak ne kadar dogruydu .. dünyayı düşünmedim ahireti düşündüm ahirette onun yüzüne nasıl bakarım
hep bunu düşündüm .. o benim ile hayaller kurarken .. daha hiç kimseye dokunmamışken..
kararlıydım olacktım ameliyat .. işte okul bitince evlenelim falan diyordu .. hesap yapıyordum işte nerede olabilir ne kadat biriktiririm tarzında..
sonra bi gün hiç bi şey yokken söyledim.
zina yaptım ben dedim .. inanmadı. yalan söylüyorsun dedi.yalan degil yaptım dedim ..
yıkıldı .. sonra ertesi gün bana sen tövbe etmişsin bir dha yapmamışssın . allah ın affettgini kul affetmez mi affediyorum seni .. evlencgm senle dedi..
ama bekltme okul btnce hemen evlenelim ..
calışmamı istemyrdu ztn . cocuk olunca calşmazsın diyordu .. ama sonra calışmazsın olmadı de aile ne okulu bırakyrm de. gelelim isteyelim dedi.
ailemde benim okumamı o kadar istiyor ki. sülalede ilk üniverste bitiren ben olacagım ..
kendi ayaklarımın üstünde durmamı istiyorlar vs .. ve bunun için cok sey yaptılar . okulu bitireyim evlenince calışmam zaten falan diyordum ..
neyse sonra zaman ver bana demeye basladı ..
verdim zaman 4 gün sonra yapamayacgnı söyledi..
cok düşündüm kaldıramıyorum ben bunu dedi.. affet dedi bu imtihanı kaybettim ben dedi.
basta umut vermişti kızlar . beni cok sevdigine eminim basta hiç bişey demeden kabul ettiginde o an kendini düşünememişti ..
ama düşündükçe .. yapamıcagını anladı ...keşke demeseydin dedi. birlikte cok ayet okuduk cok hoca dinledik ..
tövbesinde samimi olanlar ve bir daha yapmayanlar annelrinden dogdukları gibi temizdir diyor o da biliyor bunu ..
ama yapamadı . yapamıcak ..
ben onu cok sevdim .. korkuyorum ilk defa isyan hissediyorum kalbimde . rabbimden uzaklaşmak istemiyorum ..
biliyorum allah ın dedigi olur o hayırlısını nasip eyler ama kalbim cok yanıyor ..
bundan sonra daha kime diyebilirim bilmiyorum .. o kabul etmediyse baskasını niye etsin ?
o bu kadar severken etmedi baskası da etmeyebilir?
o din acısından düşündü bi kere bile agır laf etmedi bana .. tövbe etmişssin sen temizsin ben yapamadım dedi ...
bu kadar gönlümün istedigi birini kaybettim dün .
gönlüm yaralı ruhum yaralı .. ailem zaten hic bir şey bilmiyor..
bilseler beni o adamla bu hatayı yaptgım adamla anında evlendirirler..
kafam,ruhum karısık kızlar..
sırf bu yüzden kaybetmek o kadar agır ki..
demeseydim ameliyat olsaydım mutlu olurduk onla..
allah ile kul arasındaki mesele diyorum kendime ..
allah ın bildigi hatayı kulun bilmesine ne gerek yazıyor bi hocanın yazısında okumustum. gec okudum ..
bundan sonra nasıl ayakta duracagım nasıl bilmiyorum ..
baskası cıkarsa ona söylememeli miyim bilmiyorum ..
beni ahiret düşündürüyor bu dünya bi sekilde gececek ..
ama ahiretime köprü olacak bi eşim olsun istiyorum .. birlikte birbirimizi yetiştirelim istiyorum ..
ama lütfen kınamayın , zaten zor bi durumdayım bir de buna üzülmeyeyim..
hata ettim cok büyük günah işledim .zina yaptım ..
hatamdan döndüm .. tövbemi ettim .. kendimi iyi yönde geliştirmek için elimden geleni yaptım ..
bi yandan da hep gönlümden allah ile kalbi yogrulmus bi eş istedim rabbimden ..
zina işledigim adam ile evlenmeyi cok istedim zamanında cok sevdim onu .. sırf onu sevdigim için onu kaybetmemek için onla birlikte oldum ...
küçüktüm gercekten cok küçük 14-15 yaslarında.. ailem onu istemedi hic bir zaman . onun da zaman ile gercek yüzünü gördüm ...
sonra biri cıktı karsıma .. allah için sevdim onu . sartsız sevdim cok bekledim cok sabrettim diyemedim uzun bir süre ona..
sonra konustuk o da beni seviyordu ..
gözlerine bile bakamıyordum ilk zamanlar ..günah olacak diye .. tövbemde o kadar kararlıyım kii.
elini bile tutmadım hiç bir sekilde tamamen dini bi cerceve altında görüştük.öyle cok sık da görüşmedik...
aileme anlattım onu . usülünce.. ciddydik cünkü..
ailemde annem biraz olumsuz baktı ama ikna edilmeyecek gibi degildi..
her gün dua ettim rabbim bana yol göster. ameliyat olup onu kandırmak ne kadar dogruydu .. dünyayı düşünmedim ahireti düşündüm ahirette onun yüzüne nasıl bakarım
hep bunu düşündüm .. o benim ile hayaller kurarken .. daha hiç kimseye dokunmamışken..
kararlıydım olacktım ameliyat .. işte okul bitince evlenelim falan diyordu .. hesap yapıyordum işte nerede olabilir ne kadat biriktiririm tarzında..
sonra bi gün hiç bi şey yokken söyledim.
zina yaptım ben dedim .. inanmadı. yalan söylüyorsun dedi.yalan degil yaptım dedim ..
yıkıldı .. sonra ertesi gün bana sen tövbe etmişsin bir dha yapmamışssın . allah ın affettgini kul affetmez mi affediyorum seni .. evlencgm senle dedi..
ama bekltme okul btnce hemen evlenelim ..
calışmamı istemyrdu ztn . cocuk olunca calşmazsın diyordu .. ama sonra calışmazsın olmadı de aile ne okulu bırakyrm de. gelelim isteyelim dedi.
ailemde benim okumamı o kadar istiyor ki. sülalede ilk üniverste bitiren ben olacagım ..
kendi ayaklarımın üstünde durmamı istiyorlar vs .. ve bunun için cok sey yaptılar . okulu bitireyim evlenince calışmam zaten falan diyordum ..
neyse sonra zaman ver bana demeye basladı ..
verdim zaman 4 gün sonra yapamayacgnı söyledi..
cok düşündüm kaldıramıyorum ben bunu dedi.. affet dedi bu imtihanı kaybettim ben dedi.
basta umut vermişti kızlar . beni cok sevdigine eminim basta hiç bişey demeden kabul ettiginde o an kendini düşünememişti ..
ama düşündükçe .. yapamıcagını anladı ...keşke demeseydin dedi. birlikte cok ayet okuduk cok hoca dinledik ..
tövbesinde samimi olanlar ve bir daha yapmayanlar annelrinden dogdukları gibi temizdir diyor o da biliyor bunu ..
ama yapamadı . yapamıcak ..
ben onu cok sevdim .. korkuyorum ilk defa isyan hissediyorum kalbimde . rabbimden uzaklaşmak istemiyorum ..
biliyorum allah ın dedigi olur o hayırlısını nasip eyler ama kalbim cok yanıyor ..
bundan sonra daha kime diyebilirim bilmiyorum .. o kabul etmediyse baskasını niye etsin ?
o bu kadar severken etmedi baskası da etmeyebilir?
o din acısından düşündü bi kere bile agır laf etmedi bana .. tövbe etmişssin sen temizsin ben yapamadım dedi ...
bu kadar gönlümün istedigi birini kaybettim dün .
gönlüm yaralı ruhum yaralı .. ailem zaten hic bir şey bilmiyor..
bilseler beni o adamla bu hatayı yaptgım adamla anında evlendirirler..
kafam,ruhum karısık kızlar..
sırf bu yüzden kaybetmek o kadar agır ki..
demeseydim ameliyat olsaydım mutlu olurduk onla..
allah ile kul arasındaki mesele diyorum kendime ..
allah ın bildigi hatayı kulun bilmesine ne gerek yazıyor bi hocanın yazısında okumustum. gec okudum ..
bundan sonra nasıl ayakta duracagım nasıl bilmiyorum ..
baskası cıkarsa ona söylememeli miyim bilmiyorum ..
beni ahiret düşündürüyor bu dünya bi sekilde gececek ..
ama ahiretime köprü olacak bi eşim olsun istiyorum .. birlikte birbirimizi yetiştirelim istiyorum ..