- Konu Sahibi Oylebiriyim
- #1
Baştan belirtmeliyim ki bu konuda maddi hicbir beklentim isteğim yok beni yanlis anlamanızı istemem çünkü gerçekten artık karar vermek istiyorum 
Ben şu an 22yasindayim üniversiteden yeni mezun oldum. Üniversite 1.sinifta sevgilimle tanıştık araya bı dönem ayrıldiki ama hala beraberiz. Benim sorunum onu seviyorum ama o baştaki gözümün kapaliligi heyecanım hiç kalmadı. Çünkü hayattan beklentilerimiz yaşamak istediklerimiz biraz farklı tabi ben baştaki o aşkla hem görmedim hemde önemsemedim. İlişkimizin başından beri hediyedir surprizdir romantiklik ben zorlamadan asla bişey görmedim ama lafta okadar güzel konusurki her şeyin meslek sahibi olunca olacağını falan söyler hayaller kurarız en ufak şeyden sevimlilik yapar falan ama 4senedir sadece bu lafta. İstediğim hediye falanda değil bir iki romantik düşünülmüş ugrasilmis an yani. Taa ilk tanıştigimizda bile bunu anlattım aklına gelmediğini bunların sorun olamayacağını söyledi hep ama haklısın da dedi bende hep bekledim. Hiç yasamadim bilmiyorum falan dedi O universite ortamında ki bende çok sosyal biri olmama rağmen ne bir konsere gittik ne bir eğlence yeri vs hep ben dile getirdim gideriz der falan geçistiriri yemeklere gideriz ardından cafe arada bir sinema. Kalabalık sevmez. Sanki 22yasinda içimize emekli oturmuş gibi hissediyorum şimdi mezun olduk iş arıyoruz tabi ona göre herşey tamam kesin evlenicez çünkü aramızda konuşma sırasında veya yanyana sorun yok. Ama bunlar beni öyle soğuttu ki artık yapsada içinden gelmediğini bildiğim için mutsuzum . Oda ben mutsuzum diye sürekli niye niye diyo kaç kere bunları konuştuk ona rağmen anlamış değil. Uzun süre paradan mi falan acaba dedim hesaplara ortak oldum vs ki arabasi falanda var beni evim dışında bir yere bırakmaz dört senedir yani etraf semtler dışına bişey olur babam kızar diye çıkmaz ama sorsam kendimin olsa öyle yapmam der mecbur bende susarim. İşin kötüsü o bunları sorun görmediği için asla derdimi anlatamıyorum anlatsam da tamam diyo ama dakikasında unutuyo. Bende böyle sacmasapan bı noktaya geldim çünkü istediğim şeylerin parayla işle alakası yok etrafımızdaki bunları yasayanlar herkes öğrenci yani çünkü ki kız halimle birçok şey yapmaya çalıştım görsün diye. Olmadı. Bunalr dışında bir sorunumuz yok güleriz konsuuruz çok iyi biri çok iyi niyetli yani insan olarak çok düşünceli benimde üstüme düşer tabi bende onun çokda seviyor biliyorum ama bu kadar seven niye bu kadar düşüncesiz isteksiz asosyal olur bilmiyorum. Bu şekilde mutsuzum yıllarca bunlar en sonki meseleler önemli olan iyiliği sevgisi diye kendimi torpuledim ama hevesim kalmadı hicbiseye Şimdi son doğum günümde kavga edince ayrildim. Oda ayrılmadığimizi falan söylüyor hala. Uzun oldu kusura bakmayın şimdi sizce napmaliyim
Ben şu an 22yasindayim üniversiteden yeni mezun oldum. Üniversite 1.sinifta sevgilimle tanıştık araya bı dönem ayrıldiki ama hala beraberiz. Benim sorunum onu seviyorum ama o baştaki gözümün kapaliligi heyecanım hiç kalmadı. Çünkü hayattan beklentilerimiz yaşamak istediklerimiz biraz farklı tabi ben baştaki o aşkla hem görmedim hemde önemsemedim. İlişkimizin başından beri hediyedir surprizdir romantiklik ben zorlamadan asla bişey görmedim ama lafta okadar güzel konusurki her şeyin meslek sahibi olunca olacağını falan söyler hayaller kurarız en ufak şeyden sevimlilik yapar falan ama 4senedir sadece bu lafta. İstediğim hediye falanda değil bir iki romantik düşünülmüş ugrasilmis an yani. Taa ilk tanıştigimizda bile bunu anlattım aklına gelmediğini bunların sorun olamayacağını söyledi hep ama haklısın da dedi bende hep bekledim. Hiç yasamadim bilmiyorum falan dedi O universite ortamında ki bende çok sosyal biri olmama rağmen ne bir konsere gittik ne bir eğlence yeri vs hep ben dile getirdim gideriz der falan geçistiriri yemeklere gideriz ardından cafe arada bir sinema. Kalabalık sevmez. Sanki 22yasinda içimize emekli oturmuş gibi hissediyorum şimdi mezun olduk iş arıyoruz tabi ona göre herşey tamam kesin evlenicez çünkü aramızda konuşma sırasında veya yanyana sorun yok. Ama bunlar beni öyle soğuttu ki artık yapsada içinden gelmediğini bildiğim için mutsuzum . Oda ben mutsuzum diye sürekli niye niye diyo kaç kere bunları konuştuk ona rağmen anlamış değil. Uzun süre paradan mi falan acaba dedim hesaplara ortak oldum vs ki arabasi falanda var beni evim dışında bir yere bırakmaz dört senedir yani etraf semtler dışına bişey olur babam kızar diye çıkmaz ama sorsam kendimin olsa öyle yapmam der mecbur bende susarim. İşin kötüsü o bunları sorun görmediği için asla derdimi anlatamıyorum anlatsam da tamam diyo ama dakikasında unutuyo. Bende böyle sacmasapan bı noktaya geldim çünkü istediğim şeylerin parayla işle alakası yok etrafımızdaki bunları yasayanlar herkes öğrenci yani çünkü ki kız halimle birçok şey yapmaya çalıştım görsün diye. Olmadı. Bunalr dışında bir sorunumuz yok güleriz konsuuruz çok iyi biri çok iyi niyetli yani insan olarak çok düşünceli benimde üstüme düşer tabi bende onun çokda seviyor biliyorum ama bu kadar seven niye bu kadar düşüncesiz isteksiz asosyal olur bilmiyorum. Bu şekilde mutsuzum yıllarca bunlar en sonki meseleler önemli olan iyiliği sevgisi diye kendimi torpuledim ama hevesim kalmadı hicbiseye Şimdi son doğum günümde kavga edince ayrildim. Oda ayrılmadığimizi falan söylüyor hala. Uzun oldu kusura bakmayın şimdi sizce napmaliyim
