- 8 Ağustos 2014
- 1.181
- 1.084
Kızlar eski konularımı bilenleriniz var, kötü günler geçirdim. Ekim 2012 den beri süren bir boşanma davam var(hamileydim o zamanlar, miniğim 2 yaşını geçti şimdi:)). O zamandan bugüne 4. avukatımı değiştirdim. Bunu özellikle söylüyorum avukatlarım bile karşı tarafın tehditlerinden korkup davamı bıraktı (bunlardan biride benim kuzenimdi). İşin özü ben tazminat o bebişimin velayetini istiyordu uzadı da uzadı.
Bugün duruşmamız vardı. Ben katılmadım, avukatım gitti. Hakim kararın açıklanması için davayı ertelemiş. (Çok bekledim bu günleri).
Davayı oğlumun babası açmıştı. Ben beni ortada bırakmaz, yada ne biliyim boşanacağı hiç aklıma gelmemişti. Terk ettiğinde dava açmadım. Ekim 2012 den beri sayısız iftiraya uğradım. Bugüne kadar bütün iftiralarını çürüttüm, kucağımda bebeğimle (ailemin desteği olmadan) tek başıma kendimi temize çıkardım. Babam bile atılan iftiralara inandı. Haksızlığa uğradığımı biraz geç olsada farketti. 1 ay önce ailemin yanına taşındım. Ailemin yanına taşındığım günden beri oğlumun babası babamın evinin kapısının önünde arabada yatıyor. Barışalım diye haber gönderiyor. Dışarı çıktığımda pat diye önüme çıkıyor. (Sesinden iğreniyorum pisliğin). Ki sevgilisinden ayrılmadığını biliyorum, ayrılsa da barışmam zaten benim 1 aylık çok güzel bir ilişkim var. Bugünkü duruşmaya kadar oğlumun babası boşanmak istiyorum beni kurtarın diye bas bas bağırıyordu. Bugün ne olmuş duruşmada dersiniz? Ben boşanmak istemiyorum hakim hanım, karımı seviyorum diye ağlamış duruşma salonununda. Deli, zırdeli hemde! Avukatım benim kesinlikle boşanmak istediğimi belirtmiş. Manyak ya valla çok kızdım. Bir önceki konumu okursanız orda yazmıştım, sevgilisiyle düğün yapacaklar (nikah benden boşanınca) düğün salonunun parasını filan hep ödemişler ben bunları davada kullanmak için ortaya çıkardım. Şimdi tazminat yüksek olacak diye aklı sıra barışıp mahkemede bütün delillerimi affettim dememi sağlayacak. Bitmedi oyunları bitmedi bitmedi bitmedi.
Bugün duruşmamız vardı. Ben katılmadım, avukatım gitti. Hakim kararın açıklanması için davayı ertelemiş. (Çok bekledim bu günleri).
Davayı oğlumun babası açmıştı. Ben beni ortada bırakmaz, yada ne biliyim boşanacağı hiç aklıma gelmemişti. Terk ettiğinde dava açmadım. Ekim 2012 den beri sayısız iftiraya uğradım. Bugüne kadar bütün iftiralarını çürüttüm, kucağımda bebeğimle (ailemin desteği olmadan) tek başıma kendimi temize çıkardım. Babam bile atılan iftiralara inandı. Haksızlığa uğradığımı biraz geç olsada farketti. 1 ay önce ailemin yanına taşındım. Ailemin yanına taşındığım günden beri oğlumun babası babamın evinin kapısının önünde arabada yatıyor. Barışalım diye haber gönderiyor. Dışarı çıktığımda pat diye önüme çıkıyor. (Sesinden iğreniyorum pisliğin). Ki sevgilisinden ayrılmadığını biliyorum, ayrılsa da barışmam zaten benim 1 aylık çok güzel bir ilişkim var. Bugünkü duruşmaya kadar oğlumun babası boşanmak istiyorum beni kurtarın diye bas bas bağırıyordu. Bugün ne olmuş duruşmada dersiniz? Ben boşanmak istemiyorum hakim hanım, karımı seviyorum diye ağlamış duruşma salonununda. Deli, zırdeli hemde! Avukatım benim kesinlikle boşanmak istediğimi belirtmiş. Manyak ya valla çok kızdım. Bir önceki konumu okursanız orda yazmıştım, sevgilisiyle düğün yapacaklar (nikah benden boşanınca) düğün salonunun parasını filan hep ödemişler ben bunları davada kullanmak için ortaya çıkardım. Şimdi tazminat yüksek olacak diye aklı sıra barışıp mahkemede bütün delillerimi affettim dememi sağlayacak. Bitmedi oyunları bitmedi bitmedi bitmedi.