İki haftadır sıkıntı içindeyim düşün düşün işin içinden bir türlü çıkamıyorum. Nolursunuz bana sen ailenden mi utanıyorsun gibi yorumlar yapmayın tabi ki utanmıyorum asla utanmam onlar benim her şeyim ama ortada da bir gerçek var maalesef. Bir ilçede yaşıyoruz ama kenar mahallede köy gibi bir hayatımız var. Tarla, bağla, bahçe ile geçimimizi sağlıyoruz. Ailem fakir tek katlı bir evimiz var kendi yağımızda kavruluyoruz. Dört kardeşiz sağolsunlar o kadar yokluk içinde hepimizi okuttular hepimiz bir yerlere geldik Allah a şükür. Ben il de yaşıyorum ailem ilçede. Uzun süredir konuştuğum bir erkek arkadaşım var. Sonunda ciddi ciddi evlilik kararı aldık. 2 hafta önce beni ailesiyle tanıştırmaya götürdü farklı bir şehirde yaşıyorlar gittik beraber. Evlenmeyi düşündüğüm adama maddi durumunuz nasıl diye hiç sormadım zaten sorulmazda, direk yanlış anlaşılır. Kendiside oldukça mütevazi bir insan yaşam tarzı da aynı şekilde. Babasının ticaretle uğraştığını biliyorum ama detaylı bilgim yok tabi. Evlerine gittik. Evleri çok lüks. Belli ki çok varlıklı bir ailesi var. Ailesi sağolsun çok sıcak karşıladılar bu konuda sıkıntı yaşamadım. ama dediğim gibi çok varlıklı bir aile. Annesi babası hepsi yüksek okul mezunu. Annesi gayet bakımlı, saçlar fönlü, tırnaklar manikürlü pedikürlü, babası deseniz üzerinde kapısından bile geçmediğim markanın kıyafetleri kız kardeşi deseniz o da aynı şekilde. Doğruya doğru ben görmemiş bir insanım. Kuaföre sadece saç kestirmek için gidiyorum. Öyle lüks bir eve ilk defa girdim desem inanın ki abartmış olmam. Ev özene bezene döşenmiş. Bir yeri kırarım bir şey dökerin diye oturduğum yerden kalkamadım bile. Aralarında kendimi ezik hissettim. Sorun burada başlıyor işte dilimin döndüğünce anlatmaya çalıştım. Aileler arasında uçurum gibi bir fark var. Evlilik sadece karı koca arasında kurulmaz büyüklerim hep böyle derdi bana. Bu kadar uçurum varken aileler arasında ben nasıl bir araya getireceğim aileleri. Ben bile ünv mezunu olmama rağmen ne konuşacağımı nasıl oturup kalkacağımı bilemedim. Ailem nasıl davranacak aralarında. Onlarda kendilerini benim gibi ezik hissederlerse onların karşısında kendilerini ben buna asla dayanamam. Ben bugün evlensem ailem bana lüks eşyalar alamaz. Onlar ise belki lüks takılacaklar belki beğenmeyecekler aldıklarımızı.. inanılmaz kafaya takıyorum anlatamam. Bir tarafım hiç kendini ve aileni zor durumda bırakma bitir bu işi diyor. Bir tarafımda da inanılmaz bir sevgi var bitiremiyorum. Çıkamadım ben bu işin içinden ne yapmalı ne etme li?