Güncelleme: 27. Sayfa -
Güncelle 48. Sayfa ( kıza her şeyi anlattım inanmadı )
Merhaba,
Genç ve tecrübesiz biri olarak tecrübeli hanımlarımızdan yorum istiyorum. Çünkü bunu atlatmış birinin tavsiyelerine ihtiyacım var.
2 senedir birlikteydik ayril.baris son aylar. İlk ilişkimdi çünkü herkese güvenen, çabuk etkilenen biri değildim. Nedense 1 haftada tanışıp hemen sevgili olduk. Gözüme perde indi derler ya aynı öyle oldum. 1 haftada tanıdığın insanla bir yola çıkarsan bu olur işte ah safım. !
1 haftada bana aşık olduğunu söyledi ve annesiyle tanıştırdı vs vs. Şahsen ben 3 ay sonra aşık olabildim kendisine.
İlişki boyunca en çok seven oydu sanırdım, nasıl ilgi nasıl alaka, ne dersem yapar, ölür bana. Bana bakar ağlardı sana nasıl aşığım sensiz bir hayat düşünemiyorum diye
Arkadaşlar ben ilk kez böyle sevildiğimi gördüm ve inandım. Beni bir anam babam sever sanıyordum. Vesselam 1 sene boyunca oldukça yalan yakaladım geçmişiyle ilgili hatta buradan konu da açmıştım. Küçük basit yalanlar ama gelecekteki yalanlara köprü oldu bunlar. Ben yine de asla ona yalan söylemedim. İlk bir buçuk sene böyle geçti, çok seviyoruz, o yalan söylüyor ben bulmaya çalışıyorum, bulunca kavga ediyoruz, beni tartaklıyor, ben ağlıyorum, bir daha senle olmayacağım diyorum ve ertesi gün gönlümü alıyor. 1 buçuk sene özeti bu.
Bu arada Beni o kadar kaybetmek istemiyor ki sırf bunun için benle cinsel ilişkiye girmek ve hamile bırakmak istedi ! evlenmeye mecbur bırakmak için. Reddettim. Biz tabi eşya falan bakiyoruz hayal kuruyoruz evleniriz diye. 1 buçuk sene içinde yalanların dışında çok ağır hakaretler ve küfürler de yedim ondan. Toplum içinde şiddet de uyguladı birkaç defa. Ve hak ettiğimi söyledi... "Bak kan akmıyor, morarmamış da.. şiddet dedigin ağız yüz kırmalı olur. Benim sana yaptığım şiddet değil " diyordu. Benim gibi bir kız da buna göz yumdu. Dedim ya perde inmiş gözüme.
Kısa keseyim ya, 1 buçuk sene sonra bilmem kaçıncı yalanı yakaladım ( karı kızla alakası yok ) ve ayrıldım. Ama ayrıldığım günden 2 gün önceye kadar 8-9 ay yani, sözde ayriyiz ama her gün konuştuk. Peşimde koştu. Ben de onunkinde kostum Allah var. Birkaç kez şans verdim yine yalan yakalayınca ittim onu istemedim. Çünkü artık yalanlar karı kız konularına dönmüştü. Hatta eski sevgilisiyle görüşmüş benden saklamis. Sürpriz yapmaya evine gidince kızı kapıdan çıkarken gördüm, kıyametler koptu. Kızın yanında beni kovdu biz senle ayrıyız zaten dedi. Bir hafta sonra yine yazdı. Beni ikna etti aramda bir şey yoktu senle ilgili konuştuk kızla senin yerin ayrı kime doldurmaz dedi. Çok sevdiğim için kendimi inandirdim ama affetmedim. Yine ayrı takılmaya devam ettik. Resimler her yerden kalktı tabi. O bekar gibi takılıyordu. Ama her gün konuşuyorduk. Birbirimizi nasıl sevdiğimiz anlatıyorduk, bana aglarkenki resmini atıyordu. Keşke affetsen bir daha yalan söylemem diye. Ama köpek şey yemekten vazgeçmez diye ayrı kalacağımızı ona guvenmeyecegimi söylüyordum hep. 1 buçuk ay önce bir arkadaşımızın düğünü vardı. Sırf benim için düğüne geldi, çiçekle, dansa kaldırdı, sonra eve bıraktı. Hemen aradı artık düzeltelim aramızı nolur ben böyle yapamıyorum diye ağladı. Onun annesi beni istemediğini söylediği için ben yine geri çekildim ( çünkü aramızdaki mahrem her şeyi anlatmış kadına ve hatta göstermiş, kadın da oğlum yapar erkektir ama bu kız ne biçim bir kız bunu ben gelin diye almam demiş ve beni istemedi ) benim annem de o kişi bana şiddet uyguluyor diye istemiyordu. Yani aileler onay vermiyordu.
3 gün önceye kadar engellemeli sonra kaldırmalı, kusmeli sonra barışmalı sürekli kıskanmalı devam ettik. Ama hala ayrıydık. Ve birbirmizi seviyorduk. Bana 3 gün önce yazdığı şeyler şunlar, ne ben başkasını sevebilirim ne sen seversin, beni hayatta ailem ve sen tutuyorsun, ben dünden razıyım senle olmaya he desen keşke, köpekler gibi de seviyorum seni Allah içimi biliyor... 3 gün önce bunları diyen adamın hayatında başkası varmış. Ertesi gün benden gizli durum paylaşmış arkadaşım gördü. Bir aşk sözü...
Benim için olmadığını anladım. Hemen ona yazdım fakat birden engellendim. Noldugunu anlamadım. Farklı yerlerden yazdım. Bana yaptığı açıklama şu, sen beni istemedin ittin yalanciysam nolmus yani değişmem ben, sen istediğini yap istediğin kişiyle canım yanmaz benim artık sana. Hayatımda kimse yok ama seni de istemiyorum yoruldum. Sanmaki bir kız var. Ama eminim senin hayatında bir erkek girer yakinda. Sen bitirdin ilişkiyi ben de bitirdim. Yolun açık olsun "vs. Şeyler. Ben tabi 180 derece döndüm tamam yalanları da affediyorum birbirimizi seviyoruz falan fişman yazdım Mesaja bakmadan engeli bastı. Akşam annesi aradı beni. Oğlumun hayatinda yeni biri var, çok düzgün çok iyi bir kız
sakın ilişkilerini bozma. Söz yapmayi düşünüyoruz. Oğlumun pesini bırak dedi. Ben ağlıyorum tabi salya sümük. Analı ogullu beni asagiladilar telefonda, bağırdılar, dan dan yüzüme yüzüme söylediler kızla çok mutlu olduğunu. Nasıl olur bu çocuk aylardır benimle konuşuyor daha dün beni sevdiğini söyledi nasıl 2 günde onu buldu dedim. O mahluk arkadan bağırdı dedi ki " afedersin sevdiğimi sanmisim, dün sevmediğimi anladım. Büyük konusmusum senden başkasıyla olmam diye ama onu seviyorum napayım, sen de s***r git artık kızım yaa" dedi. Seviyor sanmış beni rol yapmış meğer.
Kızlar o kadar zoruma gitti ki.! Ne olursa olsun bana sevgisine inandım.daha 3 hafta önce "ben birini bulmam sen sondun, benimle mezara gireceksin, ama senin kanın bozuk sen benden önce birini bulacaksın" diyordu. " Biz ne kadar ayrıldık dersek diyelim Amaroutte biz hiç ayrilamiyoruz, biz farklıyız" diyordu. Meğer benle konuşurken o kızı seviyormuş, onla okeylenmesini beklemiş. Beni de yedekte tutmuş. O sırada da bana yazmış hep. Bana gelmiş. Belki bana küfür edip bağırdığı zamanlar o kız buna yüz vermiyordu o da acısını benden çıkarıyordu. Gerçekten bunu beklemiyordum. Bari önce tamamen bitir benimle sonra git kime istersen. Canımı çok yakti o lafı "afedersin sevdiğimi sanmıştım sevmemişim meğer"
Ben kızla arasını bozmayım diye her yerden beni ve arkadaşlarımı ailemi engellemiş. 2 gün önce beni sevdiğini söyleyen adam dün durum atmış başka bir yerden gördüm. Bir ömür seninle yazmış kıza. Kız kim bilmiyorum. Nereden buldu bilmiyorum. Tüm gün evde nasıl tanıştı bilmiyorum..aradığımda meşgulken onla konuşuyordu demek, gece yatarken onu hayal ediyordu. İçimi yakıyor bu salakligim. Böyle güzel sevilmeye inanmış olmak içimi yakıyor. O beni 2 günde tamamen unuttu şimdi yeni telaşlar içinde bana yazdığı gibi o kıza uzun uzun yazıyor, ayrılık acısı çekmedi, benden ayrılınca hemen ona gitti..bense kahroluyorum. Çünkü onun için çok şeyler yaptım. Maddi manevi. Karı koca gibiydik çok destek oldum ona. Kimse inanmadı onun benden başkasını sevdiğine ama gerçekler ortada. Yardım edin, kimseyi bulmadan yeni birini sevmeden geçer mi enayilik acısı, kafam çok karışık uzun yazdım. Lütfen aranızda böyle bir şey yaşamış ve kısa surede atlatmış biri var mı
of neyse 
İnsan psikolojisi işte. Senle değil başkasıyla mutlu olunca, sen onun için ağlarken o başka birinin koynunda gulunce huzursuz oluyorsun. Oluyorum...
