- 18 Ekim 2017
- 5.984
- 36.460
- 33
-
- Konu Sahibi lxldurittolxl
- #81
Başlığa istinaden… Ben olsam çalışır para kazanır, 3 aylık bebek gibi biri beni doyursun diye beklemezdim.
ahahaBenim de aklıma o geldi hatta düğün borçlarını bile altınlarla ödeyeyim diye destek olmadıklarını düşünüyorum. Oysa evli bir çifte destek olsalar bir ev kredisi kadar kira veriyoruz zaten üzerine altın katar alırdık ev
Yaşadığınız tüm bu şeylerin sorumlusu sizsiniz iradeniz yokmuş gibi davranıp kimseyi suçlamayın, son olarak da lütfen çocuk yapmayın , dünyada yerinde aç ve sevgisiz çocuk var ..Selam kızlar özet geçicem kendi ailem çok sorunluydu hatta bir ailem bile yoktu diyebilirim. Kendi paramı kazanmaya başladım bir süre sonra eşim çıktı karşıma düzenli bir işim yoktu gir çık üç kuruş para rezillik derken evlenelim rahat edelim dedik ailesi falan çok aceleye getirdi her gün ne zaman olucak ne zaman olucak demeye başladılar çok sevmiştim başta ailesini de. Annesi arada iğneliyordu laflarıyla ama takmadım. Sevgiliyken birlikte yaşamaya başladık nişanlılıkta da sonra nişandan sonra ailesinin tavırları değişmeye başladı. Dilara işten çıkmasın dediler ama işim çok ağırdı ter kokmuş bir halde bazen 14 saat çalışıp geliyordum üni mezunuyum ama alanımda iş bulamadım. Babamla liletişimimiz eşimle tanıştığımda koptu o da bu durumdan gayet memnundu bence sonuçta yapması gereken masraflar azaldı. Düğünümün diğer masraflarını annem yaptı evlendirdi biraz çeyiz aldı . Düğün sürecinde eşimle çok maddi sıkıntı çektik ailesi adam akıllı destek olmadı beni istemeye geldiklerinde her şeyi yaparız evlerini alırız dediler. Ama şu an dolabımda yemek bile yok. Eve aldığımız her şeyi para yetişsin diye en uygunundan aldım. Yeterki mutlu olalım diye düşündüm. Hatta kayınpederm sen şimdi al ben sana daha iyisini de alırım birkaç yıla dedi durdu. Düğünü bile yarım yangalak yaptılar. Eşim bir evin bir oğlu olmasına rağmen beklediğimiz gibi olmadı hiçbir şey. Götümüze bir sürü borç girdi. Balayına kuaföre her şeye borçla gittik. Normalde erkek tarafı ödemeli herkesi sorun olmasın diye tek gittim onu da borçla eşim ödedi o borçlar yüzünden şu an geçinemiyoruz. Altınların bir kısmını geçinebilmek için ihtiyaçlar için harcadım küçük bir meblağa idi. Düğünden bir ay önce evlenince oturacağımız eve geçtik. İnanır mısınız bi koltuk takımı bir beyaz eşya bi yatak odası vardı 1 buçuk ay halısız durdum kimseye de bir laf etmedim gıkımı çıkartmadım soğuk yere basmaktan hasta oldum kaç kez. O süreçte yerde mi yemek yemedik neler neler… bir yerde isteyince annesi niye aceleye getirdin dedi ama öyle böyle alındı. Ne sevgililer gününde ne doğum günümde özel bir şey yapmadı eşim ev yoktu düğün olacaktı para lazım diye bir çanta falan aldı geçti. Ne özel bir yere gittik ne özel bir eşya. Neyse gel zaman git zaman evlendik kpssye hzırlanayım dedim eşşek gibi çalışıyorum sınava sabah kalkıyorum bir kahve içiyorum aç aç çalışıyorum paramız yok ailesi gıdım gıdım yolluyor. Benim ailem zaten yok. İnanır mısınız o kadar ağrıma gidiyor ki eşle dostla görüşmüyorum halimizi görmesinler diye . Evlendim evleneli ne bir kuaföre gidip saçımı boyattım ne tırnak uaptırdım Her şeyimi kendim yaparım masrafsızım günlük bir paket sigaram var. Uyanıyorum aç aç akşama kadar ders çalışıyorum çok kötü durumdayım ailesiyle kavga ettik resmen rezillik çekelim diye bizi bu borca soktular. Bi de borcun hesabını bana sordular eşim de düğünde o yapılanlar neyle yapıldı diye sordun mu dedi. Ailesinin durumu var ama verdikleri sözü tutmadılar. Benim dolabımda yemek oluyorsa meyve olmuyor o varsa içecek olmuyor. Altınlardan rezil olmayyım diye kendime kıyafet aldım. Bugün eşim geldi 14 şubatta bir şey yapamicam dedi. Para yok dedi. Sinirlendim madem senede 1 gün adam akıllı bir özel gün bile kutlayamicaktın ne diye evlenelim dedin bakcak durumunuz yoktu ne diye beni aldınız dedim. Sevgiliyken de böyleydi hadi o zaman evlencez geçcek diyordum. Sen kutlamak istesen hafta sonu ek işe gider onu biriktirir yine kutlarsın istesen dedim. Artık eşimle bile evlendiğime pişmanım. Tamam zor durumdayız ama insan yeni evli bulup buluşturup güzel bir gün geçirir. Zaten yoksulluktan sosyal hayatım yok. Ders çalışmaktan ve parasızlıktan psikolojim bozuldu. Buraya kurban olarak gelmişim gibi hissediyorum inşallah atanır kurtulurum . Siz olsanız ne yapardınız. Not ; çalış demeyin şu an kpss çalışıyorum
Evleneyim de kocam bana baksın rahata ereyim düşünceleri artık geride kaldı.Çalışıp çalışmamanız sizin tercihiniz ama dolapta yemek yok diyorsunuz tırnak kuaför derdine düşmüşsünüz.Kimsenin lafıyla bu kadar borca girmeyecektiniz eşinize de yazı günah adam tek başına tepiniyor bide sizin nazınızı çekiyor.Başkası olsa beğenmiyorsan kapı orada derdi.Keşke maddiyat olarak hazır olduğunuzda evlenseydiniz kimse size bakmak zorunda değil.Kime bakmak zorunda mesela eşiniz bir kaza geçirir işte çalışamaz sizde küçük çocuğunuz olur onu bırakamazsınız ,o zaman sizin geçiminizi sağlamaları gerekir bir süreliğine ama keyfinden balayından bile ödün vermeyen borca girenlerin borcunu kimse ödemek zorunda değill.Bazı düşüncelleriniz çok ucuz geldi .Selam kızlar özet geçicem kendi ailem çok sorunluydu hatta bir ailem bile yoktu diyebilirim. Kendi paramı kazanmaya başladım bir süre sonra eşim çıktı karşıma düzenli bir işim yoktu gir çık üç kuruş para rezillik derken evlenelim rahat edelim dedik ailesi falan çok aceleye getirdi her gün ne zaman olucak ne zaman olucak demeye başladılar çok sevmiştim başta ailesini de. Annesi arada iğneliyordu laflarıyla ama takmadım. Sevgiliyken birlikte yaşamaya başladık nişanlılıkta da sonra nişandan sonra ailesinin tavırları değişmeye başladı. Dilara işten çıkmasın dediler ama işim çok ağırdı ter kokmuş bir halde bazen 14 saat çalışıp geliyordum üni mezunuyum ama alanımda iş bulamadım. Babamla liletişimimiz eşimle tanıştığımda koptu o da bu durumdan gayet memnundu bence sonuçta yapması gereken masraflar azaldı. Düğünümün diğer masraflarını annem yaptı evlendirdi biraz çeyiz aldı . Düğün sürecinde eşimle çok maddi sıkıntı çektik ailesi adam akıllı destek olmadı beni istemeye geldiklerinde her şeyi yaparız evlerini alırız dediler. Ama şu an dolabımda yemek bile yok. Eve aldığımız her şeyi para yetişsin diye en uygunundan aldım. Yeterki mutlu olalım diye düşündüm. Hatta kayınpederm sen şimdi al ben sana daha iyisini de alırım birkaç yıla dedi durdu. Düğünü bile yarım yangalak yaptılar. Eşim bir evin bir oğlu olmasına rağmen beklediğimiz gibi olmadı hiçbir şey. Götümüze bir sürü borç girdi. Balayına kuaföre her şeye borçla gittik. Normalde erkek tarafı ödemeli herkesi sorun olmasın diye tek gittim onu da borçla eşim ödedi o borçlar yüzünden şu an geçinemiyoruz. Altınların bir kısmını geçinebilmek için ihtiyaçlar için harcadım küçük bir meblağa idi. Düğünden bir ay önce evlenince oturacağımız eve geçtik. İnanır mısınız bi koltuk takımı bir beyaz eşya bi yatak odası vardı 1 buçuk ay halısız durdum kimseye de bir laf etmedim gıkımı çıkartmadım soğuk yere basmaktan hasta oldum kaç kez. O süreçte yerde mi yemek yemedik neler neler… bir yerde isteyince annesi niye aceleye getirdin dedi ama öyle böyle alındı. Ne sevgililer gününde ne doğum günümde özel bir şey yapmadı eşim ev yoktu düğün olacaktı para lazım diye bir çanta falan aldı geçti. Ne özel bir yere gittik ne özel bir eşya. Neyse gel zaman git zaman evlendik kpssye hzırlanayım dedim eşşek gibi çalışıyorum sınava sabah kalkıyorum bir kahve içiyorum aç aç çalışıyorum paramız yok ailesi gıdım gıdım yolluyor. Benim ailem zaten yok. İnanır mısınız o kadar ağrıma gidiyor ki eşle dostla görüşmüyorum halimizi görmesinler diye . Evlendim evleneli ne bir kuaföre gidip saçımı boyattım ne tırnak uaptırdım Her şeyimi kendim yaparım masrafsızım günlük bir paket sigaram var. Uyanıyorum aç aç akşama kadar ders çalışıyorum çok kötü durumdayım ailesiyle kavga ettik resmen rezillik çekelim diye bizi bu borca soktular. Bi de borcun hesabını bana sordular eşim de düğünde o yapılanlar neyle yapıldı diye sordun mu dedi. Ailesinin durumu var ama verdikleri sözü tutmadılar. Benim dolabımda yemek oluyorsa meyve olmuyor o varsa içecek olmuyor. Altınlardan rezil olmayyım diye kendime kıyafet aldım. Bugün eşim geldi 14 şubatta bir şey yapamicam dedi. Para yok dedi. Sinirlendim madem senede 1 gün adam akıllı bir özel gün bile kutlayamicaktın ne diye evlenelim dedin bakcak durumunuz yoktu ne diye beni aldınız dedim. Sevgiliyken de böyleydi hadi o zaman evlencez geçcek diyordum. Sen kutlamak istesen hafta sonu ek işe gider onu biriktirir yine kutlarsın istesen dedim. Artık eşimle bile evlendiğime pişmanım. Tamam zor durumdayız ama insan yeni evli bulup buluşturup güzel bir gün geçirir. Zaten yoksulluktan sosyal hayatım yok. Ders çalışmaktan ve parasızlıktan psikolojim bozuldu. Buraya kurban olarak gelmişim gibi hissediyorum inşallah atanır kurtulurum . Siz olsanız ne yapardınız. Not ; çalış demeyin şu an kpss çalışıyorum
Hanımlar!
onca sıkıntının arasında İnsan bazen motivasyon ister
Hepiniz herseyi kendinize hak gorurken baskası bır motivasyon arayınca isteyince nıye bu kadar yüklenıyosunuz???
Şaşılası dogrusu
Girmeseymiş sıkıntıya bile bile lades etmiş ayrıca adam sevgililikte de özel gün kutlamayan bi tipmiş sonradan değişmesini beklemesi hata .Hanımlar!
onca sıkıntının arasında İnsan bazen motivasyon ister
Hepiniz herseyi kendinize hak gorurken baskası bır motivasyon arayınca isteyince nıye bu kadar yüklenıyosunuz???
Şaşılası dogrusu
Öncelikle herkes istediği yorumu yapmakta özgür ikinci bu arkadaşa bir de motivasyon verirsen artık eşine nasıl muamele eder Allah bilir. Bence bu arkadaşın sirkelenip yarı süreli de olsa işe başlamaya, eşine değer vermeye ve mağdur olmadığı halde öyleymiş duygusundan kurtulmaya ihtiyacı var.
Gece gündüz çalışan Eşine kim motivasyon sağlasın peki, konu sahibi aşırı narsist, herkes kendisine çalışsın hizmet etsin istiyor , kusura bakmayın da ben gece gündüz essek gibi çalışayım karım da evde oturup mırın kırın edip bir de tırnak, kuaför, sigara keyfini düşünsün bir de kutlama beklesin bu yoklukta, pardon da size bu yorumu yaptıran motivasyonu baya merak ettim doğrusu, siz de narsistsiniz galiba ...Hanımlar!
onca sıkıntının arasında İnsan bazen motivasyon ister
Hepiniz herseyi kendinize hak gorurken baskası bır motivasyon arayınca isteyince nıye bu kadar yüklenıyosunuz???
Şaşılası dogrusu
Hata, Hanımlar! diye cümleye başlayan birine cevap veren bende. Diğer arkadaşa katılıyorum. Narsistler dayanışması var sanirim. Saygı duymanızı bu sebeple beklemiyorum zaten.Birincisi ikincisi dıye konusmaya gırdıgın ıcın devam bıle etmedım okumaya
Herkes üslubunu bilecek ki oturup dinleyeceğiz
Bu sekılde kendinize dusuncelerınıze saygı beklemeyin, duymuyorum
Duymazlar da
Ay aynıyız aynıyız gerçekten baktım benim psikoloji pert ben deliriyorum artık konuşmuyoruz aynı bina içindeyiz konuşmuyorum ne yapayım oğluna da aşığım zaten kocamı sevmesem bırakır giderdim onlarda biz boşanalım istiyo eşinle yalnızlen bunalrdna uzakken nasılsınız bir bunları bak ne yapılabilir biz şuan snein analttıgın kadarını görebiliyoruz. Ama eminim sen mutlu olacaksın bak görKesinlikle ben de zorlandım ama laflarından iğnelemelerinden bezdim ve artık konuşmuyorum. Çeyizime bile kayınvalidem laf arasında döküntülerini getirmişsin dedi. Böyle denir mi beni kızı olarak görmesi gerekmez miydi