Haklisiniz arsizlasiyor olabilir ama hic bi konuda destek olmuyorki merak etmiyor hic bi seyi birde bi konuyla ilgili tartistigimiz zaman da hic konusmuyor bu seferde ben inat yapiyorum iste
Allah yardımcınız olsunAmin insaallah kolumuz kanadimiz kirildi sanki babamda cok degisti cocuk gibi oldu surekli aglar oldu bir tane kil tuy kalmadi elinde yuzunde kemoterapiler bitirdi babami eski fotografina bile bakamaz oldum bu hastalik ailece bitiryor
Ahh tatlım benimCok tesekkur ederim cok guzel anlatmissiniz tam anlamiyla bende bunlari anlatmak istiyordum benim icim parcalanirken esimi cok aradim bunaliym diye hastane kapilarinda omrum gecti uykum var diye kapatiyodu dediginiz gibi annem hep soruyodu esin aramadi aramadi diye anne beni ariyor hep diye sakladim yoruldum artikben nasil guvencem bu adama diyorum cunku benjm hastaligimdada boyle vurdumduymazdj annem kardeslerim benden destek aliyor o yuzden guclu olmam lazim diyorum ama bazende yoruluyorum benimde destege ihtiyacim var ama yok iste ben bu adam icin ailemi karsima aldim evlendiydim yapmadigim fedakarlik kalmadiydi icim yaniyor vallahi..
Haklisiniz tartissamda degismiyorÜzüntünü, hıncını, yorgunluğunu atmak istiyorsun
Sanki saçını başını yolsan her şey düzelecek gibi geçer içinden
Yaşadığın stresten bunlar, çok da normal
İnan bana sana destek olsa daha çok yıkılırsın, ahlanıp vahlanacak biri olduğunda daha çok dökülüyor insan
Güzel kardeşim bu acıyı yaşamayan bilmez, insan tabiki ister eşi arasın sorsun, koynunda sarılıp sarmalasın, geçecek desin ancak yapamıyorsa içinde ona karşı hınç besleme, yaptığı şeyi doğru bulmuyorum ama bu kadar zor bir dönemde en azından tartışmaya girme
Haklisiniz bana deseki gececek uzulme dese ben sakinlesirim ama iste sonra aramizdaki hersey inada biniyor en iyisi tartismamak cunku elime bisey gecmiyor yine olan bana oluyor..Üzüntünü, hıncını, yorgunluğunu atmak istiyorsun
Sanki saçını başını yolsan her şey düzelecek gibi geçer içinden
Yaşadığın stresten bunlar, çok da normal
İnan bana sana destek olsa daha çok yıkılırsın, ahlanıp vahlanacak biri olduğunda daha çok dökülüyor insan
Güzel kardeşim bu acıyı yaşamayan bilmez, insan tabiki ister eşi arasın sorsun, koynunda sarılıp sarmalasın, geçecek desin ancak yapamıyorsa içinde ona karşı hınç besleme, yaptığı şeyi doğru bulmuyorum ama bu kadar zor bir dönemde en azından tartışmaya girme
Yanimda olmasinida istemedim zor durumda kalmasinida istemedim tek beklentim bi kere ara sor nasilsin durun ne diye babam napiyor diye yok yok yapmadi aylar sonra evime geldigimde neden hic aramadin ben el miyim dedim dusunemedim dedi bu zamana kadar duydugum tek kelime dusunemedim oluyor artik esimin bu hayursiz vicdansiz tavirlari yuzunden icim isinamiyor ne biliyim evime geldim her gun babami ararim sureklu esime de sorarim babami aradin mi yok zamanim olmadi dedi burda tikanip kaliyorum iste iki dkka konusamiyor ya vallahi yoruldum artik.Ahh tatlım benimAllah yanında ona sığın. insanoğlu vefasız çünkü. Böyle zamanda bol bol dua et, maneviyatını kuvvetlendir, biraz olsun depresyonun hafifler inşallah. Başka hiçbir şey düşünme kimseyi umursama, sadece dualarını et, senin kalbin temiz ya gerisini boşver. Ne kadar kırıldığını tahmin edebiliyorum. Erkekler düşüncesiz olabiliyor ama seninki resmen vicdansız. Hastalık bu hayatta hepimiz için. Bunu düşünemiyor. Herkesin kötü düşüncesi kendine canım. Benim de babamın işyerine hırsız girdi, yıkıp dökmüşler zarar öyle büyüktü ki anlatamam. Ailem perişan oldu, babam günlerce sıkıntıdan uyuyamadı, bir sürü borç harç çıktı durduk yere başımıza. Eşim o gün ilk ona haber vermeme rağmen bir arayıp geçmiş olsun bile diyemedi. Tüm gün polislerle ifadelerle uğraştık insan atlayıp gelmez mi. Gelmedi işte. Ne kadar kırıldım. akşam evde ağlamaktan gözlerim şişti yaptığına çok utandı pişman oldu, başınız kalabalıktır diye düşündüm aramadım dedi özürler diledi. ertesi gün hemen gitti babama geçmiş olsuna, yapabileceğim bişey var mı diye sormaya. O olayı bile affetmekte zorlandım, hala aklıma geldikçe içim sızlar ki maddiyat çok önemsiz birşey, herşeyin elden gitse de sağlığın yerini tutamaz. Bazı kişileri tanımak için ağır bedeller ödemek zorunda kalınır, seninki öyle olmuş, eşini tanıman için hastalık çekmeniz gerekiyormuş. Dediğim gibi kocanı düşünüp tatlı canını sıkma günü değil, babana hep güler yüzlü olma günü. Beyefendi aramıyorsa aramasın, annen bir daha sorduğunda, ben aramaması için tembihledim dersin. Sürekli mesaj yazıp soruyor hiç ihmal etmiyor dersin içi rahatlar annenin.
Çok üzüldüm ne denir bilmiyorum. Sözün bittiği yer. Bugüne dek kimseye ayrıl demedim, diyemem de. Burdaki yorumlarımda çok suçladılar beni hanımlar, konu sahiplerine ne olursa olsun evliliği yürütmek için yapabilecekleri yönünde öğütler verdim. Aşk sevgi varsa herşeyin üstesinden gelinir bir şekilde halledilir diye düşünmeye çalıştım. Ama benim de hassas noktam ailedir. Hiçbir erkeğin, eşinin ailesine saygısızlık ve düşüncesizlik yapma lüksü yok. Onları üzmeye hakları yok. Hele ki senin durumun çok özel. Hasta bir adam bırak akraban olmasını, komşun bile olsa açar nasılsın dersin, birşeye ihtiyacın var mı dersin. bu kadarını bile yapamayan adama adam diyemem. Senin rahatsızlıklarında da seni yüzüstü bırakmış, güvenilmez, ipiyle kuyuya inilmez, sorumluluk sahibi olamayan bir erkekle evlisin sanırım. Bebek düşünmemeni öneririm. Henüz gençsin bir ailenin sorumluluğunu alamayacak bir adamla ömrünü çöpe atma. Fakat dediğim gibi şimdi bunları düşünme bence. Bu düşünceler yoğunlaştıkça eşine davranışların değişir, eşinin sana tavrı daha da berbatlaşır. İş dönülmez noktaya gelir ve sen duygusal olarak şu an buna hazır değilsin. Mümkün olduğunca alttan al, umursamaz davran. Kocan için değil, hem kendin için hem de baban annen kardeşlerin için. Şu an sanki hiç sorun yokmuş gibi kendini sadece ailene yönlendir. İnan bana eşinle tartışmak seni daha da yıpratır, üstelik onun umrunda bile olmaz. Ona her kırgınlığını hatırladığında değmez de geç. Zor ama işe yarayacağını umuyorum. İlerde kafanı toparlayıp kendini hazır hissettiğinde ciddi ciddi masaya yatırırsın evliliğini. Allah babanın da yardımcısı olsun inş.Yanimda olmasinida istemedim zor durumda kalmasinida istemedim tek beklentim bi kere ara sor nasilsin durun ne diye babam napiyor diye yok yok yapmadi aylar sonra evime geldigimde neden hic aramadin ben el miyim dedim dusunemedim dedi bu zamana kadar duydugum tek kelime dusunemedim oluyor artik esimin bu hayursiz vicdansiz tavirlari yuzunden icim isinamiyor ne biliyim evime geldim her gun babami ararim sureklu esime de sorarim babami aradin mi yok zamanim olmadi dedi burda tikanip kaliyorum iste iki dkka konusamiyor ya vallahi yoruldum artik.
Allah razi olsun amin insaallah soylediklerinizin hepsi dogru esim cok degisti soyleikleriniz gibi dusuncesiz sorumsuz oldu anlamadigim su esim ilk zamanlar cok farkliydi asiri dusunceliydi cok farkliydi cok farkli sandigim icin evlendim zaten ama ne fayda evlendikten sonra cok degisti sorumsuzlasti dusuncesizlesti ben asiri merhametli bir insanim esim ise tersi iyce vicdansizlasti taniyamiyorum artik ne zaman neyi dusunecek merak ediyorum sadece iki de bir seni seviyorum seni seviyorum sevgi emek ister fedakarlik ister bu evliligi 3.5 yildir esmin sorumsuzluklarini gormezden gelerek ben yuruttum hep yoruldum artik en hassas noktam ailem herseyden once hasta bi adam var gunah ya yazik ya benim babam dun ya lar iyi bi adam bunu hic haketmedi.Çok üzüldüm ne denir bilmiyorum. Sözün bittiği yer. Bugüne dek kimseye ayrıl demedim, diyemem de. Burdaki yorumlarımda çok suçladılar beni hanımlar, konu sahiplerine ne olursa olsun evliliği yürütmek için yapabilecekleri yönünde öğütler verdim. Aşk sevgi varsa herşeyin üstesinden gelinir bir şekilde halledilir diye düşünmeye çalıştım. Ama benim de hassas noktam ailedir. Hiçbir erkeğin, eşinin ailesine saygısızlık ve düşüncesizlik yapma lüksü yok. Onları üzmeye hakları yok. Hele ki senin durumun çok özel. Hasta bir adam bırak akraban olmasını, komşun bile olsa açar nasılsın dersin, birşeye ihtiyacın var mı dersin. bu kadarını bile yapamayan adama adam diyemem. Senin rahatsızlıklarında da seni yüzüstü bırakmış, güvenilmez, ipiyle kuyuya inilmez, sorumluluk sahibi olamayan bir erkekle evlisin sanırım. Bebek düşünmemeni öneririm. Henüz gençsin bir ailenin sorumluluğunu alamayacak bir adamla ömrünü çöpe atma. Fakat dediğim gibi şimdi bunları düşünme bence. Bu düşünceler yoğunlaştıkça eşine davranışların değişir, eşinin sana tavrı daha da berbatlaşır. İş dönülmez noktaya gelir ve sen duygusal olarak şu an buna hazır değilsin. Mümkün olduğunca alttan al, umursamaz davran. Kocan için değil, hem kendin için hem de baban annen kardeşlerin için. Şu an sanki hiç sorun yokmuş gibi kendini sadece ailene yönlendir. İnan bana eşinle tartışmak seni daha da yıpratır, üstelik onun umrunda bile olmaz. Ona her kırgınlığını hatırladığında değmez de geç. Zor ama işe yarayacağını umuyorum. İlerde kafanı toparlayıp kendini hazır hissettiğinde ciddi ciddi masaya yatırırsın evliliğini. Allah babanın da yardımcısı olsun inş.
Amin insaallah Allah razi olsun sunu soyleyim esim her konuda dusuncesizdi sadece bu konuda degil her seye goz yumuyordum ama sonucta ne olursa olsun karsida kanser hastasi yasamayi cok isteyen bir insan var ne olursa olsun boyle bi adama hayirsiz davranilmamali diye dusunuyorum buna goz yumamadim iste.Acaba tek değişen eşiniz mi ? Belkide farkında değilsiniz ama yaşamış olduğunuz bu stres sıkıntılar sizin yaşayış ve eşinize karşı farkında olmadan tavrınız değişmiş olabilir mi ? Belkide siz yorulurken onu dahada yordunuz ? Sonuç olarak tüm bu süreçleri yaşarken ilişkiniz yorulmuş olamaz mı ? Belki siz güçlü o güçsüz taraftı ve artık sorunlardan kaçma eğilimi gösteriyor bilinçsizce ? O yüzden normalde yanınızda olması gerekirken sorun olan herşeyden kaçıyor . Sonuç olarak taş kalpli bir insan değildir kaçtığı şey ardı ardına gelen sorunlardır ve buda istemsizce babanızın durumunda ortaya çıkmış olabilir .Allah babanıza tez zamanda şifa versin inşallah .
Amin insaallah Allah razi olsun sunu soyleyim esim her konuda dusuncesizdi sadece bu konuda degil her seye goz yumuyordum ama sonucta ne olursa olsun karsida kanser hastasi yasamayi cok isteyen bir insan var ne olursa olsun boyle bi adama hayirsiz davranilmamali diye dusunuyorum buna goz yumamadim iste.Acaba tek değişen eşiniz mi ? Belkide farkında değilsiniz ama yaşamış olduğunuz bu stres sıkıntılar sizin yaşayış ve eşinize karşı farkında olmadan tavrınız değişmiş olabilir mi ? Belkide siz yorulurken onu dahada yordunuz ? Sonuç olarak tüm bu süreçleri yaşarken ilişkiniz yorulmuş olamaz mı ? Belki siz güçlü o güçsüz taraftı ve artık sorunlardan kaçma eğilimi gösteriyor bilinçsizce ? O yüzden normalde yanınızda olması gerekirken sorun olan herşeyden kaçıyor . Sonuç olarak taş kalpli bir insan değildir kaçtığı şey ardı ardına gelen sorunlardır ve buda istemsizce babanızın durumunda ortaya çıkmış olabilir .Allah babanıza tez zamanda şifa versin inşallah .
Allah yardimciniz olsun bende cok dedim keske hic evlenmeseydim hayatim karardi ben hem calistim hem okudum iki universite mezunuydum ama ne fayda inanin bosanmayi bile cok kez istedim ama babam bu haldeyken yapamam suan bekledigim zaman var benimde hemsirelik fakultesini kazanmistim bu sene okumaya gitcem zaten tek umudum o sadece sabrediyorum.Dusuncesiz sorumsuz bi insanla evli olmak kadar zor bisey yok hayat mahvoluyor resmen sizin adiniza da cok uzuldum rabbim yar ve yardimciniz olsunKonu sahibi arkadaşım çok haklısın,böyle günlerde insana eşi destek olmazsa kim olur?Böyle güçsüz ve kaçan erkeklerden nefret ediyorum.
Benim eşim de çok zor hatta hayatımın en zor anında beni yapayalnız bıraktı.Arkamda eşim var diye manen ona güvenip yaslanmışken beni "paat" diye yere attı.O kadar ağır ve acıydı ki..Şimdi hala evliyim ama eşimi zerre kadar sevmiyorum.Sadece birkaç aylık bir süreç var önümde sabretmem gereken.Ondan sonra boşanacağım.Bak senin çocuğun da yokmuş.Benim minik bir de bebeğim var.Bu adamlar öyle güçsüz ve kabiliyetsiz oluyor ki hamilelik ve doğum sırasında hatta doğum sonrasında da böyle davranıyor ve insanı yapayalnız bırakıyorlar.Küçük bir bebeğin,hasta anne babanın,kendinizle ilgili sorunların hepsinden kaçıyor ve yapayalnız baş etmek zorunda kalıyorsunuz.Yaşın çok genç.Ne kadar bunu duymak istemesen de boşa bu Ada'mı.Keşke ben de hiç evlenmeseydim keşke çocuk olmadan boşansaydım.
O sizin eşiniz sonuçta bir konuşmayı bile çok görüyor size yaptığı hoş değil ama yapısı mı böyle acaba benim babam da öyledir aramaz sormaz bizi falan anneme sorar çocuklar nasıl diye annemden alır haberimizi falan.Esmin bu zamana kadar en ufak bir hatasini gormedim gercekten severek evlendik ama evlendikten sonra degisti ve ben ariyorum cok bunalimdayim kinus benle diyorum isim var ya da uykum var diyip kapatiyordu sonra bidaha aramiyordum zaten soylediginiz gibi sinirimi bozuyor iste sinirden catliyorum bu adam neden boyle diye bide cok mahrum bi yerde yasiyoruz insan yok yasadigimiz yerde bunaliyorum iste derdimi anlatamiyorum kimseye o yuzden buraya yazmak istedim..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?