Çok bunaldım :(

cukulukurabiye

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
23 Mayıs 2013
445
87
68
Merhaba arkadaşlar. Bundan bir sene önce psikiyatri servisine gitmiştim ve bana majör depresyon teşhisi koymuştu doktor. Ben şuan yine bunalımdayım kendim farkındayım ama hiç bir şey yapamıyorum ya düzelmiyor işte Allahın belası şey. Hiç bir şey yapmak istemiyorum, sürekli sıkılıyorum, evden dışarı çıkmıyorum,yaptığım hiç bir şeyden zevk almıyorum , yemek yemeye bile üşeniyorum sürekli yatmak istiyorum. Hiç mutlu değilim ben :'( Eskiden gerçekten mutluymuşum şuan bir şeylere anlık gülsem bile sonradan düşündüğümde mutlu olmadığımı anlıyorum. Onların sahte gülücükler olduğunu anlıyorum. Sürekli her şeye ağlıyorum hep bi bunalım modundayım. Her şeyden bunaldım sıkıldım. Hiç arkadaşım yok aslında var ama 2-3 kişi en fazla ben hiç kimseyi kendime yakın görmüyorum. eskiden yakın arkadaşlarım vardı ve ben çok eğleniyordum mutluydum bazı sebeplerden dolayı şimdi onlar yok. 3 yıllık bir ilişkim var sevgilim ben varım diyor ama anlamıyor ki onun yeri başka dedikodu yapacak ne bileyim en saçma şeyleri yapabileceğim bir arkadaşım bile yok:( ne yapmalıyım lütfen yardım edin şu psikolojiden çıkamıyorum ot gibi yaşamak tabiri vardır ya aynen öyle yaşıyorum şuan boş boş hiç bir amaç yok sanki yaşamam da şuan bunu yazarken bile ağlıyorum ve bunda bile umudum yok sanki hiç kimse benimle ilgilenmeyecek cevap yazmayacak gibi :(:(:(
 
merhaba arkadaşlar. Bundan bir sene önce psikiyatri servisine gitmiştim ve bana majör depresyon teşhisi koymuştu doktor. Ben şuan yine bunalımdayım kendim farkındayım ama hiç bir şey yapamıyorum ya düzelmiyor işte allahın belası şey. Hiç bir şey yapmak istemiyorum, sürekli sıkılıyorum, evden dışarı çıkmıyorum,yaptığım hiç bir şeyden zevk almıyorum , yemek yemeye bile üşeniyorum sürekli yatmak istiyorum. Hiç mutlu değilim ben :'( eskiden gerçekten mutluymuşum şuan bir şeylere anlık gülsem bile sonradan düşündüğümde mutlu olmadığımı anlıyorum. Onların sahte gülücükler olduğunu anlıyorum. Sürekli her şeye ağlıyorum hep bi bunalım modundayım. Her şeyden bunaldım sıkıldım. Hiç arkadaşım yok aslında var ama 2-3 kişi en fazla ben hiç kimseyi kendime yakın görmüyorum. Eskiden yakın arkadaşlarım vardı ve ben çok eğleniyordum mutluydum bazı sebeplerden dolayı şimdi onlar yok. 3 yıllık bir ilişkim var sevgilim ben varım diyor ama anlamıyor ki onun yeri başka dedikodu yapacak ne bileyim en saçma şeyleri yapabileceğim bir arkadaşım bile yok:( ne yapmalıyım lütfen yardım edin şu psikolojiden çıkamıyorum ot gibi yaşamak tabiri vardır ya aynen öyle yaşıyorum şuan boş boş hiç bir amaç yok sanki yaşamam da şuan bunu yazarken bile ağlıyorum ve bunda bile umudum yok sanki hiç kimse benimle ilgilenmeyecek cevap yazmayacak gibi :(:(:(

merhaba; konuşmak istersen burdayım.
 
sevgili cukulukurabiyem ben senin o ruh halini anlıyorum canım... anlattığın tabir bi aralar bende olmuştu ... ama bunu nasıl yendim biliyo musun... hastaneye yatıp sağımdan soluma dönmeye mecalim kalmadığı zaman yendim ve işte o zaman anladım ... neden çünkü hastalık geldi sağlığın kıymetini bildim... inan şu dünyada sağlıktan öte bişey yok... peygamberimiz diyor ki halinizden şikayet ediyorsanız halinizi beğenmiyorsanız kendinizden daha zor durumda olan kişilerle halinizi kıyaslayınız... günah olmasın tam hadisi yazamadım ama bu anlam içeriyor... kendi halinden daha düşüğünü daima göz önünde bulunduracaksın.... mesela yatağa bağımlı birisi gibi... ayakları olmayan bi adamın ayakkabı satın almak istemesi gibi umutsuz bi halin yok senin... yatağa bağımlı birisi diğilsin... her organın tıkırında çalıştığı için şükretmelisin.... bence senin güzel eğlenceli ortamlara ihtiyacın var sadece ... ruhun sıkılmış... kendinde belirtmişsin arkadaşsızlık insanın başına vurur bazen... bende memleketimi değiştirip yalnız kaldığımda aynı senin bu durumlarını yaşamıştım... en acilinden bi hobiy kursu yada bi ehliyet kursu yada resim kursu... ne biliyim işte bişeyler bulmalısın... bi meşguliyet... yada en iyisi bi iş .... harika olur senin için zaten arkadaş da sonrasında kendiliğinden gelcektir... önce meşguliyet bul... gülüm gerçekten şöyle düşün her insan özel yaratılmıştır... yani senden bir tane var ve de demek ki senin bu dünyada yapacağın işler var ki rabbim senin gibi bir insanı dünyaya getirmiş ..sana ihtiyacı olan insanlar var demek ki... hadi sil gözyaşlarını... üstelik bak arkadaşsız diğilsin ki bizler varız.... koskoca pembe bi kulüp :34: KK....
 
Seni çok iyi anlıyorum canım. Bazı anlar oluyo ki ben de her şeyden sıkılıyorum. Sadece uyumak ve ağlamak istiyorum. Çok güzel bi lise hayatım vardı. Moralim bozuk olduğunda bile sınıfa girdiğim an her şey değişirdi,tekrar gülerdim :) Malesef sonu geldi. Tüm arkadaş dediğim insanlar birer yabancı oldular. Hele üniversiteye geçtiğim an iyice kayış koptu. İnsanların tek derdi seni nasıl kullanıcakları.
Bazen düşünüyorum da arkadaşın olup seni üzüceğine etrafında az ama değerli insanlar olması daha iyi. Sen de böyle düşünmeyi dene istersen. Ayrıca 3 yıllık sevgilinle de dedikodu yapabilirsin :) İnan bana erkek arkadaşla yapılan dedikodu kadar eğlencelisi yoktur :)
 
sevgili cukulukurabiyem ben senin o ruh halini anlıyorum canım... anlattığın tabir bi aralar bende olmuştu ... ama bunu nasıl yendim biliyo musun... hastaneye yatıp sağımdan soluma dönmeye mecalim kalmadığı zaman yendim ve işte o zaman anladım ... neden çünkü hastalık geldi sağlığın kıymetini bildim... inan şu dünyada sağlıktan öte bişey yok... peygamberimiz diyor ki halinizden şikayet ediyorsanız halinizi beğenmiyorsanız kendinizden daha zor durumda olan kişilerle halinizi kıyaslayınız... günah olmasın tam hadisi yazamadım ama bu anlam içeriyor... kendi halinden daha düşüğünü daima göz önünde bulunduracaksın.... mesela yatağa bağımlı birisi gibi... ayakları olmayan bi adamın ayakkabı satın almak istemesi gibi umutsuz bi halin yok senin... yatağa bağımlı birisi diğilsin... her organın tıkırında çalıştığı için şükretmelisin.... bence senin güzel eğlenceli ortamlara ihtiyacın var sadece ... ruhun sıkılmış... kendinde belirtmişsin arkadaşsızlık insanın başına vurur bazen... bende memleketimi değiştirip yalnız kaldığımda aynı senin bu durumlarını yaşamıştım... en acilinden bi hobiy kursu yada bi ehliyet kursu yada resim kursu... ne biliyim işte bişeyler bulmalısın... bi meşguliyet... yada en iyisi bi iş .... harika olur senin için zaten arkadaş da sonrasında kendiliğinden gelcektir... önce meşguliyet bul... gülüm gerçekten şöyle düşün her insan özel yaratılmıştır... yani senden bir tane var ve de demek ki senin bu dünyada yapacağın işler var ki rabbim senin gibi bir insanı dünyaya getirmiş ..sana ihtiyacı olan insanlar var demek ki... hadi sil gözyaşlarını... üstelik bak arkadaşsız diğilsin ki bizler varız.... koskoca pembe bi kulüp :34: KK....

İlgin için çok ama çok teşekkür ederim:( Çok doğru şeyler söylemişsin gerçekten haklısın çok utandım şuan böyle bir durumda olduğum için benden daha kötü durumda olan insanlar da fakat ben anlayamıyorum ya çıkamıyorum bu psikolojiden doktor yardımı almalı mıyım sence :(
 
Seni çok iyi anlıyorum canım. Bazı anlar oluyo ki ben de her şeyden sıkılıyorum. Sadece uyumak ve ağlamak istiyorum. Çok güzel bi lise hayatım vardı. Moralim bozuk olduğunda bile sınıfa girdiğim an her şey değişirdi,tekrar gülerdim :) Malesef sonu geldi. Tüm arkadaş dediğim insanlar birer yabancı oldular. Hele üniversiteye geçtiğim an iyice kayış koptu. İnsanların tek derdi seni nasıl kullanıcakları.
Bazen düşünüyorum da arkadaşın olup seni üzüceğine etrafında az ama değerli insanlar olması daha iyi. Sen de böyle düşünmeyi dene istersen. Ayrıca 3 yıllık sevgilinle de dedikodu yapabilirsin :) İnan bana erkek arkadaşla yapılan dedikodu kadar eğlencelisi yoktur :)

Öncelikle ilgin için teşekkür ederim. Senin bahsettiğin az ama değerli arkadaşlarım bile yok benim işte :(
 
İlgin için çok ama çok teşekkür ederim:( Çok doğru şeyler söylemişsin gerçekten haklısın çok utandım şuan böyle bir durumda olduğum için benden daha kötü durumda olan insanlar da fakat ben anlayamıyorum ya çıkamıyorum bu psikolojiden doktor yardımı almalı mıyım sence :(

bilmiyorum canım piskolok yardımı konusunda istiyorsan al ama senin piskolokluk bi durumun yok ki bence... sadece bi ortam lazım sana... gülümseyeceğin kahkahaların havada uçuşacağı bi ortam... ama daha önce yapman gereken şey birilerini mutlu etmen yani gülümsettiğin insan sayısı kadar sen mutlu olcaksın.... mesela çocuk yuvasına gidip bi çocuğun başını okşayabilrsin.... yada huzur evine gidip yaşlı bir ninenin elini öpüp birisinin geleceği umuduyla kapıda gözleri olan yaşlı bir amcayla sohbet edebilirsin... sokaktaki mendil satan bi çocuğu bile mutlu etmek çok kolaydır bilirsin... gülmsettiğin için gülümsersin bu haytta... hani iyi olan sağlığımın kıymetini anlayamıyorum diyorsun ya... işte bunu anlaman için hastanelere gitmen lazım... hayatın kıymetini anlaman için döndür başını mezaristanlara bak hapsanelere bak... şükür ki orda diğiliz hala ve nefes almaya devam ediyoruz... inşallah duayla gör bak bu düşüncelerden nasıl kkurtulcaksın.. :34:
 
Canım şuanda okuyormusun eğitim durumun ne bilmiyorum ama bence parasına bakmadan mutlaka bir iş bulmalısın iyi kötü demeden kendini yararlı hissetmelisin birşeyler üretebildiğini görmelisin namaz kılmıyorsan namaz kılmaya başla arkadaş evet çok önemli ama belki sana kazık atıp üzeceklerine böylesi daha iyi bak ne güzel sevgilin de varmış onu da tüketmeden güzel güzel hayatına dön Hiçmi birşeye merakın yok onunla uğraş onu araştır ama bence kesinlikle hayırlısıyla işe girmelisin sosyal bir ortam insanlarla konuşmak sana iyi gelecektir ve bol bol inşirah suresini oku unutma her zorlukla beraber bir kolaylık vardır. Biz de dua ederiz sana atlatırsın İNŞALLAH
 
Back
X