Çocuktan sonra kaybedilenler

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Mormenekse89 .!.:
Bakın belkid ebuyutme tarzınız yanlış ki ben öyle dusunuyorm bir deneyin psikiyatriye siz gidin oyun terapisini siz gidin piskologa siz gidin inanın herşey daha güzel olacak çünkü sorun kesinlikle sizde
Genişletmek için tıkla...
Çocuk psikyatriye asla gitmeyecek bence, ya da zaten gitti ve aldığı cevaptan hoşlanmadi...Çunku iyi bir psikyatr tek seansta , iyi bir psikolog birkaç seansta anne babaya "çocuk normal ama siz degisiksiniz" diyecek (veya belki dediler bile ama buraya yazmıyor)...Zaten dikkat ettiyseniz çocugu hiçbir yere düzenli ve istikrarlı götürmüyorlar...Bı kere oraya iki kere buraya gotürüp "o kadar para verdik düzeltemediler" diye sızlanmaya devam etmek işlerine geliyor gibi...
 
çocuğun değil aslında annenin psikolojisi bozuk ve ben çocuğun davranışlarından korkmalarından ben şiddet uygulandığı veya kötü davrandığını düşünüyorum açıkçası. bir çocuk böyle herşeyden korkmaz.
 
e bu durumda 8-5 çalışan bir tane Allah'ın kulu da ne doktora gidebilir ne başka bir resmi işini halledebilir ?

öğretmenlerin 2 ay yaz tatili var
aralarda hafta hafta tatiller var siz senenin 52 haftası bu şekilde çalışıyor musunuz?

16.00 randevusu alırsınız okuldan direkt hastaneye gidersiniz. 16da evde olacağınıza 16da hastanede olursunuz... ki ben de adı büyükşehir kendi köy bir yerde yaşıyorum geçen baktım kadın doğuma 18den 21e kadar randevu vardı. bazı birimler gece de açıyor.

yani ben mi salağım gerçekten anlamıyorum sizi.
en başta pandemi vardı annemler yanımdaydı bakıcı alamazdım dediniz, eyvallah dedim

ama hanımefendi 41 yaşındasınız burada size öğüt verenlerin çoğu 30'du 2-3 yaşında cocuğu varken. kaldı ki sizin zaten odun bir kocanız var. hem çalışıp hem 40 yaşındayken bebe bakıp hem yardımsız ol-maz. çocuk zor olmasa bile olmaz.

benim çocuğum yok birşeyim yok bunu biliyorum.
 
Hadi randevu bulamadı, bumu da kabul edelim, özel hastaneler var. Kendine uygun saatte özel hastaneye randevu alabilir. Bana en yakın özel hastane 50 km mesafede, devlet hastanesinde randevu alamazsam özel hastaneye gidiyorum. Şimdi bu özel hastaneye ne kulp takacak merak ediyorum.
 

Cocuk psikiyatristi?
Bu forumda hep goruyorum bir sorun oldugunda cocuk psikologu araniyor hemen. Ama hem fiziksel hem mental problemlerde ilk once HEKIMe basvurulur, hekim uygun gorurse terapiye sevk eder. Yetiskinler icin de bu boyledir. Artik yakinlardaki buyuk bir sehre cocuk psikiyatristine goturun cocugunuzu somestr tatili de geliyor.
 
ya ben de yapmak istemediğim şeylere 40 bahane buluyorum erteledikçe erteliyorum. evet yoğun çalışıyorum. ama çok istediğim bir şeyse vakit nasıl yaratıyorum?

kaldı ki
çocuğu 2bin liraya oyun grubuna götürüyorlar aylardır

çünkü istiyor ki 2-3 saat çocuğu atayım
kocamla kalayım

bakın insan eşini özler
birlikte vakit geçirmek ister, çok normal, insani. duygusal ihtiyaçlarımız da var.

çocuğun oynar orada sen de eşinle kahve mi içecen, iç. boş boş tavana mı bakacan, bak.

ama burada öyle durum yok. sorun eşinle kahve içememek mi? yoksa bu kızçenin her gün saatlerce ağlaması mı? önce onda bir anlaşalım. sorun hangisi? ne bileyim eşim yok çocuğum yok. kahveye bağımlıyım. yemişim kahvesini ya.

çocuğu ya kendileri ciddi sorunlu oldukları için bozdular ya da beyin yapısı farklı bilmiyorum yani bunu psikiyatrist bilecek.
 
ha bir de
çocuğu oyun grubuna bu kadın götürüyor
psikoloğa bu kadın götürüyor

adam nerede bilmiyoruz ama adamın babasının evine yazın gidiliyor, hiç kimseye gitmeyen yabancıyı yadırgayan, hep ağlayan çocukla 1 ay orada kalınıyor. ama eve bakıcı filan alınamıyor.

sanki böyle bir tek kadına dert bu çocuk.
kadın çocuğu bi düzeltse, eski mesut günlerine dönecekler.
çocuğa hastalık muamelesi yapıyorlar yavv
 
Konu sahibi yeni evliyken bir otele para Ödemiş. Adam ona rağmen gitmemiş paraları yanmış. 20 yıla yakındır evliler bir tek gün gezmeye bir şehire gidip tatil yapmamışlar. Kadın istediği halde yapmamışlar. Bu adam normal, bu evlilik güzel tek sorunlu çocuk
 
adam paracı olsa -ki pinti de olabilir ekstradan bilmiyorum- parası ödenmiş diye yine giderdi
adam demek kendi dünyası neyse onu yaşayan taviz vermeyen bi tip, en baskın özellik olarak. kadın da parçalıyor kendini o dünyaya yaranmak için...
 

Sizce su zamana kadar anlattıklarınızda terslik yok mu? Ben gunduzleri annemle parka giderdim, eve gelirdik annem yemek yapardi bende ya oyun oynardim ya tv izlerdim. O zamanlar tv de gun boyu cizgi film yoktu yarim saat sirinler verirlerdi aksamustu. Bu anlattigim rutin bana olagan geliyor. Surekli tvye maruz birakmiyorum, oyun grubuna götürüyorum, onu yapiyorum bunu yapıyorum diyorsunuz. Aslinda cocukla vakit geçirip sonra cocugu kendi haline birakabilirsiniz, belli bir yastan sonra belirli surede tv ye bakabilir. Herseyi en iyi sekilde yaptiginizi dusunuyorsunuz ama bir yerde hata yapiyorsunuz. Gercekten sadece cocuga uzuldugum icin bu kadar dil döküyorum.
 
Burada biraz normal olmaktan bahsediyorum. Ben tv acıyorum cunku artik tuvalete tek basima gitmek istiyorum. 10 15dk oraya bakmasi cocugu sersemletmez herhalde. Bazen oyuncak sepetini yere koyup kendi haline birakiyorum, kitaplarini acip aa pisi pisi, aa hav hav diye kendi kendine anlatiyor. Sonra yanina gecip soyleyemedigi hayvanlari anlatiyorum. Kucuk tencere ve kasik veriyorum oyuncaklarina mama yediriyor sakaciktan. Biraz salsanız cocugu keske. Anlattiginiz rutinler gercekten cok bunaltici. Salin cocugu kendi kendine aglasin, oynasin
 
Ya oyle umutsuz bir vaka profili ciziyorsunuz ki kiziniz icin gercekten inanmak zor. Mesela anne kiz nasil seviyorsunuz birbirinizi? Merak ettim. Hic mi gulup kahkaha atmiyor bu cocuk? Hic mi mutluluk vermiuor, hic mi size sevimlilik yapmiyor? Bu kadar gerginse ve hicbir sey cozum olamadiysa neden israrla cocuk psikiyatrina goturmuyorsunuz? Kac kere yazdim cevap vermediniz.

Cocuklar buyuyor degisiyor, boyle istikrarli sekilde hicbir davranisi olmadi benim 3 yasindaki oglumun. Donem donem hep degisti. Dogdugundan beri surekli aglayan bir cocuk var diyorsunuz ama cocuk psikiyatrina goturmuyor, hala niteliksiz buldugunuz oyun terapilerinden medet umuyorsunuz. Belki cocugun ilacli tedaviye ihtiyaci var. Krese bile gonderemiyorsunuz. Bu cocuk onunde sonunda okula baslayacak. Ne yapmayi dusunuyorsunuz?
 
Anlatmak istediğim bu işte. Kadın kendi kendine gelin güvey olmuş. Bu evlilikte kadın yok.
 
@tivoli26

Konunuzu üzülerek okudum. Ne yazık ki, konunun uzmanı değilim ama öğrencilik yıllarımdan beri otizme ilgi duydum ve bu konuda çok kaynak okudum. Bu yüzden kızınıza otizm merceğinden yaklaşıyorum ve yanılıyor olmam kuvvetle muhtemel. İnsan çekiç olunca her sorun çiviye benziyor. Bir uzmana danışın diyeceğim ama korkarım çevrenizde böyle bir uzmana henüz ulaşamamışsınız. Bu durumu acilen değiştirmenizi tavsiye ederim.

Otizmi de bir ihtimal olarak görüp hakkında araştırma yaptığınızı ve belki de kızınızda mevcut olan veya olmayan belirtilere dayanarak elediğinizi varsayıyorum. Bildiğiniz üzere otizm artık bir spektrum olarak tanımlanıyor. Yani farklı semptomları, dereceleri, evreleri olabiliyor. Ama temelinde çevreden gelen uyaranları anlayamamak kadar hafiften, bu uyaranlara tahammül edememek kadar ağıra varan bir tablo yatıyor. Ben, kızınızın çevresindeki uyaranlara tahammül eşiğinin çok düşük olduğunu ve tepki olarak duyduğu rahatsızlığın ağlama krizlerini tetiklediğini düşünüyorum.

Kimi insanın acı eşiği çok düşüktür ve parmağını sehpanın ayağına çarpsa acıdan bayılır. Bir başkası canlı canlı diş çektirir. Otizmli bireylerle yapılan görüşmelerde hemen hepsinin sizin normal hayatın bir parçası olarak kabul ettiğiniz uyaranları (ses, renk, görüntü, hareket, kalabalık, vs.) sanki biri amfiyi sonuna kadar açmış gibi dayanılmaz şiddette algıladıkları saptanmıştır. Amerika'da okullarda ve hatta bazı alışveriş merkezlerinde otizmli bireylerin duyuları yorulduğunda veya dolduğunda dinlenebilecekleri duyusal uyaranların en aza indirgendiği sade ve sessiz odalar bulunmaktadır.

Otizmli bireylerin çoğunun yaşamlarındaki rutini bozan her şeyden rahatsızlık duydukları ve tepki gösterdikleri de bilinir. Rutini bozan şeyler dikkatlerini çeker ve bir çeşit uyarandır. Ben kızınızın bu uyaranlara -özellikle yeni insan, yeni mekan gibi rutinini bozanlara- karşı tepki gösterdiğini düşünüyorum. Verdiği tepki tabii ki aşırı ve sizin için inanılmaz derecede yıpratıcı, fakat doğduğunuz andan itibaren çok yüksek sese, çok parlak ışığa, dayanamadığınız yeni yüzlere maruz kaldığınızı, hatta büyük bir ihtimalle bu uyaranların size fiziksel acı verdiğini veya içinize dayanılmaz bir sıkıntı verdiğini hayal etmeye çalışın. Üstelik derdinizi anlatacak kelimelere sahip değilsiniz. Kızınız yine de kendine göre bahaneler üretmeyi akıl ediyor ve eğer bu hassasiyetleri devam ederse büyüdükçe bu bahaneler "tavuğun kümesi yoktu"dan daha inandırıcı olacaktır.

Kızınız otizmli ise uyaranlara karşı normal üzeri bir hassasiyetle doğmuştur. Siz kızınızı sağaltmaya çalışırken her yeni anneye tavsiye edildiği gibi telefon, tablet, televizyon gibi yapay uyaranları tamamen engellemişsiniz. Belki bu kadar steril bir yaşam sürmeseydi tahammül eşiği yavaş yavaş kendiliğinden bir miktar da olsa yükselecekti. Kızınız parka, kreşe, bahçeye, komşuya tepki verdikçe mecburen gittikçe daha küçülen bir dünyada sadece sizin eşliğinizde aynı aktivitelere mahkum olmuş. Rutinleri kemikleştikçe rutin dışı uyaranlara tahammülü azalmış, tepkileri artmış. Ben, büyüdükçe kızınızın dış dünyaya biraz da olsa alışacağını ve tahammül eşiğinin yükseleceğini düşünüyorum. Zamanla onu rahatsız eden dış etkenlerle baş etmek için farklı savunma mekanizmaları geliştirebilir.

En büyük şansınız kızınızın dil becerisinin şimdiden yaşına göre gelişmiş olması. Kendini ifade etmekte zorlanan otizmli bireylerde duyuları uyaranlara tahammül edemediğinde çığlık atma, kendine vurma gibi fiziksel tepkiler sık gözlenir. Kızınız tetiklendiğinde kusacak kadar ağlıyor. Götürmekte ısrar ettiğiniz yaşına uygun oyun grubuna bir türlü alışamamışken 8-9 yaşındaki kızlarla anlaşmasının sebebi onların 3 yaşındakiler kadar hareketli ve gürültücü olmamalarıdır belki. Yabancı bir ortamda sizi hep yanında istemesinin sebebi ise siz orada olunca artık dayanamadığında onu oradan alıp eve götüreceğinizi bilmesi olabilir.

Bundan sonra ağlama krizi tetiklendiğinde etrafınıza bir de acı vermesi olası uyaranlar açısından dikkat etmeyi deneyin. Ses, renk, hareket, insan kirliliği var mı? Çocuk veya büyük birileri onunla nasıl baş edeceğini bilmediği şekilde ilişki kurmaya çalışıyor mu? Biz yetişkinler bazen bebeklere ve küçük çocuklara oyuncak bebek muamelesi yapmayı severiz. Onların küçük insanlar olduklarına ve dokunmamızı, konuşmamızı, yüzüne yaklaşmamızı istemeyebileceklerine saygı göstermeyiz. Bir başka sorun da 3 yaşındaki çocuklara yönelik oyun grupları, aktiviteler, videolar, çizgi filmler, şarkılar, mobilyalar, süsler, oyuncakların normalden daha renkli, daha gürültülü ve daha hareketli olmak üzere tasarlanmış olmasıdır. Duyuları çabuk dolan ve yorulan minik bir kızın hayatı yaşıtları arasında evdeki dinginliğe nazaran daha tahammül edilmez oluyordur.

İşinin ehli bir çocuk psikiyatristine hemen ve mutlaka ulaşın. Umarım aklınızı bulandırmamış ve sizi yanlış yönlendirmemişimdir. Anlattıklarınız bende bu izlenimleri uyandırdı. Sorunu her neyse kızınıza acil şifalar diliyorum.
 
Cocuk yapsak biz de boyle oluruz muhtemelen, hatta daha kotu oluruz kesin. Keske yapmasaydiniz. Artik cok gec tabi, cekeceksiniz bunu. Kendinizi mutlu etmeye calisin en azindan.
 
Ben sizi anlıyorum. Benim kızım da aralıksız 2 hafta boyunca ağladı. Ne terapiler ne konuşmalar. İnsan gerçekten çok geriliyor elinden bir şey gelmeyince. Sonra birden gecti kendiliğinden. Sordum sakinleyince niye böyle yaptın diye, canım aglamak istedi dedi. Hepsi bu. Ama sürekli çığlık çığlığa ağlayan cocukla sakin kalmaya çalışmak çok çok zor. Hele de saatler gün gibi geliyor sonrasında.
 
ben size hak verdim bence bir çocuğu zor çocuk yapan başlıca şey bu yabancılık çekme durumu psikolojik olarak çok bunaltıcı sosyal hayat kalmıyor bebeğim 15 aylık benimki de öyle umarım geçer şu an korktum 3 yaşda dahi devam ettiğini duyunca
 
Morkelebek92 .!.:
Ya bence bu çocuk yüksek sesten korkuyor ya kötü bir kavganın şiddetin ortasında kaldı ve etkilendi. Yabancı birisinden de öyle birşey görmüş olabilir gibime geliyor
Genişletmek için tıkla...
bazen yapısal oluyor ya bence iki oğlum var ilki 7 kat yabancıya güler ederdi bebekken büyüyüp çekinme utanma durumu oluşana kadar küçüğü 15 aylık dış dünyayı fark ettiği andan beri ilk kez gördüğü insanlara ve ortamlara aşırı tepki veriyor
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…