ben cocugumu bu sekılde buyutuyorum yanı o konuda cıdden ıcım cok rahat
Of şuan benim canım yandı sanki annesiyle konuşma imkanın varmı? kendini düzeltmesi gerek tüm hayatını etkiliycek bu çocugun gerçekten çok kötü bir durum
Yapsamda yetersiz kalıyo sanki aslında öyle değil belki ama ben yaşamadığım için öyle hissediyorum büyüyünce benden hesap sormasından bile korkuyorum ben hesap sormadım sormamda ama hep annemin beni sevmesi için yanına gittiğimde ittirdiği günler geliyo gözümün önüne gece kabuslarla uyanıyorum bazen yaşım 29 ama eşim bile azcık saçımı okşasa uyuya kalıyorum hemen
yazık
neden öyle düşünüyorsun
Çocuğun dövülerek eğitildiğini düşünenleri gerçekten eşek sudan gelinceye kadar dövüp al sana eğitim demek geliyo içimden bir hayvana bile yapılmayacak şey şiddet kaldıki o minicik bedenlere yapılıyo ya beden acısı geçiyo evet ama ruhtaki acısı hiç geçmiyo allah yardım etsin o sabiye gözlerim doldu nasıl kıyabiliyo inanamıyorum ya
Bana sevgi verilmediği için sevmenin ne olduğunu çok iyi bilmiyorum sanki yetmiyorum hissi oluyo haliyle, benim oğlum hem babasında hem bende kalıyo haftanın birkaç günü orda birkaç günü bende yani halinden memnun bir sıkıntısı olmadı bu yaşına kadar çok şükür eşimlede çok iyi araları sorunu olup olmadığını sürekli soruyorum zaten şuan sadece okul odaklı daha iyi çalışmam gerek daha iyi olmam gerek diye uğraşıyo ergenlik dönemine kadarda böyle gidicek sanırım çok şükür sorunlu bir çocuk değil
çocuğumumu bırakmışım ?
Bir ara haftasonları aldım ama şuan eşit şekilde beraberiz ayrıldıktan sonra kısa bir dönem yani çocuğumu bıraktığım yok onu nerden çıkardınız anlamadım arkadaşın konusunu sabote etmiş olmayalım da çok merak ettinizse oğlumu biyere bırakmadığımı özelden yazabilirim sizin eski eşiniz kayıp olabilir ama benim eski eşiminde oğlu tabiki onunlada kalıcak benimlede iki evdede kendine ait odası ve eşyaları mevcut iki tarafta çocuğunu bırakmış durumda değil
yast
Ben varım..Anne baba üniversite mezunu, geliri çok iyi olan bir aileydik.Gelgelelim ben 5 yaşımdan itibaren üniversiteye gidene kadar babamdan sürekli dayak yedim.Öyle ki kaburgam bile çatladı bir gün.Yaşım 18 olunca da üniversiteyi okumak için yaşadığımız il hariç her yeri yazdım.Kaçtım ailemden hep, annem melektir,babamsa caninin önde gideniydi.Ne zaman ki okulumu bitirdim, kendi ailemi kurdum, babam tamamen değişti.Ben yaptıklarını asla unutmadım asla da affetmedim.Şu an hamileyim, Allah bağışlarsa çocuğum doğduğundan itibaren ona dünyayı en sabırlı halimle öğretmeye çalışacağım.Eşim zaten babamın tam tersidir ki genelde kızlar babaları gibi erkeklerle evlenir derler ama ben aksinin de olabileceğini ispatladım sanırım :)
ne babalar var sizin adınıza üzüldüm benimde annem öyleydi kültürle görgüyle alakalı bir konu değil bence.bazen oğluma sinirlendiğimde şöyle bir şaplatasım gelir elim kalkar ama o an gözlerindeki korku ve dehşeti gördüğümde kendi çocukluğum gelir aklıma.sizi rahatlatıcaksa psikoloğa gidin .
