Çocukluğunu Özleyenler Buyurun

yengeç burcuyum ve malesef geçmişle yaşayan tiplerdendim(daha doğrusu öleydim.)

cok şükür ki,
son senelerde asla geçmişi özlememeyi öğrettim kendime.
gün bugündür.
bugünü güzel kılmak için çabalıyorum.
geçmiş geçti,
özlemeye ne gerek var..
 
eger güzel anilar varsa gecmiste hatirlamanin ne kötülügü var?
hatirlayinca icini isitan, gülümsemeyi saglayan anilar güzeldir, unutulmayi hak etmiyorlar bence.
cocuklugun safligi temizligi gibisi var mi...
 
hatırlamak tabi ki güzel,
ama geçmişle yaşamak,
sürekli geçmişin özlemiyle yaşamak kötü a.s
 
Çok özlüyorum çok güzel bir çocukluk yaşadım...

Köylerde kırda bayırda...ıstanbul'da da öyle...

Dedemi çok özlüyorum...Amcamı...Çocukluğumun en önemli kahramanlarındandı ikisi de...

Arı kovanına su sıkmayı (kaç kere arı soktu bu yüzden :roflol:)
Çokomel, Yumiyum yemeyi...

Amcamın arkasında sakladığı Kinder Süprizleri, Jelibonları...

Mendil kapmaca favori oyunumdu...

30 kişi bisiklet sürmeyi...oof of...

köyde oynarken nasıl akşam olmuş anlamamayı...

sebepsiz sevmeyi...

babamdan arabayı kaçırmayı...

1000 Liraya kocaman bir külah dondurma alabilmeyi...

daha neler..neler...
 
cok hareketli oldugumuz icin annem sürekli: icinizde bulgur kazani mi var. fokur fokur kayniyosunuz anca. accik oturun yerinize :eek:klava: derdi sürekli a.s
 
yengeç burcuyum ve malesef geçmişle yaşayan tiplerdendim(daha doğrusu öleydim.)

cok şükür ki,
son senelerde asla geçmişi özlememeyi öğrettim kendime.
gün bugündür.
bugünü güzel kılmak için çabalıyorum.
geçmiş geçti,
özlemeye ne gerek var..

bundan kastın paranoya derecesinde özlemek ve yaşamaksa haklısın ama beyin bile unuturken en sondan başlar yani unutmak istesek bile tıbben mümkün degilkaydirigubbakcemile3ben hiç unutmak istemedim o günleri
 
eger güzel anilar varsa gecmiste hatirlamanin ne kötülügü var?
hatirlayinca icini isitan, gülümsemeyi saglayan anilar güzeldir, unutulmayi hak etmiyorlar bence.
cocuklugun safligi temizligi gibisi var mi...

bencede unutmayı hak etmiyor o saf güzel günler belkide sosyal ilişkilerde yaşadığımız keşmekeş iki yüzlülük yalan itiyor bizi çoçukkenki saflığımıza
sen harikasın canım yaaa.s.
 
Çok özledim çocukluğum seni.. Bahçelerde kuzenimlerimle çamurlar içinde oynayışımızı, akşamları lunaparka gitmelerimizi..

Anaokulunda başıma gelen o malum rezilliği.. Geçtiğimiz gün O'na anlatıyordum da yıkıldık gülerken resmen. O zaman da baya bi safmışım ben yahu.

Anaokulum benim.. İki yılını da insan anaokulunda geçirince çocukluğu okuldan ibaretmiş gibi geliyor bazen. :KK70:

Kız arkadaşım ne kadar da azdı o zaman. Abimlerin peşinde tüftüf atmak için koşturur dururdum. Babam erkek kızım benim diye severdi beni. kaydirigubbakcemile3


Gençliğimi değil ama seni çok mu çok özledim...

Büyüdüm, belki hala daha çocuğum ama masumluğumu kaybettim sanırım. Bu insanın canını yakıyor bazen..

Herneyse yine de çok özledim seni çocukluğum. :asigim:
 
bahcede voleybol oynuyorduk, beden hocasindan top almistik. gerci ben hic düzgün oynayamadim ama idare eder iste:)

neyse ben topa vurdum veeee top nere gitti dersiniz.

hayir cam kirmadim bilemediniz :jeyyar:

top gitti, bahcedeki ucu sivri sivri demirlerin birine saplandi :roflol: :roflol: :roflol:

sonra gizlice gidip topu yerine koyduk. artik hoca arkamizdan ne dedi bilmioz :kedi:
 
bizim dandirik bi radyomuz vardı aklına estimi çalışırdı babamda bana herzamanki gi bi olagan konuşmalarını yapıyo vay filanın kızı şöyle uslu böyle çalışkan dayanamadım git onların babası ol ozaman dedim (ne pişkinlik demi) babam tokatı yapıştırdı yapıştıracak kaldırdım attım kendimi somyaya (ozamanlar somya vardı yaa ne güzeldi)radyoda arkamdaymış birden bizim radyonun penceresi camcama muallim selam söyle amcama muallim...........şarkısıyla coştukkaydirigubbakcemile3

:roflol::roflol::roflol: gül gül öldüm sen çok yaşa e mi? gerçekten de biz küçükken öyle bir türkü vardı radyoda çalardı dinlerdik hey gidi günler
 
ben en çok oyun oynamaktan sokaktan eve gelmediğim günleri özledim
bide dönen salıncaklar vardı onları özledim beya
 
:roflol::roflol::roflol: gül gül öldüm sen çok yaşa e mi? gerçekten de biz küçükken öyle bir türkü vardı radyoda çalardı dinlerdik hey gidi günler hee yaaa ne güzel günlerdi bide leblebi koydum tasa kız annem diye bi türkü vardıkaydirigubbakcemile3ne komikti
 
:çok üzgünüm::çok üzgünüm:özlüyorum sadece oyuncaklarımın degerli oldguu o yılları özlüorum bebegimin kolu koptugundaki o masum gözyaslarımı özlüorum benn geri dönmek istiorum o yıllara cunku şimdiki acılar cok agır şimdiki gözyasları ve sorumluluklar cok can yakıcı ve agırr
 
çok özlüyorum çocukluğumu keşke zamanı geriye alsak herşeyi yeniden yaşasam çok özlüyorum
beni alıp götürdünüz şimdi uzaklara mafoldumben
 
ah ah çok sevdiğim bir laf var "keşke hep çocuk kalsaydık, dizlerimiz kanasaydı kalbimiz yerine" diye.

Annemin böbreklerim hastalandığı için önlüğümün altına giydirdiği yün pantolonları,

özellikle her yılın başında kitap defterlerimi aldıktan sonra oturup onları babamla kaplamyışımı, o kitapların kokusunu,senağlama

bisiklet sürdüğüm, gulle, taso oynadığım, lastik atladığım mahalle aralarını,kaydirigubbakcemile2

düşünecek hiç bir sınavımın olmadığı,senağlama

tek derdimin eve verilern bir iki tane matematik ödevi ve dua ezberlemek olduğu günleri,senağlama

ağzımızı gözümüzü leblebi tozuna bulayıp, yumiyum, jelibon ve tombilere özellikle eskimolara doyduğum günleri...:eek:

Daha neleri neleri öyle özlüyorum ki...mafoldumben


o kadar güzel yazmışsın ki kalbim ayakta alkışlıyor seni
akşşam okadar çok dedimki
keşke büyümeysedim diye
keşke...
 
Ben çocukluğumu özledim diyemem çok :sinifsinif:
çünkü fakirdik ekmek alacak para zor bulurduk
annemin iş yerinden gelirken kendi yemediği köfteleri
tavukları bize getirmesini :1no2:
hemen çantasına koşup onları yemeyi özledim
bize çok veriyolar sizede yolladılar derdi
bizde inanır yerdik :çok üzgünüm:
yıllar sona öğrendikki kendi yemeğin suyunu yer bize köftesini tavuğunu getirirmiş çok ağlamışımdır buna canım annecim ne fedakarmış :çok üzgünüm:
sona bi sosis yemek için karnelerimizin iyi gelmesini beklerdik aylarca
ayakkabı 2 numara büyük alıp yıllarca giyerdik
özlemedim bunları ama genede hepsi ayrı güzeldi
şimdi herşeye sahibim çok şükür ama ahh o çocukluk yokmu
özlüyo işte insan
ilk paramı ilkokula giderken ördüğüm dantelden kazanp ne gururlanmıştım
ilk gittiğim sinemaa
ilk erkek arkadaş
lise ünv. Derken baktım büyümüşüm ben yaaa
ah o çocukluk çağları ahhhh
 
zaman zaman keşke diyorum
hiç büyümeseydim hep çocuk kalsaydım
çocukluğumla ilgili en sevdiğim anılarımdan biri
rahmetli babamın bizi hafta sonları hiç haberimiz olmadan
değişik yerlere götürmesi o kadar güzel o kadar değişik yerlere götürürdüki
 
X