- 9 Ekim 2022
- 3.075
- 10.586
-
- Konu Sahibi BenKendimeYeterim
- #41
Başınız saolsun
Ani kayıp
Ani kayıp
Ani kayıp
Elbette , kabul etmemeleri mümkün degil ki , kardeş onlarÖbür çocuklarınız yeni bebeği kabullenebildi mi
Yıllarca dul yaşamak zor olur mu nefsimiz gönlümüz yanlış birine kayar mı ya da evlensek çocuklarıma yine hakkıyla annelik yapabilir miyim ya da evleneceğim adam iyi bir baba olur mu
Psikolojik destek ilk etapta 6 ay kadar aldık ergenlik döneminde tekrar alabilirim ihtiyaç duydukça destek alınmalı senin göremediğini onlar görüyor. Evlilik konusu çok uzak zaten ama yine de insanlar neler yaşadı onları merak ediyorum ya da evlenmeden nelerle mücadele verdiler. Çünkü baba eksikliği oluşuyor hemen kendileriyle ilgilenen yakınlara ilgi duyuyorlarBasiniz sagolsun, vefat etmis esiniz. Bu yuzden yorumumu degistirecegim. Evlilikten evvel cocuklariniza psikolojik destek almaniz lazim. Ozellikle ergenlik döneminde mutlaka doktora görünmeliler. Hicbir belirti vermiyor gibi dusunebilirsiniz ama oyle olmuyor. O yaslarda hayati sorgulamaya basliyorsun. Neden herkesin babasi hayatta benimki yok, neden bu kadar sanssizim, keske benim babamda hayatta olsaydi gibi seyler dusunecekler. Cocuklarin koptugu nokta tamda burasi oluyor. Buradan sonrasini dikkatle okuyun. Cocuklariniz arkadaslarinin babalariyla yaptiklari aktiviteleri duydukca uzulecekler, benzer seyleri sizinde yapmaniz lazim. Piknige gitmek, denize gitmek gibi. Eger cocuklarin duygusal eksiklikleri diger ebeveyn tarafindan bu tip aktivitelerle desteklenmiyorsa cocuklar bunu yapabilecekleri baska insanlara yoneliyor. Kötü arkadasliklarin kökeni bu yazdiklarimdan geliyor. Allah size ve cocuklariniza sabir versin, uzun saglikli omurleriniz olsun inşallah
Psikolojik destek ilk etapta 6 ay kadar aldık ergenlik döneminde tekrar alabilirim ihtiyaç duydukça destek alınmalı senin göremediğini onlar görüyor. Evlilik konusu çok uzak zaten ama yine de insanlar neler yaşadı onları merak ediyorum ya da evlenmeden nelerle mücadele verdiler. Çünkü baba eksikliği oluşuyor hemen kendileriyle ilgilenen yakınlara ilgi duyuyorlar
Sizin de eşiniz mi vefaat etti yoksa babanız mı öldü duygusal destek maddi destek alıyoruz yakın çevremizle bir sıkıntımız yok sadece baba eksikliği varBabaanne, anneanne ve dedelerle iliskileri nasil? Benim yasadigim eksikligi onlarla olan iliskim tamamlamıştı
Başınız sağolsun. Anladığım kadarıyla siz evlenmekten, eş bulmaktan öte hayatta sizi neler bekliyor, nasıl deneyimleri olmuş diğer kadınların diye merak ediyorsunuz.
Hayatta hiçbir şeyin garantisi yok ne yazık ki. Yaşamadan bilinmiyor sizi neyin beklediği ama önemli olan kendinizi toparlamanız öncelikle. Acınız çok tazeyse, kimse size iyi gelmez şimdi. Ama eşiniz vefat etti diye de ömür boyu yalnızlığa mahkum değilsiniz tabii ki.
Çocuklarınız kaç yaşında? Onlar nasıl buluyor bu
zaten hemen evlilik gibi bir düşüncem yok baba eksikliğini gidermek iyi mi olur babasizliga alısmalarimi iyi olur başına gelenler neler yaptı yollarını nasıl çizdi insan kader arkadaşı arıyor psikolojik olarak kim ne yapmış ne yaşamış ona bakıyorsunuz boşanmalarda bir nevi insanın düzeni bozuluyor ve yeni bir hayat tercihi başlıyorMesaji duzenlemişsiniz ama yani adam yeni vefat etmiş.
Evliyken aranizda belki de bağ yoktu, yargilamak istemem ama okuyunca buruldum bi nedense.
Cocuklariniz kaç yaşinda? Onlar kirilabilir babalarinin kaybindan hemen sonra evlilik dusunmenize, yapmaniza hassas bir durum sürec gerektirir epey, bu boşanma gibi degil
Benim babam vefat etti. O eksiklik hissi tamamen geçmeyecek maalesef. Yinede o hissin oncelikle akrabalar tarafından azaltilmasini daha dogru buluyorum. Evleneceginiz adam olur da şunu yapma dese cocuklarin ilk dusundugu sey babam olsa bunu yaşar mıydım olacak. O yuzden eş secerken 100kat iyi düşünmeniz lazimSizin de eşiniz mi vefaat etti yoksa babanız mı öldü duygusal destek maddi destek alıyoruz yakın çevremizle bir sıkıntımız yok sadece baba eksikliği var
Çocuklar daha iyiler büyük anaokuluna başladı küçük 1 yaşında mutlu gibiler ama ergenlik dönemleri nasıl olur bilmiyorumBaşınız sağolsun. Anladığım kadarıyla siz evlenmekten, eş bulmaktan öte hayatta sizi neler bekliyor, nasıl deneyimleri olmuş diğer kadınların diye merak ediyorsunuz.
Hayatta hiçbir şeyin garantisi yok ne yazık ki. Yaşamadan bilinmiyor sizi neyin beklediği ama önemli olan kendinizi toparlamanız öncelikle. Acınız çok tazeyse, kimse size iyi gelmez şimdi. Ama eşiniz vefat etti diye de ömür boyu yalnızlığa mahkum değilsiniz tabii ki.
Çocuklarınız kaç yaşında? Onlar nasıl buluyor bu durumu?
Siz kaç yaşındaydınız. kızım 1 yaşında ve en çok onu düşünüyorum nasıl diyeceğim ne zaman diyeceğim hiç bilmeyecek. Evlilik de uzun yıllar bu şekilde bir düzen kurabilir miyim onu da artık zaman gösterecek.Benim babam vefat etti. O eksiklik hissi tamamen geçmeyecek maalesef. Yinede o hissin oncelikle akrabalar tarafından azaltilmasini daha dogru buluyorum. Evleneceginiz adam olur da şunu yapma dese cocuklarin ilk dusundugu sey babam olsa bunu yaşar mıydım olacak. O yuzden eş secerken 100kat iyi düşünmeniz lazim
Siz kaç yaşındaydınız. kızım 1 yaşında ve en çok onu düşünüyorum nasıl diyeceğim ne zaman diyeceğim hiç bilmeyecek. Evlilik de uzun yıllar bu şekilde bir düzen kurabilir miyim onu da artık zaman gösterecek.
Çocuklarınız da küçükmüş, iki kişi bile 2 çocuğa bakmak zor, tek başına iyice zordur. Kendinize deneyimli insan aramanız çok doğal. İmkanınız varsa ve iyi iletişim kurabildiğiniz bir terapist bulabilirseniz, terapi iyi gelebilir. Eşi vefat eden kadınların üstüne çok yük biniyor. Kendinizi iyileştirmeye çalışın bence en önce.Çocuklar daha iyiler büyük anaokuluna başladı küçük 1 yaşında mutlu gibiler ama ergenlik dönemleri nasıl olur bilmiyorum
Çok güzel bir evliliğimiz vardı Çok severdik ve damdan düşmüş gibi oldum. Tekrar acaba sevebilir miyim yine öyle mutlu olabilir miyim belki bir ihtimal şu an sadece yaşıyorumMesaji duzenlemişsiniz ama yani adam yeni vefat etmiş.
Evliyken aranizda belki de bağ yoktu, yargilamak istemem ama okuyunca buruldum bi nedense.
Cocuklariniz kaç yaşinda? Onlar kirilabilir babalarinin kaybindan hemen sonra evlilik dusunmenize, yapmaniza hassas bir durum sürec gerektirir epey, bu boşanma gibi degil
Birşeyin tadını bilmezsen canın istemez zaten o şekilde biyuyecekler olayi dramatiklestirirseniz çocuk sizden o duyguyu alir mesela ah kadersiz yavrum babasız kuzum gibi şeyler söylemeyin öyle aglayip sizlayip çocukları negatif etkilemeyin yurtdışında çok fazla bekar anne var çocuklar hersekilde büyüyor bunu normalleştirmek soyleyin insanlar doğar yaşar ama bazılarımız erken olebilirker evet baban yok ama ben varım beraberiz sizi hep seveceğim gibi...Siz kaç yaşındaydınız. kızım 1 yaşında ve en çok onu düşünüyorum nasıl diyeceğim ne zaman diyeceğim hiç bilmeyecek. Evlilik de uzun yıllar bu şekilde bir düzen kurabilir miyim onu da artık zaman gösterecek.
Teşekkürler terapiyi yeni bıraktım bir düzen tutturmaya başladım alışmaya çalışıyorumÇocuklarınız da küçükmüş, iki kişi bile 2 çocuğa bakmak zor, tek başına iyice zordur. Kendinize deneyimli insan aramanız çok doğal. İmkanınız varsa ve iyi iletişim kurabildiğiniz bir terapist bulabilirseniz, terapi iyi gelebilir. Eşi vefat eden kadınların üstüne çok yük biniyor. Kendinizi iyileştirmeye çalışın bence en önce.