-
- Konu Sahibi senkimsinki
- #21
gerek varmı düşünmeye , insanlar kendi çocuğuna bakmıyor. adamın ne özelliği var hala düşünüyorusunuz. onu diyorum ne artısı var, evlenmezsen ne kaçıracaksın .
gerek varmı düşünmeye , insanlar kendi çocuğuna bakmıyor. adamın ne özelliği var hala düşünüyorusunuz. onu diyorum ne artısı var, evlenmezsen ne kaçıracaksın .Çocuğu tabi ki evlenirsek bizimle yaşar asla baska türlüsünü düşünmüyorum ama ben o sorumluluğu alamayacağımı düşündüğüm için evlenmek istemeyip baştan mi bitirmeliyim
İki gün çalıştı zor geldi heralde, hemen koca mode on. Gitsin evlensin, elin çocuğuna bakmak, kaynana bıdı bıdısı, koca kahrı çekmek daha kolay geliyor bazılarına nedense. Adam te bilmem nerelerden boşanmış çocuksuz kadın aramaya çıkmış, sanki kaşın gözün hatrına. Çocuğuna baktıracak , anasına hizmet ettirecek. Artan vakitte de kendine karı yapar artık. Hey Allah 'ım.Yaşadığın şeyler zor, ailen ciddi sorunlu evet ama sende hiç akillanmiyorsun.
Yeni işe girmişsin, kendimi iyi hissediyorum bilmem ne derken, hemen biriyle görüşüyorsun. Şart mı şuan hayatinda biri olması? Şehir dışından gelmiş, sosyal medyadan tanıştığın biri muhtemelen. Sen önce ne istediğine bir karar ver. Oradan oraya savrulmaya çok musaitsin hâla. 24 yaşındasın çocuklu adamla ne işin var? O çocuk babasi evlenirse onunla yaşar, bu böyledir yani. Çocuğu düşüneceğine kendini düşün ayrıca. Sanki kendi hayatını dört dörtlük de ona üzüldüm falan diyorsun. Kendine acı, düşün ilk önce.
Burada buna benzer konuları olan arkadaşlarda var,yaşadıkları sıkıntıları anlattılar hep,kolay değil bir çocuğu üstlenmek bakmak.Çocuğu tabi ki evlenirsek bizimle yaşar asla baska türlüsünü düşünmüyorum ama ben o sorumluluğu alamayacağımı düşündüğüm için evlenmek istemeyip baştan mi bitirmeliyim
HaklisinizBunu kimse bilemez, siz de bilemezsiniz. İlerde sırası gelince hayat size bunu gösterir. Yaşınız çok genç, hayatınızı yaşayın.
çalışmana musade etmem evlenirsek dedi
kızıma annem ve babam bakıyor çocuğumu bana vermezler hatta bana sen evlen git hayatini kur vs
Atanirsam calisma kısmını anlayamadim. Atanınca insanlar çalışmıyor mu zaten?sonra anladım ki aranırsam da çalışacağım atanmazsam da düşüncelerim
Çocuğu tabi ki evlenirsek bizimle yaşar asla baska türlüsünü düşünmüyorum ama ben o sorumluluğu alamayacağımı düşündüğüm için evlenmek istemeyip baştan mi bitirmeliyim
Önceki konularında iş bulamıyorum falan diye dert yanıyordu ama daha maaşını almadan evlilik derdine düşmüş. Başka şeyler yazsa da çözümü,kurtuluşu evlilikte görüyor. Bu düşüncelerle yapacağı evlilikten bir hayır göreceğini sanıyor. Tanımadığı,bilmediği adamın 9 yaşındaki kızını sahipleniyor kendince. O kadar aklı bir karış havada.İki gün çalıştı zor geldi heralde, hemen koca mode on. Gitsin evlensin, elin çocuğuna bakmak, kaynana bıdı bıdısı, koca kahrı çekmek daha kolay geliyor bazılarına nedense. Adam te bilmem nerelerden boşanmış çocuksuz kadın aramaya çıkmış, sanki kaşın gözün hatrına. Çocuğuna baktıracak , anasına hizmet ettirecek. Artan vakitte de kendine karı yapar artık. Hey Allah 'ım.
Çok detaylı okumadım ama ikinizin birbirinizden bekletinleri bence birbirini karşılamıyor. Bir çocuğun sorumluluğunu kabul etmek bambaşka birde extra hesapta olmayan sorunlar çıkabilir. Daha gençsin ben tevsiyem kendin gibi çocuksuz biriyle bi hayat kurman. Adam baştan demiş çalışmanı istemiyorum vs boşver sen önüne bak canım yaMerhaba kısaca özet geçmek istiyorum izin günümdeyim bir evlilik yaptım ayrıldım 4 sene önce 24 yasindayim bugün benimle görüşmeye şehir dışından gelen kişi ise 30 yaşında ve 9 yaşında çocuğu varmış.. Ben çok küçük yaştandır kardeşlerimi büyüttüm aslında evlensem bile uzunca bir süre çocuk dusunecegimi sanmıyorum cunki zorluğunu annem çalıştığı için 6 aylık bebek 15 ýasinda iken kucağıma bırakıldıktan sonra anladım.. şuan 12 saat çalışıyorum günlük yaptığım iş çok ağır ve ise girdikten sonra anladım ki aranırsam da çalışacağım atanmazsam da düşüncelerim çok değişti henüz ilk maaşını almamış bir biri olarak bile ayaklarımın üzerinde durmak birşeyler için çabalamak bana müthiş özgür ve özgüvenli hissettiriyor o muhtaç ruh halinden çıkıyorum.. bunu bu kişiye söyledikten sonra çalışmana musade etmem evlenirsek dedi ve çocuğu olduğu için ailemin buna onay vermeyeceğini düşünüyorum o da şöyle birşey söyledi ki asla kabul edemem kızıma annem ve babam bakıyor çocuğumu bana vermezler hatta bana sen evlen git hayatini kur vs demişler bu düşünce yapısı kendilerince güzel olsada bence değil! Bu çocuk zaten anne baba ayrı büyümüş 9 yaşında bir kız çocuğu hiçbir çocuk anne baba evlenecek diye dedeye Babaneye ananeye bırakılmamalı bunu da ona söyledim bu şekilde bir evliliği asla kabul edemem diye taktir etti biliyorum belki tepki vereceksiniz ama ben bir çocuğun sorumluluğunu alabilirmiyim bilmiyorum evliliğe o yüzden sıcak bakmıyorum cunki çocuk sorumluluğu almamak için kendimde en az 5 yıl çocuk istemem diye düşünüyorum cunki daha geçen aya kadar 8 yaşında ki kardeşime ben bakmaya devam ediyordum gerçekten fazlasıyla zor ve bu çocuk benim öz çocuğum değil iyilikle de birşey yapmaya çalışsam yanlış anlaşılabilirlim bebek değil annesi doldurabilir bunlara hiç hazır değilim bu bey ile bunları kkonuşunca hele bi biz görüşelim diyip yola çıktı yaşadığım şehre geliyor o çocuğu babasından ayırmak gibi bir kötülüğü asla yapamam cunki adamın net niyeti 2 ay içinde yüzük falan takmak kafam çok karışık kızlar lütfen birşeyler söyleyin.. kızına anne babası ayrı büyümüş diye çok üzüldüm zaten mesele çocuk değil mesele olan benim cunki yapabilir miyim bilmiyorum... biliyorum evlilik için çok erken ama baştan kafamda herşey otursun ki karşımda ki insana da umut vermek istemem uzunca süreler
ya 24 yaşındasın niçin hala görücü usulü birileriyle tanıştırılıyorsun. Daha çok gençsin, biraz çıkıp sosyalleşip kendin birilerini tanımak neden istemiyorsun? Çocuklu adamla olmaz, kaldı senin çalışıp çalışmaman hakkında 'müsaade etmem' gibi bir cümle kurabilen bir hödükle hiç olmaz. Evlenmek için acele etme, yaşıtların gibi normal yollardan bir erkek arkadaşın olabilir meselaMerhaba kısaca özet geçmek istiyorum izin günümdeyim bir evlilik yaptım ayrıldım 4 sene önce 24 yasindayim bugün benimle görüşmeye şehir dışından gelen kişi ise 30 yaşında ve 9 yaşında çocuğu varmış.. Ben çok küçük yaştandır kardeşlerimi büyüttüm aslında evlensem bile uzunca bir süre çocuk dusunecegimi sanmıyorum cunki zorluğunu annem çalıştığı için 6 aylık bebek 15 ýasinda iken kucağıma bırakıldıktan sonra anladım.. şuan 12 saat çalışıyorum günlük yaptığım iş çok ağır ve ise girdikten sonra anladım ki aranırsam da çalışacağım atanmazsam da düşüncelerim çok değişti henüz ilk maaşını almamış bir biri olarak bile ayaklarımın üzerinde durmak birşeyler için çabalamak bana müthiş özgür ve özgüvenli hissettiriyor o muhtaç ruh halinden çıkıyorum.. bunu bu kişiye söyledikten sonra çalışmana musade etmem evlenirsek dedi ve çocuğu olduğu için ailemin buna onay vermeyeceğini düşünüyorum o da şöyle birşey söyledi ki asla kabul edemem kızıma annem ve babam bakıyor çocuğumu bana vermezler hatta bana sen evlen git hayatini kur vs demişler bu düşünce yapısı kendilerince güzel olsada bence değil! Bu çocuk zaten anne baba ayrı büyümüş 9 yaşında bir kız çocuğu hiçbir çocuk anne baba evlenecek diye dedeye Babaneye ananeye bırakılmamalı bunu da ona söyledim bu şekilde bir evliliği asla kabul edemem diye taktir etti biliyorum belki tepki vereceksiniz ama ben bir çocuğun sorumluluğunu alabilirmiyim bilmiyorum evliliğe o yüzden sıcak bakmıyorum cunki çocuk sorumluluğu almamak için kendimde en az 5 yıl çocuk istemem diye düşünüyorum cunki daha geçen aya kadar 8 yaşında ki kardeşime ben bakmaya devam ediyordum gerçekten fazlasıyla zor ve bu çocuk benim öz çocuğum değil iyilikle de birşey yapmaya çalışsam yanlış anlaşılabilirlim bebek değil annesi doldurabilir bunlara hiç hazır değilim bu bey ile bunları kkonuşunca hele bi biz görüşelim diyip yola çıktı yaşadığım şehre geliyor o çocuğu babasından ayırmak gibi bir kötülüğü asla yapamam cunki adamın net niyeti 2 ay içinde yüzük falan takmak kafam çok karışık kızlar lütfen birşeyler söyleyin.. kızına anne babası ayrı büyümüş diye çok üzüldüm zaten mesele çocuk değil mesele olan benim cunki yapabilir miyim bilmiyorum... biliyorum evlilik için çok erken ama baştan kafamda herşey otursun ki karşımda ki insana da umut vermek istemem uzunca süreler