- 27 Eylül 2022
- 434
- 540
- 18
- Konu Sahibi senkimsinki
-
- #1
Sen daha 24 yaşındasın mutsuz bir evlilikten çıkmışsınMerhaba kısaca özet geçmek istiyorum izin günümdeyim bir evlilik yaptım ayrıldım 4 sene önce 24 yasindayim bugün benimle görüşmeye şehir dışından gelen kişi ise 30 yaşında ve 9 yaşında çocuğu varmış.. Ben çok küçük yaştandır kardeşlerimi büyüttüm aslında evlensem bile uzunca bir süre çocuk dusunecegimi sanmıyorum cunki zorluğunu annem çalıştığı için 6 aylık bebek 15 ýasinda iken kucağıma bırakıldıktan sonra anladım.. şuan 12 saat çalışıyorum günlük yaptığım iş çok ağır ve ise girdikten sonra anladım ki aranırsam da çalışacağım atanmazsam da düşüncelerim çok değişti henüz ilk maaşını almamış bir biri olarak bile ayaklarımın üzerinde durmak birşeyler için çabalamak bana müthiş özgür ve özgüvenli hissettiriyor o muhtaç ruh halinden çıkıyorum.. bunu bu kişiye söyledikten sonra çalışmana musade etmem evlenirsek dedi ve çocuğu olduğu için ailemin buna onay vermeyeceğini düşünüyorum o da şöyle birşey söyledi ki asla kabul edemem kızıma annem ve babam bakıyor çocuğumu bana vermezler hatta bana sen evlen git hayatini kur vs demişler bu düşünce yapısı kendilerince güzel olsada bence değil! Bu çocuk zaten anne baba ayrı büyümüş 9 yaşında bir kız çocuğu hiçbir çocuk anne baba evlenecek diye dedeye Babaneye ananeye bırakılmamalı bunu da ona söyledim bu şekilde bir evliliği asla kabul edemem diye taktir etti biliyorum belki tepki vereceksiniz ama ben bir çocuğun sorumluluğunu alabilirmiyim bilmiyorum evliliğe o yüzden sıcak bakmıyorum cunki çocuk sorumluluğu almamak için kendimde en az 5 yıl çocuk istemem diye düşünüyorum cunki daha geçen aya kadar 8 yaşında ki kardeşime ben bakmaya devam ediyordum gerçekten fazlasıyla zor ve bu çocuk benim öz çocuğum değil iyilikle de birşey yapmaya çalışsam yanlış anlaşılabilirlim bebek değil annesi doldurabilir bunlara hiç hazır değilim bu bey ile bunları kkonuşunca hele bi biz görüşelim diyip yola çıktı yaşadığım şehre geliyor o çocuğu babasından ayırmak gibi bir kötülüğü asla yapamam cunki adamın net niyeti 2 ay içinde yüzük falan takmak kafam çok karışık kızlar lütfen birşeyler söyleyin
Evet böyle düşününce çok haklısınız beni en çok irite eden de çocuğuma annemler bakacak demesi verdiğim cevap çocuğunun önüne daha öncelikli hiçbir şey koyamazsın oldu kendime de güvenemiyorum sorumluluk alabilirmiyim bu konuda diye cunki uzun yıllar çocuk büyüttümSen daha 24 yaşındasın mutsuz bir evlilikten çıkmışsın
Bence adamın yaşı büyük değil ama çocuklu olması sana uymaz
Kardeşine bakmakla elin çocuğuna bakmak aynı şry değil
Üstelik 2. Evlilik yapan erkekler genelde ikinci eşten çovuk istemiyorlar pek
Sen şu an istemezsin ama 5 sene sonra hormonlar tavan yapar istemeye başlarsın.
Şu an evlilik için daha yaşın küçük
Birkaç sene çalış , oku , gez , kendi ayaklarının üstünde dur
O zaman zaten çevren geliştikçe karşına daha olumlu ve sana uygun kişiler çıkar.
Adamın hem zihniyet çöp hem de sorumlulukları var
Adam demişsiniz ama ben diyemiyorum kusura bakmayın neden çalışamazsın bu sözü araştırın.Merhaba kısaca özet geçmek istiyorum izin günümdeyim bir evlilik yaptım ayrıldım 4 sene önce 24 yasindayim bugün benimle görüşmeye şehir dışından gelen kişi ise 30 yaşında ve 9 yaşında çocuğu varmış.. Ben çok küçük yaştandır kardeşlerimi büyüttüm aslında evlensem bile uzunca bir süre çocuk dusunecegimi sanmıyorum cunki zorluğunu annem çalıştığı için 6 aylık bebek 15 ýasinda iken kucağıma bırakıldıktan sonra anladım.. şuan 12 saat çalışıyorum günlük yaptığım iş çok ağır ve ise girdikten sonra anladım ki aranırsam da çalışacağım atanmazsam da düşüncelerim çok değişti henüz ilk maaşını almamış bir biri olarak bile ayaklarımın üzerinde durmak birşeyler için çabalamak bana müthiş özgür ve özgüvenli hissettiriyor o muhtaç ruh halinden çıkıyorum.. bunu bu kişiye söyledikten sonra çalışmana musade etmem evlenirsek dedi ve çocuğu olduğu için ailemin buna onay vermeyeceğini düşünüyorum o da şöyle birşey söyledi ki asla kabul edemem kızıma annem ve babam bakıyor çocuğumu bana vermezler hatta bana sen evlen git hayatini kur vs demişler bu düşünce yapısı kendilerince güzel olsada bence değil! Bu çocuk zaten anne baba ayrı büyümüş 9 yaşında bir kız çocuğu hiçbir çocuk anne baba evlenecek diye dedeye Babaneye ananeye bırakılmamalı bunu da ona söyledim bu şekilde bir evliliği asla kabul edemem diye taktir etti biliyorum belki tepki vereceksiniz ama ben bir çocuğun sorumluluğunu alabilirmiyim bilmiyorum evliliğe o yüzden sıcak bakmıyorum cunki çocuk sorumluluğu almamak için kendimde en az 5 yıl çocuk istemem diye düşünüyorum cunki daha geçen aya kadar 8 yaşında ki kardeşime ben bakmaya devam ediyordum gerçekten fazlasıyla zor ve bu çocuk benim öz çocuğum değil iyilikle de birşey yapmaya çalışsam yanlış anlaşılabilirlim bebek değil annesi doldurabilir bunlara hiç hazır değilim bu bey ile bunları kkonuşunca hele bi biz görüşelim diyip yola çıktı yaşadığım şehre geliyor o çocuğu babasından ayırmak gibi bir kötülüğü asla yapamam cunki adamın net niyeti 2 ay içinde yüzük falan takmak kafam çok karışık kızlar lütfen birşeyler söyleyin.. kızına anne babası ayrı büyümüş diye çok üzüldüm zaten mesele çocuk değil mesele olan benim cunki yapabilir miyim bilmiyorum... biliyorum evlilik için çok erken ama baştan kafamda herşey otursun ki karşımda ki insana da umut vermek istemem uzunca süreler
Çocuk değil ki sorun. Sorun olan benim bu sorumluluğu ilerde alıp alamayacağımSafım benim ya, zarf atmış sana, sen de yemişsin. O çocuk evlenir evlenmez gelecekti size zaten, yaşlı insanlara kaç gün çocuk baktıracak? Ailesi yuvanı kur hayalini gerçekleştir demiş he, ahahahah. Evlen de donunu yıkayan yemeğini yapan olsun, arada bizim de işimizi görür, çocuk zaten onda, ohh demişlerdir.
Merhaba kısaca özet geçmek istiyorum izin günümdeyim bir evlilik yaptım ayrıldım 4 sene önce 24 yasindayim bugün benimle görüşmeye şehir dışından gelen kişi ise 30 yaşında ve 9 yaşında çocuğu varmış.. Ben çok küçük yaştandır kardeşlerimi büyüttüm aslında evlensem bile uzunca bir süre çocuk dusunecegimi sanmıyorum cunki zorluğunu annem çalıştığı için 6 aylık bebek 15 ýasinda iken kucağıma bırakıldıktan sonra anladım.. şuan 12 saat çalışıyorum günlük yaptığım iş çok ağır ve ise girdikten sonra anladım ki aranırsam da çalışacağım atanmazsam da düşüncelerim çok değişti henüz ilk maaşını almamış bir biri olarak bile ayaklarımın üzerinde durmak birşeyler için çabalamak bana müthiş özgür ve özgüvenli hissettiriyor o muhtaç ruh halinden çıkıyorum.. bunu bu kişiye söyledikten sonra çalışmana musade etmem evlenirsek dedi ve çocuğu olduğu için ailemin buna onay vermeyeceğini düşünüyorum o da şöyle birşey söyledi ki asla kabul edemem kızıma annem ve babam bakıyor çocuğumu bana vermezler hatta bana sen evlen git hayatini kur vs demişler bu düşünce yapısı kendilerince güzel olsada bence değil! Bu çocuk zaten anne baba ayrı büyümüş 9 yaşında bir kız çocuğu hiçbir çocuk anne baba evlenecek diye dedeye Babaneye ananeye bırakılmamalı bunu da ona söyledim bu şekilde bir evliliği asla kabul edemem diye taktir etti biliyorum belki tepki vereceksiniz ama ben bir çocuğun sorumluluğunu alabilirmiyim bilmiyorum evliliğe o yüzden sıcak bakmıyorum cunki çocuk sorumluluğu almamak için kendimde en az 5 yıl çocuk istemem diye düşünüyorum cunki daha geçen aya kadar 8 yaşında ki kardeşime ben bakmaya devam ediyordum gerçekten fazlasıyla zor ve bu çocuk benim öz çocuğum değil iyilikle de birşey yapmaya çalışsam yanlış anlaşılabilirlim bebek değil annesi doldurabilir bunlara hiç hazır değilim bu bey ile bunları kkonuşunca hele bi biz görüşelim diyip yola çıktı yaşadığım şehre geliyor o çocuğu babasından ayırmak gibi bir kötülüğü asla yapamam cunki adamın net niyeti 2 ay içinde yüzük falan takmak kafam çok karışık kızlar lütfen birşeyler söyleyin.. kızına anne babası ayrı büyümüş diye çok üzüldüm zaten mesele çocuk değil mesele olan benim cunki yapabilir miyim bilmiyorum... biliyorum evlilik için çok erken ama baştan kafamda herşey otursun ki karşımda ki insana da umut vermek istemem uzunca süreler
Neden çalışmana karşı ben söyleyim,adam diyor ki otur evde çocuğuma bak mesajı veriyor.Merhaba kısaca özet geçmek istiyorum izin günümdeyim bir evlilik yaptım ayrıldım 4 sene önce 24 yasindayim bugün benimle görüşmeye şehir dışından gelen kişi ise 30 yaşında ve 9 yaşında çocuğu varmış.. Ben çok küçük yaştandır kardeşlerimi büyüttüm aslında evlensem bile uzunca bir süre çocuk dusunecegimi sanmıyorum cunki zorluğunu annem çalıştığı için 6 aylık bebek 15 ýasinda iken kucağıma bırakıldıktan sonra anladım.. şuan 12 saat çalışıyorum günlük yaptığım iş çok ağır ve ise girdikten sonra anladım ki aranırsam da çalışacağım atanmazsam da düşüncelerim çok değişti henüz ilk maaşını almamış bir biri olarak bile ayaklarımın üzerinde durmak birşeyler için çabalamak bana müthiş özgür ve özgüvenli hissettiriyor o muhtaç ruh halinden çıkıyorum.. bunu bu kişiye söyledikten sonra çalışmana musade etmem evlenirsek dedi ve çocuğu olduğu için ailemin buna onay vermeyeceğini düşünüyorum o da şöyle birşey söyledi ki asla kabul edemem kızıma annem ve babam bakıyor çocuğumu bana vermezler hatta bana sen evlen git hayatini kur vs demişler bu düşünce yapısı kendilerince güzel olsada bence değil! Bu çocuk zaten anne baba ayrı büyümüş 9 yaşında bir kız çocuğu hiçbir çocuk anne baba evlenecek diye dedeye Babaneye ananeye bırakılmamalı bunu da ona söyledim bu şekilde bir evliliği asla kabul edemem diye taktir etti biliyorum belki tepki vereceksiniz ama ben bir çocuğun sorumluluğunu alabilirmiyim bilmiyorum evliliğe o yüzden sıcak bakmıyorum cunki çocuk sorumluluğu almamak için kendimde en az 5 yıl çocuk istemem diye düşünüyorum cunki daha geçen aya kadar 8 yaşında ki kardeşime ben bakmaya devam ediyordum gerçekten fazlasıyla zor ve bu çocuk benim öz çocuğum değil iyilikle de birşey yapmaya çalışsam yanlış anlaşılabilirlim bebek değil annesi doldurabilir bunlara hiç hazır değilim bu bey ile bunları kkonuşunca hele bi biz görüşelim diyip yola çıktı yaşadığım şehre geliyor o çocuğu babasından ayırmak gibi bir kötülüğü asla yapamam cunki adamın net niyeti 2 ay içinde yüzük falan takmak kafam çok karışık kızlar lütfen birşeyler söyleyin.. kızına anne babası ayrı büyümüş diye çok üzüldüm zaten mesele çocuk değil mesele olan benim cunki yapabilir miyim bilmiyorum... biliyorum evlilik için çok erken ama baştan kafamda herşey otursun ki karşımda ki insana da umut vermek istemem uzunca süreler
En büyük sorun aslında çocuk burada,sorumluluk almak kolay değildir.Çocuk değil ki sorun. Sorun olan benim bu sorumluluğu ilerde alıp alamayacağım
Saçmalama güzelimEvet böyle düşününce çok haklısınız beni en çok irite eden de çocuğuma annemler bakacak demesi verdiğim cevap çocuğunun önüne daha öncelikli hiçbir şey koyamazsın oldu kendime de güvenemiyorum sorumluluk alabilirmiyim bu konuda diye cunki uzun yıllar çocuk büyüttüm
Gül gibi baksan da beğenmeyecekler. Hizmetçi olarak görüleceksin. O çocuğu her fırsatta doldurup doldurup salacaklar üstüne. Evliliğinden bişey anlamayacaksın, yâr etmeyecekler sana. Bak eğer çocuğu da alcam evlenince dese adam, böyle düşünmem. Ama adamın niyeti fena, ya seni zarflıyor bakalım ne diyecek diye, ya da hizmetçi adayını erkenden ürkütmeyeyim diye şimdi ağız yapıyor. Hayır bi de şehir dışından gelmiş, bulsa kendi çevresinden bulurdu. Aşk değil sonuçta, birbirinizi bulmadınız, görücü usulü. Ne bekliyorsun ki böyle bir işten ?Çocuk değil ki sorun. Sorun olan benim bu sorumluluğu ilerde alıp alamayacağım
Bunu kimse bilemez, siz de bilemezsiniz. İlerde sırası gelince hayat size bunu gösterir. Yaşınız çok genç, hayatınızı yaşayın.Çocuk değil ki sorun. Sorun olan benim bu sorumluluğu ilerde alıp alamayacağım
Çocuğu tabi ki evlenirsek bizimle yaşar asla baska türlüsünü düşünmüyorum ama ben o sorumluluğu alamayacağımı düşündüğüm için evlenmek istemeyip baştan mi bitirmeliyimyaaa adamın hiç artısı yok bir sürür eksisi var , hala düşünüyorsunuz buraya konu açıyorsunuz. o çocuk size gelecek eninde sonunda
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?