• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuklu ailelerle görüşmek istemiyorum 😞

Karamelan5

Üye
Kayıtlı Üye
6 Ağustos 2020
44
163
8
2 bucuk 3 yıldır olmuyor çocugumuz. En son tüp bebek yaptırdık kimyasal oldu.. Bende yalnızım heralde dedm böyle olacak hep bundan sonra.. Gel gelelim aslında arkadaş canlısı biriyim arkadaşlarım olsun gezelim tozalım birbirimizde kalalım isterdim. Taki evlenip cocuk sahibi olamayana kadar. Şimdi canım hiçbirşey yapmak istemiyor paso uyumak zaman geçirmek istiyorum.
Eşimin iş yerinden arkadaşları gidip gelmek istiyor ailecek. Ve hep çocuklu aileler. Kıskandığımdan değil asla, cocuklarla bile çok iyi anlaşırım oyunlar oynarım ama eve gelip full ağlıyorum. Üzülüyorum. Eşim soruyor bu senin kafa yağına uygun mu gidip gelelim mi ailecek diye. Yok diyorum sevmedim eşini bana göre deil vs die yalan söylüyorum. Sırf gidip gelmeyelim diye. Eşimde benim yüzümden o çok sevdiği arkadaşlarıyla görüşemiyor. Bana patlıyor zaten sen kimseyi beğenmiyorsun, sen nasıl bişe arıyorsun anlamıyorum. Senin yüzünden bende gidip gelemiyorum vs.. Sen görüş diyorum dışarlarda buluşun bişeler yapın eğlenin ona karışmam ama bize gidip gelmesinler bende gidip gelmek istemiyorum diyorum.. Nasıl olacak böyle bilmiyorum 😔😞😞 hem kendimi hemde eşimi yalnızlaştırıyorum sanki. Etrafımda çocuklu aileler olacağına kimse olmasın daha mutluyum diyorum. 😞
 
Allahım yardımcınız olsun ve en kısa zamanda evladınızı kucağınıza alırsınız inşAllah.. Bundan kaçamazsınız inanın Sokakta parkta heryerde karşınıza çıkabilecek bi durum bu.. Üzüntünüzü anlıyorum ama bu şekilde eşinizle birbirinizi yıpratırsınız.. Rabbim kolaylıklar versin inşAllah 😔
 
Misafirlerden kaçsanız etrafınızda gittiğiniz yerlerde çocuklu aileler göreceksiniz pek tabii .. Bu şekilde eşiniz de sizde yıpranırsınız . Olur olmaz orasını Allah bilir umarum en kısa zamanda hayırlı haberlerle tekrar yazarsınız buraya ..
 
Evet etrafta görmek de üzücü ama inanın siz telefonda yalandan vakit geçirirken oyalanırken, karşınızda cocuklarına mama yediren onlarla ilgilenen biriyle aynı ortamda oturup kalkmak daha zor.
 
Evet etrafta görmek de üzücü ama inanın siz telefonda yalandan vakit geçirirken oyalanırken, karşınızda cocuklarına mama yediren onlarla ilgilenen biriyle aynı ortamda oturup kalkmak daha zor.

Bu kadar yıpratmayın kendinizi ileride çocuk sahibi olmayacağınız ne malum bu ne karamsarlık .. Bence görmek istememek yerine arkadaşlarınızla ,onların çocukları ile vakit geçirip pozitif olmanız bakış açınızı az da olsa değiştirir diye düşünüyorum
 
Evet etrafta görmek de üzücü ama inanın siz telefonda yalandan vakit geçirirken oyalanırken, karşınızda cocuklarına mama yediren onlarla ilgilenen biriyle aynı ortamda oturup kalkmak daha zor.
Hiç değilse evlenmişsin hastalığından dolayı evlenemeyecek onu kimsenin kabul etmediği insanlar var. Ya da kısırlık sebebiyle hiç çocuğu olmayanlar. Tıp elbet bi çözüm bulur sabret.
 
Siz çocuklularla görüşemiyorsunuz Ben 32 yaşında evlenemedim hala, düzenli, düzgün evliliğe gidecek bir ilişkim bile yok, olmuyor.Belki de benim de çocuğum olmayacak.ben de hiç bir çiftin yanına gitmeyim o zaman ? Beterin beteri var yapmayın etmeyin gözünüzü seveyim.Siz böyle bir insan olduğunuz için belki de Allah nasip etmiyor.Bence tam tersini yapın iyice içlerine girin içinizdeki o duyguyla mücadele edin,belki Rabbim o zaman verir size bir evlat.
 
Yapmayin boyle dusunerek olay bitmiyorki o zaman hic disari cikmamak evde hapis yasamak gerekiyor nereye kadar gozunu kapatabilirsin ki
 
Esinize uzuldum. Zaten cocuk deneme sureci yipratici, bir de adam sosyal anlamda yalniz, karisi kimseyi begenmiyor, evine gidip gelebilecegi arkadasi kalmamış.

Bu durumunuz sağlıklı degil, bence psikolog dusunun. Yarin obur gun sizin veya esinizin kardeslerinin cocugu olsa evinize mi almayacaksiniz, kardeşlerinizle mi gorusmeyeceksiniz?
 
Bu kafaya girenler gerçekten terapiye gidin.
4.5 sene olmadı. Hemde 1 kere bile kalmadım yani. Hiç arkadaş ortamında bunu düşünmedim ya herkesin bebesi çocuğu vardı hiç aklıma dahi gelmedi bu. Onların var benim yok.
Hatta tam tersi çocuklu bi ortamdan eve gelince eşimle oh sessizlik diyip acaba hiç yapmasak mı esprisi yapardık. Şimdi onlar sabaha kadar bebe bakacak biz film izliycez falan derdik gülerdik.
Bi ortama girince arkadaşıma yardım olsun diye varsa bebesi ben ilgilenirdim. Sen biraz sıcak çay iç derdim. Bu kadar Hatay zindan etmeyin kendinize ya.
 
Bide çevreden dolayı sanırsam. Hangi ortama katılsam çocuk düşünmüyor musunuz. Benim doktoruma bakıl istersen. Vs sözler duymak istemiyorum artık 😔ortamlardan bu yüzen soğudum. 2-3 çocugu olanlar aman boşver daha rahat diyip sinirlerimi bozuyorlar. Sizde yapmasaydınız o zman diyesim geliyor. Çocuklarına dalıp gidiyorum onları severken onlarla oynarken sanki Bi savaş veriyorum anlamasınlar nasıl istekle baktığımı diye. Eşimde ark görüşmek istiyor ama görüyorum oda çok durağanlaşıyor sonra eve gelip konuşmadan yatıyoruz böyle daha mı iyi
 
Arkadaşım seni o kadar iyi anlıyorum ki sana çok hak veriyorum çünkü aynı şeyleri bende yaşıyorum. İmtihanimiz ağır. Bende eşimde ailede ilk evlenen iz ama bizden başka herkesin çocuğu oldu da ikinciyi düşünüyorlar. Bende kimseyle aile içinde bile gorusmek istemiyorum arkadaşım.ama söylese bir durum var ki böyle hayat geçmez . Evet bende eve gelince ağlıyorum. Ama herkesten uzaklasa uzaklasa da nereye kadar. Bı sekilde baş etmemiz lazım.butun gün evde uyuyunca her isim kalıyor. Sağlıklı beslenemiyorum psikolojik olarak daha da cöküyorum. Eminim sende öylesindir.kendin için kendine gel..bu şekilde hammileligi daha uzak hale getiriyorsun.herseye pozitif bakmaya calis elinden geldiği kadar mutlu olmaya bak.. bu şekilde ummadığı mız anda gelir inşallah mucizemiz 💜💜💜💜 Allah yardımcın olsun 🧡🧡🧡
 
2 bucuk 3 yıldır olmuyor çocugumuz. En son tüp bebek yaptırdık kimyasal oldu.. Bende yalnızım heralde dedm böyle olacak hep bundan sonra.. Gel gelelim aslında arkadaş canlısı biriyim arkadaşlarım olsun gezelim tozalım birbirimizde kalalım isterdim. Taki evlenip cocuk sahibi olamayana kadar. Şimdi canım hiçbirşey yapmak istemiyor paso uyumak zaman geçirmek istiyorum.
Eşimin iş yerinden arkadaşları gidip gelmek istiyor ailecek. Ve hep çocuklu aileler. Kıskandığımdan değil asla, cocuklarla bile çok iyi anlaşırım oyunlar oynarım ama eve gelip full ağlıyorum. Üzülüyorum. Eşim soruyor bu senin kafa yağına uygun mu gidip gelelim mi ailecek diye. Yok diyorum sevmedim eşini bana göre deil vs die yalan söylüyorum. Sırf gidip gelmeyelim diye. Eşimde benim yüzümden o çok sevdiği arkadaşlarıyla görüşemiyor. Bana patlıyor zaten sen kimseyi beğenmiyorsun, sen nasıl bişe arıyorsun anlamıyorum. Senin yüzünden bende gidip gelemiyorum vs.. Sen görüş diyorum dışarlarda buluşun bişeler yapın eğlenin ona karışmam ama bize gidip gelmesinler bende gidip gelmek istemiyorum diyorum.. Nasıl olacak böyle bilmiyorum 😔😞😞 hem kendimi hemde eşimi yalnızlaştırıyorum sanki. Etrafımda çocuklu aileler olacağına kimse olmasın daha mutluyum diyorum. 😞
Eşinize neden hislerinizi tam olarak anlatmıyorsunuz
 
Yaşadıklarımız ve hissettikleriniz çok normal. Inşallah tez vakitte olur çocuğunuz. Kendinizi hissettikleriniz için suçlamayın çünkü sürekli çocuklarla ilgili konuşulan annelikten söz edilen ortamlar size iyi gelmeyebilir. Insanlara surekli cocuk soran, kafa dagitmak icin gittiginiz her ortamda mevzuyu cocuk yapmaya getirenler suclasin kendini. Ben de en sonunda her türlü yaramazligina çocuk olduğu için gulumsedigim (ki çocuktur yaramazlık da yapar rahatsızlık da verir başımın üstünde yeri var masum bir yavru cunku) bir çocuğun annesine alakasız bir konuda "canım şimdi senin çocuğun yok ya anlamazsin" dedikten sonra delirmiştim ne yaptık bundan sonraki buluşmalarda çocuk istemiyoruz dedik diğer çocuğu olan arkadaşımla:) artık isteseler de gelemiyor bize sitem ediyorlar. Cocuklari cok severim cok da bakarim bu arada ama sadece cocugum yok diye gerizekaliymisim gibi davranilmasina izin vermedim. Nerde kimle rahatsanız onla görüşün nokta.
 
Back
X