• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuklarınızı dövmeyin...

Duyduğum bir örneği vereyim bende:Arkadaşımın arkadaşı olan birisi..
Çocuğu 2 yaşında falanmış,annesinin ziynet eşyalarını pencereden atmış.
Anne de durumu görünce çocuğa bağırmış mı? dövmüş mü tam bilmiyorum.
Konuşan çocuk konuşmaz olmuş,susmuş....
Şimdi rehabilitasyon merkezlerine götürülüyormuş çocuk......
Büyükler için önemsiz görünen olaylar,küçüklere onarılması zor yaralar açabiliyor....
 
herkes çocuk doğurabilir ama herkes anne olamaz. anne olamamış bir insan ve onun eseri. Allah yardımcın olsun çok zor. okurken hep acaba üvey anne baba mı diye düşündüm ama üvey anne baba bile yapmamalı bunları...
 
Sevgili arkadaslarim,

Yazdiklarinizi tek tek buyuk bir dikkat ve mutlulukla okudum. Yine cok agladim ama uzuntuden degil...Hic tanimadiginiz biriyim ben. Bana vaktinizi ayirip destek olmussunuz, benim icin uzulmussunuz, tavsiyeler vermissiniz. Ne kadar onemli ve degerli bunlar benim icin inanamazsiniz. Herkese cok cok tesekkur etmek istiyorum.

Dun gece esimle konustuk. Yavas yavas herseyi tamir etmeye karar verdik. Ben biraz toparlanir toparlanmaz bir ortodonti uzmani bulucaz. Su gulerken bile sakladigim dislerim hallolsun :) Bana gelirken cok guzel bir gunluk almis, tekrar yazmami istiyor. ( Zaman zaman yazdiklarim okul dergilerinde yayinlanirdi, kompozisyon ve hikaye odulleri almistim ama cesaret edip bir daha kendim icin yazamamistim. )

Psikolog yardimi aldim daha once ama temel olarak kafami kendim temizlemek zorundaydim. Ailemin yaninda yapamadim. Tekrar deneyecegim.

Yillar suren bu hastalikli tavirlardan, kendi basima (hem de kucucuk bir cocukken) mumkun olan en az zararla kurtulmaya calistim. Gucum tukendi bitti sonunda. Ama herseyden once benimle hayatini paylasmak isteyen esime karsi sorumluluklarim var, beni bagrina basan kendi oz cocugu gibi kucaklayan ailesine karsi sorumluluklarim var. Onlardan ve sizlerden aldigim gucle yeni bir baslangic yapmak hedefim. Hayatimin ilk gununde, annesini, cirkin ve burusuk bedeniyle utandiran cocuk olarak dogdum belki ama cocugunun gurur duydugu ve cok sevdigi bir anne olarak bu hayata veda etmek istiyorum.

Cocugum yok, nasil anne olunur bilmiyorum ama nasil anne olunmaz cok iyi ogrendim. Insallah saglikli bir bebegim olur ve ben ozlemini cektigim tum sevgiyi ve ilgiyi esirgemeden verebilirim ona.

Hayat ne kadar zor olursa olsun, sizi ne kadar zorlarsa zorlasin, bunun suclusu cocugunuz olamaz. Sadece bir anlik sinirinizi alacak diye vurup, cocugunuzun kendine guvenini, ruhunu acitmayin ne olur!!!. Oyle bir yara ki bu merhemi yok arkadaslar. Iyilestigini sansanizda izi hep kaliyor. Tek cozum onunla yasamayi ogrenmek. O da kalbinize bir bicak sapliyken yasamaya devam etmek gibi iste....

Bugun yeni bir gun... Derdi olan yada derman olmaya calisan herkese cok mutlu bir gun diliyorum. Yeni haberlerimi paylasmaya devam edecegim arkadaslarim. Hayat bazen ahtopot gibi oluyor , bir kolundan kurtuldum sanirken diger koluyla yakalayip savuruyor. Ama ne olursa olsun hayat bize sunulmus bir armagan.... Suprizlere hazir olmak lazim. :) Herkese sonsuz tesekkurler... Sevgiler...

güzeller güzeli' ne

Canım benim önceki msj na ağlamaktan yazamadım,ne yazabilirim ki diye...Ama buna yazıyorum çünkü senin güçünden destek aldım.Sen ne güzel bir insansın yüreğin ne kadar büyük,ruhun ne kadar temiz,seni tanımayı,arkadaş olmayı çok isterdim canım.Bak Allahım sana iyi bir eş,bulunması çok zor,çok ender olan bir kayınvalide,kayınpeder vermiş canım,bu sana Allahın bir nimeti.Bu kararlılığının daim olacağına inanıyorum canım ve sana güveniyorum.Sen çok iyi bir anne olacaksın........
 
çok üzüldüm. ama geçmişi boşver geleceğine bak arkadaşım. eşinle yuvanda :Saruboceq: güzel günler geçirirsin inşallah
 
nasıl kıyarlar insanlar masum yavrulara...:teselli:
güçleri çocuklara,kendinden güçsüzlere yeten insanlar..:mymeka:
ben bırakın çocuğa vurmak,muhabbet kuşuma bile dokunmaya korkarken bu insanların yaptığı insalık mı...
:kızgın:
 
yaşadıkların gerçekten kolay değil canım.Çok üzgünüm çoookama gerçekten şanslı bir insan olduğunu kendine kabul ettirmelisin..çok güçlü, çok iyi bir insan olduğunuda..bak herşeye rağmen asosyalleşmişsin ama ödüller almışsın kompozisyonlarından ,eğitimini asla bırakmamışsın bunlar ne kadar öz güven sahibi,zeki ve güçlü olduğunun en büyük göstergeleri..alkisalkisalkisasosyal halin bu idiyse sosyal halini düşünemiyorum yaniidelikafaduldenbi de şöyle düşün böyle senin değerini bilmeyen ailen olmasaydı şu anda her daim yaralarını sarmaya çalışan bu insanların kıymetini bilmeyip farkında olmadan sende onları üzebilrdin.ama bu durumda sende, onlarda çok şanslı bence..ayrıca Allah nasip ederse doğacak çocuğunda dünyanın en şanslı çocuğu yada çocukları olacak..bundan en ufak bi şüphem yok seni tanımadığım halde..artık eşine ve ailesine ve hayata sımsıkı sarıl ve onları hiç bırakama.yaşadığın her anın keyfini çıkar yaşadıklarına inat,hayata inat çok çok mutlu ol inşallah..:Saruboceq::1hug:
 
Üzüldüm böyle şeyleri duyunca tüylerim ürperiyor...
Ne acı...
 
Bütün bunlara inanamiyorum.
Hangi anne baba bunu yapar evladina.
Soktayim.

Bence psikologa gitmelisiniz. Buz cirkin izleri hayatinizdan cikarmaniz mümkün.
Esinizin ailesini Allah'in bir lütfu, hediyesi olarak kabul edin, ki bence öyle.
Onlara sarilin simsIkI.

Her insan güzeldir. Yeter ki ruhlar kirlenmesin.

öpüyorum canim benim
 
canim gercekten sok oldum ve cok uzuldum gercektende bu bir anne olamaz bir anne nasil cocuguna boyle davranabilir tamam hepimizin annesi zamaninda azarladi kizdi ama boyle asagilayici seyler cok anormal bencede unut gecmisini ve yoluna devam et esinle mutlu olmaya calis
 
Kızım geÇen elıne bıÇak almıŞŞÇekmeceden.bıÇaĞı elınde gÖrÜnce dÜnya baŞıma yıklıdı sandım.kızım yavaŞÇa aldıĞın yere bırak deım hemen bıraktı.benım kuzenım kÜÇÜkken aynı kızım gıbı bıÇak almıŞ elıne aynı oda 3 yaŞındaymıŞtı.annesı yanı teyzem refleksle baĞırmıŞ Çocuk korkudan bıÇagı ayagına dÜŞÜrmÜŞ:(kÜÇÜk parmaĞına saplanmıŞ.tavrımız onlara yumuŞuk olma onlaruı korkutmamalıyızzz...
 
ben bugün kızımın poposuna poposuna yapıştırdım iki tane ama sabrım kalmadı artık kafamçokkarıştıçünkü kullanıyor iyi niyetimi!hiç dinlemiyor beni hihoyyytyerinde de duramıyor!şaşırdım artık valla!...:a015:
 
ben biraz geç okudum bu konuyu ama okurken gözlerim doldu,boğazım düğümlendi...acını çok iyi anlıyorum arkadaşım bende baba eziyeti yaşayanlardanım..
öncelikle atlatması ne kadar güç olursa olsun unut lütfen,yaşanmışlıkların seni bu kadar üzmesine müsade etme..buradaki bütün güzel yürekli bayanlar adına konuşuyorum belki anne baba olamayız ama sevgi dolu bi aileyiz burda gördüğün gibi..
çok zor şeyler başarmış mutlu bir yuva kurmuşsun,böyle şeyler için bozulmasına sakın müsade etme olurmu?
yüreğinde kanayan yaralara,acıyan yerlerine bi pansuman yap ve iyileştir artık..ALLAH YÜREĞıNE HUZUR VE SEVGı,SANA SABIR VE MUTLULUK VERSıN...
SEVGıLER CANIM...
 
canım yazdıklarını dehset içinde okudum içim kırıldı desem yeridir....ne kadarda doluymuşsun...kıyamam sana ben......sana yazmamın nedeni şudur bende benim için haa bir bebek olan oğluşumu akşam üzeri başka bir şeye çok kızarak tartakladım....vicdan zabından öleceğim darlandım okudum ağladım halada ağlıyorum.....yazıklar olsun bana.....yazıklar olsun gücünü kendinden küçüklerde deneyen tatminsiz vahşi insanlara........
 
Canım çok üzüldüm ve etkilendim.Diyecek söz bulamıyorum. Benimde bir kızım var 9 yaşında, birde 8 aylık oğlum var, bugüne kadar hiç dövmedim ama inan ki onu büyütürken senin yaşadıkların hep gözümün önüne gelecek ve daha dikkatli davranacağım.Paylaşımın için teşekkürler.
 
Sevgili arkadaslarim,

Maalesef siteyi ziyaret etme sansim cok olmuyor. O yuzden herkese tek tek tesekkur etmek istesem de yapamiyorum. Hepinizi ilgi ve desteginiz icin kucakliyorum.

Buraya yazmamin sebebi elbette biraz rahatlamak dertlesmekti, ama daha da onemlisi cok degerli annelere ve anne adaylarina bir mesaj vermekti.

Cocuk buyutmek zor is, zaman zaman herkesin sabri tasabiliyor, insaniz hepimiz. Hic kimse mukemmel degil. Belki kendi yaralarimiz var, dertlerimiz var, ofkemiz var falan... Ama unutmayin kaninizla caninizla besleyip dunyaya getirdiginiz yavrunuzu hirpalamaniz onun diger cocuklarin yaninda hayata 1-0 yenik baslamasi, ozguvenini , kendine saygisini ve en acisi da size olan sevgi, guven ve bagliligini yitirmesi demek.

Her insan farkli... Her cocuk cok guclu olmayabiliyor. Sukurler olsun ki daha kucucuk bir cocukken bile bu durumdan en az zararla kurtulmanin yollarini bulmaya calismistim kendime gore. Ama sonuc ortada. O kadar cabaya ragmen bu kadarini basarabildim: 30 yasini devirmis hala yasadiklari icin aglayan, etkisini atamayan bir kadin. Ya cocuk gucsuz bir cocuksa ne olacak????

Kayinvalideme kayinpederime sarildigimda hic tereddut etmiyorum, simsiki kucakliyorum onlari. Onlarin beni kucakladigi gibi. Annem sadece nufusta annem oldugu icin hayatimda. Ufak tefek rahatsizlaniyorlar zaman zaman, arasam mi diyorum, sonra aklima orasi burasi dayaktan morarmis, issiz koselerde suklum puklum aglayan, annesinin kendisine sarildigini ruyasinda gorup gercek sanan o zavalli kucuk kiz geliyor. Aramak bile gelmiyor icimden. Onlari kendi hallerine biraktim. Hic vicdan azabi cekmiyorum, icimdeki anne sevgisini soke soke alan oydu. Elinde kalanla yetinmesini bilecek artik. Ozlemiyor musun buralari, gelmeyecek misin diyorlar. Ozleyeceklerim yanimda, hep burada olacagim artik diyorum soranlara.

Cocugunu hirpalayan anneler, fiziksel yada psikolojik.... Gun geliyor devir degisiyor. Su anda guclu olan sizziniz ama bu saltanatiniz uzun surmeyecek. Kendi hayatlarini kurdugunda onun bir parcasi olmak yerine, disardan bakacaksiniz. Allahin adaletine inaniyorum ben, tum kalbimle....

her aksam dua ediyorum. Tek duam var yillardir:

" Allahim herkese hakettigini ver. O cenneti hakedenlerin ayaginin altina ser. "

Cocuk icin yanip tutusanlar, ben de sizlerden biriyim. Inancinizi hic kaybetmeyin. Siz de bunun icin dua edin. Icim aciyor binlerce kadin cocuk icin yanarken, cocuklarina degersiz davrananlara.

Ilk yazdigim gune nazaran cok daha iyi hissediyorum kendimi, ailem destek oluyor, saolsunlar.

Is gorusmelerine gidiyorum. Yeni is pesindeyim. Kendimi toparliyorum tekrar. Yazmaya basladim yine. Kendimi cocuguma hazirliyorum. Ne zaman gelecek bilmiyorum ama onun hayata iyi hazirlanmasi icin benim cok saglikli ve mutlu bir anne olmam gerektigini dusunuyorum. Ayaklari yere saglam basan, guven ve huzur veren, sevgiyle kucaklayan bir anne olmak istiyorum.

Buradan tum GERCEK annelerin ve anne adaylarinin anneler gununu simdiden kutluyorum.

Sevgiler
 
Güzelim yaşadıkların çok zorlu bir dönem anne olabilecek elimden geleni yapıyorum..Okuyunca biranda yutkundum Bence bir anne yavrusuna neden bu kadar eziyet çektirir?
Ne güzel ki eşinle mutlusun bence geçmişi silip Sen en iyi anne olabilmek için çaba göster..
 
çocuk dövmekle yetişkin öldürmek arasında hiç bir fark yok...

çünkü şiddetin yaratacağı travma psikolojisi sağlam olmayan yetişkin demektir...

sevgili Kuzey'in bir topik konusu var "insanı öldürmek" iş te budur.
 
cnm yazdıklarını okuyunca şok oldum :(
inan senin bu yazdıklarından sonra 4,5 aylık kızıma bir kez daha sarıldım
ben ve eşim dayak konusunda çok tedbirliyiz.
kızımın iyi büyümesi için hergün düşüncelerimizi paylaşıyoruz.
Kız annesi olmak çok zor ...Onun psikolojisine göre davranmak gerekirmiş.
Allah herkese hayırlı evlatlar nasip etsin...
 
Bu kadar hiç bir kimseye eziyet edilemz etmeyede kimsenin hakkı yoktur......nasıl olabiliyorda erkek kardeşini bu kadar el üstünde tutupda seni görmiyorlar anlamıyor......
 
Back