Çocuklarına kardeşinin eskilerini giydiriyorsun

Ne olursa olsun Nihâl'in kendisi, kocası, evliliği bir yana, bir insan en azından bebek torunlarına karşı bu kadar gaddar olmaz; hele kurduğu şu cümle çok aşağılık, iflâh olmaz bu kadın. Haklı yönleri olabilir, endişeleri olabilir; ama bu kadın kötü bir kadın. Ne var ne yok hepsini topla gönder, bunların bir çöpünü bile alma, tenezzül etme Nihâl. Avukatını da değiştir, her şey beklenir bunlardan, gerisi hukuki süreç.

Ben de böyle düşünüyorum.
Çocuğun otele geldiğinde oda tutmasına engel oluyorsan gel kızım çocuklar nasıl demiyorsa damat bahane derim. Her ailede olan yiyici benim dayım para konusunda aile kızar eder söylenir ama cebine göre davranmaz fazla fazla harcar dedem anneannem elinden geldiğince kurtarır sonra tekrar ama buna rağmen hiç görüşmeme aramama diğer evlattan farklı davranma görmedik. Hisse para vermemek de haklı olsa bile sevgisini gösterme görüşmeme kısmını asla iyi niyetli düşünmüyorum.
 
Evde kardeşime ait ne var, ne yoksa iade mi edeyim.
İhtiyacı olan birine ver bence.
Annenizin bunu öne sürmesi de çok garip durumumuz kötü olmamasına rağmen bende akrabalarımın eskilerini giydim benden küçüklerde benim kıyafetlerimi giyiyor ne var bunda? Evlat ayırmak çok yanlış niye size bunları yapıyorlar? sadece annenizde değil kardeşlerinizde. Çok uçarı mı yaşadınız genöliğinizde veya eşinizi mi gözleri tutmuyor. Umarım hakkınızı alırsınız.
 
Kocama toz kondurmuyor değilim. Annemin kini kocamdan bağımsız diyorum.
Kocam çalışıyor. Aralık ayında Tost dükkanı açtık. Ondan önce havaalanı transfer işinde çalıştı bir müddet. Cafede çalıştı. Ama 2 küçük çocuğa ben tek başıma bakamadığım için evde bana yardım etti.
Geçen ay avukata sadece 30 bin tl ödedim. Bu olaylar olmasa yetebilir.
Valla asi biriyim asi biriyim diyip kocanıza karsi boyle saf davranisiniz, diger konularda da sorunlu biri oldugunuzu dusundurtuyor bana.
 
Son düzenleme:
İyi günler arkadaşlar.
Bazılarınız biliyor. Bilmeyenler için tekrardan belirteyim. Babamın vefatından beri miras yüzünden ailemle sorun yaşıyorum. Annemde bu süreçte en başından beri kardeşlerimle birlik oldu ve beni dışladı. Bana psikolojik ve ekonomik şiddet uyguluyorlar.
En son yaşadığım bir olay oldukça canımı sıktı. Bunun için konu açtım. Geçen hafta annemle karşılaştık. 6 aydan beri görüşmüyorduk. Beni engelledi. Sahip olduğumuz otele gittiğimde resepsiyondaki adam bana oda veremeyeceğini söyledi. Aramızda tartışma yaşandı. “Benim patronum sen değilsin. Bana oda ver derlerse veririm” dedi. Akabininde de annem geldi. Aylardır bastırmış olduğum duygularında patlamasıyla annemle de tartıştık.
Tartışma sırasında bana bir şey söyledi. Çok ağırıma gitti. Kardeşim ara bulucuya “hiçbir konuda uzlaşmayacaklarını, burnumun sürtmesini” söylemiş. Ben de bunu anneme söylediğim de “Sen kardeşine laf edebilecek insan mısın. Çocuklarına onun eskilerini giydiriyorsun” dedi. Kardeşim küçülenlerini annemin evine koymuştu. Benim çocuğum olunca da annem onları bana verdi.
Şimdi sizce ne yapayım ben. Evde kardeşime ait ne var, ne yoksa iade mi edeyim. Yoksa hiçbir şey olmamış gibi sineye mi çekeyim?
Vakit ayırıp cevap yazan herkese şimdiden teşekkür ederim. 🙏🏻
Aranızdaki anlaşmazlığın sebebi eşin mi?
Her seferinde annen ve kardeşlerinin eşi yiyecek bu parayı vermeyelim diyerek bu konuda seni zor durumda bıraktıklarını düşünüyorum nedense. Şu an eşin çalışıyor olabilir ama eskiden seninde eşinden yakındığın aşikar.
Aranızdaki sorunları,eşinin sorumsuz davranışlarını biliyorlarsa belkide ondan bu kadar dışlanıyor,dışarda tutuluyorsun gibi.
Öte yandan annen o lafı etmiş,sen şimdi kiyafetleri götürüp kafasına bile atsan birşey değişmez ki. Aklında hep öyle kalacaksın. Bu arada kötü ,aşağılanacak birşey değil bu benim açımdan yanlış anlama annen bunu o şekilde kullanmış. Kendisi verip al kullan dedikten sonra kafana kakması tuhaf tabi o ayrı.
Bilmiyorum ne diyebilirim. Ailenle aran nasıl düzelir,nasıl uzlaşabilirsiniz bilemedim. Neden bu kadar kinliler onu da bilmiyorum tabi,tahmindi sadece.
 
duruguzel siz iyi kalpli ve saf bir kadınsınız bu yüzden sakın yanlış anlamayın yazdıklarım sizi kötü bildiğimden değil saldırmak amaçlı da değil.
Malın mülkün 3-5 harcamayla bitip bitmemesi değil konu, annenizi de anlamamışsınız beni de anlamıyorsunuz, mevzu damadın evlendiğinden beri ben o işte çalışmam, bu işte çalışmam deyip yan gelip yatması ama keyfinden de ödün vermemesi, farkında mısınız bilmem ama dışarıdan görüneni söyleyeyim 2 çocuğuyla tek başına uğraşan karısına zerre acımayan umursamayan kendi keyfi ve konforundan başka bir şey düşünmeyen, biraz para musluğu kısılınca sizi pohpohlayıp ikna eden bir eşiniz var, bu sizin kalbinizin saflığını gösteriyor.

Ben yanlış hatırlıyor olamam ama bir konunuzda yazmıştınız galiba, 2 çocukla dışarıda tek başınıza uğraşırken adam evde keyif yapıyordu gelirken bana şunu getir bunu getir diyordu, siz de çok iyi biliyorsunuz eşinizin sorumsuz olduğunu, keyfi konforunun çocuklarından bile önce geldiğini.


Bakın annenizle başka sıkıntılarınız da olabilir siz annenizin tavrını bu sıkıntılara bağlıyor olabilirsiniz ama annenizle konuşma imkanım olsa, tüm derdinin eşiniz olduğunu anlatacağına eminim.

Anne gözüyle yazayım, ben çocuğumun böyle sorumsuz bir adama harcama yapmasına sinir olurum, evine gittiğimde damadın yayılıp yattığını görünce kan beynime sıçrar, ki yineliyorum sizin çok iyi kalpli ve saf bir kadın olduğunuzu biliyorum, şahsınıza değil saflığınıza kızıyorum, ben aynı tepkiyi teyzeme de veriyorum mesela, 45 yaşındaki oğlu evde yan gelip yatıyor sevgilisine aldığı tek taşı bile teyzemin parasıyla alıyor, düzelteyim rahmetli eniştemin parasıyla alıyor, eve bir gram katkısı yok ama havalar o biçim ama işte ben tepki göstersem ne yazar insanların bazı şeylere kendisinin dur demesi lazım, anneniz de bunlara kızıyor bence.
Çocuklara bakmak üzere evde olduğunda(konu sahibi çalışıyordu sanırım)çocuğun bezini bile değiştirmemişti bu adam,telefonla gelirken sigara al diye talimat veriyordu birde.
Annesi de biliyorsa damadın huyunu ben de hak veriyorum zira sorumsuz iş beğenmeyen bir adam bu. Konu sahibinin ona is kuracak parası olmasa hala iş beğenmiyordu,işsizdi zaten.
 
Çocuklara bakmak üzere evde olduğunda(konu sahibi çalışıyordu sanırım)çocuğun bezini bile değiştirmemişti bu adam,telefonla gelirken sigara al diye talimat veriyordu birde.
Annesi de biliyorsa damadın huyunu ben de hak veriyorum zira sorumsuz iş beğenmeyen bir adam bu. Konu sahibinin ona is kuracak parası olmasa hala iş beğenmiyordu,işsizdi zaten.
Çocuklar arabadayken kaza yapıp aracı pert etmişti. O zamanda milyon liramızı yok etti dedi. Peşinden gitti yine araba çekti.
Adam hep zarar ziyan. Aile onu da görüyor
 
Mune abla anne tarafindan empati yaptigin yaziyorum. Konuda iki tane bebek torunun var. Kizin 3-5 tost cay satip cocuklarini gecindirmeye calisiyor. Ve bu kiz 100 milyonluk bir servetin %25 varisi. Evet kocasi cok kotu ama o bebeklerin eksik olan , yasayamadigi kucuk buyuk her sey icin ben anneyi sucluyorum.
Bilmiyorum ben de rahmetli annemle sorunlu/ofkeli bir iliskideydim o yuzden. Konudaki anne bana deccal gibi gorunuyor.
Katılıyorum. Sırf damat yiyecek korkusuyla ben kızıma bu kadar kötülük edemezdim. Torunları da etkileniyor bundan. Artı kızkardeşleri de farklı değil, onlar da bu ayrımcılık ve gaddarlığa çanak tutuyor.
 
Benim anlamadığım miras konusunda neyi paylaşamiyorsunuz?
Devlet zaten çocuklara 3/2 anneye 3/1 pay olarak paylaştırıyor siz tam olarak nerede anlaşamıyorsunuz?
Yani sizin payınız annenizden fazla iken sizi nasıl sizin otelinize sokmuyor vs.
size düşen payı devretmenizimi istiyor?
Bizde vasiyet olmadığı için 3 kız kardeşiz hepimize 1\4 olarak intikal etti. Annem ilk orda zaten sinirlendi. “Tüm kahrını ben çektim. Beni sizle aynı mı tutmuş” dedi. Daha sonrasında zaten iki kardeşimle bir olup her konuda “biz üçüz sen teksin. Senin bize karşı ne hükmün var” dedi.
 
Çocuklar arabadayken kaza yapıp aracı pert etmişti. O zamanda milyon liramızı yok etti dedi. Peşinden gitti yine araba çekti.
Adam hep zarar ziyan. Aile onu da görüyor
Hatırlıyorum o konuyu. Motorsikletliye carpmıştı galiba. Şimdi de çocuklarıma baktı diyor ama bez bile değiştirmiyordu bu adam kendi çocuğuna bakarken ben mi yanlış hatırlıyorum, bir konusunda kendisi yazmıştı bezini bile değiştirmemiş diye.
Yani bu adam yüzünden bu denli tepkililer zira sorumsuz bir adam bu. Şu an Nihal'in açtığı tostçuda çalışıyor olması bu gerçeği değiştirmiyor ki. Iş beğenmiyordu zaten,girip birinin yanında da çalışmazdı. Lüks harcamaları vardı.
Rahat anlayacağın adam. Babadan zengin değil ama hep öyle yaşadı. Bir dediği iki edilmedi. O da her seferinde ikna etti konu sahibini gelir kapısı zira.
 
Valla asi biriyim asi biriyim diyip kocanıza karsi boyle saf davranisiniz, diger konularda da sorunlu biri oldugunuzu dusundurtuyor bana.
Başka ailelerde sorun olmayacak şeyler bizde sorundu. Ben 18 yaşındayken erkek arkadaşım vardı. Babam bu yüzden beni dövmüştü. Bende böyle olmayacağına karar verip 20 yaşında evlendim. 15 sene sürdü o evliliğim. İlk eşimde beni çok korur kollardı. Hatta ben Çin’e gidecektim. Babam “tek başına Çin’e gidemezsin” dedi. Eşim “kocası olarak ben izin veriyorum. Size ne oluyor” dedi. Ondan sonra zaten hiç bir konuda onlardan izin almam gerekmedi. Sonra boşandıktan sonra babam Ankara’ya yanına gelmemi istedi. Ben İstanbul’da tek başıma yaşadım. Annem ve kardeşlerime göre ben böyle ahlaksız hayat süren bir kadındım işte. Ama evlendim, çoluk çocuğa karıştım. Yine bir destek görmedim.
 
Mal mülk kardeşi kardeşe kırdırır, düşman eder. Biz de bunları yaşadık, ben sivri bir karakterdim; ama babamın hastalığı süresince çok şeye sustum ve huzursuzluk çıkmasın diye alttan aldım. Onlar bu devran böyle gider sandılar. Babamın vefatıyla ortalık çok karıştı, psikolojik baskıyla ezmeye de kalktılar erkek kardeşlerim; ama ipleri elime aldım, tuhaf bir şekilde erkek çocuk delisi annem de onlara sert tepki verdi.

Mal mülk paylaşımı konuşulurken gırtlak gırtlağa gelmiştik, en kötü durumdayken bile, annem tüm kiralar ve para işleriyle benim ilgilenmemi istediğinde ve ailemizde pastanın büyük ve en kremalı kısmını bu zaman kadar abim ve sonradan görme karısı yediği hâlde, yine de abimin kirasını, babamdan ve annemden düşen tüm haklarını gönderdim. Hem de yeni kiracılardan aldığım yüksek kiraları gönderdim, neden? Çoluğu çocuğu var, iş yerini kapattı, sürekli doktorda hastaydı, çocukları okuyor; mağdur olmalarını, kazanılmışa, hazıra dokunmalarını istemedim.

Ne olursa olsun Nihâl'in kendisi, kocası, evliliği bir yana, bir insan en azından bebek torunlarına karşı bu kadar gaddar olmaz; hele kurduğu şu cümle çok aşağılık, iflâh olmaz bu kadın. Haklı yönleri olabilir, endişeleri olabilir; ama bu kadın kötü bir kadın. Ne var ne yok hepsini topla gönder, bunların bir çöpünü bile alma, tenezzül etme Nihâl. Avukatını da değiştir, her şey beklenir bunlardan, gerisi hukuki süreç.
Kuğucum tespitlerin için çok teşekkür ederim. 🙏🏻 Bende zaten dövüşeceksekte adil olsun istedim. Ama onlar kavgada yumruk sayılmaz hesabı bana sağlı sollu saldırdı. O yüzden problemin eşimden kaynaklı olmadığını biliyorum. Bunu çözmek 1 senemi, sayısız terapiyi ve kuzenimle saatlerce sohbetlerimizi aldı. Benim annemin kini bana ve evlat ayırıyor. Bütün sorun bu. Kardeşimin kuklası olmuş. Kendine ait bir hayat görüşü yok. Genel muhasebemizi tutan elemanımız yılbaşından önce ayrıldı. Annem ve kardeşim o kadar illallah getirmişler ki, şimdi karşılaştığında yolunu değiştiriyormuş selam vermemek için. Annem en başından beri adil olmayı becerebilseydi biz bu noktada olmazdık zaten.
 
Sen kardeşine laf edebilecek insan mısın. Çocuklarına onun eskilerini giydiriyorsun” dedi. Kardeşim küçülenlerini annemin evine koymuştu. Benim çocuğum olunca da annem onları bana verdi.

Gayet normal bir şey. Zaten kendiside bunun farkında olduğu için saklayıp vermiş size.
Annenize de gereken cevabı verin ve daha önce ne yaptıysanız aynısını yapın. Umrunuzda bile olmasın.
 
Hatırlıyorum o konuyu. Motorsikletliye carpmıştı galiba. Şimdi de çocuklarıma baktı diyor ama bez bile değiştirmiyordu bu adam kendi çocuğuna bakarken ben mi yanlış hatırlıyorum, bir konusunda kendisi yazmıştı bezini bile değiştirmemiş diye.
Yani bu adam yüzünden bu denli tepkililer zira sorumsuz bir adam bu. Şu an Nihal'in açtığı tostçuda çalışıyor olması bu gerçeği değiştirmiyor ki. Iş beğenmiyordu zaten,girip birinin yanında da çalışmazdı. Lüks harcamaları vardı.
Rahat anlayacağın adam. Babadan zengin değil ama hep öyle yaşadı. Bir dediği iki edilmedi. O da her seferinde ikna etti konu sahibini gelir kapısı zira.
Evet güya çocuklara bakan adam kakalı bezle oturtmuştu çocuğu. İğreniyordu. Daha kakalı bezden iğrenen adam da ne bakar ne bakar. Kocamın çalışmakta gözü yok diyemeyen de çocuklara bakıyor diyor 😄
 
Eşiniz hayatınızda yokken annenizin size karşı tavrı nasıldı?
Babam hayattayken böyle değildi. Benim bu ikinci evliliğim. İkinci evliliğimi yaptıktan 1 sene sonra babam vefat etti. Annem çocukları arasındaki dengeyi kuramadı. Babamın yerine en küçüğümüzün geçmesini uygun gördü. Beni de dışladı. Süreç bu şekilde gelişti. Ablam pasiftir. O bu kaosun içinde yer almak istemiyor. En son arsa için görüştüğümüzde “ihtiyacı varsa verelim hakkını” demiş. Ama küçük “burnu sürtsün” deyince annemde uzlaşmamaya karar verdi. “Ayağını denk alsın, onu mirasımdan da men ederim” diye haber yolladı.
 
Nihalcim kıyafetleri geri gönderme kapılarına da atma. Seni üzdüklerini öğrenip keyiflenmesinler. Bir ihtiyacı olana ver ya da çöpe at.

Nasıl bir devir yahu. Çocuk kıyafetleri eskimez ki bir kere. Giymediğimiz ya da az kullandığımız bir eşyayı birine vermeyi teklif ederken ezilip büzülüyoruz yanlış anlar mı diye. Oysa ki Avrupa'da bu çok yaygın bir şey. Gerçekten insanların bakış açısı iğrenç.
 
Annenin senle derdi ne? Bi de oturdugun ev kardesinin mi o kismi anlamadim
Oturduğum ev kira. Özbek bir adamın. O da beni çıkarmak istiyor. Anneme 5 kere haber yolladım. Bana para lazım, evden çıkmam gerekiyor diye. “Denetimdeyiz, para çıkaramam” dedi. O da yalanmış. Denetimde olsak ticari gazete de yayınlanırmış. Avukatım da işte bu yalanlar ve zora sokmaları yüzünden artık uğramak istemiyor. “Hisselerini satalım kurtulalım” diyor.
 
Nihalcim kıyafetleri geri gönderme kapılarına da atma. Seni üzdüklerini öğrenip keyiflenmesinler. Bir ihtiyacı olana ver ya da çöpe at.

Nasıl bir devir yahu. Çocuk kıyafetleri eskimez ki bir kere. Giymediğimiz ya da az kullandığımız bir eşyayı birine vermeyi teklif ederken ezilip büzülüyoruz yanlış anlar mı diye. Oysa ki Avrupa'da bu çok yaygın bir şey. Gerçekten insanların bakış açısı iğrenç.
Orda bende daha karakterli olabilirdim. Ne bileyim bunun başıma kakılacağını. Ablamın eşi olan eniştem “ben çocuğuma başkasının eskisini giydirmem” demiş. Keşke ben de en başından kabul etmeseydim. 🙁
 
Babam hayattayken böyle değildi. Benim bu ikinci evliliğim. İkinci evliliğimi yaptıktan 1 sene sonra babam vefat etti. Annem çocukları arasındaki dengeyi kuramadı. Babamın yerine en küçüğümüzün geçmesini uygun gördü. Beni de dışladı. Süreç bu şekilde gelişti. Ablam pasiftir. O bu kaosun içinde yer almak istemiyor. En son arsa için görüştüğümüzde “ihtiyacı varsa verelim hakkını” demiş. Ama küçük “burnu sürtsün” deyince annemde uzlaşmamaya karar verdi. “Ayağını denk alsın, onu mirasımdan da men ederim” diye haber yolladı.

Normalde karşıdaki kişi anne olunca böyle tavsiyeler vermem, ama burada paradan çok sevgi, ilgi ve anlaşılma talebiniz var gibi fakat karşıdaki size duvar örmüş görmek istemiyor.
Şu aşamada yapmanız gereken; önce onu anlamaya çalışmak olmalı, baktınız olmuyor ona karşı ruhsal olarak geri çekilin, sezlik ve sözlerine karşılık ise tepksizlik ile cezalandırın. Hiç bir hakkınızdan da vazgeçmeyin.
 
X