Çocuklarımız ve Din Eğitimleri

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

merve

consume obey die
Pro Üye
13 Ocak 2020
44.291
165.642
33
Herkese selamlar,

Kafamı kurcalayan bir konu var. 3.5 ay olmadan işlerin hic de planlandığı gitmediğini anlamış bulunmaktayım tamamen. Bu yüzden birden çok tecrübe dinlemek yeni fikirler türetebilmemiz açısından çok kıymetliymiş onu da anladım güzelce.

Eğitim konusunda global ve ulusal fikirler elbette harmanlanmalı. Bakım konusunda da aynı şekilde.

Peki din eğitimi konusunda ne yapmak lazım? Doğrusu budur, biz bu dine mensubuz diyerek doğru kabul ettiklerimizi mi aktarmalıyız? Örnek olup ibadetlerle vs. sormasını mı beklemeliyiz? Soyut düşünebilecek yaşa gelene kadar ertelemeli miyiz?

Bu konuda fikri olan herkesten yorum bekliyorum. Inancınız farketmez.

Edit: Sanırım tam anlaşılamadım. Ibadet alıskanlığı kazandırmaktan ziyade bilinçle inanç ararken nasıl yönlendirmeliyiz ne tavır sergilemeliyiz
 
Son düzenleme:
Berikko .!.:
Bir yazar vardı, ismini hatırlamıyorum.. Şöyle demişti "bizim evde din öğretilmez, din yaşanır".. Sanırım bu düstur daha doğru
Genişletmek için tıkla...
Işte bana bu doğru gelmiyor açıkcası isterim ki önce taptığını yaşam kaynağı görsün. O cümlede de evini kendini övmüş gibi resmen. Bana hiç samimi gelmedi.
 
Normalde ne yapıyorsak bebekle bir şeyler yapınca da aynısını yapıyoruz, mesela her emzirmeden önce besmele çekiyorum, doyduktan sonra elhamdülillah diyorum, namaz kilinca bizi görüyor zaten, yani bir şekilde yaşayışımız onu bu noktada inşallah etkiler diye düşünüyorum, teorik bilgidense pratik bilgi her zaman daha etkilidir.
 
Bizim evde hayatın bir parçası ,onlar da görerek büyüyor. İnandığım dini yaşasın isterim tabii ki çocuklarım, başka türlü olsun istemem doğruya doğru. Akılları ermeye başlayınca da Allah nerde ,nasıl gibi sorulara cevap vermek için yaşlarına uygun kitap alıp okudum.
Peygamber efendimizin hayatını anlatan kitaplar okuyorum(büyük kendi okuyor artık) Siyer videoları var onlara uygun beraber dinliyoruz. En güzel örnek Efendimizin hayatı zaten diyerek.Sureleri öğretmeye gayret ediyorum.
Her işe Besmele ile başlamak vs.
 
Merve .!.:
Işte bana bu doğru gelmiyor açıkcası isterim ki önce taptığını yaşam kaynağı görsün. O cümlede de evini kendini övmüş gibi resmen. Bana hiç samimi gelmedi.
Genişletmek için tıkla...

Şimdi dine göre peygamber efendimiz 7 yaşından itibaren cocugu namaza alıştırın der mesela.. Ergenlikten sonrada artık kılmak zorunlu.. Bu cocuk görmeden bilmeden yasamadan nasıl namazı bilecekki..

Kaldı ki din sadece namaz oruç degil, din kocaman bır kavram.. İçine ahlak girer, zekat yani paylasmak girer, vsvs.. Bu sebepten din evde yaşanmazsa cocuk paylasmayı, sabretmeyi gibi gibi erdemleri nasıl öğrenecek.. Din yaşanmadan zaten aktarılacak bir hayat seklı degıl.. Şahsi fikrim bunlardır
 
Benim çocuğum henüz küçük, daha dini sorular sormadığı için anlayacağını da düşünmediğim için şimdilik ona hiçbir şeyi anlatmıyorum; sadece bizi ibadetlerimizi yerine getirirken görüyor, sık sık onunla camiiye gidiyoruz, cemaatle namaz kılıyoruz, evimizde yerine getirdiğimiz sünnetleri onun da yapması için teşvik ediyoruz örneğin sağ elle yeme gibi, ve bir çok çocuk kitabı okuyoruz birlikte din üzerine olan. Daha fazlası için erken diye düşünüyorum.

Daha 4 yaşına var ve Allah'a dua ediyor, arada canı isteyince namaz kılıyor, minik seccadesini kapıp camiiye gidelim diyor, peçeli olduğum için dışarı çıkmadan önce bana "yüzünü giyin" diyor , evde bir çok sünneti yetine getiriyor. Elhamdulillah
 
Tabi ki tüm alışkanlıklarında olduğu gibi ibadet alışkanlıklarını da aileden görerek edinecek çocuk. Ama diyorum ki namaz arapça bir şeyler söyleyip eğilip kalktığı bi aktivite olmasın. Ben gerekliliğini nasıl anlatabilirim. O mu sormalı ben mi merak uyandırmalıyım? içini doldurma kısmını soruyorum yani.
 
-nemesis- .!.:
Soyut dusunme yasina gelmeden cocuga din egitimi vermek dogru degil. Cocuk somutlastiramayacagi seyi anlayamaz. Anlayamadigi seyde kaygi uyandirabilir.
Genişletmek için tıkla...
Ben de o ayarı anlamaya çalışıyorum. Ne zaman soyut düşünebiliyo bunlar 8 10 yası buluyo sanki
 

Valla benim oğlum da 2.5 yasında daha.. Bu sordugub sorunun cevabını bende bılmıorm.. Ama sankı onun sorması daha dogru gibime geldi bilemiyorum.. Tecrubelıler yazarsa daha iyi olur.. Bende konuyu takıpteym
 
Ay benimkinin de olur nasipse minik seccadesi filan kesin.
 
Ben çocuğa din eğitimini açıkçası çok mantıksız buluyorum. Keşke bana da vermeselerdi, eminim daha dine yakin biri olurdum
Çocuğun soyut algısı yok ki,ne duysa onu kafasında yalan yanlış somut seylerle imgelendiriyor. Mesela Allah görür dedikleri için ben Allah'ı filmlerdeki bekçi odası gibi bir sürü TV olan bir odada devamlı bizi izleyen biri olarak hayal ederdim. Ailem sağolsun , hiç korkutma çabası olmadı bizi. Ama duyuyorduk yine Allah yakar, Allah çarpar falan. Bunu da mesela bir küvette bizi ateş içinde yakan bir Allah figürü ile canlandırmıştım kafamda .
O yaşta bana verilen ne varsa bozuk,saçma bir goruntu olarak hala zihnimde.
Sonra elifba öğrenmeye bir eve gittik, 90larda modaydı. Heveslenip başımızı falan kapatmıştık. Salak kadın saçma sapan şeyler söylemişti,anneme şikayet etmiştik,daha göndermemisti. Yani eğitim versin diye birine güvenmek de hata. Allahbilir ne diyecekler.
Bir de hiç çocuğa uygun olmayan çocuklar için şunu seviyorum/bunu seviyorum kitapları vardı böyle dini. Onlardan da nefret ederdim. O kitapları okuyup da dine ısınan kimseyi tanımıyorum masal desen masal değil. Yok kabil kardeşi habili bicakliyor, yok adam çocuğunu kesmeye niyetleniyor da tepeden koyun iniyor, yok savaşta Allah kuşlarla yanmis taş atıyor da insanlar onun altında kalıp helak oluyor. Bu hikayeyi okuyunca mesela 'atlara ne oluyor peki?' demiştim,çünkü resim hala gözümde,atlar da eziliyordu. Aldığım cevabı hatırlamıyorum ama atlar sağlam kalıyor deseler,resimde öyle değil yalan söylüyor sanırdım, atlar da ölüor dese,'onlarin ne suçu var,Allah öyle vicdansız mi?' diye düşünürdüm. Tam ne cevap verildi nedense net değil zihnimde,heralde tatmin edici bir şey duymamisim.
Yani bana göre sakin kitap falan almayın çocuklara, hiç de sandığınız gibi olmuyor. Tam tersi psikolojisi bozuluyor çocuğun.
 
Inandigimiz dini yaşasın isterim anne babadan ne görüyorsa öyle bazı değerlere sahip olur o onun ve bizim kabul görmüş dogrumuz bu dur mesaji verir. Suan 8 yasinda bir cok seyi biliyor.
 
Merhaba. Ben dini hassasiyetlerine uygun yaşamaya çalışan bir Müslümanım. Nasıl ki çocuğumun insanlara teşekkür ederim demesini önemsiyorsam yemek yedikten sonra da elhamdulillah demesini önemsiyorum ve bunu da kazandırmaya çalisiyorum. Bu ornek uzerinden diyebilirim ki yasina uygun sekilde İslamı tanimasi ve sevmesi icin ozel gayret harciyorum ilk ogretmeni olarak.

Cocuga dini bir sey vermeyin 18ine gelince kendi secimini yapsin dusuncesi bana cok alti bos geliyor. Din disinda diger konularda cocuklarimizi kendi zihniyetimize gore yetistirmiyor muyuz mesela? Feminist bir anne cocuguna inandigi dogrulari aktarmiyor mu? Titiz bir anne cocuguna kendi olcutlerine uygun temizligi aktarmiyor mu? Cocuga verilmesi gereken genel gecer bir aile egitimi mufredati var da biz de bu konuda egitilmis memurlar olarak cocuklarimiza standart egitimler vermiyoruz ki sahip oldugumuz dini degerleri vermekte tereddute kapilalim. Nasil ki her konuda kendi dogrularimiza uygun yetistiriyoruz cocuklarimizi, dini hassasiyetlere sahipsek yasadigimiz kadarini yada yasamayi uygun buldugumuz kadarini cocuklarimiza verebiliriz.

Ben beni olusturan seylerin tamamiyla benim. Ve bu benle rehberlik ediyorum annesi oldugum bu kucuk insanlara. Titizlik ve asiri duzenden nefret eden daginik bir anneyim. Cocuguma kimin olcutlerine gore temizlik ve duzen ogretebilirim ki? Yine kendi olcutlerimi tercih edecegim elbette. Duzenli biri degilken duzeni ogretmeye kalkismam zaten cok gulunc olurdu :) Gunu geldiginde cocugum kendi tercihlerine gore cok titiz ve duzenli bir yetiskin de olabilir ama. Bu da onun tamamen "kendi"yle alakali.
 
Evde yaşanmaya çalışılan bir din varsa, çocuğun bundan uzak tutulma ihtimali yok zaten. Böyle bir çabayı da gereksiz görüyorum. Herkes çocuğunu bir şekilde kendi dünya görüşüne, yaşam tarzına göre yetiştiriyor, din de buna dahil. İnanan insanların bu konuda sorumlu olduğunu düşünürsek öylesine,zamana bırakılacak bir konu değil din eğitimi.

Diğer taraftan, kaş yapayım derken göz çıkarmamak, yaşından büyük yükler yüklememek de çok önemli. Bir yazarın "din yorgunu çocuklar" ifadesi çok hoşuma gitmişti. Herşeyi birden öğrensinler diye tüm bildiklerimizi de üzerlerine boca etmemek lazım.

Ortayı tutturabilenlerden oluruz inşallah. Dikkat ve hassasiyet isteyen bir konu çocuk ve din.
 
Yaşadığı evi örnek alır çocuklar. Sen nasıl yaşıyorsan o da öyle yaşar.
 
Tam anlatamadım ben kendimi. Genelde ibadet alışkanlıkları üzerinde durumluş. Mevzu o değil namaz neden kılıyorsun derse mesela ne deniyo bu çocuklara. Allah nasıl anlatılıyo.
Ya da inanmayan annelerin çocukları namazı duyup geldiğinde o anneler ne diyo cocuklarına?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…