Işte bana bu doğru gelmiyor açıkcası isterim ki önce taptığını yaşam kaynağı görsün. O cümlede de evini kendini övmüş gibi resmen. Bana hiç samimi gelmedi.Bir yazar vardı, ismini hatırlamıyorum.. Şöyle demişti "bizim evde din öğretilmez, din yaşanır".. Sanırım bu düstur daha doğru
Işte bana bu doğru gelmiyor açıkcası isterim ki önce taptığını yaşam kaynağı görsün. O cümlede de evini kendini övmüş gibi resmen. Bana hiç samimi gelmedi.
Tabi ki tüm alışkanlıklarında olduğu gibi ibadet alışkanlıklarını da aileden görerek edinecek çocuk. Ama diyorum ki namaz arapça bir şeyler söyleyip eğilip kalktığı bi aktivite olmasın. Ben gerekliliğini nasıl anlatabilirim. O mu sormalı ben mi merak uyandırmalıyım?Şimdi dine göre peygamber efendimiz 7 yaşından itibaren cocugu namaza alıştırın der mesela.. Ergenlikten sonrada artık kılmak zorunlu.. Bu cocuk görmeden bilmeden yasamadan nasıl namazı bilecekki..
Kaldı ki din sadece namaz oruç degil, din kocaman bır kavram.. İçine ahlak girer, zekat yani paylasmak girer, vsvs.. Bu sebepten din evde yaşanmazsa cocuk paylasmayı, sabretmeyi gibi gibi erdemleri nasıl öğrenecek.. Din yaşanmadan zaten aktarılacak bir hayat seklı degıl.. Şahsi fikrim bunlardır
Ben de o ayarı anlamaya çalışıyorum. Ne zaman soyut düşünebiliyo bunlar 8 10 yası buluyo sankiSoyut dusunme yasina gelmeden cocuga din egitimi vermek dogru degil. Cocuk somutlastiramayacagi seyi anlayamaz. Anlayamadigi seyde kaygi uyandirabilir.
Tabi ki tüm alışkanlıklarında olduğu gibi ibadet alışkanlıklarını da aileden görerek edinecek çocuk. Ama diyorum ki namaz arapça bir şeyler söyleyip eğilip kalktığı bi aktivite olmasın. Ben gerekliliğini nasıl anlatabilirim. O mu sormalı ben mi merak uyandırmalıyım?içini doldurma kısmını soruyorum yani.
Ay benimkinin de olur nasipse minik seccadesi filan kesin.Benim çocuğum henüz küçük, daha dini sorular sormadığı için anlayacağını da düşünmediğim için şimdilik ona hiçbir şeyi anlatmıyorum; sadece bizi ibadetlerimizi yerine getirirken görüyor, sık sık onunla camiiye gidiyoruz, cemaatle namaz kılıyoruz, evimizde yerine getirdiğimiz sünnetleri onun da yapması için teşvik ediyoruz örneğin sağ elle yeme gibi, ve bir çok çocuk kitabı okuyoruz birlikte din üzerine olan. Daha fazlası için erken diye düşünüyorum.
Daha 4 yaşına var ve Allah'a dua ediyor, arada canı isteyince namaz kılıyor, minik seccadesini kapıp camiiye gidelim diyor, peçeli olduğum için dışarı çıkmadan önce bana "yüzünü giyin" diyor, evde bir çok sünneti yetine getiriyor. Elhamdulillah
Yaşadığı evi örnek alır çocuklar. Sen nasıl yaşıyorsan o da öyle yaşar.Herkese selamlar,
Kafamı kurcalayan bir konu var. 3.5 ay olmadan işlerin hic de planlandığı gitmediğini anlamış bulunmaktayım tamamen.Bu yüzden birden çok tecrübe dinlemek yeni fikirler türetebilmemiz açısından çok kıymetliymiş onu da anladım güzelce.
Eğitim konusunda global ve ulusal fikirler elbette harmanlanmalı. Bakım konusunda da aynı şekilde.
Peki din eğitimi konusunda ne yapmak lazım? Doğrusu budur, biz bu dine mensubuz diyerek doğru kabul ettiklerimizi mi aktarmalıyız? Örnek olup ibadetlerle vs. sormasını mı beklemeliyiz? Soyut düşünebilecek yaşa gelene kadar ertelemeli miyiz?
Bu konuda fikri olan herkesten yorum bekliyorum. Inancınız farketmez.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?