- 20 Haziran 2007
- 4.250
- 27
- 45
SADECE HAYIR DEMEK İÇİN HAYIR DEMEYİN!!!!
Dr.Jack Canfield, bir gün içinde üç yaşındaki çocuklara anne ve babaları tarafından verilen negatif ve pozitif emirlerin sayısını ortaya koyan bir araştırmasında, toplam sayıda 32 pozitife karşı 432 negatif görüldüğünü kaydediyor. Bu istatistikten hayır demenin ne kadar kolaylıkla bir alışkanlık haline getirilebileceği anlaşılıyor. Olay annenin çocuklarından birine şöyle bir emir vermesine benziyor: "Git bak bakalım, kardeşin ne yapıyor ve ona yapmamasını söyle!"
Anne babalar böyle hayır deme tuzağına düşerler. Bunun önde gelen nedeni böylesinin daha kolay olduğunu zannetmeleridir. Şu tarzda düşünürler: Hayır de ki, çocuk beladan uzak dursun. Hayır de ki, yüz kere oturup kalkmak zorunda kalmayasın. Hayır de ki, hayat daha az mücadeleli olsun. Aslında, gereksiz çok fazla hayır, aile çevresinde bir çeşit negatif ağ örmekte ve sonunda çocuklara dünyanın tamamının devasa bir red cevabı, muazzam bir kırmızı ışık olduğu izlenimini vermektedir. Kendilerine çok fazla böyle davranılırsa alışkanlık sirayet ediyor ve onlar da büyüklerine hayır demeye başlıyorlar. Bu şekilde ruhsal yaklaşımlara doğru itilim kadar pozitiflik de amacına ulaşamıyor, sonra bastırılıyor, daha sonra da yok ediliyor.
Tabii ki anne babaların hayır demesi gereken bazı zamanlar vardır. Ama dikkatli olunuz.Bir refleks haline gelebilir.
Paul, süpermarkette kahvaltılık kutusunun dibine bakmak ister. Annesi bağırır: "Yapma! Devireceksin."
Rachael, minicik bir çentiği kapatmak içim bir bandaj istediğini söyler. Babası bağırır: "Koy onu yerine! Güzelim gazlı bezi ziyen etme."
Conrad, sihirli kalemle greyfurtun üstüne insan yüzü yapmak ister. Yaratıcı itilimine karşılık ona şöyle derler: "Ellerini kirletme!"
Rosey, babasının kullandığı merdivenin birkaç basamağına çıkmak için izin ister. "Yüksekte olma"yı merak etmektedir. Babası "hayır, düşersin" diyerek yasaklar.
Billy, sütünü kaşık kaşık içmeyi denemek ister. Amcası "yapma, dökersin" diyerek engel olur.
Nick, bozuk bir radyoyu sökmek için izin ister. "Ortalığı dağıtma" derler.
Bu hep böyle devam eder. Öğrenme deneyimi olasılıkları reddedilir. Eşyanın tabiatına nüfus etmek için çocuğun kendinden gelen arzu "hayır" alışkanlığı ile engellenir. Mümkün olduğunda, iki taraf da eşit ağırlıklı olduğunda, kimseye bir zararı dokunmadığında olumlu yolu seçiniz. Evet deyiniz.
Çocuğunuzun Ruhsal Eğitimi- David Carroll
Dr.Jack Canfield, bir gün içinde üç yaşındaki çocuklara anne ve babaları tarafından verilen negatif ve pozitif emirlerin sayısını ortaya koyan bir araştırmasında, toplam sayıda 32 pozitife karşı 432 negatif görüldüğünü kaydediyor. Bu istatistikten hayır demenin ne kadar kolaylıkla bir alışkanlık haline getirilebileceği anlaşılıyor. Olay annenin çocuklarından birine şöyle bir emir vermesine benziyor: "Git bak bakalım, kardeşin ne yapıyor ve ona yapmamasını söyle!"
Anne babalar böyle hayır deme tuzağına düşerler. Bunun önde gelen nedeni böylesinin daha kolay olduğunu zannetmeleridir. Şu tarzda düşünürler: Hayır de ki, çocuk beladan uzak dursun. Hayır de ki, yüz kere oturup kalkmak zorunda kalmayasın. Hayır de ki, hayat daha az mücadeleli olsun. Aslında, gereksiz çok fazla hayır, aile çevresinde bir çeşit negatif ağ örmekte ve sonunda çocuklara dünyanın tamamının devasa bir red cevabı, muazzam bir kırmızı ışık olduğu izlenimini vermektedir. Kendilerine çok fazla böyle davranılırsa alışkanlık sirayet ediyor ve onlar da büyüklerine hayır demeye başlıyorlar. Bu şekilde ruhsal yaklaşımlara doğru itilim kadar pozitiflik de amacına ulaşamıyor, sonra bastırılıyor, daha sonra da yok ediliyor.
Tabii ki anne babaların hayır demesi gereken bazı zamanlar vardır. Ama dikkatli olunuz.Bir refleks haline gelebilir.
Paul, süpermarkette kahvaltılık kutusunun dibine bakmak ister. Annesi bağırır: "Yapma! Devireceksin."
Rachael, minicik bir çentiği kapatmak içim bir bandaj istediğini söyler. Babası bağırır: "Koy onu yerine! Güzelim gazlı bezi ziyen etme."
Conrad, sihirli kalemle greyfurtun üstüne insan yüzü yapmak ister. Yaratıcı itilimine karşılık ona şöyle derler: "Ellerini kirletme!"
Rosey, babasının kullandığı merdivenin birkaç basamağına çıkmak için izin ister. "Yüksekte olma"yı merak etmektedir. Babası "hayır, düşersin" diyerek yasaklar.
Billy, sütünü kaşık kaşık içmeyi denemek ister. Amcası "yapma, dökersin" diyerek engel olur.
Nick, bozuk bir radyoyu sökmek için izin ister. "Ortalığı dağıtma" derler.
Bu hep böyle devam eder. Öğrenme deneyimi olasılıkları reddedilir. Eşyanın tabiatına nüfus etmek için çocuğun kendinden gelen arzu "hayır" alışkanlığı ile engellenir. Mümkün olduğunda, iki taraf da eşit ağırlıklı olduğunda, kimseye bir zararı dokunmadığında olumlu yolu seçiniz. Evet deyiniz.
Çocuğunuzun Ruhsal Eğitimi- David Carroll
