- 8 Şubat 2025
- 60
- 45
- 3
Şükür ki hormonlar var o zaman yoksa her şey daha da zor olabilirdi.Geçen bir keçi videosu izledim yavrusunu kabul etmiyor ben de böyle olacağım diye ağladımama imkansız bence. Hormonlar izin vermez
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çocuk yaptığım için çok pişmanım 😭
- Konu Sahibi Cherry92
- Başlangıç Tarihi
- 27 Ağustos 2022
- 5.505
- 9.266
- 128
Bebeğiniz kaç aylık?
Kızım 2 aylık. Oğlum 2 buçuk yaşında. Büyüdükçe hem kolaylaşıyor hem zorlaşıyor
Daha çok küçük. Uzamış lohusa depresyonu yaşıyorsunuz. Zamanla bu hisleriniz azalacak. Kendinize vakit ayırın, bebekle dışarı çıkın. Bebeğiniz emeklemeye, konuşmaya başladıkça anneliğin tadına varmaya başlayacaksınız.
Kızım 2 aylık. Oğlum 2 buçuk yaşında. Büyüdükçe hem kolaylaşıyor hem zorlaşıyor
- 5 Mart 2024
- 497
- 494
- 23
‘Sen annesin’ ‘büyüyünce daha çok zorluğu olacak’ diyenlere inanmayın dinlemeyin. Büyüdükçe rahatlıyorsun, ilk 3 ay dedim ki heralde bu çocuk büyüyecek ama ben delirecem. Şimdi 6 aylık olmak üzere ve her şey daha rahat büyüdükçe daha da rahat olacak ben buna inanıyorum ve öyle de oluyor.
- 5 Mart 2024
- 497
- 494
- 23
Hem bu forumda hem diğer sosyal medya uygulamalarında saçma sapan negatif pompalayan annelere ciddi anlamda sinir oluyorum çünkü. Çoğuna da inanmıyorum. Her şeyi kafaya takmamak biraz da akışına bırakmak gerek. Hayatımız eskisi gibi mi tabiki değil özlüyor muyum eski hayatımı evet ama her şey berbat da olmadı yani.Aynı duyguları yaşamış annelerden şimdi geçtiğiyle ilgili şeyleri duymak çok güzel
İlk 3 ay kabus gibiydi, özleyeceksin diyorlar çok da özlenecek günler değil. Bu günlerini özlerim ama çünkü artık aramızda bir bağ var. Şimdi kendi kendine oynayabiliyor mesela, şu an oyun halısında takılıyor ben de burada takılıyorum.
Ayy harikasınız
şu an ben daha kabus aşaması kısmındayım daha 2,5 aylık ve ailemin eşimin desteği aşırı fazla olmasına rağmen çooooooook zor. İnşallah geçecek 
- 18 Haziran 2021
- 1.885
- 966
- 73
Bunalıma girmissiniz yanınızda yardımcı olacak kimsede yoksa ev işi bebek birde lohusalık eklenince normal dışarıya çıkın bol bol gezin iyi gelecektir
- 18 Haziran 2021
- 1.885
- 966
- 73
Bebeğinin bu günleri çok çabuk geçecek sana arkadaş olacak ama en çok da özleyeceğin o küçücük parmakları olacak sev kokla bol bol kucağına al sadece ona odaklan
- 6 Ocak 2024
- 2.699
- 3.552
- 53
Kızım erken doğmuştu onu hastanede bırakıp eve geldiğim için inanılmaz kötüydüm. Bir bebeği içimde tutmayu beceremedim benden anne olmaz zaten sütüm de az besleyemiyorum bile vsvs o kadar zordu ki 3 ay hastanede bebeğimi bırakıp geldim. Sonra kızım taburcu oldu bu sefer de nerdeyse olmayan sütümle çocuğa bakamadığım için suçluluk duydum ve bebeğime haksızlık olduğunu düşündüm. Eşim çok destek olsa da ne yazık ki annemden beklediğim şeyi göremedim kırıldım yalnızlığımın hıncını eşimden yeri geldi bebeğimden çıkardım.
Bebeğim büyüyor şu an 1 yaşında biz onu 9 aylık kabul ediyoruz. Bugün çok hastayım ve kızım geldiğinden beri ilk defa böyle güçsüzüm ateşim var. Eşim 2 saat kadar idare edebildi uyudum sonra uyandım kızımı yanıma aldım hasta olduğumu kötü hissettiğimi anlattım kendim de ağladım. Ben ağlarken elini yüzüme koydu öpücük attı. Saatlerce hiç ağlamadan kucak istemeden yanımda durdu. Zamanla bebeğinle bu paylaşımları yapabildiğinde iyi ki olmuş diyeceksin. Daha bebeğin sana sevgisini gösteremiyor bilmiyor ki. Psikolojik desteği bırakmayın sabırlı olun sizi gerçekten anlıyoruz. Benim annem de bi sen doğurmadın ya elbet sen bakacaksın demişti. Bebeğin suçu yok o senin bir parçan. Parçana zamanla uyum sağlayacaksın çok iyi bir anne olacaksın
Bebeğim büyüyor şu an 1 yaşında biz onu 9 aylık kabul ediyoruz. Bugün çok hastayım ve kızım geldiğinden beri ilk defa böyle güçsüzüm ateşim var. Eşim 2 saat kadar idare edebildi uyudum sonra uyandım kızımı yanıma aldım hasta olduğumu kötü hissettiğimi anlattım kendim de ağladım. Ben ağlarken elini yüzüme koydu öpücük attı. Saatlerce hiç ağlamadan kucak istemeden yanımda durdu. Zamanla bebeğinle bu paylaşımları yapabildiğinde iyi ki olmuş diyeceksin. Daha bebeğin sana sevgisini gösteremiyor bilmiyor ki. Psikolojik desteği bırakmayın sabırlı olun sizi gerçekten anlıyoruz. Benim annem de bi sen doğurmadın ya elbet sen bakacaksın demişti. Bebeğin suçu yok o senin bir parçan. Parçana zamanla uyum sağlayacaksın çok iyi bir anne olacaksın
- 5 Mart 2024
- 497
- 494
- 23
Biz bu günlere kolay gelmedikAyy harikasınız
Evet benim de eş desteğim ve annemin desteği çoktu, eşim bulduğu her fırsatta dışarı çıkarırdı beni bi kahve içmeye ona rağmen zordu. Çok zor bir doğum yaptım. Prematüre bir de benim kızım yoğun bakım sürecimiz oldu eve geldik ekstra özen vs derken delircem sandım. O yüzden Allah o günleri aratmasın ama özlemem yani. Şimdi o büyüdükçe hem ben hem o rahatladık çok şükür daha güzel oluyor her şey.- 19 Ekim 2022
- 2.036
- 5.500
- 88
- 29
Daha çoook yenisiniz, zaman verin kendinize. Büyüdükçe alışacaksınız. Annelik, çocuk sahibi olmak epey meşakkatliymiş bende kızım doğduktan sonra anladım ama hem alışıyorsunuz hem iyi ki demeye başlıyorsunuz. Bende ilk aylar çok pişman oldum, ağladım, eskiye dönmek istedim.
- 24 Ekim 2024
- 64
- 26
- 3
- 29
Bir an bebeğinize bi şey olduğunu ya da bebeğinizi kaybettiğinizi düşünün nasıl olursunuz? Mutlu mu hissedersiniz artık özgürüm deyip yoksa depresyona mı girersiniz? Bence bir anne olarak kimse evladına bir şey olsun kılına zarar gelsin istemez. O yüzden geçmiş hayatınızı düşünüp bu güzel günlerinizi heba etmeyin. Ben öyle yapıyorum açıkçası ve alışılıyor gittikçe kolaylaşıyor elhamdülillah. Benim bebeğim 7,5 aylık ve sürekli ilk doğduğu zamanlara 2-3 aylık zamanlarına bakıp ne güzel günlerdi diyip özlem duyuyorum ve o zaman psikolojim baya bozuktu. Kötü sandığımız günler geçiyor güzel anılar olarak hatırlanıyor. İlerde özleyeceğiniz bebeğinizin en masum zamanlarını güzel değerlendirin derim çünkü geri gelmiyorAynı duyguları yaşamış annelerden şimdi geçtiğiyle ilgili şeyleri duymak çok güzel
- 4 Ocak 2025
- 405
- 248
- 18
- 29
Ay ayni durumu ben de hissediyordum ilk 2 ay mutfaga girip yemege bile bakacak halim yoktu evi kaka goturuyodu :) ben o yetersizlik hissini emzirmeden kaynakli yasamistim sutüm azdi baski vardi umursamadim bi basladim temizlige bebegime o gün mama verip iste toparlandim o an
- 14 Eylül 2014
- 1.868
- 3.503
- 333
14 haftalık mi? O zamanlar ben de intiharı düşünüyordum.Sadece günü güzel gecirmeye odaklanın.Zaman geciyor bebek büyüyor.İnanin geçecek
- 15 Ekim 2024
- 337
- 194
- 18
Profesyonel destek almanızı öneririm. Ben kızımı pandemiden bir ay önce doğurdum ve eşim hekim, annem ve babam kayınvalidemler 65 yaş üstü ve başka şehirlerdelerdi. Eşimle aylarca aynı evin için farklı odalardarda yaşadık, kızım hiç emmeyen, ciddi meme reddi olan bir bebekti, üç saatte bir süt sağar, o arada ağlayan bebeği ayaklarımda sallar ama bir yandanda aç uyumasın diye uğraşırdım. 65 yaş üstü ailelerimizi getirtemedik bir şey olur diye, ben gidemedim eşim sağlıkçı onlara hastalık geçmesin diye. Evde hiç yemek yapamadım, tuvalet dahil her yerde kızımlaydım. Emmesi için yataklarda zıplamalar, kucağımda ağlıyor diye üzerine eğilerek emzirmeye çalışmalar, online emzirme danışmanları falan filan..ek gıda da başta iyiyken reddetmeye ağzını açmamaya başlayınca iyice çıldırdım
Bir gün kızımı mama sandalyesinden çıkarıp oturma odasının ortasına bırakıp aylarca biriktirdiğim öfkemi hırsımı mama sandalyesini yerden yere vurarak ve ağlayarak çıkardım. 10 aylıktı ve o gün bir karar aldım, akşam eşime artık süt sağmayacağım, psikiyatriden arkadaşına gitmek istiyorum dedim. Eşim bu süreçte en büyük destekçimdi ama koşullar fiziksel desteğine izin vermiyordu. Süt işini kestim, ilaca başladım ve o günden itibaren kızımla olan ilişkim bambaşka oldu. Şimdi ikinci çocuk için tedavi görüyorum ve dönüp diyorum ki ne günlermiş, bazı şeyleri de boşuna dert etmişim. Diyeceğim o ki, evladınızla kuracağınız bağ her şeyden önemli ve bağı zedelememek adına destek alın, size akıl verenler bize de verdi, her telefonda her gördüklerinde. Ama ben aldığım destek sayesinde ve şükür eşimin bakış açısı sayesinde olayları 1 yılın sonunda atlatmaya başladım. Beyin kimyanız çok normal ki lohusalıkta bozuluyor. Allah yardımcımız olsun.
Kocaman sarılıyorum size. Geçecek mi bilmiyorum bende aynı durumdayım çünkü. Doğalı 4 ay oldu ve ben 4 aydır kaşlarımı aldıramadım. Tırnaklarıma bakıp ağlıyorum manikür falan hak getire. Ben kendimi dünyanın en rahat insanı sanırken stresten ürtiker döktüm. Her akşam eşime sarılıp ağlıyorum ben eski günlerimizi özledim diye.
Bir şekilde atlatacağız.
Yaa offf hepimiz aynı mı hissediyoruz... Şu hislerimin geçmesi için her şeyi yapardım, çok zor bu düşüncelerle bu hislerle yaşamak. Böyle hisseden anneler olarak bir an önce kurtulalım, bebişlerimizle mutlu olalım
sizin 4 ay olmuş yine de daha bi iyileşme yok mu bebekle bağ açısından yada bebek daha huzurlu keyifli değil mi bende büyük bir heyecanla 3 aylık olmasını bekliyorum daha iyi olur diye şu an 2,5 aylık...
- 27 Ağustos 2022
- 3.206
- 3.602
- 63
Sizi o kadar derinden anlıyorum ki. Keşke bütün anneler birbirine yakın olsa da sarılıp destek olabilsek. Benimde özellikle ilk 6 ayım cehennem gibi geçti. Sonrasında işler daha beter olunca destek almaya karar verdim ve bir süre kızımla beraber annemin yanına gittim 1 ay kaldım sonra evime döndüm 1-2 hafta kalıp tekrar annemin yanına gittim yine 1 ay kaldım. Evime gelince bir süre kaynanamı çağırdım ondan destek aldım. Bu dönemde en önemli şeyin destek olduğunu anladım. Dört duvarın içinde tek başına çocuk büyütmek inanılmaz zor insan deliriyor bir süre sonra. Kızım inanılmaz zor bir bebek şuan 14 ayına yakın ilk zamanlar gibi olmasa da hala zorlandığım ağladığım pişman olduğum dönemler zaman zaman oluyor ki bende çok zor çocuk sahibi oldum ilk hamileliğim düşükle sonuçlandı. Siz de muhtemelen çevrenizden destek alamıyorsunuz ve yalnız kaldınız bu yüzden böyle düşünüyorsunuz. Eş ve aile desteği bu dönemde olmazsa olmaz özellikle de eş. Üstüne birde yaptığın beğenilmediğinde ve hep eleştirildiğinde yalnızlastirildiginda insan intihari bile düşünebiliyor bende öyleydim. Büyüdükçe zorluklar azalacak yürümeye başlayınca daha zor diyorlar ama benim için daha kolay oldu. Kızım hala uyumayan bir bebek. Ve uykusuzluktan halüsinasyon gördüğüm zamanlar bile oluyor. Ama geçecek zaman herşeyin ilacı. Bunları yaşayan hisseden düşünen bir sürü anne var. Yalnız değilsin..
Ya şöyle bizim gaz problemimiz hala geçmedi öyle olunca pek keyifli değilizYaa offf hepimiz aynı mı hissediyoruz... Şu hislerimin geçmesi için her şeyi yapardım, çok zor bu düşüncelerle bu hislerle yaşamak. Böyle hisseden anneler olarak bir an önce kurtulalım, bebişlerimizle mutlu olalım
bir de benim duygusal durumum zaman geçtikçe kötüleşmeye başladı ilk aylar daha iyiydim ben. Eşimle birlikte bakmak zorunda olduğumuz için yorgunluk vurmaya başladı sanırım. Hafta sonu 1 saat bile bırakacak kimsemiz yok 
Benim bağ açısından bir problemim yoktu bu arada sadece bebek bakımı ile ilgili beklentilerim gerçekçi değilmiş onun acısı çıkıyor sanırım benden
Eşimle konuşuyoruz duygularımın normal olduğunu zorlanmamın normal olduğunu ondan duymak rahatlatıyor mesela beni. Bende zorlanıyorum, sen elinden gelenin en iyisini yapıyorsun birlikte halledeceğiz demesi çok iyi geldi bana. Çünkü insan bebeğime haksızlık edeceğim korkusu ile kendine haksızlık ediyor bence
Bu arada şimdiden söyledim asla ikinci çocuk istemiyorum benim sınırım birmiş diye
