Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Profesyonel destek aldınız mı?
Neden böyle düşünüyorsunuz?
Bebeğiniz kaç aylık?
Sen bunu yazacak biri değilsin, sadece adapte olamadın yenisin kendine zaman vermek zorundasın.
Bende öyle düşünüyordum, yetemiyorum olmuyor hayatım kısıtlandı diyordum ama geçti
Biraz daha sabır her şey rayına oturacak
En ufak değişikliklere bile zor adapte olan bizler çocuk sahibi olma kararı almışız ve çocuk sahibi olmuşuz bu büyük bir değişim büyük bir sorumluluk, hayatın akışından hareketlerimize sorumluluklarımıza kadar her şey değişiyor tabii ki böyle hissetmemiz normal ama asıl olan bu değil, sadece zaman ve düzene girmesini beklemekİnan bende Inanamiyorum kendime.
Senelerdir maddi manevi bir sürü çocukla ilgileniyorum. Gönüllü faaliyetler kurslar vs.
Bebeğimi kucağıma almak için sabırsızlıkla bekledim, doktor doktor gezdim ona kavuşmak için ama şuan kocaman bi boşluk hissediyorum.
Sürekli ağlıyorum ve mutsuzum.
Eski benden eser yok.
Allahtan korkmasam ve vicdan yapmasam bi saniye durmadan intihar ederdim.
Bebegin daha cok kucuk cherry, 3.5 aylik daha...İnan bende Inanamiyorum kendime.
Senelerdir maddi manevi bir sürü çocukla ilgileniyorum. Gönüllü faaliyetler kurslar vs.
Bebeğimi kucağıma almak için sabırsızlıkla bekledim, doktor doktor gezdim ona kavuşmak için ama şuan kocaman bi boşluk hissediyorum.
Sürekli ağlıyorum ve mutsuzum.
Eski benden eser yok.
Allahtan korkmasam ve vicdan yapmasam bi saniye durmadan intihar ederdim.
Bebeğiniz henüz çok küçük Ben de sizin gibi düşünüyordum bunalıma girdim yapamam diyordum ama bir zaman sonra her şeyin de o oluyor Onsuz yapamam diyorsun14 haftalık
Bende aynı şekilde hissediyorum. Eşimle çok güzel bir hayatımız vardı derdim neydi de çocuk yaptım diyorum, her gün defalarca kez ağlıyorum. Eski hayatımı çok özlüyorum, şimdi saçım başım dağınık... Yaklaşık 3 aydır ailemin yanındayım tek bakamıyorum. Bebeğe annem daha çok bakmasına rağmen yine de bunaldım herkes geçecek diyor ama hiç geçmeyecek gibi. Çok zor her şeySadece yazıp rahatlamak istiyorum.
Çocuk yaptığım için çok pişmanım ve her gün ağlıyorum.
Allah affetsin ama hiç yaşama hevesim sevincim kalmadı. Yaşayan ölü gibiyim.
Daha çok küçük, hepsi geçecek merak etme. Ben de böyle hisler içindeydim nereden gittim de bebek yaptım diyordum kendime kızıyordum. 5-6 aydan sonra yavaş yavaş kendime gelmeye başlamıştım. Çok iyi anlıyorum. Güzel bir annesin sen, gerçekten pişman da değilsin büyük ihtimalle sadece lohusasın, yorgunsun, uykusuzsun. Yürümeye başladıktan sonra en rahatladığım döneme girdim, büyüdükçe kolaylaşıyor bence. 18 aylık oldu oğlum o kadar güzel anlıyor ki beni, oynuyoruz dışarı çıkıp koşuyoruz, parka gidiyoruz, kedileri seviyoruz, bana öpücük veriyor, sarılıyor. Tabii ki zor yanları hala var ama asla yenidoğan dönemi gibi değil. Sen de kendine geleceksin o büyüdükçe, en iyi arkadaşın olacak çok güzel anılarınız olacak. Sadece biraz sabır14 haftalık