• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk yapmaya karar verme aşaması ve kafa karışıklığı

Geçen bir konuda bana yorum yapmıştınız 5 sene işe ara vereni işe bile almam vs demiştiniz.. şimdi çok daha iyi anladım ketumluğunuzun sebebini.. bence bu fikir yapısı ile asla anne olmamalısınız mazaallah tımarhanelik falan olursunuz yurtdışında yanınızda ailenizde yokmuş e çocuk doğduktan sonra işi 1 2 seneylede kurtaramazsanız kariyer mariyer puff hak getire (sizin tabirinizle) .. bunlar sizin için fazlasıyla önemli kavramlar işiniz eviniz kocanız üçlüsü ile yaşamınıza devam edin en temizi risk almayı sevmeyen biri için fazla cesur girişimler
Zaten fark ettiysen iki lafından biride kocam da kocam başka bir şey demiyor 🤣🤣
 
Benimde sizinki gibi korkularim vrdi. Rahatima cok duskundum. Ev isi beceremez, uykusuz kalamazdim ama anne olmayacagim dememistim hicbir zaman. O yuzden şunu soyleyeyim: hayatindan ciddi fedakarlik ediyosun cocuk buyuturken ama bunu seve seve yapiyosun, gozune batmiyor. Onemli olan karsilasabileceginiz sorunlar degil, cocuk sahibi olmayi gercekten isteyip istemediginiz. Eger istiyorsaniz cocukla ilgili sorumluluklarida severek ustlenebilirsiniz. Ama cocuk istemiyosaniz maalesef o sorumlulugun altinda ezilirsiniz. Kendinizi en iyi siz tanirsiniz, siz karsr vermelisiniz buna
Off bilemiyorum gerçekten ister miyim istemez miyim. Ya işte ya huyunu suyunu sevmezsem 😂 aynı evin içinde. Ya ne bilim alışmışız 2 kişi, is çıkarıyor bu kocam olacak adam başımıza 😂
 
Valla panpa konfor istiyorsan madem ikinizin de işi var parası var kaparsınız bir Filipinlli bakıcı, sütü akşamdan sağarsın yatar uyursun. Ben de uykusuz kalamayan biriyim, uykum bölünse ertesi güne zombi gibi kalkarım. Bunu daha önce de yazdım böylece burdakiler yok olmaz dediler ama denemeye değer :halay: Gerisi kolay zaten, uykudan uyanma, bez değiştirme, kusmuk temizleme benzeri b.k işleri bakıcıya atarsın sadece keyifli yerleri yaparsın kaymağını sıyırırsın bu kadar:halay::KK50:
 
Eküride geldi 😂 sizin çocugunuz varmi cok merak ediyorum hic sanmiyorm cocugunuz oldugunu her anne el kadar emzikli bebegini kreşe verebilecek vicdana sahip degil malesef cok ihtiyaci olur verir bilemem genele bakildiginda herkesin yapacagi birsey degil

O zaman Almanyanın hatta Avrupanın çoğu vicdansız kadınlardan oluşuyor, burda 6 aylık bebek alan kreşler gayet talep görüyor. 6 ay 2 ebeveyn doğum izni kullanıyor, çocuğa sırayla bakıyorlar biraz anneanne dede yardım ediyor, çocuk zaten 9 aylık oluyor ondan sonra kreşe başlıyor gayet. Hayatından işinden kendinden vazgeçmeyen, paspas olmayan kadınlar vicdansız olmuyor merak etmeyin, yetiştirdikleri evlatlar da gayet düzgün insanlar.
 
Off bilemiyorum gerçekten ister miyim istemez miyim. Ya işte ya huyunu suyunu sevmezsem 😂 aynı evin içinde. Ya ne bilim alışmışız 2 kişi, is çıkarıyor bu kocam olacak adam başımıza 😂

Niye sevmeyesin Chucky mi çıkıcak Allahın aşkına bıçağı mı takıcak sizlere dssdfdgdg
 
Valla panpa konfor istiyorsan madem ikinizin de işi var parası var kaparsınız bir Filipinlli bakıcı, sütü akşamdan sağarsın yatar uyursun. Ben de uykusuz kalamayan biriyim, uykum bölünse ertesi güne zombi gibi kalkarım. Bunu daha önce de yazdım böylece burdakiler yok olmaz dediler ama denemeye değer :halay: Gerisi kolay zaten, uykudan uyanma, bez değiştirme, kusmuk temizleme benzeri b.k işleri bakıcıya atarsın sadece keyifli yerleri yaparsın kaymağını sıyırırsın bu kadar:halay::KK50:
Almanyada var mı ya Filipinli bakıcı muhabbeti hiç görmedim 😅 boş odam da yok, evde yabancı da sevmem. Şimdi yabancı diyince bu cocuk da bir yerde yabancı ya, ya evde rahatsız olursam 😂 böyle böyle şeyler geliyor aklıma hep
 
Almanyada var mı ya Filipinli bakıcı muhabbeti hiç görmedim 😅 boş odam da yok, evde yabancı da sevmem. Şimdi yabancı diyince bu cocuk da bir yerde yabancı ya, ya evde rahatsız olursam 😂 böyle böyle şeyler geliyor aklıma hep

Bebişim ne emmeye ne gçmmeye geliyorsun o zaman, çocuğu istiyorsan tabi ki bazı ayarlamalar yapıcaksın ne yapayım ben mi gelip bakayım :halay:
 
Bebekken iyiydi, büyüdükçe zorlaşıyor sanki. Her sene daha Bi level atlıyoruz. Çok çok seviyorum oğlumu, ama çok zorluyor.

Az önce yazıyordum bu şekilde sonra geldi öptü barıştık. İyice çocuğa döndüm 😁
 
Off bilemiyorum gerçekten ister miyim istemez miyim. Ya işte ya huyunu suyunu sevmezsem 😂 aynı evin içinde. Ya ne bilim alışmışız 2 kişi, is çıkarıyor bu kocam olacak adam başımıza 😂

Catisma elbette oluyor, huyu suyu da dogdugu andan itibaren farkli oluyor bu arada. Benim kizimin 40i ciktigindan beri ayak tirnaklarini kesmiyorum mesela. Su an 2 yasinda ayaklarini elletmez. Hicbir sebebi yok, cocuk doktoruyla da pedagogla da konuştum, huyu oyle cocugun bi sorunu yok dediler 😂 bu cok basit bi ornek ama istedigin herseyi yaptiramiyosun cocuguna, bunu anlatmaya calistim. Sevmemek gibi bi durum olmuyor bence. Sinir yipranmasi yasarsiniz sadece:)
 
Yaş 35 6 aylık evliyim , eşimle 2.5 yıldır birlikteyiz. Anne olma fikri çok uzak geliyor , eşimde şimdilik istemiyor , inşallah istemez de . Bana aşırı büyük sorumluluk geliyor , tatmadigimiz bir duygunun eksikliğini de hissetmeyiz gibi geliyor .
 
O zaman Almanyanın hatta Avrupanın çoğu vicdansız kadınlardan oluşuyor, burda 6 aylık bebek alan kreşler gayet talep görüyor. 6 ay 2 ebeveyn doğum izni kullanıyor, çocuğa sırayla bakıyorlar biraz anneanne dede yardım ediyor, çocuk zaten 9 aylık oluyor ondan sonra kreşe başlıyor gayet. Hayatından işinden kendinden vazgeçmeyen, paspas olmayan kadınlar vicdansız olmuyor merak etmeyin, yetiştirdikleri evlatlar da gayet düzgün insanlar.
Aaaa olur mu hiç?
Avrupa'daki insanlar ne kadar mutsuz!
Ama Ortadogu, hatta Afganistan falan öyle mi?
Hep kendileri büyütüyor çocukları. Nasıl da mutlu, nasıl da müreffeh ülkeler :işsiz:
 
Ya sizin için de çok erken olmuş gerçekten ama düşününce böyle şeyler insanin kafası çok da calismazken gençken daha kolay 😂 bana 17 yaşımda sorsalar yapılır ya derdim, bu kadar da hiç düşünmezdim yani😂 belki de 22 23 yaşında yapanlar daha haklıdır bilemiyorum, çok karşıyım normalde ama simdikinden kolay olduğuna da eminim🙄
Bence bu konuda haklısınız 25 yaşında anne oldum şuan düşünüyorum eşimle hiç ayrıntı düşünmedik anne baba olmak istedik sadece😄 30larda sanırım daha bi ayrıntı düşünüp temkinli oluyo insan
 
Ah Louder canım 🥰 teşekkürler yazdiklarin için, çok isteyen birisi için bile çok zor olabiliyorsa gerçekten benim gibi kararsız birisini daha da zorlayabilir. Belki de bambaşka bir şey olur benim de çok hoşuma gider bilemiyorum yaşamadan maalesef. Bu düşünceler esnasında hep kendi çocukluğuma, kendi aileme döndüm baktım. Çocuk fikrinden bu kadar uzak olmam sanırım kendi ailemde gizli. Problemli bir kardeş, ona benzer korkusu, eski nesil anne, aşırı panik ve de pasif baba. Aslında bizim kuşağın çoğunun ailesi işte yabancı değildir kimse, yeni nesil aileler nere eskiler nere😅 annem de çok çocuk sevmezdi, bizi de mutlaka sevdi yani ama şimdikiler görünce biz de çocuk mu olmuşuz yav diyorum bazen🙄 haksızlık mi ediyorum? Çoğu aile böyleydi ama daha iyisi de hep vardı. Ya ben de annem gibi olursam, çevremde daha iyileri olursa korkusu da var. Çok da sevemezsem. Yani severim de, herkes kadar sevemem belki. Bir hareketine lafına sinir olursam, soğursam. Bilemiyorum, herkesin kafasında dönüyor mudur bunlar acaba.
Kişiden kişiye değişir muhakkak. Benim ailemi abimi falan az çok bilirsin. Ben bile istediysem çocuk hahaha :D
Valla ben eski nesil annelik övmelere gıcık oluyorum. Eskiden satılan her ürünün içinde 500 tane katkı maddesi mi vardı mesela, o rahatlığı ne yazık ki biz yaşayamıyoruz.
Hareketine 6 aylıkken bile sinir olabiliyorsun :D ama o inanılmaz sevgi hep fonda. Sevmeme ihtimalin olduğunu düşünmüyorum
 
O zaman Almanyanın hatta Avrupanın çoğu vicdansız kadınlardan oluşuyor, burda 6 aylık bebek alan kreşler gayet talep görüyor. 6 ay 2 ebeveyn doğum izni kullanıyor, çocuğa sırayla bakıyorlar biraz anneanne dede yardım ediyor, çocuk zaten 9 aylık oluyor ondan sonra kreşe başlıyor gayet. Hayatından işinden kendinden vazgeçmeyen, paspas olmayan kadınlar vicdansız olmuyor merak etmeyin, yetiştirdikleri evlatlar da gayet düzgün insanlar.
Cherryciğim fikrimi söylemek istedim, 6 aylıkken ya da küçük yaşta kreşe vermek vicdansızlık diyemeyiz mecburiyetler varsa ama kreşe vermeyen de paspas olup kendinden vazgeçen kadınlar değil bence. Çocuğumu asla o kadar erken vermem, annesinden uzakta bırakmam ama kendimden vazgeçmiş de değilim. Doğrusunun bu olduğunu düşünüyorum ve mecburiyetim yok sadece
 
Eküride geldi 😂 sizin çocugunuz varmi cok merak ediyorum hic sanmiyorm cocugunuz oldugunu her anne el kadar emzikli bebegini kreşe verebilecek vicdana sahip degil malesef cok ihtiyaci olur verir bilemem genele bakildiginda herkesin yapacagi birsey degil
Ay ne saçma yorum yapmışsınız. Herkes vicdansız olduğu için çocuğunu kreşe veriyor zaten. Siz Türkiye'de yaşamıyor musunuz? Hayır aynı ülkede yaşıyorsak şartlardan nasıl bir habersiniz? En dandik kira olmuş 15-20 bin. Insanlar evde oturup çocuk bakmayı bilmediğinden değil yani. Millet geçim derdi yüzünden 2. Çocuğu bile yapamıyor artık.
 
Cherryciğim fikrimi söylemek istedim, 6 aylıkken ya da küçük yaşta kreşe vermek vicdansızlık diyemeyiz mecburiyetler varsa ama kreşe vermeyen de paspas olup kendinden vazgeçen kadınlar değil bence. Çocuğumu asla o kadar erken vermem, annesinden uzakta bırakmam ama kendimden vazgeçmiş de değilim. Doğrusunun bu olduğunu düşünüyorum ve mecburiyetim yok sadece
Bende sizinle aynı fikirdeyim mecburiyetler haricinde maddi sorunu olmayan sadece sıkılmışlık ve manevi tatmin için 6aylıkken kreş yanlış. Bi noktada çocugun hakkınıda gözetmek gerek benim arkadaşlarımda 3aylıkken başlayanlar oldu ama ya bakıcı ya aile büyüğü baktı en azından bireysel ilgi ve sevgi aldı kendi güvenli alanında(evinde)
 
Cherryciğim fikrimi söylemek istedim, 6 aylıkken ya da küçük yaşta kreşe vermek vicdansızlık diyemeyiz mecburiyetler varsa ama kreşe vermeyen de paspas olup kendinden vazgeçen kadınlar değil bence. Çocuğumu asla o kadar erken vermem, annesinden uzakta bırakmam ama kendimden vazgeçmiş de değilim. Doğrusunun bu olduğunu düşünüyorum ve mecburiyetim yok sadece
Ya haklısınız. Ben de bütün izinlerimi dibine kadar kullandım. Ama diğer üyeye göre ne anneligim kaldı, ne vicdanım.
İki gündür bir üyenin fikir sorması üzerine 1-2 yil ara verebileceğini ve 5-6 yıl ara vermenin kariyere büyük zarar verebileceğini söyledim defaatle. Bu bir realite, ne benim kişisel kararım ne kişisel fikrim.
Ha meslek uygundur 5 sene de ara verilir. Dönüp başlanır. İstersenirse hiç baslanmaz. Kimse gidip evinde çocuk bakanı zorla işe sokmaya çalışmıyor. Ama maddi başka bir güvence yoksa iş bırakmak risktir. Hali hazırda çalışan ve fikir soran birine fikrimizi ve piyasa koşullarını söyleyince kabahatli olduk.
 
Bende sizinle aynı fikirdeyim mecburiyetler haricinde maddi sorunu olmayan sadece sıkılmışlık ve manevi tatmin için 6aylıkken kreş yanlış. Bi noktada çocugun hakkınıda gözetmek gerek benim arkadaşlarımda 3aylıkken başlayanlar oldu ama ya bakıcı ya aile büyüğü baktı en azından bireysel ilgi ve sevgi aldı kendi güvenli alanında(evinde)
Türkiye şartlarında ve bu kültürde evet dediğiniz doğru olabilir.
Ama başka ülkelerde başka kültürlerde bütün çocuklar aynı şartlarda yetişiyor. Yarı zamanlı çalışma oluyor, kres sureleri bizdeki gibi 10 saat olmuyor vs. Her durum kendi içinde özel.
Bir de vicdansız diyen kişi mecburen ise başlayan anneleri daha da kötü hissettiriyor. Ben onları kastetmedim demek de çözüm değil. Sonuçta mecburen de olsa bebek bırakılmış oluyor o annenin hissi değişmiyor.
 
Bende sizinle aynı fikirdeyim mecburiyetler haricinde maddi sorunu olmayan sadece sıkılmışlık ve manevi tatmin için 6aylıkken kreş yanlış. Bi noktada çocugun hakkınıda gözetmek gerek benim arkadaşlarımda 3aylıkken başlayanlar oldu ama ya bakıcı ya aile büyüğü baktı en azından bireysel ilgi ve sevgi aldı kendi güvenli alanında(evinde)
Ha bir de şöyle bir durum var. Devlet memuruyum ve ülkemiz şartlarında en uzun annelik izni hakkımız var. (Umarim genele yayılır). Ben bütün izinleri kullanıp çocuğumu kreşe verdiğimde ahlanip vahlananlar oldu.
Memnun edemiyorsunuz yani kimseyi.
 
Ben tamamen çocuk sevgisini deneyimlemek istedim. Bu dünyadan anne-cocuk bağı kadar derin bir bağı anne tarafından deneyimlerinden gitmek istemedim. Gerçekten de şimdiye kadar benzeri olmayan bir sevgi çocuk sevgisi, hele ki ilk yıllar size muhtaç ve bağımlı bir canlı olması cok farkli bir his. Devamında da çocuğum özellikle iki yaşını geçtikten ve kendini ifade edebilmeye başladıktan sonra şunu da çok net anladım ki çocuğum da bu dünyada beni kimsenin sevmeyeceği kadar çok ve karşılıksız seviyor. Sadece sevmeyi değil sevilmeyi de baska bir boyutta deneyimliyorsunuz.
Ben de 5 senelik evliyim. 28 yaşındayım. Sizin yazdığınız bu paragraf beni anlattı tam olarak. Doyasıya sevmek ve sevilmek istiyorum ben de. Çok şefkatli ve empatik bir insanım bu özelliklerimi çocuğum için kullanmak istiyorum.
Maddi hazırlığımız tam var denemez biraz borcumuz var. Onun dışında mental olarak da hadi ben hazırım denebilecek bir durum değil gibi. İnsanın içinde hep bir kuşku kalıyor. Eşime de sorumluluğu paylaşır diyebilirim ama çocuğun ilk üç sene anneye bağımlı olduğu aşikar. Yorgunluğu göze almış durumdayım. Zaten çok enerjik biri değilim. İki üç seneye gücüm bu kadar olmaz gibi geliyor.
İki ay denedik olmadı, üstüne kistim çıktı vs. Psikolojik olarak da zor bir süreç sanki. Daha neler neler yaşanacak allah bilir.
Konu sahibesi, yalnız değilsin. Bu yola girdiğim halde kafamda çok sorular var.
 
Back