- 30 Temmuz 2015
- 347
- 548
-
- Konu Sahibi siyahinbeyazi
- #61
Allah mutlu huzurlu upuzun ömür versin evladınız ve size
Allah mutlu huzurlu upuzun ömür versin evladınız ve sizeBen tam 30 olduğumda bebeğimi kucağıma aldım. Uzun yıllık bir evlilikte, keyfi olarak yıllarca erteledim. Çocuk doğurmak , çocuğun sorumluluğunu almak vs beni hep korkuttu, hatta bu forumda, bazı konularda , bu duygularımı belirtmiştim. Şuan iyi ki daha fazla ertelememişim diyorum. Fikrim çok değişti. Hatta birkaç yıl önce olsaymış daha iyi olurmuş diyorum.
Tabii ki yeni evliliklerde, çok erken yaşlarda önermem ama illa ki çocuk düşünülüyorsa çok geçe bırakmamalı diye düşünüyorum artık.
Amin inşallah. Rabbim hayırlı zamanda , sağlıklı ve hayırlı bir evlat nasip etsin herkese.Allah mutlu huzurlu upuzun ömür versin evladınız ve size
28 ve 29 yaşımda anne oldum, şuan 36.Kusura bakmayın eksik bilgi vermişim
İlişkiniz genel olarak çok iyi ama arada her çiftte olduğu gibi tartışmalar olabiliyor.
Sorumlulukları genel olarak olarak bölüşürüz, elinden geldiğince bana yardım eder.
Eskiden ailesi olduğunu düşünüyordum ama şu an kesinlikle ben önceliğiyim hatta düğünden sonra hiç ailesiyle görüşmedi sayılır ben görüşelim desem de.
Maddi olarak iki memur maaşı kazanıyoruz, bu konuda da yeterli miyiz karar veremedim aslında.
Bakım konusunda evet sanırım biraz zorlanırımım ama aslında herkes zorlanıyor sanırım.
Yaşlarımızda ikimizin de 27
bence çok ideal, allah bağışlasın. hem bu olduğunuz yaşlar anne olmak için daha olgun yaşlar hem de çocuklarınızla yaş uçurumu olmuyor. sizin adınıza çok sevindim, ben de istiyorum darısı başıma <325 yaşında anne olmuşum şimdi 10 yaşında kızım yaş olmuş 35 ikinci kızım 4 yaşında kapattım daha çocuk defterini isteyenlere nasip olsun inşallah
Bu sapık adamdan tabi üre hemen. Aman eksik kalma
dün klima takmaya iki beyefendi geldi bize, benle yaşıt olan yanindakine surekli oğlum cekic ver vs diyodu içinden ne oğlu ya boyun kadar çocuk dedim.Şimdi hamile kalsanız 28 yaşında anne olacaksınız. Ha 28 ha 30 ne fark ediyor? 28de genç anne oluyor da 30da yaşlı anne mi oluyor?hani deseniz ki 6-7 sene düşünmüyorum. Zaten o yaşı kaçırmışsınız, 20de doğurmuyorsan öyle çok genç anne olunmuyor maalesef. Ha çok da şart mı bilemem. Hayatın ne getireceği belli değil. Yarına çıkacağımız bile belli değil. Evlilik oturmadan no. Genç anne olmak isteyen genç evlensin.
dün klima takmaya iki beyefendi geldi bize, benle yaşıt olan yanindakine surekli oğlum cekic ver vs diyodu içinden ne oğlu ya boyun kadar çocuk dedim.
Meğer adamın gerçekten ogluymuş benimle yaşıt 18 inde evlenmiş 20 yaşında oğlu var.
Bende o sırada 6 yaşındaki kızımın 40 derece sıcakta sıkıldım parka gideeek diye ağlama krizleriyle uğraşıyordum
28 yaş cocuk icin erken yaş değil ideal yaş olabilir ancak
Yorumlardan sonra insan ister istemez acaba diyor yaaazıcık pozitif yani yok mu şu bebişlerin bu arada ben biran önce cocuk isteyen birisi olarak yaziyorum
Ahahaha biraz şans sanırım bu işYorum yazmıyıcaktım ama mesajınızı görünce yazayım dedim.
6. Aylık evliyken hamile kaldım, 24 yaşında anne oldum şu an 20 aylık. Asla bir pişmanlığım yok. Bebeğimle yılda 2 kere tatile çıktım. Biri 1 hafta farklı illerde gezmeli. Ve gelmesi için uğraşmadım da karar verdiğimiz ilk ayda hamile kaldım halbuki herkes bana hemen olmayacak zaten demiştiHamileliğimin geneli sorunsuz olsa da son ay baya tansiyon sorunu yaşayıp 36. Haftada erkenden doğdu acil sezaryenle. Hep çok sevecen, güleryüzlü bi çocuktu. Hala öyle çok dışa dönük bana göre fazla sosyal elbette her çocuk gibi zorluğu oldu. Klasik uykusuz geceler emme sorunları küçük doğduğu için gelişimsel gerilikler. Yaşıtlarının kilosunu yakalaması daha yeni oluyo hala daha yaşıtlarından fazla kilo alıyor. Sanırım vücudunun kendini toplamak için yaptığı bişey. Fazla gerildiğim zamanlar da oldu fazla zorladığı hala oluyo. Şimdi bi de 2 yaş sendromu yaklaşırken aşırı inatçı bi çocuk olmaya başladı. Bunaldığım da oluyo bu arada. Kız kardeşime ayda yılda bir 1-2 saat emanet etmek, ya da uyurken kardeşimi evde bırakıp markete falan gitmek hariç nerdeyse hiç sorumluluğu üstümden azalmıyor. Çünkü bakıcak kimse yok. Bunun psikolojik yükü bazen fazla gelse de çok şükür yemesi uykusu sorunsuz bi bebeğim var. Çok kötü geçmiş bi hamilelikten mükemmel bi bebeklik deneyimi yaşayabileceğiniz gibi tam tersi de çok mümkün. Misal eşim 2. Bi çocuk hevesinde ama ben asla o topa giremem kendimi buna hazır hissetmiyorum. Zaten bedensel olarak o zamanki gibi sağlıklı da değilim. Aynı kolay süreci atlatamam. Herkesin yolculuğu farklı elimizden en iyisini dilemekten başka bişry gelmez. Allah gönlünüze göre versin
kac yasindasiniz? bir de kac aylik evlisinizMerhabalar herkese
Bir süredir iki seçenek arasında kaldım ve en doğru fikirleri sizden alabileceğime karar verdim o yüzden bu soruyu yazıyorum. Şimdiden okuyan ve cevaplayan herkese teşekkür ederim.
Ben yeni evliyim, eşimle düğüne kadar hep ilk birkaç yıl çocuk yapmayacağız, gezeceğiz, birbirimize doyacağız diye planladık. Fakat düğünden sonra eşim arada senden çocuğum olmasını çok istiyorum dedi karşılığında zamanı gelince, ekonomik olarak biraz toparlayınca ben de istiyorum vs dedim.
Bugünlerde sürekli olarak genç anne olup çocuğunun tabii ömrüm yeterse üniversite mezuniyetine, düğününe hatta çocuğu olursa çocuğuna yani özetle yetişkinliğine daha bilinçli bir yaştayken de şahit olmanın güzel bir duygu olacağını düşünmeye başladım. Ama bir yandan da evliliğimizin üzerinden en azından iki yıl geçsin mi acaba diye de düşünüyorum.
Siz ne düşünüyorsunuz? Sizin fikirlerinizi çok merak ediyorum.
Ahahaha biraz şans sanırım bu işgrnel olarak çocuktan sonra kendi hayatını bosvermek olduğunu farkettim galiba bu forumda
Evet tam olarak öyle oluyo. Doğum sonrası kilolsrımı veremedim hatta aldım, dişlerimde sorun var gidicek vaktim yok, kilonun getirdiği şeker var, hamilelikten sonra kalmış bi tansiyon problemi var, belimde tedavi olsam geçicek ama vaktimin olmadığı bi fıtığım var bu da hamilelikten sonra kaldı. Ben 26 yaşımda fiziksel olarak bi doğum daha kaldıramam ama Allah'tan bebeğim usluAhahaha biraz şans sanırım bu işgrnel olarak çocuktan sonra kendi hayatını bosvermek olduğunu farkettim galiba bu forumda
Umarım biran önce eski modunuza dönersinizÇocuk belirli bir yaşa gelene kadar kendi hayatini boş veriyorsun zaten.
Ben çocuktan önce haftada 3-5 gün en az 2 saat spor yapardım.
Sabah 6da ofise geçer akşam 5e kadar çalışır ordan spora uçardim.
Aksam 8 gibi ev, hafif bir yemek evde kitap, tv, sohbet, yatak.
Hafta sonlarim wellness, arkadaş, şehirler arasi kisa kocamaklar, kocamla gecen güzel vakit olarak geçerdi.
Şimdi bebeğim var. Yukaridaki yazdıklarımın 95% artık olmuyor (Tek becerebildiğim tatile cikmak, oğlum okul cağina gelsin oda yok olacak.)
Planliyamiyorum. Tam ablama ayarliyorum ben tüm gün sauna yapicam diye pat oğlum ishal oluyor. Ben kalıyorum.
Ben bide fazla geren bir anne değilim. Sağlıklı olduğu sürece akşama bir tarhana çorbası bile yetiyor bana.
Ne bilim, eşim zaten evde köle Isaura oldu. Daha fazla görev üstlenemez adam.
Benim eski hayatim biraz cok aksiyon doluydu. Bu sebepden atara uçurumlar var.
Bazi kadinlar bebekten öncede fazla aktif olmuyorlar onlara fazla koymuyor bebekli hayat
YaaaEvet tam olarak öyle oluyo. Doğum sonrası kilolsrımı veremedim hatta aldım, dişlerimde sorun var gidicek vaktim yok, kilonun getirdiği şeker var, hamilelikten sonra kalmış bi tansiyon problemi var, belimde tedavi olsam geçicek ama vaktimin olmadığı bi fıtığım var bu da hamilelikten sonra kaldı. Ben 26 yaşımda fiziksel olarak bi doğum daha kaldıramam ama Allah'tan bebeğim uslu
Evet ama bi çoğu ben im dikkatsizliğim. Planlamadan sonra diş doktoruna gitsem şimdi böyle olmazdı, kiloma dikkat edebilseydim şeker çıkmazdı hamileyken bi değerlerim çok güzeldi, tansiyona doktor ilaç verdiğinde uyabilseydim belki kalmazdı şu an hissetmiyorum bende ölçmeyi bıraktım, fıtık içinde doktora gittim ama yoğunluğumdan ilacı ve fizik tedaviyi devam ettiremedim zaten çok küçüktü gittiğimde o zamanki gibi zorlanmıyorum. Yani aslında ben kendimi geri plana atıp önemsiz gördüğüm şeyler yüzünden de böyle oldu. Size nasip olursa bebekle ilgilenmek için kendinizi önemsememezlik etmeyin. Size verebileceğim en büyük tavsiye bu. Yani zamanında dikkatli olsaydım şimdi bu sorunlar böyle yükselmezdi. Biraz kendi kendime yaptım. Ama işte destek olacak hiç kimse olmayınca hastaneye bile çocukla gidiyosun. O kadar zor ki bu durum. Sırf bu sebep bile geri plana atmama tek başına yetti diğerlerini saymıyorum. Okuyan varsa bu yorumu kendinize bunu yapmayın benim gibi olmayın kamu spotu olsunYaaasağlık problemleri önemli ama dikkat edin nolur allahtan bebişiniz usluymuş ama
Umarım biran önce eski modunuza dönersinizçocuk güzel bisey ama aktif bir insan için zor galiba hızlıca büyüsün insallahhh