Selamlar, burayı ben uzun zamandır üye olmadan takip ediyordum. Bayram dolayısıyla kuzenimler misafirliğe geldi, dertleştik o kadar dolmuş ki o kadar şeyler anlattı ki doğrusu aklıma buraya sormak geldi. Kendisine yardımcı olmak istiyorum ama elimden gelen birşey olmadı. Buradaki cevaplarla belki ona çıkar bir yol gösterebilirim.
Kuzenim 36 yaşında erkek ve son 4 aydır resmen hayatı zindan olmuş o anlattıkça ben dertlendim. Ne yazık ki kendisi kafasında evliliğini tamamen bitirmiş ama çocuktan dolayı bunu asla yapamam diyor. Eşini bayram nedeniyle bugün sabah annesinin evine bırakıp gelmiş. Gidip alasım dahi gelmiyor diyor.
Bunlar 7 yıldır evliler ve 2.5 yaşında bir erkek çocukları var. Dışarıdan biz hep mutlu görüyorduk, hiç sorunları yok gibi görüyorduk ama son 4 aydır resmen kuzenim erimiş bitmiş. En son 6 ay önce görmüştüm, o günden bu güne tam 11 kilo vermiş.
Eşi sürekli kuzenim ne derse tersini diyor, milletin içinde dahi eşim konuşurken lafa dalıyor, onun anlattığının tersini söylüyor, milletin içerisinde sen onu yapamazsın, sen bunu yapamazsın gibi şeyler söylüyor. Bu son 4 aydır artık dayanılmaz hal aldı diyor. Sürekli bir tartışma çıkarma çabası, normal bir şey dahi söylerken bağırarak, azarlayarak söylemesi, kuzenimi hiçbir şey için takdir etmemesi, kuzenim kendisiyle ilgili ya da işiyle ilgili bir şey anlatırken onu kesip durması gibi şeyler artık çileden çıkarmış.
Kuzenim Makine mühendisi olarak çalışıyor. İyi bir işi, iyi bir geliri var. Kendilerine ait evleri, arabaları falan da var. Yani maddi olarak bir sorunları yok. Kendi halinde, kimseye zararı olmayan, herkesle iyi anlaşan birisi olarak bilinir zaten.
Kuzenimin herhangi bir alkol ya da sigara gibi bir alışkanlığı, arkadaş ortamıyla dışarı çıkmak gibi bir alışkanlığı da yok.
Eskiden ayda bir çıkardım sorun olmazdı, şimdi 2 ayda bir çıkıyorum, eve geldiğimde ise resmen mahkeme duvarı ile karşılaşıyorum diyor.
Anlayacağınız artık bardak taşma noktasına gelmiş. Ben tamamen bitirdim lakin çocuk benim mabedim diyor. Asla onu bırakamam, onsuz onu görmeden 1 gün dahi geçiremem diyor. E şimdi boşansam mahkeme büyük ihtimal çocuk küçük olduğu için ona verecek diyor.
Çocuk aşırı derecede babasına düşkün yani babası tuvalete dahi gitse çocuk tuvaletin kapısından bir an olsun ayrılmıyor. Asla anne diye ağlamıyor, asla annesinden bir şey istemiyor. Tamamiyle çocuğun herşeyi baba olmuş durumda.
Haliyle çocuk böyle olunca baba da çocuğa ayrı bir düşkün olmuş.
Bu durumda kuzenim ne yapabilir? Onun düşüncesi çocuk 8 yaşına gelene kadar bu evliliğe sabretmek, 8 yaşından sonra boşanmak. Ama böyle de devam ederse ben 8 yıl göremem kanserden, stresten ölürüm diyor.
Öyle kalabalık bir sülale değiliz. Fikir alabileceği bir büyüğü de yok. Ben düşündükçe dertleniyorum. Sizce bu işin içinden nasıl çıkılır?
Kuzenimi burada anlatmak istemedim. Çünkü övüyor gibi olur. Sonuçta akrabayız. Ama şu kadar diyeyim, dünya iyisi birisidir. 7 yaşında çocukta deli olur, 70 yaşında amcalarda teyzelerde. O kadar güleryüzlü birisiydi ki, şuan resmen hayat enerjisi elinden alınmış gibi
Allah iyiliğini versin
