- 14 Haziran 2019
- 14.483
- 70.246
-
- Konu Sahibi siyahinbeyazi
- #41
Benim bebeğimden önce elimde büyüyen iki yeğenim vardı. Ama net bir şey diyebilirim. Yeğen bile olsa çocuk kadar zor olmuyor. Bir çocuğun tüm sorumluluğunu üstlenmek bir kaç saat sevmekle bir değil.bir de herkesin biyolojik gelişimi bir değil. ben mesela 1-2 senedir bebek cocuk sevmeye başladım. ondan once aşırı nötrdüm hatta sevmezdim. şuanda da başkasın bebeğini sevip oynayıp geri iade edecek kadar cok bebek seviyorum. :)
bir de herkesin biyolojik gelişimi bir değil. ben mesela 1-2 senedir bebek cocuk sevmeye başladım. ondan once aşırı nötrdüm hatta sevmezdim. şuanda da başkasın bebeğini sevip oynayıp geri iade edecek kadar cok bebek seviyorum. :)
kesinlikle. hadi sizin zamanınz 6-7 yıl onceki 32 yaş. şimdiki 30 başları zaten evlenme yaşı oldu. 6-7 senede sosyal hayat cok değişti ve değişiyor. ben de belki olgunluğu gelmeden, belli hayat heyecanları yaşanmadan bebeği erken buluyorum. nasipse zaten dediğiniz gibi geliyor gitmiyor. oldukça realist bi insanım, bebeğin sadece instaya mutlu aile fotusu atmaktan ibaret olmadığını tahmin edebiliyorum. :) allah bağışlasın sizinkini de.Benim bebeğimden önce elimde büyüyen iki yeğenim vardı. Ama net bir şey diyebilirim. Yeğen bile olsa çocuk kadar zor olmuyor. Bir çocuğun tüm sorumluluğunu üstlenmek bir kaç saat sevmekle bir değil.
İlk bir sene emzir uyut emzir döngüsünde geçiyor. Uykusuzluk zaten zorluyor. O ilk sene en iyi evliliği bile sarsıyor.
Sonrasında iki yaş sendromu, memeden kesme, tuvalet terbiyesi, okula alıştırma, okul hastalıkları parkurları var. Hepsi birbirinden zor.
Benimki 6,5 yaşında hala çok zor. İki sevip bırakamıyoruz
sağlıkla, analı babalı büyüsün.Ben vallah mincik mincik sadece kendi çocuğumu seviyorum
9 sene önce evlendik biz oğlum 6,5 yaşındakesinlikle. hadi sizin zamanınz 6-7 yıl onceki 32 yaş. şimdiki 30 başları zaten evlenme yaşı oldu. 6-7 senede sosyal hayat cok değişti ve değişiyor. ben de belki olgunluğu gelmeden, belli hayat heyecanları yaşanmadan bebeği erken buluyorum. nasipse zaten dediğiniz gibi geliyor gitmiyor. oldukça realist bi insanım, bebeğin sadece instaya mutlu aile fotusu atmaktan ibaret olmadığını tahmin edebiliyorum. :) allah bağışlasın sizinkini de.
Kız kardeşim 22 yaşında evlendi 24 ilk 30 da ikinci çocuğu oldu. Çocuk anne için muhteşem bir sevgi ama 40 yaşına girdiği şu günlerde hayatını hiç yaşamamış olmaktan yakınıyor zaman zaman. Bazı şeyler vaktinde güzel hayatınızı yaşayın çocuk büyük bir sorumluluk çünkü , olduktan sonra yaşamınız bir daha eskisi gibi olmayacak, evliliğin oturması içinde biraz zaman lazım acele etmeyin o yüzdenMerhabalar herkese
Bir süredir iki seçenek arasında kaldım ve en doğru fikirleri sizden alabileceğime karar verdim o yüzden bu soruyu yazıyorum. Şimdiden okuyan ve cevaplayan herkese teşekkür ederim.
Ben yeni evliyim, eşimle düğüne kadar hep ilk birkaç yıl çocuk yapmayacağız, gezeceğiz, birbirimize doyacağız diye planladık. Fakat düğünden sonra eşim arada senden çocuğum olmasını çok istiyorum dedi karşılığında zamanı gelince, ekonomik olarak biraz toparlayınca ben de istiyorum vs dedim.
Bugünlerde sürekli olarak genç anne olup çocuğunun tabii ömrüm yeterse üniversite mezuniyetine, düğününe hatta çocuğu olursa çocuğuna yani özetle yetişkinliğine daha bilinçli bir yaştayken de şahit olmanın güzel bir duygu olacağını düşünmeye başladım. Ama bir yandan da evliliğimizin üzerinden en azından iki yıl geçsin mi acaba diye de düşünüyorum.
Siz ne düşünüyorsunuz? Sizin fikirlerinizi çok merak ediyorum.
Kocası sapık bunun bi de yaBenim bebeğimden önce elimde büyüyen iki yeğenim vardı. Ama net bir şey diyebilirim. Yeğen bile olsa çocuk kadar zor olmuyor. Bir çocuğun tüm sorumluluğunu üstlenmek bir kaç saat sevmekle bir değil.
İlk bir sene emzir uyut emzir döngüsünde geçiyor. Uykusuzluk zaten zorluyor. O ilk sene en iyi evliliği bile sarsıyor.
Sonrasında iki yaş sendromu, memeden kesme, tuvalet terbiyesi, okula alıştırma, okul hastalıkları parkurları var. Hepsi birbirinden zor.
Benimki 6,5 yaşında hala çok zor. İki sevip bırakamıyoruz
çevreyle alakalıdır9 sene önce evlendik biz oğlum 6,5 yaşında
ilkokulda oğlum. Velilerin hepsi 40+ tek bir çift çok genç ona da şaşırıyoruz hala
Teşekkürler
Ben de özel okul velisiyim. Geneli 30+ yaşta anne olmuş evetçevreyle alakalıdır
Bodrum gibi bir yerde kuzenim 40+ yaş tek veli oldu hep, mesela 2 çocuğun birini 35 öbürünü 40 da doğurdu
çünkü
dışardan çalışmaya filan gelen kişilerin pek öyle burada ailesi yok, ya bekar hayatı ya aile memlekette vs. kuzenimin olduğu mahalle fazla lüks bir mahalle (onlar iş sebepli saatlerden dolayı mecbur orada oturuyorlar, yoksa oturamazlar)
buranın yerlisi 18 yaşını bitirse hemen kaçabilir, (her gittiğimde yerli komşularını duyuyorum, kaçmayanı hayırlı evlat öyle bir ortam yani) zor duranı da 20-22 yaşında evleniyor ve hemen çocuk yapıyor...
zengini de özel okula veriyor normal halkın çocuğuyla aynı okula gitmiyor
Önce ikiniz de bir doktora görünün. Sağlık açısından bir problem yoksa 2 yıl erteleyin biraz birbirinize zaman ayırın. 2 yıl sonra çocuk dogurunca da hayalinizdeki genç annelerden olursunuz.Merhabalar herkese
Bir süredir iki seçenek arasında kaldım ve en doğru fikirleri sizden alabileceğime karar verdim o yüzden bu soruyu yazıyorum. Şimdiden okuyan ve cevaplayan herkese teşekkür ederim.
Ben yeni evliyim, eşimle düğüne kadar hep ilk birkaç yıl çocuk yapmayacağız, gezeceğiz, birbirimize doyacağız diye planladık. Fakat düğünden sonra eşim arada senden çocuğum olmasını çok istiyorum dedi karşılığında zamanı gelince, ekonomik olarak biraz toparlayınca ben de istiyorum vs dedim.
Bugünlerde sürekli olarak genç anne olup çocuğunun tabii ömrüm yeterse üniversite mezuniyetine, düğününe hatta çocuğu olursa çocuğuna yani özetle yetişkinliğine daha bilinçli bir yaştayken de şahit olmanın güzel bir duygu olacağını düşünmeye başladım. Ama bir yandan da evliliğimizin üzerinden en azından iki yıl geçsin mi acaba diye de düşünüyorum.
Siz ne düşünüyorsunuz? Sizin fikirlerinizi çok merak ediyorum.
1-2 sene evliliğinizi deneyimleyin.. Eşinizi iyice tanımaya çalışın zira evlilik sevgililiğe benzemezKusura bakmayın eksik bilgi vermişim
İlişkiniz genel olarak çok iyi ama arada her çiftte olduğu gibi tartışmalar olabiliyor.
Sorumlulukları genel olarak olarak bölüşürüz, elinden geldiğince bana yardım eder.
Eskiden ailesi olduğunu düşünüyordum ama şu an kesinlikle ben önceliğiyim hatta düğünden sonra hiç ailesiyle görüşmedi sayılır ben görüşelim desem de.
Maddi olarak iki memur maaşı kazanıyoruz, bu konuda da yeterli miyiz karar veremedim aslında.
Bakım konusunda evet sanırım biraz zorlanırımım ama aslında herkes zorlanıyor sanırım.
Yaşlarımızda ikimizin de 27
Nesi var adamın?Bu adamla göz göre göre evlendiyse koştura koştura doğurur da zaten.
25 yaşında anne olmuşum şimdi 10 yaşında kızım yaş olmuş 35 ikinci kızım 4 yaşında kapattım daha çocuk defterini isteyenlere nasip olsun inşallahbence böyle durumlarda şu yapılmalı. diyelim sizin için uygun olan zaman 2 yıl sonrası ise 1 yıl gezin tozun eşinizle , sadece ikinizin geçirdiği bir dönem de olsun. 1 yıl geçince de denemelere başlayın. artık çocuk da hemen olmuyor ki. normal sağlıklı bir çift bile 1 yıl içinde anca gebeliği yakalıyor.
kendi fikrimi söyleyeyim bence 26dan öncesi bana hep erken geliyor. 25 ile 32 yaş arası anne olmak için çok güzel yaşlar. ama tabii burada en önemlisi sizin istek ve öncelikleriniz.
3 çocuk annesi olarak yazıyorum genç yaşta (19) anne oldum gençlik bunun gibi olur,şuan yaş olmuş bilmem kaç 3.5 yaşında bebem var ama enerjimmi azaldı yoksa folik asit çok kullanımda bu çocuk böyle hareketli anlamadım,ayrıca alAllah uzun sağlıklı ömür versinde 60 yaşında gör mutluluklarını farketmez,ama önce az biraz gezin,düşün çocuklara bayılan biri olarak söylüyorum bunuMerhabalar herkese
Bir süredir iki seçenek arasında kaldım ve en doğru fikirleri sizden alabileceğime karar verdim o yüzden bu soruyu yazıyorum. Şimdiden okuyan ve cevaplayan herkese teşekkür ederim.
Ben yeni evliyim, eşimle düğüne kadar hep ilk birkaç yıl çocuk yapmayacağız, gezeceğiz, birbirimize doyacağız diye planladık. Fakat düğünden sonra eşim arada senden çocuğum olmasını çok istiyorum dedi karşılığında zamanı gelince, ekonomik olarak biraz toparlayınca ben de istiyorum vs dedim.
Bugünlerde sürekli olarak genç anne olup çocuğunun tabii ömrüm yeterse üniversite mezuniyetine, düğününe hatta çocuğu olursa çocuğuna yani özetle yetişkinliğine daha bilinçli bir yaştayken de şahit olmanın güzel bir duygu olacağını düşünmeye başladım. Ama bir yandan da evliliğimizin üzerinden en azından iki yıl geçsin mi acaba diye de düşünüyorum.
Siz ne düşünüyorsunuz? Sizin fikirlerinizi çok merak ediyorum.
Merhaba, 29 unda anne olmuş gibi olarak yazıyorum. Çocuk sahibi olmak kolay, ama dünyaya geldikten sonra tek başınıza olacaksanız onun büyümesinde biraz daha bekleyin gerekirse sizde eşinizde çocuk fikrine bakımına yönelik en çokta sabır konusunda birbirinize telkinler verip sohbetler edin. :)) Bu sırada da birbirinize doymuş olursunuz. Evliliğinin 2. Ayında hamile kalmış biri olarak, sagliksal durumlardan ötürü çocuğu hemen yapmam gerekmeseydi 2 sene istemezdim. :)Merhabalar herkese
Bir süredir iki seçenek arasında kaldım ve en doğru fikirleri sizden alabileceğime karar verdim o yüzden bu soruyu yazıyorum. Şimdiden okuyan ve cevaplayan herkese teşekkür ederim.
Ben yeni evliyim, eşimle düğüne kadar hep ilk birkaç yıl çocuk yapmayacağız, gezeceğiz, birbirimize doyacağız diye planladık. Fakat düğünden sonra eşim arada senden çocuğum olmasını çok istiyorum dedi karşılığında zamanı gelince, ekonomik olarak biraz toparlayınca ben de istiyorum vs dedim.
Bugünlerde sürekli olarak genç anne olup çocuğunun tabii ömrüm yeterse üniversite mezuniyetine, düğününe hatta çocuğu olursa çocuğuna yani özetle yetişkinliğine daha bilinçli bir yaştayken de şahit olmanın güzel bir duygu olacağını düşünmeye başladım. Ama bir yandan da evliliğimizin üzerinden en azından iki yıl geçsin mi acaba diye de düşünüyorum.
Siz ne düşünüyorsunuz? Sizin fikirlerinizi çok merak ediyorum.
Ben tam 30 olduğumda bebeğimi kucağıma aldım. Uzun yıllık bir evlilikte, keyfi olarak yıllarca erteledim. Çocuk doğurmak , çocuğun sorumluluğunu almak vs beni hep korkuttu, hatta bu forumda, bazı konularda , bu duygularımı belirtmiştim. Şuan iyi ki daha fazla ertelememişim diyorum. Fikrim çok değişti. Hatta birkaç yıl önce olsaymış daha iyi olurmuş diyorum.Yorumlardan sonra insan ister istemez acaba diyor yaaazıcık pozitif yani yok mu şu bebişlerin bu arada ben biran önce cocuk isteyen birisi olarak yaziyorum