Çocuk İstemek... Maddi kaygılar, kararsızlıklar...

Maddi durumunuz bu ülkede hiçbir Zaman çok çok iyi olamayacak
Yaşınız çok müsait bence en az bir bebeğiniz olsun
En azından suanda deneyin , kontrollere falan gidin belki prüzler çıkar onları halledersiniz
Ama ertelemeyin ileriki yaşlarda zor oluyor bebek bakımı .
 
Esim tek çalışıyor, İstanbul'da yaşıyoruz. Maaşı sizden az. 1+ ikiz toplam üç çocuk var. Çok şükür yetiyor. Kredi borcu yok ama kızımız özel okul gidiyor. Ev kira. Zorlanmıyoruz bence. Bir şekilde yetiyor.
Çocuklarınız ne yiyip içiyor , ne giyiyor çok merak ettim
Yani benim bir bebeğim var masrafı o kadar çok ki
Her ay en az 1500 TL ona harcıyorum
Siz nasıl zorlanmadan yetiriyorsunuz
Bende mi bir tuhaflık var?
 
biliyorum defalarca soruldu ama ben de kendi durumumdan bahsetmek ve fikir almak istiyorum.

2019 ağustos ayında evlendik. yani 1,5 senedir evliyiz. öncesinde de 1,5 yıllık sevgililik var. yaşlar ben 29, eşim 27. buçukluyuz hatta. evliliğimizle ilgili hiç bi sorun yok. eşim benden çok yemek yapar. temizlik vs de yapar, kesinlikle işten kaçmaz. yani çocuğun bakımı konusunda elinden geleni yapacağına eminim. yani manevi olarak bir korkum yok. yüzde yüz istediğimden emin miyim? hayır değilim ama kimse değildir diye düşünüyorum. aklımızdaki en erken tarih mayıs gibi denemelere başlamak.

toplam gelirimiz şu an 9bin(yeni yıl zamlarıyla biraz daha artar). sabit giderimiz de dönem dönem eklenen taksitlerle birlikte 5-6 bin civarı + mutfak masrafı.
3 sene sürecek bir araba kredimiz var, aylık 2.500 tl
ev kira. çocuk da olursa ev hayal olur diye düşünüyorum çünkü kayda değer bir peşinatımız yok. 50bin gibi bir altınımız var sadece. evimiz 2+1. kedimiz de var, o yüzden pek sığamıyoruz aslında. evden memnun değilim pek ama kiradan kiraya taşınmak çok manasız geldiği için oturuyorum. bir de konumuna vs göre kirası idare eder. 1100 tl. haziranda zam gelir. ankara batıkentteyiz bu arada.

kenarda birikimiz var altın harici. ama o da doğum masraflarına filan gider. aslında özelde doğurma hevesim yok ama panik biriyim biraz o yüzden devlet zor olur. yakın doğum hastanesi yok zaten. medicalpark var 10.000 civarıdır sanırım. bu da ayrı bi başlığın konusu olsun.

eşim de ben de cumartesi çalışmıyoruz ama eşim hazirandan sonra cumartesi çalışacak sanırım. iş yüküm artarsa belki ben de çalışırım ama iş arkadaşlarım anlayışlılar, yardımcı olurlar diye düşünüyorum. önceki işimde işten çıkar, kreş yaşına kadar kendim bakarım diyordum çünkü işim dandikti. bu işim ise iyi. istifa edip gidemem. 6 aylık ücretsiz izinden sonra işe başlarım. asıl kafamı kurcalayan da bu.

maaşım net 3.000. şu an bir çocuğum olsa heralde maaşı olduğu gibi bakıcıya vermem gerekirdi. o zaman da çalışmak manasız geliyor. benim ailem uzakta oturuyor, kardeşim engelli. yani annem devamlı bakamaz. eşimin ailesi yakın oturuyor. aramız da çok iyidir. maddi olarak da yardımcı olurlar sağolsunlar. düşünceli insanlar aynı zamanda. davet ederiz, size zahmet olmasın der gelmezler, siz gelin derler. kayınpederim yemek bırakmaya gelse asla içeri girmez. çalışmadığım dönemde dahi kayınvalidem haftada bir yemek gönderirdi. öyle insanlar yani. ama çocuk bakımı başka iş. kayınvalidem güçsüz, rahatsızlıkları olan biri. teklif etmem yani gel bak diye. gönüllü olacağını da sanmam zaten herkesin bir düzeni var, belli yaşa gelmiş, zor artık. ha yardımcı olur mu olur, ama devamlı olmaz. bir de zor dönemler, iyiyken kötü olmak istemem. bu durumda kreş yaşına kadar maaşımı olduğu gibi bakıcıya mı vereceğim tereddütleri var aklımda.

ne diyorsunuz? nasıl yapıyorsunuz? öyle konuşalım diye geldim.

teşekkürler şimdiden.
Öncelikle herşey böyle planladığınız gibi olsa keşke. O kadar çok hesapta olmayan şeyler çıkıyor ki. Bir kere hemen olur zannettiğiniz hamilelik aylar geçiyor olmuyor. En önemlisi bu zaten. Sonra yaptığınız hesap çarşıya tutmuyor. Bence çocuk istiyorsanız ve oturmuş bir evliliğiniz varsa hiç düşünmeden üçe beşe takılmadan yapın. Kararsızsanız biraz daha bekleyin
 
Pervasızca önüne sonuna bakmadan bebek yapmak ne kadar yanlışsa çok fazla didiklemek, hesaplamak da yanlış bence.
Yaşınız müsait, maddiyat da iyi, ev alırsınız yine, henüz yeni evli sayılırsınız, daha neler olur.
Batıkent deyince ben yorumlamak istedim.
Ben de Batıkent te yaşıyorum. 5 ay önce buradan ev aldım. 10 yıllık evliyim, 3 de çocuk var.
Çalışmıyorum,maaşımız sizden bir tık daha fazla.
Bebeğimi sizin evlendiğiniz ayda doğurmuşum geçen sene:) Özel Bilgi Hast. doğum yaptım.
2.500 e.
10 bin de ne ola?
Ne yapıyorlarmış yani?
Ben bu tür hastaneleri soyguncu olarak adlediyorum. Doğumun 10binlik nesi olabilir.
Pekala da güzel bir doğum oldu, gebelik boyunca da doğumda da ne hastaneden ne doktorumdan bir olumsuzluk yaşamadım.
Hani bence herşeyin yolu var. O hastane olmaz başkası olur.
Ev almamıza gelince hiç hesapta yokken bir anda kısmet oldu.
3 çocuk var. (ikiz+1) hani ev yokken neden 3 çocuk doğurdun derseniz bilmem ev şart değildi derim.
Biraz hesabını bilince herşey oluyor bence, evet herşey çok pahalı, geçenlerde markete gittik 609 civarı tuttu ve elle tutulur birşey almamıştık.
Ben gıdadan pek kısmam. Bu sene pandemi dolayısıyla giyimden kıstım baya.
Yeni birşey almıyoruz nasılsa evdeyiz.
Çocuklarıma birer palto aldık, ona bile "almasa mıydık nasılsa evdeyiz" diye pişman oldum sanki ama. Almıyoruz yani.
Bir yerden kısılıyor tercihe göre.

Herkese bolluk bereket versin Allah, ülkemize...
Çok zor gerçekten artık.
Ama siz yine de fazla fazla düşünmeden gönlünüzden geçenleri değerlendirin derim🤗

Banlıydım da çözülünce ilk size yazdım ondan böyle uzun yazdım sanırım 😆😆
 
Ben 21 yaşındayım hamileyim yeni. 1 sene birikim sonucu ev aldık çok şükür benimde ilk ev almakti aldık çok şükür. Birazda birikim yapabildik kitaplar vs okudum hala okuyorum biraz da hazır hissetmekle sanırım. Ne kadar okursam arastirsam da tam olarak oldu diyemeyecegimi farkettim. Ama kesin düşünüp korunmayi birakin derim çünkü arkadasim nasilsa hemen olmaz diyerek korunmadi şimdi kara kara düşünüyor.
 
Tatlım 20 sene önce mümkündü dediklerin ama şu an hayal...anne olunca daha ilk çocukta göreceksin aradaki farkı, artık çocuklar rızkıyla değil borcuyla geliyor, iyi ebeveynlik de çocuğunu iyi beslemekle başlar, aç çocuğun başını okşamakla karnı doymuyor maalesef
1.5 yaşında bir kardeşim var. 5 kardeş, 2miz üniversite okuyorken (ben şehir dışında), biri lise ve biri de ilkokulda. Üstelik bu iki küçük de dershaneye gidiyor. Daha yeni ev aldık 3 ay önce kiradaydık. (*Birikmiş de yoktu sadece arabayı sattılar ve kredi çektiler) Şükürler olsun her ihtiyacımız karşılandı. İsraf olmaması şartıyla hiçbir şeyden de kısmadık. Ha sonra kardeşim doğdu, yine zorlanmadık. Anne değilim diye dünyayı toz pembe görmüyorum yani :) Velhasıl genelgeçer bir şey değil sizin dediğiniz. Benim inancım bu şekilde, çevremde de hep aynısını gördüm. Ve hala aynı şeyi düşünüyorum. Bir çocuğa o sevgiyi, ilgiyi ve eğitimi verebilmek önüne bir tas çorba koyabilmekten daha zordur. 20 sene önce de Rabbimiz vardı şimdi de var, rızık Allahtan beklenir telaşına düşülmez. Ama paranın telaşına düşülür, bakınız düşülüyor da.
 
Hersey uygun gayet. Bebek basına masrafı genel olarak yuvarlak 2000gibi düşünün
Saglık gıderlerı, mama, bez, kıyafet, esya vs ona gore bır bılanco cıkar ortaya. Bebek bakımı yas gectıkce zor gelıyor malesef. Oglumu 31in sonunda ıkızlerı de 33un basında kucagıma aldım. Oglandakı enerjım asla yok ıkızlere. Resmen gun gectıkce daha da zorlanıyorum cok yoruluyorum ama sevgılerı omre bedel. :anneadayı::KK200::anne:
 
Cebeci evleri cok eski kiz o fiyata bir ev en az 25yasinda bir binadadir diye dusunuyorum.

Yatirimlik ev 2 eve paran varsa olur bence, birinde oturursun digerini kiraya verirsin. Obur turlu zaten eski bir ev, kiraya vermek de evi eskitiyor yani kiracilari cikarayim ben oturayim durumu olmaz ev sahibesi icin. Oraya verecekleri 120.000i kendi oturacaklari ev parasinin ustune koyup gonullerince bir yer almalari daha makul. Konu sahibesinin gerlirine ve hayat sartlarina bakarak ha diyince 120.000 lirayi cikip verebileceklerini dusunmuyorum.
Benimde bi akrabam çok eski bi ev aldı Ankara’da 180.000 fiyatı hemen hemen. İçine 30 bin harcayıp çok güzel bi ev çıkarttı ortaya. Şimdi 350ye satabiliyor maksimum 2 sene olmuştur alalı. Ev fiyatları arttı filan tabi ama bizde mesela şimdi aynı şeyi yapmayı düşünüyoruz aynı yerden bakıyoruz 250den aşağıya yok. Gerçekten içleri de inanılmaz kötü. Ama al-yaptır-sat mantıklı demekki diye düşünüyorum. Satana kadar da otur kira derdin olmasın.Biz eşimle hep lüks yerlere bakıyoduk bu güne kadar öyle olunca tabi bu fiyatlar ne filan oluyoduk. Ama amaç sadece ev almaksa bi şekilde yatırım yapmaksa yer çok önemli mi bilemiyorum artık. Bizim sattığımız ev de içi mükemmeldi,kocamandı ama yeri çok kötüydü yatırım olarak düşünüp almıştık 1 sene olmadan çok iyi kârla sattık. Bu seferde oranın insanıyla uğraşıyorsun ama işte oturduğun sürede. Aman her yerde böyledir heralde ama bazen daha küçük bi yere taşınıp orda yaşamak istiyorum. Zor işler bunlar.
 
Valla çocuk için plan tutmuyor, hele ev almayı hiç beklemeyin. Ben şu an ücretsiz izindeyim, 5-6 ay sonra dönüyorum kısmetse işe ve eşim 8000 alıyor maaş. 5000i ev ödüyoruz, 3000 ile de geçiniyoruz İstanbul’da. Ama zorlanıyoruz yani şöyle ki kendimize don bile almıyoruz öyle diyeyim. 2 yıldır hiçbir şey almadık kendimize. Üstelik emzirdiğim için mama masrafımız da hiç olmadı.
Bir de bir kaç yıl boşa çalışırsınız gibi görünür masraflar yüzünden ama sonrası hem size hem evinize de kar kalır, o yüzden bakıcıya vereceğime kendim bakarım çok doğru bir mantık değil. 2-2.5 yaşında kreşe başlatırsınız.
Gerçi ben de kreşe başlatacaktım ama şu an kreşler bir açılıp bir kapandığı ve pandemi olduğu için annem bakacak. Dediğim gibi kaba taslak bir plan olsun ama zaten planlar tutmuyor.
Ikızlerımı emzırerek 5.aylarına getırdım. Sımdı sutum gıttıgı ıcın mecburen mama yedırıyorum. Mamanın 1kutusu 84tl x 2 cocuk 2tam günde bitiyor. Migrosa girmiştim mama almak ıcın arabaya 20kutu aldım. Zaten öyle de boyle de ben alacagım barı uzun sure cıkmam dıye. Kasıyer bana cocuk esırgeme kurumuna mı gotureceksınız dıye sordu :bicak: allah sütü olmayıp mama almak zorunda olan ailelere yardım etsin gerçekten. Durumum iyi oldugu halde yetistiremiyorumo_O
 
biliyorum defalarca soruldu ama ben de kendi durumumdan bahsetmek ve fikir almak istiyorum.

2019 ağustos ayında evlendik. yani 1,5 senedir evliyiz. öncesinde de 1,5 yıllık sevgililik var. yaşlar ben 29, eşim 27. buçukluyuz hatta. evliliğimizle ilgili hiç bi sorun yok. eşim benden çok yemek yapar. temizlik vs de yapar, kesinlikle işten kaçmaz. yani çocuğun bakımı konusunda elinden geleni yapacağına eminim. yani manevi olarak bir korkum yok. yüzde yüz istediğimden emin miyim? hayır değilim ama kimse değildir diye düşünüyorum. aklımızdaki en erken tarih mayıs gibi denemelere başlamak.

toplam gelirimiz şu an 9bin(yeni yıl zamlarıyla biraz daha artar). sabit giderimiz de dönem dönem eklenen taksitlerle birlikte 5-6 bin civarı + mutfak masrafı.
3 sene sürecek bir araba kredimiz var, aylık 2.500 tl
ev kira. çocuk da olursa ev hayal olur diye düşünüyorum çünkü kayda değer bir peşinatımız yok. 50bin gibi bir altınımız var sadece. evimiz 2+1. kedimiz de var, o yüzden pek sığamıyoruz aslında. evden memnun değilim pek ama kiradan kiraya taşınmak çok manasız geldiği için oturuyorum. bir de konumuna vs göre kirası idare eder. 1100 tl. haziranda zam gelir. ankara batıkentteyiz bu arada.

kenarda birikimiz var altın harici. ama o da doğum masraflarına filan gider. aslında özelde doğurma hevesim yok ama panik biriyim biraz o yüzden devlet zor olur. yakın doğum hastanesi yok zaten. medicalpark var 10.000 civarıdır sanırım. bu da ayrı bi başlığın konusu olsun.

eşim de ben de cumartesi çalışmıyoruz ama eşim hazirandan sonra cumartesi çalışacak sanırım. iş yüküm artarsa belki ben de çalışırım ama iş arkadaşlarım anlayışlılar, yardımcı olurlar diye düşünüyorum. önceki işimde işten çıkar, kreş yaşına kadar kendim bakarım diyordum çünkü işim dandikti. bu işim ise iyi. istifa edip gidemem. 6 aylık ücretsiz izinden sonra işe başlarım. asıl kafamı kurcalayan da bu.

maaşım net 3.000. şu an bir çocuğum olsa heralde maaşı olduğu gibi bakıcıya vermem gerekirdi. o zaman da çalışmak manasız geliyor. benim ailem uzakta oturuyor, kardeşim engelli. yani annem devamlı bakamaz. eşimin ailesi yakın oturuyor. aramız da çok iyidir. maddi olarak da yardımcı olurlar sağolsunlar. düşünceli insanlar aynı zamanda. davet ederiz, size zahmet olmasın der gelmezler, siz gelin derler. kayınpederim yemek bırakmaya gelse asla içeri girmez. çalışmadığım dönemde dahi kayınvalidem haftada bir yemek gönderirdi. öyle insanlar yani. ama çocuk bakımı başka iş. kayınvalidem güçsüz, rahatsızlıkları olan biri. teklif etmem yani gel bak diye. gönüllü olacağını da sanmam zaten herkesin bir düzeni var, belli yaşa gelmiş, zor artık. ha yardımcı olur mu olur, ama devamlı olmaz. bir de zor dönemler, iyiyken kötü olmak istemem. bu durumda kreş yaşına kadar maaşımı olduğu gibi bakıcıya mı vereceğim tereddütleri var aklımda.

ne diyorsunuz? nasıl yapıyorsunuz? öyle konuşalım diye geldim.

teşekkürler şimdiden.
Hayırlısı olsun bende hamileyim Ankarada daha uygun özel hastaneler var hem çocuk düşünüyorsan bile doğum için özel sigorta yaptır bende düşünüyorum... Aslında böyle planlı programlı olunca bir aksilikler çıkıyor zamana bırak çocuk olduktan sonrada birşeyler hallolur bence bu kadar kafaya takma
 
Hersey uygun gayet. Bebek basına masrafı genel olarak yuvarlak 2000gibi düşünün
Saglık gıderlerı, mama, bez, kıyafet, esya vs ona gore bır bılanco cıkar ortaya. Bebek bakımı yas gectıkce zor gelıyor malesef. Oglumu 31in sonunda ıkızlerı de 33un basında kucagıma aldım. Oglandakı enerjım asla yok ıkızlere. Resmen gun gectıkce daha da zorlanıyorum cok yoruluyorum ama sevgılerı omre bedel. :anneadayı::KK200::anne:
Ya bunu yazacaktım da yanlış yönlendirmeyeyim insanları diye yazmadım. 30 ve 35te iki kere doğum yaptım. İlk kızıma bir sürü oyunlar oynatıyordum her gün ilgileniyordum. Şimdi küçük için pek bir şey yapamıyorum yorgunluktan.
 
Bence yapın gitsin çocuğu. Ev almak falan zaten yıllar alır ödemesi vs.. o zamana kadar çocuk için çok beklemiş olursunuz. Bundan 5 yıl sonra da çocuk yapmaya karar verseniz maaşımın bilmem ne kadarı bakıcıya gidecek çalışsam mı çalışmasam mı sorunsalı yine olacak. Eğer 2 3seneye ev alıp borcunu bitiririz diyorsanız bekleyin ama böyle bi imkan yoksa çocuk biraz büyüyünce alırsınız evi falan.
 
biliyorum defalarca soruldu ama ben de kendi durumumdan bahsetmek ve fikir almak istiyorum.

2019 ağustos ayında evlendik. yani 1,5 senedir evliyiz. öncesinde de 1,5 yıllık sevgililik var. yaşlar ben 29, eşim 27. buçukluyuz hatta. evliliğimizle ilgili hiç bi sorun yok. eşim benden çok yemek yapar. temizlik vs de yapar, kesinlikle işten kaçmaz. yani çocuğun bakımı konusunda elinden geleni yapacağına eminim. yani manevi olarak bir korkum yok. yüzde yüz istediğimden emin miyim? hayır değilim ama kimse değildir diye düşünüyorum. aklımızdaki en erken tarih mayıs gibi denemelere başlamak.

toplam gelirimiz şu an 9bin(yeni yıl zamlarıyla biraz daha artar). sabit giderimiz de dönem dönem eklenen taksitlerle birlikte 5-6 bin civarı + mutfak masrafı.
3 sene sürecek bir araba kredimiz var, aylık 2.500 tl
ev kira. çocuk da olursa ev hayal olur diye düşünüyorum çünkü kayda değer bir peşinatımız yok. 50bin gibi bir altınımız var sadece. evimiz 2+1. kedimiz de var, o yüzden pek sığamıyoruz aslında. evden memnun değilim pek ama kiradan kiraya taşınmak çok manasız geldiği için oturuyorum. bir de konumuna vs göre kirası idare eder. 1100 tl. haziranda zam gelir. ankara batıkentteyiz bu arada.

kenarda birikimiz var altın harici. ama o da doğum masraflarına filan gider. aslında özelde doğurma hevesim yok ama panik biriyim biraz o yüzden devlet zor olur. yakın doğum hastanesi yok zaten. medicalpark var 10.000 civarıdır sanırım. bu da ayrı bi başlığın konusu olsun.

eşim de ben de cumartesi çalışmıyoruz ama eşim hazirandan sonra cumartesi çalışacak sanırım. iş yüküm artarsa belki ben de çalışırım ama iş arkadaşlarım anlayışlılar, yardımcı olurlar diye düşünüyorum. önceki işimde işten çıkar, kreş yaşına kadar kendim bakarım diyordum çünkü işim dandikti. bu işim ise iyi. istifa edip gidemem. 6 aylık ücretsiz izinden sonra işe başlarım. asıl kafamı kurcalayan da bu.

maaşım net 3.000. şu an bir çocuğum olsa heralde maaşı olduğu gibi bakıcıya vermem gerekirdi. o zaman da çalışmak manasız geliyor. benim ailem uzakta oturuyor, kardeşim engelli. yani annem devamlı bakamaz. eşimin ailesi yakın oturuyor. aramız da çok iyidir. maddi olarak da yardımcı olurlar sağolsunlar. düşünceli insanlar aynı zamanda. davet ederiz, size zahmet olmasın der gelmezler, siz gelin derler. kayınpederim yemek bırakmaya gelse asla içeri girmez. çalışmadığım dönemde dahi kayınvalidem haftada bir yemek gönderirdi. öyle insanlar yani. ama çocuk bakımı başka iş. kayınvalidem güçsüz, rahatsızlıkları olan biri. teklif etmem yani gel bak diye. gönüllü olacağını da sanmam zaten herkesin bir düzeni var, belli yaşa gelmiş, zor artık. ha yardımcı olur mu olur, ama devamlı olmaz. bir de zor dönemler, iyiyken kötü olmak istemem. bu durumda kreş yaşına kadar maaşımı olduğu gibi bakıcıya mı vereceğim tereddütleri var aklımda.

ne diyorsunuz? nasıl yapıyorsunuz? öyle konuşalım diye geldim.

teşekkürler şimdiden.
Bisey diyimmi bunlar senin planlarin. Hayatta ne var bilmiyoruz. Bence hemen yapin. Yapin bakmayin demiyorum. Ama biz ertelemistik surekli ne cocugum ne kocam var artik. Olsaydi cocugumuz emaneti olarak yanima kar kalirdi.
 
Ya bunu yazacaktım da yanlış yönlendirmeyeyim insanları diye yazmadım. 30 ve 35te iki kere doğum yaptım. İlk kızıma bir sürü oyunlar oynatıyordum her gün ilgileniyordum. Şimdi küçük için pek bir şey yapamıyorum yorgunluktan.
Benım resmen ruhum emiklenmiş şekilde. İşi de gidince cok zor oluyor. Kucugu buyugu ayrı sevgı ılgı yemek.. :bicak:
 
Hazır gıda almayız, paketli gıda yok. Onun yerine sağlıklı kuruyemiş alıyorum bir kuruyemişçiye girip üç yüzer gram bir şeyler alsam 100 den aşağı çıkamam. Sebze meyve alınır. Günlük mutlaka kırmızı et yada balık öğünü olur. Sebze meyve ve yumurtayı organik alıyorum. Zeytinyağ ve tereyağdan başka yağ kullanmam. Zeytinyağını da amcamdan alıyorum litre fiyatı uygun esasında ona rağmen çok pahalı saf zeytinyağı. Yoğurdu kendim yaparım belediyenin pastörize sütüyle, iki üç çeşit peynir iki çeşit zeytin bulunur evde. Ekmek kullanmayız, migrosun tam buğday unundan haftada bir yaparım. Haftada bir de oğluma kek kurabiye yaparım o kadar. Sadece bu kısım bile 2000-3000 tutuyor.
Sigara kullanmayız, alkolda haftasonları şarap, bira kokteyl tarzıdır. Her hafta almam. Hatta kendi şarabını yapıp içtiğim de oluyor.
Bunun dışında oğlanın bir montu iki botu var o kadar. Ben de kendime her sene giysi almam öyle trend giyinmem, sezon sonunda bir iki parça.
E kozmetiğe gidiyor tabii.
Aynı ülkedeyiz bu kadar şaşırmanıza şaşırdım. Allahın pedi 15 lira. Her ay 2 paket kullansak 30 tl. Şampuan fiş macunu, ayda bir değiştirilen diş fırçaları da masraf.

Konudaki maaş 9 bin
Siz bizimki daha fazla dediniz
Ev kira değil . Çocuk okul parası yok . Üstelik küçük şehirdeyiz. Ve ucu ucuna geçiniyoruz dediniz .

3 mutfağa gitse , giyime çok vermiyormuşsunuz . 2 bin de faturalar ve giyim olsa . En az 5 bin kalıyor olmalı . Yani maaş yetiyor olmalı . Ben ondan bahsettim .
Maaş alır almaz kenara birikim ayrılıyorsa y da yüksek kredi ödenirse o ayrı

Yoksa ben de dediğiniz türlü besleniyorum . Ve 2 kişiyiz . Buna rağmen en az 2.500 sadece mutfağa da gidiyor dedim .
 
Konudaki maaş 9 bin
Siz bizimki daha fazla dediniz
Ev kira değil . Çocuk okul parası yok . Üstelik küçük şehirdeyiz. Ve ucu ucuna geçiniyoruz dediniz .

3 mutfağa gitse , giyime çok vermiyormuşsunuz . 2 bin de faturalar ve giyim olsa . En az 5 bin kalıyor olmalı . Yani maaş yetiyor olmalı . Ben ondan bahsettim .
Maaş alır almaz kenara birikim ayrılıyorsa y da yüksek kredi ödenirse o ayrı

Yoksa ben de dediğiniz türlü besleniyorum . Ve 2 kişiyiz . Buna rağmen en az 2.500 sadece mutfağa da gidiyor dedim .
Sadece mutfağa en az 3000 gidiyor alkol de bir miktar götürüyor. Çocuğun oyuncağı, kitabı, etkinlik kitapları?? Bunlar masraf kapısı değil mi sizce? Ucu ucuna derken evet kenara para koyamıyoruz. Bunun elektriği interneti, araba için benzin masrafı, televizyon portallarına ödenen ücretleri var.
Kenara bir kuruş koyamıyoruz. Merkezi sistem ısınmaya şimdiden 500 ödemeye başladıl. Daha bunun kapıcı aidatı fln da var tabii
 
1.5 yaşında bir kardeşim var. 5 kardeş, 2miz üniversite okuyorken (ben şehir dışında), biri lise ve biri de ilkokulda. Üstelik bu iki küçük de dershaneye gidiyor. Daha yeni ev aldık 3 ay önce kiradaydık. (*Birikmiş de yoktu sadece arabayı sattılar ve kredi çektiler) Şükürler olsun her ihtiyacımız karşılandı. İsraf olmaması şartıyla hiçbir şeyden de kısmadık. Ha sonra kardeşim doğdu, yine zorlanmadık. Anne değilim diye dünyayı toz pembe görmüyorum yani :) Velhasıl genelgeçer bir şey değil sizin dediğiniz. Benim inancım bu şekilde, çevremde de hep aynısını gördüm. Ve hala aynı şeyi düşünüyorum. Bir çocuğa o sevgiyi, ilgiyi ve eğitimi verebilmek önüne bir tas çorba koyabilmekten daha zordur. 20 sene önce de Rabbimiz vardı şimdi de var, rızık Allahtan beklenir telaşına düşülmez. Ama paranın telaşına düşülür, bakınız düşülüyor da.
Arkadaşım belli ki senin ailenin aylık geliri zaten yerinde, sırf şu saydıkların bile aylık 20000 tutuyor gıda barınma fatura ulaşım sağlık kredi filan hariç...onları da eklersek en az 30000 harcamanız oluyordur , o da en az yani , belli ki yan gelirlerinizle filan allah fazla fazla vermiş size rızkınızı ama işte her aile sizin kadar şanslı değil rızık konusunda nedense, bu da enteresan yani
 
X