Çocuk doğuruyoruz , eşin ailesi sahipleniyor :(

Sizin yuvanızı bozmaya falan çalışmadılarsa, alınganlık gibi bir mevzuysa bence siz de gidin, yani kavga gürültü yaşamayan yoktur herhalde forumda, ben de mesafe koydum mesela yaşadığım sıkıntılardan dolayı ama ayda bir de olsa beraber gideriz, oğlumu tek göndermeyi de düşündüm ama mantıklı gelmedi, hem dediğim gibi benim evime yuvama karışmadıktan sonra küslüğü devam ettirmedim sadece uzağız artık. Sonuçta babaannesi bazen bakıyorum ben bayramlık alamazsam o alır, çikolata sever der alır. Oğlum bana babasına çok düşkün şuanda orda kalmak istemez ama ilerde büyüyünce kalabilir kendi isteğiyle. Sizin gitmeniz bence şuanda daha iyi en azından düzeni bozulmamış olur, bir de siz gitmediğiniz için haliyle sizi oyunbozan gibi görüyordur sonuçta o yaşanmış şeyleri anlayacak yaşta değil, ilerde neden mesafeli olduğunuzu anlar ama ben tamamen koparmaktan yana değilim bağları ki çocuk da arada kalmasın hem onları hem sizi yanında görsün ki seçim yapmak zorunda kalmasın ilerde. Büyüyünce isterse gider arkadaşında da kalır, babaannesinde de kalır, oraya gittiği için sizi unutmaz fakat dediğim gibi şuan beraber giderseniz o da sevinecektir. Ölümlü dünya kızınız için bir iki saat oturun bence güleryüzle. Zaten çekilmeyecek insanlarsa emin olun okul çağına geldiğinde o da farkeder bunu bir şekilde ve uzaklaşır. İlerde belki sizin hoşlanmadığınız arkadaşları da olacak ne bileyim dünürleriniz de olacak ve onların da kusurlarını kızınız için görmezden geleceksiniz. Hem siz üzülmeyin hem kızınız üzülmesin, hem de kurallarınızı çiğnetmemiş olursunuz.
 
Ayrıca torunlarını yeğenlerini gerçek anlamda sevip görmek istiyorlarsa onlardan uzak tutmak mantıklı gelmiyor bana, anne babasını kaybeden çocuk aile olarak kimi görecek, kime sığınacak bir de bu yönden düşünmek gerek. Orada seviliyorsa değer görüyorsa, ne güzel. Benim evladımı severler benle anlaşamadıkları pek çok mevzu olsa da. Belki annelik babalık yapamazlar ama başı sıkıştığında arayacağı akrabalarının olması bence güzel birşey. Veya sadece anne baba yetemiyor her zaman, doğum günü pastasını alsa, hediyesini alsa bile çok güzel birşey bu bence. İlla ki dört dörtlük olmuyor kimse ama komple yokmuş gibi kimsesiz gibi büyümesi de çok zor hem çocuk hem de anne baba için. Biz yaşadık bu anlattıklarımı, annemi kaybettik ve bir sıkıntımız olduğunda kimseyi arayamadık çünkü evimize gelmezdi akrabalar biz de gidemezdik küslüklerden dolayı. Belli bir yaştan sonra da zor oluyor insanlarla samimi olmak, aile gibi olmak.
 
Göndermem, kuzen gelsin diye diretirim, eşimin aklına da oradan girerim.
Halası düşünsün biraz da çocukların ilişkisini.
Adam olsunlar da önce çocuğun anasını saymayı bilsinler.
Beni asgari sevip saymayan insana çocuğumu emanet etmem, ister babaannesi olsun, ister kendi öz be öz kardeşim.
 
sizi özgüvensiz gördüm anne olmak fedakarlık gerektirir eger cocugunuzu o ortama gönderiyorsanız ve içiniz rahat değilse siz de gidin ben sizin yerinizde olsam öyle yapardım.
 
şahsen ve muhtemelen buradaki bir çok arkadaş gibi ben de aile tartışmaları ile büyüdüm. bizde de şu an aileler arası kopukluk var. ama ben ilk çocuğuma hamileyken eşime dedim ki, bu çocuk asla ve asla aile sorunlarını bilmeyecek, hissetmeyecek vs. kimseye de müsaade etmiyorum da etmem de. o yüzden senin durumunda kızın özellikle anlayacak yaşa geldiğinde ben de oraya giderdim ve direk müdahale ederdim ve kızımın gözünde oyun bozan gibi görünmek istemezdim, çünkü haklı da olsam onlar onun ailesi ve akrabası. zaten de çok seviylarmış. onun başında durur, her şeyin dozunda ve ayarında gitmesini sağlardım
 
Hayatimin en degerli varlığım kızım... ben olsam asla gondermem... kiyamet koparirim ayaklarini denk alsinlar babaanne halaliklarini bilsinler haddini aşmasınlar...sen yinede bana uyma benim tahammüllum olmaz cunku

Tavsiyem ılımli dusunerek ,

sirf kizim icin bende 1 saatligine giderim kontrol bende olur....

Kizinla mutlaka zaman geciriyorsindur... daha kaliteli eglenci kizini cezbedecek etkinlik yapin... babaanneye gitmek yerine sizinle zaman geçirmek istesin....
 
annemle anlaşamadıkları için akrabalardan uzak büyüdük. gerçi annem hep haklıydı görüyordum. ama kuzenlerle çok iyi anlaşıyorduk. siz anlaşamayabilirsiniz çocuk anlaşıyorsa karışmayın bence. büyüdükçe farkına varacak çocuk. benden kopar diye düşünmeyin. ayırt edebiliyorlar büyüdükçe. iki haftada bir zaten gidiyormuş. en azından kuzeniyle iyi anlaşır. benim içimde kalan çok şeyler oldu uzaklıkla ilgili

ne güzel seviyorlarmış. onların senle arası kötü ama çocuğa sevgileri var. bence engel olmayın
 
Bu konularda nedense çok netim. Kesinlikle göndermem. Aranızdaki husumetin boyutunu bilemiyorum yüzyüze bakacak durumdaysaniz sizin yanınızda görsünler çocuğu. Neler duyuyoruz gönderemem ben yani güvenmedigim yere. Öyle değilse de görmesinler. Kapıya dayanirlarsa da ararım polisi ne olursa olsun. Eşim de bişey deseydi ipleri koparirdim. Kendi gidebilir istediği yere. Ama dedigim gibi aradaki husumete bağlı. Benim kv ile aram kötü ama küslük derecesinde değil. Yine de göndermem yalnız oğlumu. Aynı odada başbaşa bile bırakmiyorum
 
Rahmetli yengem çok iyi bir kadındı lakin ailesi biraz tuhaftı, hala öyleler. Çocukları aşırı derecede sahiplenip anne babama pek göndermezlerdi. Nadiren gelirlerdi ailemin yanına. Yengem iyi biri olmasına rağmen bazen etkilenirdi ailesinden. Sonra ne oldu? Yengem 31 yaşında rahmetli oldu. İki küçük çocuk abimle birlikte ailemin yanına yerleşti. O kadar zor bir uyum süreci yaşıyorlar ki. Öteki aile hala çocukları yönetme peşinde. Hatta abimin çocuklarla birlikte orada yaşayacağına bayağı inandırmışlardı kendilerini... Olmayınca daha da çirkefleştiler.

Diyeceğim şu ki, çok çok büyük problemler yoksa bu tür gerginlikleri uzatmayın. Hayat öyle garip ki, ne zaman ne yaşayacağımız belli değil. Anne ya da baba kaybında o çocuklara kol kanat gerecek olan kişiler, kıskanılan ya da mahrum bırakılan aileler oluyor.

Yeğenim uzun bir süre yengemin ailesinin sebep olduğu gerginliği atamadı üzerinden. Ben çocuklara çok üzülüyorum böyle durumlarda. Keşke gerginlikler olmasa da büyük ve kalabalık ailede büyümenin tadına varsalar...

Emin olun eşimin ailesi geri kafalı olma konusunda çığır açacak seviyedeler. Sahiplenme ve müdahale etme hali fazlasıyla mevcut. Kişisel alanıma saldırı yoksa birçok şeyi görmezden geliyorum. Yine bildiğim şekilde büyütüp yetiştiriyorum oğlumu. He deyin geçin bazen. Ben çok fazla zorluğunu yaşasam da, oğlumun kalabalık ailede büyümesinden memnunum. Sadece anne ve babadan ibaret bir hayat yaşamadığı için mutlu oluyorum. Zira ben kalabalık bir kuzen grubuyla, çok güzel anılar biriktirerek büyüdüm. Şu anki monoton hayatımda gülümseyerek hatırladığım anlar o çocukluk anıları...
 
Ben olsam cocugumu tek gondermem illa goreceklerse sen de git oyle gorsunler cocugun icin katlan biraz yoksa daha cok suknti yasarsin cocugunu sana karsi doldururlar..ayrica ne o oyle cok istiyorsa yapsin partisini sen cocugunu gonderme biz boyle karar aldik sizi ilgilendrmez de gec
 
Uzulmeyin kalabalik aile ile ve cok sevgiyle buyuyen cocuklar hic anne aramiyorlar Benim bebegimde oyle .. Herkes tarafindan (Anneanne-babanne-teyze-hala-dedeler-amca) asiri seviliyor , el ustunde tutuluyor ve hepsini cok slk goruyor. Durum boyle olunca benim gozunde hic bir ayricaligim yok ama eminim biraz daha buyuyunce annenin yerinin farkli olacagini alayacak.
 
ay cok uzun, hepsını okuyamadım ama cocuk senın cocugun ıstemezsen kalmaz koyarsın kuralı oturur evınde esıne sımdıden alttan alttan ver mesaJı kız cocuklarının ozellıkle bu devırde baskasınun evınde kalmasına hıc sıcak bakmıyorum aslında kız ya da erkek farketmez herkes gezer tozar aksam sofrası kuruldugunda hepsı sofrada olmalı aıle olma hıssı olusturulmalı byle bılmıs bılmıs knusuyrım ama ınsallah uygulayabılırım
 
Seni çok iyi anlıyorum ama şu gerçekte varki onlar kızının en yakın akrabaları bence yollamamak gibi bir șık olamaz bu kızına haksızlık olur. Kızın büyüdükçe zaten kendiliğinden anlar kim neyi neden yapıyor. Korkma sen herzaman onun biricik anneciği olacaksın.
 
Neden kendinize bunları yapıyosunuz?Siz bu çocuğun annesisiniz bakıcısı değil, onun üstünde en fazla söz hakkına sahip kişisiniz.Ağırlığınızı koyup “benim sevilmediğim saygı görmediğim hiçe sayıldığım yerde çocuğumun da işi yok” dediğiniz an kimse hiçbişey yapamaz.Gerekirse eşinizle kötü olun gerekirse resti çekin yoksa üzgünüm ama korkularınız gerçek olacak çocuğunuz da sizi dışlayacak.
 
Valla normalde babası götürse bende birşey demem ama yatılı yollamam.Kendi anneme gönderemiyorum kimse kusura bakmasın.Doğum günü konusunda çok ayıp etmişler.Resmen emrivakidir bu.Çocuğunda aklına sokacaklar heveslenecek.Bence sen yap evde.Hiç kendi işine karıştırma.Tamam onlar da gelsim ama çocuk annem yaptı desin.Annen yapmadı biz yaptık olmasın yani.
 

Siz hissettiklerinizde haklısınız. sizi tahrik ediyorlar siz yinede sukunetinizi korumaya çalışıyor gibisiniz.hazmetmek hiç kolay değil bunlari. Hep dış referans ile hareket ediyorsunuz. Sizin kizinizla olan ikili iliskiniz zedeleniyor. Muhtemelen cocugun tepkisi ondan. Sen kimsin de benim kızıma doğum günü yapıyorsun diye kavga cikarin. Esinizin ailesi cok edepsiz. Hiraya söyle kuzenini size davet etsin. Kuzenine odanı gösterirsin burada oynarsiniz falan de. Eve tasinamyacak oyuncaklar alın mesela bebek evi veya salıncak gibi. Kuzenin burada olsaydı oynardınız diyin. Hatta ben seni gonderiyorum ama onu buraya gondermezler gibilerinden konuşun. Sonra kuzenine siz anlatın bize gel oyna oyuncaklarla diye. Hira seni özlüyor niye gelmiyorsun vs diye. Biraz gorumcenin cocugu fistekleyin bakalım nasıl olacak. Kadınla da bol bol kavga edin. Kızınız ile de anne kız aktiviteleri yapın. Yakın yaşıt komşular ile iletişime geçin. Okul öncesi oyun sınıfları var. Mesela öyle yerlere gidin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…