Sizin de söylediğiniz gibi o sizin yeğeniniz annesinden fazla düşünmüyorsunuz. Ekmek verşyorsa vardır bi bildigi. Kaldı ki düşünüyorum böyle sorgulayıcı biri yanımda olsa inadına vermem dondurma vs. Bi de konu acmıssınız.Baştan söyleyeyim, eleştirmek için açmadım. Yeğenime üzüldüğüm için açtım. Amacım aile içi alışkanlıklarını değiştirmek değil, başka aileler de böyle mi öğrenmek istedim.
Çok abur cubur tüketen bir çocuk değil. Annesi bir sınırlama getirmiş. Bu sınırlama mı, aç bırakma mı anlamadım. Çocuk zaten doğru düzgün bir şey yemiyor. 1-2 saat sonra da karnı acıkıyor. Otursun bu saatte sucuklu yumurta yapsın demiyorum ama çocuk kendi ''karnım gurul gurul ediyor, bir şey yiyebilir miyim'' diye soruyor. Bir dilim ekmek verdi sadece. Üzüldüm.
Az önce biz dondurma yerken dondurma çekti canı, ona da izin vermedi. Çocuk kaşıkları yalamak istedi. Yani bu kadar katı olmak gerekli mi? Yeğenim beş buçuk yaşında.
Gördüğüm kadarıyla konu sahibi de zaten müdahale etmemiş sınırının da farkında. Soru sormuş cevap verdim ben de.Konu annelerin çocuklarina olan süper yaklaşımları ya da hataları değil yalnız, anne baba dışındaki kişilerin sınırlarını bilmesi gerektigi ve müdahale edemeyeceği gerçeği
anne ve babası ortak kararla bu şekilde besliyorlar demek ki. biz normal zamanlardaki hallerini bilemeyiz. belki geçerli kuralları vardır. kuralları esnekmek, bir kere bile olsa çocuğun sonradan kuralı hep delmek istemesiyle sonuçlanıyor.Çocuğun babası yemekleri yapan kişi oluyor. Annenin sözü geçiyor. O ne derse o.
Ben annesine akıl vermedim, versem o şekilde cevap verir dedim. Anneyi yerin diye açmadım. 1500 kere dediğim gibi başka aileleri merak ettim.
Baharatla ilgili soru soran olmuş. Yemeklerimizi ayrı yapıyoruz, yine de sevmiyor bizim yaptığımızı. O nedenle babası yapıyor.
Kendi yediği halde çocuğa yedirmemeyi anlayamıyorum. Abur cubur ben yemezsem çocuğum da yemez. Ama evde birileri yerken çocukta bakitilmazBaştan söyleyeyim, eleştirmek için açmadım. Yeğenime üzüldüğüm için açtım. Amacım aile içi alışkanlıklarını değiştirmek değil, başka aileler de böyle mi öğrenmek istedim.
Çok abur cubur tüketen bir çocuk değil. Annesi bir sınırlama getirmiş. Bu sınırlama mı, aç bırakma mı anlamadım. Çocuk zaten doğru düzgün bir şey yemiyor. 1-2 saat sonra da karnı acıkıyor. Otursun bu saatte sucuklu yumurta yapsın demiyorum ama çocuk kendi ''karnım gurul gurul ediyor, bir şey yiyebilir miyim'' diye soruyor. Bir dilim ekmek verdi sadece. Üzüldüm.
Az önce biz dondurma yerken dondurma çekti canı, ona da izin vermedi. Çocuk kaşıkları yalamak istedi. Yani bu kadar katı olmak gerekli mi? Yeğenim beş buçuk yaşında.
Kendimi gördüm, yemeyen çocukla hayat bir başka derbeder.Ben de simdi teyzemlerdeyim. Artık bunlarin lafindan sozunden migrenim tuttu bugun. Ayni seninki gibi 50 tane laf sayiyor bana. Hangimiz anne hangimiz cocuk belli degil. Bir de tamam onu yerim ama sen de bana bunu vereceksin diye pazarlik yapiyor pasam. Kucuk zaten yedirmesen hic acikmaz. Ben de salamiyorum iste, ah bir salabilsem de rahatlasam. Insanlar misafir geldik diye mangal yakiyor, ben cocuklara pilav yapiyorum cunku et yemezlerbak yine geliyorlar soldan soldan
Aynen inadınıza vermeyin, bırakın çocuk ağlasın aç kalsın. Sizin inadınız daha önemli.Sizin de söylediğiniz gibi o sizin yeğeniniz annesinden fazla düşünmüyorsunuz. Ekmek verşyorsa vardır bi bildigi. Kaldı ki düşünüyorum böyle sorgulayıcı biri yanımda olsa inadına vermem dondurma vs. Bi de konu acmıssınız.
Boyunu bilmiyorum, uzun. Çocuk uyumuyorsa, gözlerini bağlayamam ya. Annesi uyutuyor. Ben başka odadayım.Çocuk kaç kilo?
Boyu kaç?
22:35 te ( konuyu açma saatiniz) yemek yemeye değil uyumaya ihtiyacı var
Yemek yemedigi icin abur cubur yemesine izin verilmiyordur. Sayet yemek yerse dondurmada yiyebilir. Eger acken bir kere bile olsa abur cubur verirsen cocuk aglayarak istedigini yaptirabilecegkni bilir ve yemek yemez. Yemek saatinde yemek yemezse aç kalacagimi öğrenir ve yemek saati duzeni oluşur herkesle beraber sofrada karnini doyurmayi ogrenir. Hepimiz bunu yasadik, cocugun egitimi ile ilgili sizi ilgilendiren birsey yok.Yemek yiyor ama mızmız. Doğru düzgün yemediği için acıkıyor herhalde.
Kaşığı yalayabilirim cümlesi ile bende şalter attı zatenVerilmiyorsa yemem ya ölmuyorum ya o çocuk canı nasıl çekmiştir
dışarda başkasında görünce zorlanmıyor mu o zaman çocuğunuz ...Ben dondurma yedirmiyorum diye, annem babam oglum uyuyana kadar bekler oyle yerlerdi.
Siz uyutun dediğimi hatırlamıyorumAynen inadınıza vermeyin, bırakın çocuk ağlasın aç kalsın. Sizin inadınız daha önemli.
Boyunu bilmiyorum, uzun. Çocuk uyumuyorsa, gözlerini bağlayamam ya. Annesi uyutuyor. Ben başka odadayım.
Dondurmayla doyacaksa cocuk zaten aç kalsın mantığa koş. Ya bu halalar teyzeler niye anne rolüne bürünmeye bu kadar meraklı bi anlasam. Cocuk nedir düzen nedir biliyor olamazsınız ki dondurma lafını bu kadar uzattınız.Aynen inadınıza vermeyin, bırakın çocuk ağlasın aç kalsın. Sizin inadınız daha önemli.
Boyunu bilmiyorum, uzun. Çocuk uyumuyorsa, gözlerini bağlayamam ya. Annesi uyutuyor. Ben başka odadayım.
Evde sizin yemeklerinizi beğenmeyip sürekli abinizin yapmasını beklemesi de bir garip. Çocuğun yiyeceği şey genelde makarna pilav patates yanına yiyorsa sebze yemiyorsa tavuk/köfte. Bir de yoğurt/cacık/salata gibi şeyler. Pilav makarna ve patatesi yoğurdu nasıl farklı yapıyorsunuz ki? Çocuk bunları yiyorsa yanına da tavuk köfte yiyorsa doyar.Bizim evde yemekleri annem yapıyor, yengem ve yeğenimin yemeklerini abim yapıyor. Ailenin aşçısı aslında annem, gönül ister ki, onun yemeklerini tatsınlar ama istemiyorlar. Dolayısıyla abim de onlara ayrı yapıyor. Hepimiz aynı sofrada sadece yengem ve yeğenim farklı yemek yer.
Çocuk neden mutfağa gitti? Kokusuna gitmedi, başka bir şey için gitti. Dedeyi görmeden canı dondurma istemişti zaten. O nedenle onlar çocuğun yanında değil ayrı odada yediler. Ben de yemedim. Gördüğünüz gibi bu öngörünüz de yanlış.
Şahit olmadığınız konular hakkında nasıl böyle ''demek ki'' ile başlayan kesin cümleler kuruyorsunuz?
Yemekleri abimin yaptığını, birkaç üyenin yengen evinizde yemek yapmaya çekiniyordur demesi üzerine yazdım.
''yengenin çocuğu sağlıklı beslemekle ilgilenmediğini, hep dışardan ve paketli gıda yediklerini, senin yengene 'istedigin bir şey var mi' dediğini biz nereden bilelim? Evde karşı koltukta mi oturuyorduk, her yazana 'oyle olmadığını nereden biliyorsun, böyle yapmadığımı nereden biliyorsun'''
Hep dışarıdan demedim. Evdeki yemeği beğenmeyip, dışarıdan söylüyor dedim. Aynen, bizim evde karşı koltukta değilsin ''demek ki, sen böyle yaptın'' tarzı yorumlarda bulunabiliyorsun.
Neyse, yani akşam çocuğun karnı guruldayip annesine 'cok acim' diye ağladığında sen 'yenge çorba ısıtayim mi?' dedin, yengen de 'yok,kuru ekmek verecegim' mi dedi?
O saatte çorba içmezler, ben de şunu vereyim demem. Çünkü onların kendi aile problemi. Getir derse markete gider alırım, yemek istese onu da yapardım. Ben çocuğa sorsam, tabii ki isterim der ama sormam, karışmam.
Ben burada insanlardan fikir alıp, yeğenime beslenme düzeni hazırlamak için sormadım. Böyle mi beslenme şekli o yaştaki çocukların diyorum. Ekmek dışında başka bir şey verilemez miydi diye soruyorum.
Benim kuzenimde hiç birşey yemezdi kac kere dr a gittik su içiyor meyve sebze yiyorsa çok takılmayın demişsi hala tavuk et yemez sağlıklıda bu kadar da uğrasmak doğrumu bilemedim ya senze meyve belli şeyler yemiyor mu sanmiyorumki kimse açliktan ölsünKendimi gördüm, yemeyen çocukla hayat bir başka derbeder.
Gerçekten bunu yaşayan bilir, bazen Allah canımı alıyor ya diyorum, 3 kaşık çorba içsin diye tükürük bezimin son damlasına kadar kullanıp aralıksız konuşuyorum, kızıyorum, ediyorum, aç kalacaksın, büyümeyeceksin hasta olacaksınlar vs vs.
Aç yaşayabilen çocukla sınanmak çok fena yahu.
Ben kendi elimle çocukları mc menüye alıştırdım çünkü hayatlarında hamburger pizza tavuk et vb dışarda yenecek hiçbir şey olmadığı için, bari mc alışsın şehirlerarası yolculukta kursağına iki lokma girsin, ayranı faydadır dedim
Bu hale getirdiler beni.
Bazen dilimin ucuna geliyor sizin cocuklariniz da size benzesin demek ama yine de kiyamiyorum. Gercekten yemeyen, yemek secen cocuk cok cok zor.Kendimi gördüm, yemeyen çocukla hayat bir başka derbeder.
Gerçekten bunu yaşayan bilir, bazen Allah canımı alıyor ya diyorum, 3 kaşık çorba içsin diye tükürük bezimin son damlasına kadar kullanıp aralıksız konuşuyorum, kızıyorum, ediyorum, aç kalacaksın, büyümeyeceksin hasta olacaksınlar vs vs.
Aç yaşayabilen çocukla sınanmak çok fena yahu.
Ben kendi elimle çocukları mc menüye alıştırdım çünkü hayatlarında hamburger pizza tavuk et vb dışarda yenecek hiçbir şey olmadığı için, bari mc alışsın şehirlerarası yolculukta kursağına iki lokma girsin, ayranı faydadır dedim
Bu hale getirdiler beni.
Bilmiyorum genelde travmaların çoğu çocukluktan geliyor diyorlar ya, sanırım ben yemek kurallarının okulda çok katı olduğunu bu yüzden dış dünyada kurallara uymalarını evde ise anne kurallarının geçerli olduğunu anlatmaya çalışırdım.Peki, çok güzel de bu çocuk okul çocuğu.
Benim çocuklarım yaşadı mesela bu sorunu, eve öyle bir aç geldiler ki ilk aylar, sinir küpleriydiler.
Okullarda belirli dk lar var, yediler yediler sonra yok.
Sonra süt de yok, ekmek de yok, o da bu da şu da.
Bu alışkanlığı devam ettiren çocukların eğitim hayatında ne kadar zorlandıklarını kendimden biliyorum.
Biri konuşmaktan en sevdiği yemeği bile yiyememiş, süre bitip elinden almışlar, öbürünün sevmediği yemekler varmış diye kuru ekmek yemiş tüm günde 1 dilim.
Normal mi bu şimdi?
Bizler evde ebeveyn olarak çocukları ne kadar ‘toplum yaşamına uygun’ hale getirebilirsek hem yaşayacağı sorunlara ket vurmuş hem de geleceğe dair sağlam temeller atmış oluruz.
Bir günlük mesele değil ki yemeği beğenmedim yemedim sonra süt içeyim.
Oğlum 4 yaşındayken aylarca süt ve meyve ile beslendi, aç da bıraktım yemek yiyene kadar onları da kestim, 1 muzla gün geçirdiği oldu.
Mesele davranış bozukluğu, mesele inadı kırmak, kurallara riayet etmek, anı kurtarmak değil.
Anne rolüne bürünmek için teyze, hala olmaya gerek yok. Bu haraketleri el çocuğu yapsa ona da üzülürdüm bir üye vardı sarışın bir hanımefendi. Yorum yaptı gayet duyarlı biri belli. Dünya böyle insanlar var oldukça daha güzel bir yer olacak.Dondurmayla doyacaksa cocuk zaten aç kalsın mantığa koş. Ya bu halalar teyzeler niye anne rolüne bürünmeye bu kadar meraklı bi anlasam. Cocuk nedir düzen nedir biliyor olamazsınız ki dondurma lafını bu kadar uzattınız.
Cocuk, kendi ANNESİ neyi nasil isteyip uyguluyorsa tam olarak oyle bakilir.Baştan söyleyeyim, eleştirmek için açmadım. Yeğenime üzüldüğüm için açtım. Amacım aile içi alışkanlıklarını değiştirmek değil, başka aileler de böyle mi öğrenmek istedim.
Çok abur cubur tüketen bir çocuk değil. Annesi bir sınırlama getirmiş. Bu sınırlama mı, aç bırakma mı anlamadım. Çocuk zaten doğru düzgün bir şey yemiyor. 1-2 saat sonra da karnı acıkıyor. Otursun bu saatte sucuklu yumurta yapsın demiyorum ama çocuk kendi ''karnım gurul gurul ediyor, bir şey yiyebilir miyim'' diye soruyor. Bir dilim ekmek verdi sadece. Üzüldüm.
Az önce biz dondurma yerken dondurma çekti canı, ona da izin vermedi. Çocuk kaşıkları yalamak istedi. Yani bu kadar katı olmak gerekli mi? Yeğenim beş buçuk yaşında.
hangisi daha zor bilmiyorum iştahlı olup yemek isteyene yeme demek zorunda kalmakda var... sağlıklı olsunlarda önemli olan o... eninde sonunda büyüyorlar canınızı sıkmayınBazen dilimin ucuna geliyor sizin cocuklariniz da size benzesin demek ama yine de kiyamiyorum. Gercekten yemeyen, yemek secen cocuk cok cok zor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?