2 aylık bebek mi? Kim nasıl bakacak o bebeğe? Ne oluyor bu insanlara ya? Plansız projesiz niye bebek yaptınız anlamadım ben? 2 aylık ya daha gözü bile açık değil o bebeğin. Anne ölmemişse o aylık bebeğe nene dede vs bakamaz arkadaş kusura bakmayın!
İnanın öyle diller döküyorum ki sakin sakin anlatıyorum. Tamam diyor tabiki çalışman bizim için önemli diyor. Eş ailesinin bugün bakıcıya destek oluruz demesine de inanamam artık hangi sözünde durmuş da bunda duracak. Sadece bu konu değil sürekli baskı var üzerimizde hayatımızla ilgili kararları alamıyoruz. Başka sorunumuz yok tek sorun ailesi oğullarının zararı da olsa taşınmasına karşı çıkıyor gerek ağlıyor annesi duygu sömürüsü yapıyor sonra oklar bana dönüyor
Ah işte ya aileden dolayı biten evlilikler beni çok üzüyor. Eminim anlatıyorsunuz bize söylemek kolay. Ama eşinizle başka sorun yoksa gerekirse destek alın ama artık yeni bir ailesi olduğunu benimsemesini sağlayın. Öncelikler değişmek zorunda, yeterince bağımsız olamayınca çocuk konusu maalesef çok sorun oluyor. Allah kolaylık versin.
Aynen ne kadar güzel anladınız beni aynen işte bunlar :) kendi ailem bile böyle anlamadı hay Allah razı olsun. Bu konuyla artık patlak verdi her şey ortaya döküldü bana karşı da dolduruyorlar plan yapıyor vs diye çünkü kocam beni öcü gibi görüyor bazen. Bazen de onlar çok hatalı diyor belliki etkileniyor. Zaten bize aynı binada oturun diye neler yaptıklarını bildiğim aile bugün karşıma geçip biz size karışmadık ki dedi ya işte her şeyi ortaya döktü. Benim eşimi dolduruyorlar o istiyor biz istemiyoruz diyorlar. Böyle ne uzayalım ne kısalalım oturun bizim egomuzu tatmin edin diyorlar
Ya niye çocuk yaptın ablacım o zaman madem hiç çalışmayı bırakmayı düşünmüyordun? El kadar bebe nasıl annesiz durur. Biraz büyüdüğünde de “kaynanama, anneme anne diyor, ona gülüyor beni sevmiyor mu” diye konu da açarsınız. Bari ilk 2 yıl yanında kalın. Sinirim bozuldu.
Ya nişanlandıktan sonra ne kavgalar ettik eş ailesi yüzünden hep ben fedakarlık ediyorum hep ben alttan alıyorum aramız bozulmasın ailesiyle diye. Kendi kendine kalsa mantıklı kararlar alabilecek ama öyle bir baskı var ki üzerinde kafası yerinde değil.
Benim annemle aram iyi değil evet. Ama benim ailem evliliğime yorum bile yapmıyor. Ben kararlarımı kendim verdim her zaman.
Evlilik seni böyle giderse bi süre daha yıpratacak ama eşinle birebir sorun yoksa biraz daha denemeye değer. Ailesiyle ilgili problem nasıl çözülebilir inan ben de bilemiyorum zor. Önce değişimi kabul etmesi lazım eşinin.
Bu zamana kadar sürekli aramız bozulmasın diye korktum ya bir şeyler yolunda olsun ilişkiler iyi olsun diye zorlamak da iyi değil. Şöyle ki onlar normal zamanda iyi insanlar öyle garip tavırları yok ama mesele benim taşınmak istemem yatırımlarımız yani bizi çocuk gibi görüyorlar bağımsız bir aile olduğumuzu anlamıyorlar. Yönetmeye çalışıyorlar.
Bütün paranizi teknik olarak bakiciya vermiyorsunuz. Siz calisirken sigortaniz yatiyor. Yani ileride emekli olabilmeniz icin bunu yapmaniz gerekiyorsa, bakici bulacaksiniz. Yani benim fikrime gore.
Zor gerçkten aileye bağımlı insanla çok zor. Ama kuzunuz var işte yoksa gemileri yakman daha mantıklı ama ondam dene diyorum. Ha dediğin gibi hiç anlamazsa umrunda değilse çaresiz kalıyor insan maalesef. Sen ve kuzunun huzuru her şeyden önemli.
Artık mesele çocuk bakımından daha başka yerlere geldi kendimi kanıtlamaya çalışmaktan anlatmaya uğraşmaktan yoruldum. Kendisi Kızıyla neredeyse birlikte yaşıyor. Bana destek olan yok bari anneme babama yakın gideyim az çok bi faydası olur diyorum. Ona da engel oluyor. Yarın ev almak istesek yine bir sürü olay benim tek çıkış yolum eşimin kafasının değişmesi oda anca beni kaybettiğine inanırsa olur gibi olmazsa da biter napayım ki
Babasinin umrunda değil çünkü bu durum. Nasıl olda vakti zamanında bi sekilde çözülür, en kötü eşim işen ayrılıp o bakar kafasında.
Hem bakıcı masrafına katlancam hemde çocuğumun konforu bozulacak neden bu kadar zorluyoruz ki ? Bom boş evde oturan bi annem var tutacaksam onun yanına tutarım 1 yıllık maaşım da öyle gider. Deneriz en azından
İşte ona da çıldırıyorum kendisi kızıyla her gün birlikte resmen birlikte yaşıyorlar bende tek başıma bebekle evdeyim. Kimse kapımı çalmıyor 1 saatlik bile kabul etmemişti eşimle alışverişe gidelim dursun dedik de neymiş küçükmüş korkuyormuş. Sadece işe gitme konusu değil çalışmasam da o semtte bi yere çıkamıyorum ev zaten balkonu yok bahçesi yok. Bi çocuğa ya annanesi bakar ya babaannesi e sen zaten almışsın bir tane diğerine neden oda dursun diye ısrar ediyorsun artık inada bindi gerçekten. Yani taşınmasam bile ben artık onlara karşı hiç iyi olamıycam çok kinlendim
