- 16 Haziran 2007
- 6.730
- 4
[Çocuğunuz arkadaş grubu dışında kalıyorsa...
Çocuklar arkadaş edinmeye ve yaşıtları ile ilgilenmeye 1 yaş civarında başlarlar. Karşılıklı dokunarak, sevmeye çalışarak birbirleri ile iletişim kurmak isterler. İki yaş civarında ise, birlikte vakit geçirmekten hoşlansalar da oyunları ve ilişkileri karşılıklı değildir. Aynı yerde bulunup, bireysel olarak oyun oynarlar.
Arkadaşlık ilişkileri esas olarak 3 yaştan sonra gelişme gösterir. Çünkü bu yaşlardan sonra çocuklar, ebeveynlerine daha az bağımlı olur, bireysel gelişimleri başlar ve kendileri gibi çocuklarla birlikte zaman geçirmekten hoşlanırlar. Ancak bazen çocuklar arkadaş grubunun dışında kalabilir, arkadaşlık etmede zorluk yaşabilir.
Çocuklar neden bazen arkadaş grubunun dışında kalırlar?
Çocuklar büyümelerine ve arkadaş edinmeye başlamalarına rağmen, kendilerine dönük bir dünyadadırlar. Kendi ilgi, ihtiyaç ve istekleri ön plandadır. Bu yüzden, çocuklar arasında kimin “ilk” kimin “ebe”, kimin “birinci” olacağı oldukça önemlidir. Bu tür durumlarda baskın karakter özelliğine sahip olan çocuklar ön plana çıkabilir, ısrarcı tutumlarda bulunabilirler. Bu tür bir istek çatışmasında geri planda kalan çocuk ise, bazen kendisi grubun dışında kalmak ister, bazense grup üyeleri tarafından gruptan elenir. Böylesi çıkar çatışmaları her çocuk grubunda görülebilir.
Diğer bir sebep, grubun dışında kalan çocuğun sosyal beceri gelişim düzeyidir. Kendini tanıtma, gruba katılma, grup kurallarına uyma, paylaşım, iletişim kurabilme gibi sosyal becerilerin gelişim düzeyi, çocuğun yaşıtları ile iletişim kurabilmesinde önemli kriterlerdir. Bu becerilerde sıkıntı yaşandığında, çocuk kendini ifade etmede ve ortaya koymakta zorlanabilir.
Çocuğun yaşı, cinsiyeti, fiziksel özellikleri –çok uzun, kilolu, gözlüklü olmak-, diğer çocuklardan bir yönü ile “farklı” olmak, grupta yeni olması, gruptaki diğer çocukların yaşı, cinsiyeti, kişilik özellikleri gibi çocuk dünyasına ait bazı durumlar da çocuğun grup dışında kalması konusunda etken olabilir.
Anne babalar neler yapabilir?
* Anne baba olmanın en zor yanlarından biri de, çocuğunuz bir arkadaş grubuna alınmadığında, diğer çocuklara olan kızgınlığınızı saklayarak çocuğunuzun hakkını koruma isteğinizi uygun bir şekilde ifade edebilmektir. Bu hisleri duyduğunuzda unutmayın ki, arkadaşları ile olan sorunları çözme konusunda ilk başvuracağınız kişi yine kendi çocuğunuzdur.
* Çocuğunuzun yaşadığı sorun karşısında, önce, ne olduğunu, onun ne hissettiğini, çözüm olarak ne yaptığını ve başka neler yapabileceğini konuşarak, birlikte çözüm bulmaya çalışın. Böylece çocuğunuz kendini “kurban” gibi hissetmek yerine, bu durumu çözmenin yolları olduğunu düşünür.
* Çocuğunuzun avukatı olarak onu elinden tutup “hadi bakalım Ahmet’le de oynayın biraz” tavrı, eğer diğer çocukları da dinleyip, çocukların grup içinde yaşadıkları hakkında yardımcı olabiliyorsanız anlamlıdır. Aksi halde, çocuğunuz kendini çaresiz ve beceriksiz hisseder, diğer çocuklar ise gruba anne/babası tarafından zorla getirilmiş bir “arkadaş”la doğal yoldan iletişim kuramazlar.
Çocuğunuz arkadaş grubuna alınmakla ilgili bir sıkıntı yaşıyorsa:
- Grubun ve çocuğunuzun özelliklerinin birbirine uygun olup olmadığını,
- Grupta neyin çocuğunuzun katılımını engellediğini takip etmeyi,
- Çocuğunuzun sosyal gelişiminin yaşına uygun olup olmadığını,
- Ebeveyn olarak aşırı korumacı bir tutum sergileyip sergilemediğinizi,
- Bu sorunun ne kadar zamandır devam ettiğini,
- Çocuğunuzun diğer yer ve insanlardaki insanlarla olan sosyal ilişkilerinin durumunu,
- Çocuğunuzun öfke yönetimi, saldırganlık, kurallara uymama, alınganlık, gibi alanlarda sıkıntısı olup olmadığına dikkat etmek, yaşanan sıkıntıyı daha iyi anlamak ve çözüm yolu bulabilmek için önemlidir.
* Çocuğunuzla ilgili gözlemleriniz sonucunda desteklemeniz gereken alanlar fark ettiğinizde, restoran, çocuk parkı, oyun alanları, tatil köyleri gibi hayatın içinden mekanlarda onun gelişmesi gereken becerilerini destekleyebilir; “Aferin kızım, bugün parktaki çocuklarla birlikte çok güzel oynadın, sıra onlardayken sabırla bekledin” diyerek, olumlu davranışını destekleyebiliriz.
Çocukların arkadaşlık ilişkilerini, ebeveynler olarak destekleyebilir, onların çizdikleri yolda onlara eşlik edebiliriz. Ancak, problemleri onların adına çözmek, becerilerinin gelişmesini engelleyeceği gibi, yetişkinlik hayatlarında da zorluk yaşamalarına sebep olabilir. Çocuklarımıza yapacağımız en iyi yardım, onların kendi ayakları üstünde durmalarını sağlayan yardımdır
/SIZE]
Çocuklar arkadaş edinmeye ve yaşıtları ile ilgilenmeye 1 yaş civarında başlarlar. Karşılıklı dokunarak, sevmeye çalışarak birbirleri ile iletişim kurmak isterler. İki yaş civarında ise, birlikte vakit geçirmekten hoşlansalar da oyunları ve ilişkileri karşılıklı değildir. Aynı yerde bulunup, bireysel olarak oyun oynarlar.
Arkadaşlık ilişkileri esas olarak 3 yaştan sonra gelişme gösterir. Çünkü bu yaşlardan sonra çocuklar, ebeveynlerine daha az bağımlı olur, bireysel gelişimleri başlar ve kendileri gibi çocuklarla birlikte zaman geçirmekten hoşlanırlar. Ancak bazen çocuklar arkadaş grubunun dışında kalabilir, arkadaşlık etmede zorluk yaşabilir.
Çocuklar neden bazen arkadaş grubunun dışında kalırlar?
Çocuklar büyümelerine ve arkadaş edinmeye başlamalarına rağmen, kendilerine dönük bir dünyadadırlar. Kendi ilgi, ihtiyaç ve istekleri ön plandadır. Bu yüzden, çocuklar arasında kimin “ilk” kimin “ebe”, kimin “birinci” olacağı oldukça önemlidir. Bu tür durumlarda baskın karakter özelliğine sahip olan çocuklar ön plana çıkabilir, ısrarcı tutumlarda bulunabilirler. Bu tür bir istek çatışmasında geri planda kalan çocuk ise, bazen kendisi grubun dışında kalmak ister, bazense grup üyeleri tarafından gruptan elenir. Böylesi çıkar çatışmaları her çocuk grubunda görülebilir.
Diğer bir sebep, grubun dışında kalan çocuğun sosyal beceri gelişim düzeyidir. Kendini tanıtma, gruba katılma, grup kurallarına uyma, paylaşım, iletişim kurabilme gibi sosyal becerilerin gelişim düzeyi, çocuğun yaşıtları ile iletişim kurabilmesinde önemli kriterlerdir. Bu becerilerde sıkıntı yaşandığında, çocuk kendini ifade etmede ve ortaya koymakta zorlanabilir.
Çocuğun yaşı, cinsiyeti, fiziksel özellikleri –çok uzun, kilolu, gözlüklü olmak-, diğer çocuklardan bir yönü ile “farklı” olmak, grupta yeni olması, gruptaki diğer çocukların yaşı, cinsiyeti, kişilik özellikleri gibi çocuk dünyasına ait bazı durumlar da çocuğun grup dışında kalması konusunda etken olabilir.
Anne babalar neler yapabilir?
* Anne baba olmanın en zor yanlarından biri de, çocuğunuz bir arkadaş grubuna alınmadığında, diğer çocuklara olan kızgınlığınızı saklayarak çocuğunuzun hakkını koruma isteğinizi uygun bir şekilde ifade edebilmektir. Bu hisleri duyduğunuzda unutmayın ki, arkadaşları ile olan sorunları çözme konusunda ilk başvuracağınız kişi yine kendi çocuğunuzdur.
* Çocuğunuzun yaşadığı sorun karşısında, önce, ne olduğunu, onun ne hissettiğini, çözüm olarak ne yaptığını ve başka neler yapabileceğini konuşarak, birlikte çözüm bulmaya çalışın. Böylece çocuğunuz kendini “kurban” gibi hissetmek yerine, bu durumu çözmenin yolları olduğunu düşünür.
* Çocuğunuzun avukatı olarak onu elinden tutup “hadi bakalım Ahmet’le de oynayın biraz” tavrı, eğer diğer çocukları da dinleyip, çocukların grup içinde yaşadıkları hakkında yardımcı olabiliyorsanız anlamlıdır. Aksi halde, çocuğunuz kendini çaresiz ve beceriksiz hisseder, diğer çocuklar ise gruba anne/babası tarafından zorla getirilmiş bir “arkadaş”la doğal yoldan iletişim kuramazlar.
Çocuğunuz arkadaş grubuna alınmakla ilgili bir sıkıntı yaşıyorsa:
- Grubun ve çocuğunuzun özelliklerinin birbirine uygun olup olmadığını,
- Grupta neyin çocuğunuzun katılımını engellediğini takip etmeyi,
- Çocuğunuzun sosyal gelişiminin yaşına uygun olup olmadığını,
- Ebeveyn olarak aşırı korumacı bir tutum sergileyip sergilemediğinizi,
- Bu sorunun ne kadar zamandır devam ettiğini,
- Çocuğunuzun diğer yer ve insanlardaki insanlarla olan sosyal ilişkilerinin durumunu,
- Çocuğunuzun öfke yönetimi, saldırganlık, kurallara uymama, alınganlık, gibi alanlarda sıkıntısı olup olmadığına dikkat etmek, yaşanan sıkıntıyı daha iyi anlamak ve çözüm yolu bulabilmek için önemlidir.
* Çocuğunuzla ilgili gözlemleriniz sonucunda desteklemeniz gereken alanlar fark ettiğinizde, restoran, çocuk parkı, oyun alanları, tatil köyleri gibi hayatın içinden mekanlarda onun gelişmesi gereken becerilerini destekleyebilir; “Aferin kızım, bugün parktaki çocuklarla birlikte çok güzel oynadın, sıra onlardayken sabırla bekledin” diyerek, olumlu davranışını destekleyebiliriz.
Çocukların arkadaşlık ilişkilerini, ebeveynler olarak destekleyebilir, onların çizdikleri yolda onlara eşlik edebiliriz. Ancak, problemleri onların adına çözmek, becerilerinin gelişmesini engelleyeceği gibi, yetişkinlik hayatlarında da zorluk yaşamalarına sebep olabilir. Çocuklarımıza yapacağımız en iyi yardım, onların kendi ayakları üstünde durmalarını sağlayan yardımdır
/SIZE]