Çocuğuna dur demeyen anne


Doktor olmaniz bu konudaki tavrinizin nahos oldugunu degistirmedi.
Sizi hakli cikarmadi. Siddeti mesrulastirma cabanizi daha sempatik hale getirmedi.
 
Çocuğu olan biri olarak söylediklerinize katılıyorum, patlatma kısmı hariç.

Geçen bi arkadaş bebeğimi görmeye geldi.2-3 yaşında çocuğu var çıktı lake sehpama elinde arabasıyla tüm sehpayı çizmiş.Bu bi de engel olmaya çalışan hali tabi yarım yamalak.


Görümcem çocuğyla bize geliyor o geldi diye 10 kişi oturup çizgi film izliyoruz.Devamlı bağırarak lafımızı bölüyor kimse dinlemeyince yumruğunu vuruyor.

Her taraf büyümüş de küçülmüş bebelerle dolu ve bu tür rahatsız edici hareketler yapan canlılara çocuk da olsa sempatiyle bakamıyorum.Onlar bana çocuktan çok ailelerini ele geçirip parmağında oynatan tuhaf canlılar gibi geliyolar sadece ve üzgünüm ama tek hissettiğim duygu rahatsızlık.

Bizim milletimizde maalesef ben iyi oluyum çoluğum çocuğumun keyfi yerinde olsun da nolursa olsun düşüncesi var yani kimsenin kimseye saygısı yok.

Geçenlerde bi konuda kadının birinin koca otobüste bebeğinin altını açtığını ve tüm otobüsü afedersiniz b*k kokusu bastığını ve 1 saat öyle yolculuk etmek zorunda kaldıklarını anlatan birinin konusu vardı ve bir sürü insan o otobüste hamile mi var hasta mı var düşünmeden çocuğunun altını açan kadına hak vermiş ve aynısı olsa kendilerinin de yapacağını söylemişti.

Saygı göstermeden saygı göremeyiz.Çocuk da olsa kimse kimseye katlanmak zorunda değil.Çocuk sizin çocuğunuz ve onlarca insanı rahatsız etmek gibi bi hakkınız yok.Kim neden sizin çocuğunuza katlanmak zorunda olsun, ben bu düşünceyi çözemiyorum.
 
İşte o rahatsız olduğumuz çocuklar bu hanımların çocukları..
 
Cok rahatsizsaniz taksi tutacaksınız toplu taşıma kullanmayacaksiniz senin için cocugum şarkı soyluo die pataklayamam kusura bakma
 

Ben gerçekçi bakıyorum.
Çocuk bu bilmez, iyi konuşucaksın o da onu öğrenecek ama bazen anne sabrı tükendiği noktada sinirini sözel dile getirmeli, vurmaktansa. Ve evet patlatcam diyebilir benim gözümde. Patlatcam diyip patlatmaması önemli bir şey. Çocuk eğer korkmazsa öğrenemez. Yeğenim sürekli elini prize sokmaya çalışıyor, güzellikle söylediğimizde anlamıyor, tekrar yapıyor en son gözünü korkutmak icin bagırıp bak dayak geliyo simdi diyip elimizi kaldırdık. Vurduk mu ? Hayır. Ama biz onu yapmazsak o zarar görecek. Yani bazı durumlarda bu patlatıcam kelimesi kaba olduğu için şuan aa ne kadar ayıp denir mi olarak karşılanıyor. İçerisindeki anlam önemli, umarım demek istediğimi anlatabilmişimdir..
 

Avm de yerde yuvarlanan şarkı söyleyen çocuk seni niye nasıl bu kadar geriyor. Sakın bunların annesine babasına ters yapma bir deliye catarsin alır seni ayağının altına dikkat et. İçinden nefret et belli etme.
 
avm zaten bangır bangır müzik çalan bir yer. Çocuk bağırmasında kendim adına bir sakınca görmüyorum. İnsanların da oraya kafa dinlemeye geldiğini düşünmüyorum. Bundan rahatsız olan hasta ruhludur bence.
Ancak hastane gibi, toplu taşıma gibi ortamlarda daha dikkatli olunmalı. Uçakta arkama mutlaka çocuk oturur mesela ve mutlaka o koltuk tekmelenir, mutlaka o anne ses çıkarmaz. Buna da ben anlayış gösteremem. Sadece bir kere çok naif insanlara denk geldim. Karı koca yanımda oturuyorlar, çocuk da uyumuş ama bir türlü sığdıramadılar. Ayakkabıları benim bacaklarıma değmekle değmemek arasında. Kadın o kadar mahcup oldu ki, uyuyan çocuğun ayakkabılarını çıkardı. Battaniyesini sardı, sonra da özür diledi . Ben bu insanın canını yerim, dedim siz verin bu tarafa doğru rahat yatsın. Bir yandan da ben bu durumu çekmek zorundaymışım gibi davranan, amaaan canım çocuk mecbur çekeceksin diyen tipler var. İşte onları çekemem, çekmiyorum da. Dünya öyle çocukların etrafında dönmüyor. He çocuktur anlamaz ama annesi uyardığı halde devam ediyorsa buna da kimse bir şey demez kanımca. Burada önemli olan annenin çabası.

Mucize gelmiyor işte bana, yani böbreğin çalışması ne kadar mucizeyse o da o kadar. Yaratılış mucizesinin ötesinde bir durum yok. Her çocuk hepimiz kadar önemli, bana kimse vuramazsa ona da vuramaz, bana kimse bağıramazsa ona da bağıramaz gibi.
 
Ben doktorum da demedim tıp okuyorum da demedim. Okumak kalbi temizlemiyor işte, tıp da okunsa.
Rica etsem daha önce yazdıklarıma da cevap yazar mısınız?
 
Geçenlerde bir avmde ben ve arkadaşım asansördeydik. Bir anne ve çocuğu bindi. Neredeyse tamamen sessiz olan asansörde bağırarak konuştular. Biz sohbet ediyorduk ben sesten rahatsız olduğum için sustum. Onlar yüksek sesle konuşmaya devam ettiler. Herkes sussun, çocuklar ölsün demiyorum. Sadece normal veya kısık sesle konuşmanın gördüğüm kadarıyla çocuklara öğretilmesinin gerekli olduğunun genelde düşünülmediğinden ve bence önemli olduğundan bahsettim. Genel görgü kuralları açısından.
 
aman allahım konu ve yorumlar sasrdimmi hayir:)) evet konu çocuk ve şiddet olunca herkes coşmuş konu sahibi bende şiddete karsiym fakat amanda pskolojisi bozlmasn her dediğini yapalm yavrusum üzülmesin diye simartilarak büyütülp etrafı kırıp geçiren cocuklarada karşıyım. Çocuklu misafir kabul etmeyin. Disardakiler içinse yapacak bişey yok. O anne ve babalarının sorunu karışamazsınz.
 
Doktorlarin hepsi degil ama bu gibilerin meslegine para odakli bakmasinin kanitidir. İnsan sevmeyen ne ogretmen olsun ne doktor. İnsanlar hasta oldugu icin geliyor sana. Beklenilen guler yuz birazcik anlayis. Ama bu kizimizdan pek alamayacaklari seylermis gibi. Neyse Allah herkese hakettigini versin. Gonlune gore..
 
İşte o rahatsız olduğumuz çocuklar bu hanımların çocukları..
Nereden biliyorsunuz?
Konu sahibi onu bana yazmış. Benim nasıl bir anne, çocuğumun nasıl bir çocuk olduğunu biliyor musunuz? Bu kadar ön yargılı olmayın. Herkesi bütün yazdıklarıyla değerlendirmenizi tavsiye ederim ki bu da beni tanımadığınız için ancak size ipucu verir.
 
bir öğretmen şikayet ediyor davranışı bozuk gürültücü çocuktan ya.Görevin sadece öğretim değil eğitim de vermelisin.Gerekirse rehberlikle işbirliği gerekirse aileyle kontakt kurmak aileye kitap vermek eğitim hakkında çocukla defalarca teke tek konuşmak .Gerekirde psikiyatrla aileyle yönlendirip ilaç tedavisine başlamak.çözüm çok yani dışlamak kolay olanı
 

ama sehpayı çizmiş olması çocuğun suçu değil işte.
konu sahibesinin evinde yaşadığı durum da çocuğun suçu değil.
o çocukları yetiştiren ailelerin suçu
bu durumda çocuklara patlatmak çözüm mü?
madem anne babalarına patlatsın bir tane.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…