valla konuyu okudukça sinirleniyorum
burada hiç kimse çocuğuyla ilgilenmeyen anne - babayı savunmuyor
fakat çocuk dediğin her kuralı, her değeri, her doğru davranışı ha deyince öğrenmiyor
bu bir süreç
her bağıran, ağlayan, zırlayan çocuk için "annesi ilgilenmiyor" yorumu yapılamaz
mesela ben bazen toplum içinde çocuğumun ağlamasına izin veriyorum, aksi halde o çocuğa, o anda istediği şeyin olmayacağını anlatamam, öğretemem
veya bir yerde otururken gelip bir şey için ısrar etmesini görmezden gelebiliyorum, vızır vızır vızırdanıyor
ama emin olun, görmezden gelmeden önce defalarca ona istediği şeyin olamayacağını söylemiş, anlatmaya çalışmışımdır
bu örnekler çoğaltılabilir
çocuğun eğitimi sadece evde olup, dışarıda yok sayılamaz
bir bakışla susan çocuk, yaptığının yanlış olduğunu anladığı için değil, korktuğu için susuyordur
yanlış olanı öğrendiğinde zaten yapmaz
çocukları korkutarak öğretilen şeyler de bir üyenin yazdığı gibi yalana teşvik eder, bu sefer çocuk onu, ebeveyninin olmadığı, okul gibi ortamlarda yapar
evet, misafir misafirliğini bilecek, eğer çocuk durmuyorsa, zarar veriyorsa kalkıp gidecek
ama bunlar uç noktalardaki örnekler
otobüsten ben bile sıkılıyorum, çocuk nasıl sıkılmasın
herkesin maddi durumu her yere otobüsle gidecek kadar iyi değil
çocuğu otobüste bağırıp çağıran anneler, eğer psikopat değillerse yerin dibine geçiyorlar
bazen insanın eli kolu bağlanıyor
bunu dışarıdan ayırt etmek zor
amma velakin
konu çocuk olunca şiddeti önermek, tavsiye etmek korkunç bir düşünce
ve bu düşünceyi "ama" , "fakat" vb bağlaçlarla dahi olsa savunmak da bu düşünce kadar korkunç geliyor bana