- 7 Mart 2010
- 28.022
- 14.080
- 498
- 47
- Konu Sahibi yoruldumya
-
- #81
tuvalet egtımı ıcın acele etmedım..keske temmuz agustosu bekleseydınız..3 yasındayken oglum tuvalet egtımıne basladım..1 defa ısemedı..ama gece ıkı kere cıse kaldırdım
tuvalet egtımı ıcın acele etmedım..keske temmuz agustosu bekleseydınız..3 yasındayken oglum tuvalet egtımıne basladım..1 defa ısemedı..ama gece ıkı kere cıse kaldırdımMerhaba hanımlar benim 2,5 yaşında bir çocuğum var ve gerçekten çok fazla hareketli yorulmak oturmak nedir bilmeyen bir çocuk bebekliğinden beri bu böyle. Hamilelikte 21 kilo almıştım doğumdan çıkınca 3 kilo vererek eve dönmüştüm ve bebeğim 9. Ayına girdiğinde ben 20 kilo vermiştim bile anlayın diye diyorum tek başıma baktım hiçbir akraba yanımızda yoktu ücretsiz izindeydim ve sürekli koşuşturma içinde geçen 2,5 yıl. Eşim sağolsun ilgilenir ama tüm gün bir arada olunca ve pandemiden sonrada eve hapsolunca iyice bunaldım bir haftadır tuvalet eğitimi yapalım dedim iyice kahroldum halılar battaniyeler parkeler çiş kaka bağırmadım kızmadım hep tatlı dille hadi tuvalet dedim yok lazımlık dedim yok en sonunda pes ettim beze döndük ama çocuğuma tahammülüm gitti inanın ki vicdanım sızlıyor ama kendime engel olamıyorum bazen görmek dahi istemiyorum çocuğumu ben nasıl böyle kötü bir anne oldum bu halim düzelir mi bana bir akıl verin lütfen.
Hıhı okumadığınız belli. Hanımefendi zaten yeterli ilgi ve oyun oynanan çocukların enerjisini atabildiğini söylüyorum bunu ben değil pedagoglar söylüyor yaramaz çocuk yoktur yeterince ilgilenmeyen anne baba vardır
Ama çocuğa bağırmak da duygusal şiddet evet insanız ama bağırılan çocuğun yüzündeki ifade benim canımı yakıyor çevremde gördüğüm için sürekli sabırsız kişilerin psikolojik destek almadan anne olmamaları gerektiğini düşünüyorum sadece kendimde dahildünyanın en sabırlı insanlarından biri olabilirim çünkü 31 yıllık hayatımda sanırım 3. Kez birine bağırdım ben bugün.
Şunu söyleyebilirim ki bu yorumunuz ideali olmakla beraber gerçekçi değil.
Çocuğumu da bile isteye yaptım üstelik mesleğim de eğitimle ilintili. Ama unuttuğunuz bir şey var ki o da annelerin de insan olduğu ve bazen yorgun, üzgün, hasta vb olabileceği. Çocuğa sistematik bir şekilde duygusal şiddet uygulamıyorsa bazen böyle şeyler olması mümkün malesef.
maalesef tecrübesiz oluyoruz. bilinçli olup olmadıkları annelerini ilgilendirir. ben çocuklarla ilgili bir alana yeni başladım ve annelerin deneyimlerini okuyordum. başta anneliğin düşündüğünüz gibi olmayacağı için oluşacağı bir hayal kırıklığından bahsediyorum. maalesef bu şekilde yaklaşan anneler var ancak konu o değil ki. "yorgunum" diyen bir anneye yaptığınız yıkıcı eleştiri onu daha kötü hissettirir. kadın çocuğu ne kararla doğurduğundan, çocuğunun tablet ve telefonla ilişkisinden veya çocuğun enerjisini nasıl attığından bahsetmemiş ki? kadının bahsettiği psikolojik ve bedensel yorgunluğu. siz neden konuyu oraya getirdiniz ki? resmen yaranız varmışcasına gocunmuşsunuz.Hayal kırıklığı yaşayacağım bir çocuğu neden doğurayım? Ben uzmanım demiyorum yorumumu genel olarak yaptım çünkü bağıran anneleri gördükçe ben çocuklara üzülüyorum. Anne olmak tecrübe sahibi olmak değil bence annelerimiz bir sürü çocuk büyütmüş şimdi onlar uzman mı üstelik saçma sapan yöntemlerini de dayatmaya çalışıyorlar torunlarına şimdi onlar tecrübeli biz sırf doğurmadık diye tecrübesiz mi oluyoruz
Allah hayırlı ömürler versin tüm yavrulara saat gece yarısına geliyor ışığı açıyor babasının yanından kendi yatağına götürüyor beni ponçikAma bu hiç hoş değil:) 10-20 ay arası diş çıkardı dünyanın en zor diş çıkarışı bana denk geldi heralde dedimtam 2-3 ay rahat ettim gibi oldu ki buna sendromlu haller geldi. Konuşmasıyla beraber daha feci oldu. Akşam yarım saate yakın neden o uyku tulumunu giydirdim diye ağladı.
Tulum üstüne tütü etek giyip öyle yatıyor. Gerçekten kafa bi milyon modundayız ikimiz de. Bak uyuyamıyorum şu an çünkü yarım saate uyanır. Sebep? Yok öylesine.öğrenilmiş çaresizlik gibi bişey yaşıyorum uyusam nolacak yine uyanıcam bari hiç uyumayayım diye
Haftada 3 gün kreşe gidiyor. Yarın kreş günü biraz da oradakiler düşünsün :)
Ne düşüncesizce bir yorum bu !!!Maalesef hadi çocuk yapalım aradan çıksın diye yapılan çocuklar böyle oluyor. Hareketli olmasının sebebi yeterli ilgi ve oyunun verilmemesi ilgiden kastım da çizgi film tablet değil maalesef
Çok isteyerek, tedavi görerek çocuk yaptım. Çok da ilgilenirim ama çok hareketli oğlum. Canı sağ olsun ama bazen insanın tahamülü kalmıyor. Bence büyük konusmayınMaalesef hadi çocuk yapalım aradan çıksın diye yapılan çocuklar böyle oluyor. Hareketli olmasının sebebi yeterli ilgi ve oyunun verilmemesi ilgiden kastım da çizgi film tablet değil maalesef
Aslında anlıyorum sadece bu süreci anne olmadan önce göze alarak planlı psikolojik destekli ebeveyn olmanın gerekli olduğunu düşünüyorumÇocuklar kedilerden farklıdır. Oltayla oynatıp "enerjisini atmasını" sağlayıp, 16 saat uyurken işinize gücünüze bakabildiğiniz canlılar değillerdir.
Örneğin, ilk aylarda enerjisini atamadığından değil, doğası böyle olduğundan iki saatte bir ağlayarak uyanır, kışın sıcak yatağınızdan kalkar , gider, emmesini bekler, sonra gazını çıkarır uyutursunuz, iki üç saat sonra aynı şeyleri tekrar tekrar yaparsınız. Aylarca...
Gündüz de hayatı tam zamanlı sürdürmeye devam edersiniz.
Sonra tam bir şeyler oturur, diş çıkarma süreci başlar, tekrar başa sararsınız.
Sonra emeklemeye ve sıralamaya başlar, bir an başından ayrılamazsınız.
Falan...
Anne olmayan anlamaz diyenlerden değilim.
Bir bebeğe 2,5 sene yapayalnız bakmak zorunda kalmış olmayan, konu sahibinin halini kolay kolay anlayamaz diyenlerdenim.
Haliniz tabii düzelir.Merhaba hanımlar benim 2,5 yaşında bir çocuğum var ve gerçekten çok fazla hareketli yorulmak oturmak nedir bilmeyen bir çocuk bebekliğinden beri bu böyle. Hamilelikte 21 kilo almıştım doğumdan çıkınca 3 kilo vererek eve dönmüştüm ve bebeğim 9. Ayına girdiğinde ben 20 kilo vermiştim bile anlayın diye diyorum tek başıma baktım hiçbir akraba yanımızda yoktu ücretsiz izindeydim ve sürekli koşuşturma içinde geçen 2,5 yıl. Eşim sağolsun ilgilenir ama tüm gün bir arada olunca ve pandemiden sonrada eve hapsolunca iyice bunaldım bir haftadır tuvalet eğitimi yapalım dedim iyice kahroldum halılar battaniyeler parkeler çiş kaka bağırmadım kızmadım hep tatlı dille hadi tuvalet dedim yok lazımlık dedim yok en sonunda pes ettim beze döndük ama çocuğuma tahammülüm gitti inanın ki vicdanım sızlıyor ama kendime engel olamıyorum bazen görmek dahi istemiyorum çocuğumu ben nasıl böyle kötü bir anne oldum bu halim düzelir mi bana bir akıl verin lütfen.
Bende diyorum ki annelik zor ve sabır gerektiren bir süreç hazır olmadan göze alması zor diyorum tahammülsüz olan çocuğuna bağıran insanların ebeveyn olmaması gerektiğini söylüyorum yaram var evet çevremde bağırılan ilgisiz çocukları gördükçe üzülüyorum yorumlarımı da ona istinaden yaptım amacım konu sahibini kırmak değildi ve ondan özrümü diledim yanlış anlaşıldım kelimelerimi yanlış seçtiğim içinmaalesef tecrübesiz oluyoruz. bilinçli olup olmadıkları annelerini ilgilendirir. ben çocuklarla ilgili bir alana yeni başladım ve annelerin deneyimlerini okuyordum. başta anneliğin düşündüğünüz gibi olmayacağı için oluşacağı bir hayal kırıklığından bahsediyorum. maalesef bu şekilde yaklaşan anneler var ancak konu o değil ki. "yorgunum" diyen bir anneye yaptığınız yıkıcı eleştiri onu daha kötü hissettirir. kadın çocuğu ne kararla doğurduğundan, çocuğunun tablet ve telefonla ilişkisinden veya çocuğun enerjisini nasıl attığından bahsetmemiş ki? kadının bahsettiği psikolojik ve bedensel yorgunluğu. siz neden konuyu oraya getirdiniz ki? resmen yaranız varmışcasına gocunmuşsunuz.
okuduğunuz pedagoglar tuvalet eğitiminin çocuk için fizyolojik olduğundan fazla psikolojik öneminden bahsetmiyorlar mı? bu süreçte anneye vereceğiniz tavsiye yoksa susun lütfen çünkü kadın eleştirilmek için değil belki de fikir almak ve "seni anlıyorum" gibi bir yorum almak için açmış gibi duruyor konuyu...
Bak arkadaşım,anne olmadan bir yenidoganla tek başına ilk 3yilini geçirmeden ne neymiş ne dogruymus bilemezsin.bu öyle pedagoklarin kitapların dediği gibi olmuyor.her çocuk farklı doğuyor.her insan evladı aynımı.Pedagoglar söylüyor ama siz onlardan daha iyi biliyorsanız bişey diyemiycem.
2,5 yaşına olduğu ve bezli olduğu için almıyorlar küçükmüş onu da denedim de olmadıEşiniz de destek vermiyormuş azıcık destek verse böyle yıpranmazsınız. Pandemi var biliyorum ama belki böyle durumlarda yarım gün kreş hem sizin için hem de çocuk için iyi olabilir gibi sanki. Düşündünüz mü hiç?
Uykusuz anne, yorgun anne tahamülsüz oluyor. Ve bu gecici bir süreç tekrar diyorum büyük konusmayınMükemmel anne olduğu kanısına nereden vardınız üstelik ne bu ünlemler falan Bi sakin olun sadece psikolojik olarak anneliğe hazır olmayan KADINlar ne yazık ki tahammülsüz anne oluyor bunu demeye çalışıyorum kimse mükemmel değildir
anladım. ben de öyle düşünüyorum ancak yapacak bir şey yok bunu kabullendim. bu konuya yorum yapmanız talihsizlik olmuş.Bende diyorum ki annelik zor ve sabır gerektiren bir süreç hazır olmadan göze alması zor diyorum tahammülsüz olan çocuğuna bağıran insanların ebeveyn olmaması gerektiğini söylüyorum yaram var evet çevremde bağırılan ilgisiz çocukları gördükçe üzülüyorum yorumlarımı da ona istinaden yaptım amacım konu sahibini kırmak değildi ve ondan özrümü diledim yanlış anlaşıldım kelimelerimi yanlış seçtiğim için
Anne olmayan anneliğin zorluğunu anlayamaz.Ben kimsenin anneliğini eleştirmedim benim de nefret ettiğim düşünce bu doğurmayan konuşmasın neyin tribi bu insanız sonuçta mükemmel olamıyoruz kibarca fikrimi söyledim
Bak arkadaşım,anne olmadan bir yenidoganla tek başına ilk 3yilini geçirmeden ne neymiş ne dogruymus bilemezsin.bu öyle pedagoklarin kitapların dediği gibi olmuyor.her çocuk farklı doğuyor.her insan evladı aynımı.
Bazı çocuklar haraketli bazıları daha uysal bazıları içine kapanık vs vs...hepsine ayrı ayrı muamele etmek gerekiyor.
Benim oğlum 10 yaşında doğduğundan beri ilgilenmeyen kimse kalmadi.gitmedigi yer oynamadığı aktivite yoktur.
Onu büyütürken yeri geldi bende cinnetlerin eşiğinden döndüm.cunku benim oğlum hiperaktivite si olan bir çocuk.ac kitapları bak oku. Nasıl bir cocuktur nasıl yetiştirmek gerekir ...
Ben artık çocuğuma karşı yetersiz ve çaresiz kaldıgimdan pedagogla görüşüyorum.ne kadaann ilgili olduğumu burdan görebilirsin
Neyse konu sahibine gelirsek sizin de maddi bir gücünüz varsa götürmeniz tavsiye ederim.o sizi yönlendirecektir inanın. Eğer oğlunuz hiperaktiviteliyse ilerleyen yıllarda da artarak devam edecektirb bu onun ne kadar zeki de olsa okul başarısını bile etkileyecek tır.
Vicdanınız rahat olsun siz normal bir annesininiz.buraya yaZip çözüm aramanız bile çok güzel.
Evet tam da bunun içim açtım konuyu yalnızca ben böyle değilim değil mi diye sormak için çünkü bir arkadaş var komşu oğlu öyle sakin uslu ki habire aktivite videoları çekip atar ben eziliyorum bu sefer onları görünce düşünün kadın iç çamaşırlarını bile ütülemeye vakit buluyor benim ütüleri eşim yapıyormaalesef tecrübesiz oluyoruz. bilinçli olup olmadıkları annelerini ilgilendirir. ben çocuklarla ilgili bir alana yeni başladım ve annelerin deneyimlerini okuyordum. başta anneliğin düşündüğünüz gibi olmayacağı için oluşacağı bir hayal kırıklığından bahsediyorum. maalesef bu şekilde yaklaşan anneler var ancak konu o değil ki. "yorgunum" diyen bir anneye yaptığınız yıkıcı eleştiri onu daha kötü hissettirir. kadın çocuğu ne kararla doğurduğundan, çocuğunun tablet ve telefonla ilişkisinden veya çocuğun enerjisini nasıl attığından bahsetmemiş ki? kadının bahsettiği psikolojik ve bedensel yorgunluğu. siz neden konuyu oraya getirdiniz ki? resmen yaranız varmışcasına gocunmuşsunuz.
okuduğunuz pedagoglar tuvalet eğitiminin çocuk için fizyolojik olduğundan fazla psikolojik öneminden bahsetmiyorlar mı? bu süreçte anneye vereceğiniz tavsiye yoksa susun lütfen çünkü kadın eleştirilmek için değil belki de fikir almak ve "seni anlıyorum" gibi bir yorum almak için açmış gibi duruyor konuyu...
Gerçekten talihsizlik oldu bu denli taşlanacağım aklıma dahi gelmezdi aslında demek istediklerimi ifade edemedim yanlış cümleler seçtimanladım. ben de öyle düşünüyorum ancak yapacak bir şey yok bunu kabullendim. bu konuya yorum yapmanız talihsizlik olmuş.
Benımde sadece esım vardı okadar kucagımda sureklı gaz sancısı ıle aglayan bır cocuk...esım aksam ılgılenebılıyordu sadece ben yanlızdım..hıc bır sey ıcın acele etmeyın..20 yasında altı bezlı bır ınsan yok sonucta:) bende 3 yasında basladım dedıgım gıbı..herkes bır sey soyler 1 yasında tuvalet egtımı verdım dıyen bıle vardı..umrsamadım acıkcasıMerhaba hanımlar benim 2,5 yaşında bir çocuğum var ve gerçekten çok fazla hareketli yorulmak oturmak nedir bilmeyen bir çocuk bebekliğinden beri bu böyle. Hamilelikte 21 kilo almıştım doğumdan çıkınca 3 kilo vererek eve dönmüştüm ve bebeğim 9. Ayına girdiğinde ben 20 kilo vermiştim bile anlayın diye diyorum tek başıma baktım hiçbir akraba yanımızda yoktu ücretsiz izindeydim ve sürekli koşuşturma içinde geçen 2,5 yıl. Eşim sağolsun ilgilenir ama tüm gün bir arada olunca ve pandemiden sonrada eve hapsolunca iyice bunaldım bir haftadır tuvalet eğitimi yapalım dedim iyice kahroldum halılar battaniyeler parkeler çiş kaka bağırmadım kızmadım hep tatlı dille hadi tuvalet dedim yok lazımlık dedim yok en sonunda pes ettim beze döndük ama çocuğuma tahammülüm gitti inanın ki vicdanım sızlıyor ama kendime engel olamıyorum bazen görmek dahi istemiyorum çocuğumu ben nasıl böyle kötü bir anne oldum bu halim düzelir mi bana bir akıl verin lütfen.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?