ne eşim ne ben takıntılı, çocuğunu yarıştıran tipler asla değiliz, tam tersinr nefret ederiz öyle tutumlardan. Ancak çocuğumuzda bir sıkıntı var bunu fark ediyoruz. sıkıntımız çocuğumuz yaşının çocuğu gibi davranmıyor. Ondan daha küçük olanlar daha olgun, daha bilinçli. Bizimki hala hicbirseyin bilincinde değil.Problem olduğunu düşünüyorsanız bir uzmana götürün elbette...Ama verilen bütün ödevleri yapmak zorunda mı,bırakın yapabildiği kadarini yapsın, ne olacak.Eşinizle de boşuna stres yaşamayın.
Sosyal iletişim süper, ama ilgi alanını bulamıyoruz bir türlü . Yaptirimimiz yok bilmem belki de olmalıFazla üzerine gitmeyin önce bir psikologa yada pedagoga götürün psıkolojık yada gelısımsel bır problem mi yoksa her çocuk gibi sıkıldıgı ve ılgi duymadığı içinmi önce onu öğrenın.
Ders konusunda kesınlıkle yaptırım uygulamayın uzaklasmasın, bazı sorularla biraz durum ortaya cıkabılır evdeki tutumunuzu merak ettim.Babası yada siz kuralcımısınızdır yada bazen ılgı eksıklıgini yasadıgını hisediyormusunuz o hissediyor mu sosyalleşebiliyor mu arkadaşlarıyla olan iletişimi nasıl derslerin cogunda mı böyledir?
Mesela resime müziğe beden egt daha çok ılgılıyse ki çoğu çocukta böyledir bazı derslere karşı ilgisizliği ozaman normaldir her çocuk ilgi alanını kendı seçer endişelenmeyin.
Yaptırım çözüm değil dengeli olmak onemlı bazı becerilerini yerine getirmesi için konuşulmalı ödüllendirilmeli istekli hale getirilmeli her seferinde ayakkabı yada çorabını siz giydiriyorsanız gibi.İlgi alanını kendı gelısımsel süreciyle bellı eder siz daha iyi gözlemlemelisiniz bu sürecte ama dışarıyla cevresıyle kıyaslamadan bır gozlem bu size üzer her çocuğun süreci uyum saglaması farklıdır...Mutlu olması onemlıSosyal iletişim süper, ama ilgi alanını bulamıyoruz bir türlü . Yaptirimimiz yok bilmem belki de olmalı
Bu da sanırım doğduklarından beri pamuklara sarmaladığımızdan.. bizimki hala yemeğini benim yedirmemi istiyor, o kadar üstüne düştük ki farkında olarak kullanıyor bence sizde de durum sadece bune eşim ne ben takıntılı, çocuğunu yarıştıran tipler asla değiliz, tam tersinr nefret ederiz öyle tutumlardan. Ancak çocuğumuzda bir sıkıntı var bunu fark ediyoruz. sıkıntımız çocuğumuz yaşının çocuğu gibi davranmıyor. Ondan daha küçük olanlar daha olgun, daha bilinçli. Bizimki hala hicbirseyin bilincinde değil.
Bende anaokulundan 3. Sınıfa kadar 27 kiloydumBen üçüncü sınıfa giderken 20 kiloydum. Tartmışlardı bizi sırayla okulda hiç unutmam. Gelişimi geri diyen raporlu süt veren de olmamıştı. Söyleyeceklerim bu kadar
Şükür bende takıntılı bir anne değilim ama bakın görüeceksiniz akran zorbalığı diye birşey var. Birde ister istemez onlar büyüdükçe gelecek kaygısı da hafiften hafiften başlıyor.Benim kızım da prematüre doğdu ve yazınızın bazı yerlerinde kendimi gördüm sanki.. yemesi hep problem, 6 yaşına geldi hala yemeyi sevmez ama canı sağ olsun yeter ki..
Bebeğim bir de erken doğuma bağlı iga düşüklüğünden sürekli hasta oluyor, cok sosyal bir çocuktur, arkadaslarıyla oynamayı sever ama sizin dediğiniz gibi özellikle dersle ilgili konularda-ki biz daha anaokulundayız- inanılmaz sıkılıyor tabii atlayıp zıplayamıyor yasanırım ilköğretime basladığında aynj sizin gibi olacağız ama ben sorun etmeyeceğim siz de etmeyin, her seyi mükemmel yapmak zorunda değiller öğrensin öğrenmesi gerekeni yeter.. ben bazen okuma yazmayı nasıl öğreteceğiz diye düşünürken buluyordum kendimi sonra dedim amaaann yeter ki canım iyi olsun gerisi muhakkak hallolur, üzmeyin kendinizi de kızınızı da..
Hızlı giriş yapıp sonra pes etmişsinBende anaokulundan 3. Sınıfa kadar 27 kiloydum
Mutlu bir çocuk ama hatamız şu ki, prematureydi, hassasti, hiç sorumluluk vermedik. Utanıyorum ama hala yemeğini ben yediriyorum, kıyafetlerini ben giydiriyorum. Bu konuda eşim de bende hataliyiz.Yaptırım çözüm değil dengeli olmak onemlı bazı becerilerini yerine getirmesi için konuşulmalı ödüllendirilmeli istekli hale getirilmeli her seferinde ayakkabı yada çorabını siz giydiriyorsanız gibi.İlgi alanını kendı gelısımsel süreciyle bellı eder siz daha iyi gözlemlemelisiniz bu sürecte ama dışarıyla cevresıyle kıyaslamadan bır gozlem bu size üzer her çocuğun süreci uyum saglaması farklıdır...Mutlu olması onemlı
Ayy kız sorma sınıfta en yavaş koşan bendim en yavaş yazanda bendim dilim öyle gevezeydi ki hocalar beni anlamazdı. Herkesin yaptığını yapmak asla hoşuma gitmezdi bu yüzden genelde hocalar bazı zamanlar şimdi size zor bir soru soracam bakalım kim yapacak diye sorduğu bütün sorulara ilk ben cevap verirdim soruda ki mantık hatalarını bulup hocaya söylerdim asla çalışkan olmadım ama hep hocaların dikkatini çektim ben hep diyorum ben bu başarısızlıkla üniversite kazanıp bir meslek sahibi olduysam herkes olur yeter ki çocuğun o şah damarını bulunHızlı giriş yapıp sonra pes etmişsin
Hiç kendi giymek istemiyor mu ben 6 yaşıma kadar tek cocuktum tabi bizde kuzenler fazla o yüzden hiç kendim giymek aklıma gelmemişti sadece kendim annemlere supriz kahvaltı hazırlamıştım bi kere bir gün kuzenim benimle dalga geçti hala annen mı yıkıyor seni falan demişti inat edip ben yikanacam dedimMutlu bir çocuk ama hatamız şu ki, prematureydi, hassasti, hiç sorumluluk vermedik. Utanıyorum ama hala yemeğini ben yediriyorum, kıyafetlerini ben giydiriyorum. Bu konuda eşim de bende hataliyiz.
rehber ögretmene goturun, RAM (rehberlik arastirma merkezi)ne yonlendirecektir.
siz okuldan bagimsiz da goturebilirsiniz ama okul takipli olursa daha iyi olur sizin için.
Yok suclamiyirsunuz biliyorum. Ben de istiyorum ki kızım bir uzmanla konuşsun, uzman da bana desinki bakın siz şurada hata yapıyorsunuz, kızınız böyle hissediyor. Hatalarımı söylesin.Anlıyorum.Benim öğrencilerimin bazı gelısımsel süreclerinde yaşadığı problemleri psıkolog arkadaş önce aileden başlıyor çözmeye genelde davranıslarındakı sorunlar bunu sizi suçlamak ıcın soylemıyorum ailelerin fazla korumacı yaklasımından dolayı malesef olumsuz etkileyebiliyor aslında bu olumsuz değil siz bellı biryerden sonra beklentı içine girdiğiniz için olumsuz karşılanıyor yoksa siz yemeğini yediriyorsunuz diye ömür boyu öyle olacak diye birsey yok tabiki kendı başlayacak biryerden sonra yemege ama nereden baslarsanız kardır diğer becererileride arka arkaya gelir sadece ilk adımı siz atarak teşvik etmeye çalışın
Yedi buçukta uyuyan çocuk çok çok nadir bişey. Dokuz buçuk çok normal bence.
Hangi ülkede yaşıyorsunuz. Ben onda yatırıyorum diye herkes erken bulur çevremde . Büyük oğlum bebekken dokuzda yatardı hatta. Dokuzda bizim evde hayat biterdiBana gore yasadigin ulkenin kulturune gore bu olay.
5 ve 8 yasinda ki cocuklarim oldum olasi 19.30da yatar 6-6.30 kalkar.
Zaten evden 7 de cikiyoruz 15.30 evdeyiz en gec. Bazi gunler daha erken.
Bana gore gayet normal uyku saati
Danimarka daHangi ülkede yaşıyorsunuz. Ben onda yatırıyorum diye herkes erken bulur çevremde . Büyük oğlum bebekken dokuzda yatardı hatta. Dokuzda bizim evde hayat biterdi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?