• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuğum için

Evet ayrıntılara çok dikkat ediyor ve takıntılı. Yazısı falan çok kotu ama onun kendince bir sistemi var, mesela bir harf istediği gibi olmasın olana kadar siler, defteri en küçük yirtilsin kıyamet kopar, kapı açık oturamaz odada, kıyafeti 1 damla su olsun ağlar gibi gibi takıntıları da var
Benimkide kuma basmaz... Alıştırdık sevmiyor... Lekeli ütüsüz elbise giymez... Saçını taramadan çıkmaz güzel yazmazsa siler ağlar siler.... C harfini yapamadı mesela 1 ay çektim.... Gittim doktora.... Bana dediği çoçuk normal takıntı karakter olabilir... Herkes de yokmu.... Çatal bıçak dizenler habire temizlik yapanlar anahtar telefon cüzdanı sürekli unutanlar ocağı kapıyı kapattım mı acabacıları... Eşya giysi aynı renk dizenler vs vs vs örnek çok.... Kime göre neye göre normal.... Bence buda var
 
Mutlu bir çocuk ama hatamız şu ki, prematureydi, hassasti, hiç sorumluluk vermedik. Utanıyorum ama hala yemeğini ben yediriyorum, kıyafetlerini ben giydiriyorum. Bu konuda eşim de bende hataliyiz.
Sorularınızın cevabını kendiniz vermişsiniz. Ben de çok el bebek gül bebek büyüdüm. Sorun şu ki; gerçek hayatta kimse size öyle davranmıyor. Ben o yüzden bu forumda da korumacı ailelere kızıyorum. Tamam tabii ki çocukları böyle bir devirde korumak lazım ama kantarın topunuzu kaçırmadan. Mesela neden yemeğini kendi yemiyor? İlkokul öğrencisi bu çocuk. Siz yedirmeyin. Bir aç kalır; iki aç kalır üçüncü de yer. O acıkma duygusunu da bilsin; tanısın. Ben acıkmayı çok geç öğrendim. Mideme bir şeyler olduğunda yemek yemem gerektiğini bilmiyordum. Ne kadar komik değil mi? Ama öyle. Ya da kıyafetlerini bırakın kendisi giymeye çalışsın. Yarım yamalak olsun. Önemli değil. Zaten okula gidince arkadaşlarının kıyafetini görünce ertesi gün okula pırıl pırıl gitmek isteyecektir. Ödev yapmaz çünkü onun bir sorumluluk olduğunu bilmiyor kızınız. Bu arada psikoloğa götürün tabii ki. Belki altından çok farklı bir şey çıkar.
 
Danimarka da
Turkiye de iken de duzenimiz ayniydi. Tabi gorumceler cok erken der dururdu :)) bana gore 8den sonra yatmalari coook gec. Gune erken basladigimiz icin sorun olmuyor
Benim çocuklar çıt sesine uyanır . Onlar uyuyunca iş yapamam. Bulaşık dahi yikayamam. Düşük seste TV izleriz ancak. On bizim için makul
 
Benim çocuklar çıt sesine uyanır . Onlar uyuyunca iş yapamam. Bulaşık dahi yikayamam. Düşük seste TV izleriz ancak. On bizim için makul
Neyse ki bizimkiler tas gibi uyur. Bana cekmemisler
Her evin rutini farklidir. Türkiyede her cocuk sabah dan gitmiyordu okula yanlis bilmiyor isem.
 
Bana gore yasadigin ulkenin kulturune gore bu olay.
5 ve 8 yasinda ki cocuklarim oldum olasi 19.30da yatar 6-6.30 kalkar.
Zaten evden 7 de cikiyoruz 15.30 evdeyiz en gec. Bazi gunler daha erken.
Bana gore gayet normal uyku saati

sonuçta uyunacak uyku aynı oluyor 10-11 saat

örneğin oğlum 9.30 da yatıp 07.30 da kalkıyor 10 saat uyuyor bu 10 saat ediyor

ama hayatının nerede ise hiçbir aşamasında eve 15.30 da girmedi

sonuçta aslında hesap aynı

17.30 da gelip 21.30 da yatan da evde 4 saat geçiriyor sizinkiler de

burada 19.30 yukarıda da yazdım spordan gelme saati

bir üst kademede okuldan gelme saati

ama biz evden 7 de değil 8 de çıkıyoruz
 
Mutlu bir çocuk ama hatamız şu ki, prematureydi, hassasti, hiç sorumluluk vermedik. Utanıyorum ama hala yemeğini ben yediriyorum, kıyafetlerini ben giydiriyorum. Bu konuda eşim de bende hataliyiz.
Ben de aynı durumdayım, çoğu zaman ben yediriyorum yedirmezsem de iki lokma alıp kalkıyor ac ac geziyor.. yemek konusu onun için de bizim için de travma oldu sanıyorum güzel gğzel anlattık olmadı aç kalsın yer dedik olmadı kızdım olmadı ben kızınca vicdan azabı cekip daha da üstüne mi düştüm bilemiyorum ama zor oldu her sey, şimdi coook şükür eskiye nazaran cok iyiyiz, gercekten yazdıklarınız bizi de anlatıyor
 
Mutlu bir çocuk ama hatamız şu ki, prematureydi, hassasti, hiç sorumluluk vermedik. Utanıyorum ama hala yemeğini ben yediriyorum, kıyafetlerini ben giydiriyorum. Bu konuda eşim de bende hataliyiz.

sizinki prematüreymiş fazla özenli davranmışsınız

oğlumun arkadaşı ilkokul 2 ye giderken annesi pijamasını kıyafetlerini vs giydiriyormuş

hatta bir yere yemeğe gittik çocuklar anneler

kadın eline telefondan video açıp verip yemeğini yedirdi

şok olduk

benimkine yedirsem herhalde beni orada paralardı

ama bu anlattığım çocuk herkese üstten bakan, onun dediği olmadığında hırçınlık yapan, hep onun dediğinin yapılmasını istediği için de grup içinde sevilmeyen bir çocuk

ama annesi oğlunun çok saygılı, sevgi dolu olduğunu, hep onun yanlış anlaşıldığını vs düşünüyor

ne olur bırakın kızınızın özgüveni gelişsin bir birey olsun

aç falan kalmaz bir yemez iki yemez öğrenir arada hasta olur nazlanır vs yedirin de durduk yere neden yediresiniz

bir de büyüğe yedirip giydirince küçüğe de aynısını yapmak gerekir çocuklar özbakım becerilerini edinemez

sorumluluk duygusunu vermek gerekir

her şeyini takip ederseniz diğer konularda da hep yardım bekler

öğretmeni dinlemek bile sorun olur onun için birisi yapmam gerekeni söylesin der

mesela evde soru çözün soruyu muhtemelen okumaya üşemiyordur şunu yap deyince yapabiliyordur vs
 
Bana da çocuğunuz disleksi olabilir gibi geldi. Rehberlik servisinin bu konuda sizi yönlendirmesi gerekirdi aslında. Ya da okula erken yazdırmış olabilir misiniz? Erken okula başlayan çocuklarda da bu tip sorunlar oluyor çünkü. Anaokuluna gittiyse orda da böylemiydi?
 
Bana da çocuğunuz disleksi olabilir gibi geldi. Rehberlik servisinin bu konuda sizi yönlendirmesi gerekirdi aslında. Ya da okula erken yazdırmış olabilir misiniz? Erken okula başlayan çocuklarda da bu tip sorunlar oluyor çünkü. Anaokuluna gittiyse orda da böylemiydi?
Tam zamanında gitti okula, geç göndermek için rapor almak istedik vermediler.
 
Geçen sene açmışım konuyu. İçim çok daraldi bugün yazmak istedim. Kizim Dikkat eksikliğinden ilaç kullaniyor şimdi ama faydası yok. Dersler gene çok çok kötü. Sinir krizleri geçirmemek için zor durduruyorum kendimi. Normalde çok sakin yapiliyimdir, çok çok sabirliyimdir. Ama 10 dan sekizi cikaramayip, 10 la 5 i toplayamayinca o kadar zor ki. Bu çocuk 4. Sınıf. Sınıf tekrarı yaptıralım diyoruz, okul yönetimi sınıf tekrarı yok diyor. Benim çocuğum asla ortaokula uygun değil. Artık ne yapacağım bilmiyorum. Ders çalıştırmaktan boğazım ağrıyor, kollarım uyuşuyor artık, yarın norolojiye gideceğim. Çocuğum için çok üzgünüm, çok korkuyorum
 
ne sekılde daha kolay ogrenır kımılerının ısıtsel kımılerının gorsel hafızası vardır
ben mesela ıllakı vıdeo seklınde ızlemelıyım ve seslı sekılde sınıfa ders anlatır gıbı anlatarak calısmalıydım duvarda tahtam vardı karsımda sınıf varmıs ben ogretmenmısım gıbı konuyu yazarak kendıme anlatırdım sonra da vıdeo ızlerdım ve kendı kendıme sınav hazırlardım kendıme bu yolu bulmustum

yontem bulabılırsınız kızınızın sevdıgı bır yontem vardır mutlaka
 
ne sekılde daha kolay ogrenır kımılerının ısıtsel kımılerının gorsel hafızası vardır
ben mesela ıllakı vıdeo seklınde ızlemelıyım ve seslı sekılde sınıfa ders anlatır gıbı anlatarak calısmalıydım duvarda tahtam vardı karsımda sınıf varmıs ben ogretmenmısım gıbı konuyu yazarak kendıme anlatırdım sonra da vıdeo ızlerdım ve kendı kendıme sınav hazırlardım kendıme bu yolu bulmustum

yontem bulabılırsınız kızınızın sevdıgı bır yontem vardır mutlaka
Keşke olsa yok işte, ben elimden gelen herşeyi yapıyorum. Ve artık yoruldum. Bosveremiyorum. Yarın sınavdaki halini, çaresizliğini düşünüp kıyamıyorum.
 
Afedersiniz günlerdir essek gibi çalışıyoruz. Yarın son sınavı var bugün calistiramadim artık pilim bitti. Sınav sonuçları fena değil, tabiki sınıfın sonlarında ama en azından uçurum yok. Çok yoruldum ama değdi. Yavrum da çok yoruldu. Haftaya tatili hakettik ikimizde.
 
Merhabalar herkese
Kızım 3. Sınıfa gidiyor. 600 gram doğmuştu yasamaz dediler yaşasa da mutlaka birşeyi kalır dediler, kalmadı şükür. Yaşıtlarına göre fiziksel gelişimi geride onu da raporlu süt falanla halletmeye çalışıyoruz. 22 kg ama bu bile bizim için büyük mucize.

Asıl sorunum kızımın dersleri çok kötü. Özellikle matematikte asla dikkatini vermiyor. Asla çocuğunu yarıştıran velilerden değilim ama öğretmen soru sorup cevap veremeyince de kendi ağlıyor. Üstelik bu durum ilerde de devam edecek diye korkuyorum artik. Hiçbir sorumluluk duygusu yok, oturduğu yerde oturamiyor, sosyal olarak aşırı aktif herkesle konuşur hatta çok konuşur ama dikkatini derslere veremiyor. Herşeyi zor, yemek yemesi, uyuması, dersleri, huysuzlugu. Kardeşi var ondan 3 yaş küçük yazık yavrum bile artık sürekli ablasını alttan alıyor. Büyükle uğraşmaktan kucugumu ihmal ediyorum bı taraftan ona üzülüyorum.
Pandemiden dolayı haftada 2 gün çalışıyorum zaten eşimde vardiyeli çalışıyor yani sürekli en az birimiz evdeyiz. Ama yetistiremiyoruz. Öğretmenimiz de çok idealist, haftasonu bile canlı dersimiz var, sürekli ödev veriyor, 34 tane hikaye kitabı verdi hepsi nerdeyse 80 er sayfa.
Zaten akşama kadar yetistiremedigi defterlerini doldurmaya çalışıyoruz, telefonuma bakmaya korkuyorum artik öğretmen ödev gönderecek diye.
Veliler sürekli ek kitap aldiralim diyorlar biz ödevleri bile zar zor yapıyoruz. Artık kendimi beceriksiz hissediyorum.

Şimdi asıl sorum şu ben bu çocuğu psiokologa mi psikiyatriye mi gotureyim? Rapor verirlerse sürekli dosyasında raporlu diye mi görünür?
3. Sınıfa giden çocuğa öğretmenlerin bu kadar yüklenmesi bana çok yanlış geliyo ders okulda görülür evde değil elbette kızınıza ağır geliyor olabilir bu sorumluluk. Sadece matematik dersinde böyleyse normal olabilir sevmiyordur belki ama diğer derslerde ve günlük hayatta öğrenme zorluğu yaşıyorsa psikoloğa götürün disleksi belirtilerine de bir bakın isterseniz
 
Back